Aeronaut SHK restauratie

Discussie in 'Zweef Schaalmodellen' gestart door merijnwijnen, 1 apr 2020.

  1. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Dag allemaal,

    Is er in deze tijden van weinig vliegen interesse voor een draadje over de restauratie van een bejaarde SHK-1 van Aeronaut? Ik heb er nu meer tijd voor dan gepland, en het is weer eens iets anders.

    En zo ja, dan in dit subforum of direct onder zweefvliegen? Ik vindt dat altijd wat verwarrend.

    Laat maar weten.

    Het gaat om deze kist:
    SHK_Jorg_1.jpg


    Groeten,

    Merijn
     
    Berrie vindt dit leuk.
  2. Hein.z

    Hein.z

    Lid geworden:
    26 jul 2019
    Berichten:
    1.464
    Locatie:
    Kraggenburg / MVC Cumulus Kampen
    Natuurlijk interesse.
     
  3. serge pot

    serge pot Forum veteraan

    Lid geworden:
    20 feb 2009
    Berichten:
    7.523
    Locatie:
    Ede
    Gewoon doen, altijd leuk.
     
  4. flymax

    flymax PH-SAM

    Lid geworden:
    11 jan 2009
    Berichten:
    2.065
    Locatie:
    Onder de rook van Zwolle
    Hier ook! En meteen de eerste vraag: zo op de eerste foto ziet hij er best mooi uit.......wat ga je precies oppakken?
     
  5. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Ok. Daar gaat ie dan. Aflevering 1 gaat over mijzelf en de SHK

    Eerst even voorstellen: Ik heb tot in mijn studententijd veel ontworpen, gebouwd en gevlogen, daarna is het minder geworden. Veel zweef, een beetje elektro (wat is dat veranderd in die tijd) en ook veel experimenteel. Ik heb altijd wel iets te vliegen gehad, maar het bleef bij een paar keer per jaar. Een kleine 20 jaar geleden heb ik nog eens een drone ontwikkeld in de tijd dat dat nog een quadcopter heette en niemand er ooit van gehoord had (zie mijn avatar). Gewoon lekker van de grond af aan inclusief elektronica en software.
    Maar de laatste jaren kriebelt het weer een beetje. Ik ben wat DLG gaan vliegen omdat dat zo mooi laagdrempelig is en ik op 50 meter van huis kan gooien. En 20 minuten hangen vanuit de hand is ook wel erg leuk. Maar mijn echte interesse ligt toch wel bij "mooie" zweefvliegtuigen, en nu de kinders groter zijn wil ik me gaan bekwamen in slepen.

    Om de aanloop tot dat slepen niet te lang en te duur te laten zijn heb ik rond de kerst een tweedehands SHK op de kop getikt. Oud, maar in principe vliegbaar. Dat is de kist uit bovenstaand plaatje. Inclusief werkende servo's en ontvanger, maar wel wat je noemt historisch spul.Van een afstandje best ok, maar bij nader inspectie thuis viel er toch nog wel wat aan te verbeteren. En ik heb een zwak punt hiervoor: ik ben nogal een perfectionist.
    Door alle corona perikelen gaat die aanloop trouwens nu toch wel lang duren, maar totdat er weer normaal gevlogen mag worden heb ik mooi de tijd om hem af te makenLeeftijd van het ding is onbekend, maar een jaar of 25-30 is ie denk ik wel. Schaal 1 op 4.25, 4 meter span, ruim 5 kilo. Wat wel aardig is is dat Aeronaut ze nog altijd in het programma heeft.

    Om het af te sluiten voor vandaag maar wat plaatjes van de ruwe bolster.

    Binnenkort de volgende aflevering: wat er echt aan moest gebeuren, en wat daar volgens mij nog bij kwam.
    SHK_Jorg_2.jpg SHK_Jorg_staart.jpg
    Gebalanceerd pendelroer. Dat vind ik dan wel weer mooi.

    SHK_Jorg_onderkant.jpg
    SHK_Jorg_RC.jpg
    Historisch spul

    SHK_Jorg_wiel.jpg
    Intrekbaar wielstel, maar dan wel stuk.
     
    hmeijdam en flymax vinden dit leuk.
  6. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Aflevering 2: Wat gaat er gerestaureerd worden?

    Zo op de foto's ziet de kist er prima uit. Wat moet er dan aan gedaan worden? Toch nog wel een hele lijst.

    Erst wat moet:
    1: speling op het pendelroer, zeker een paar graden. Daar vlieg ik echt niet mee. De nieuwe verzie van de kist heeft een slimmere aansturing, maar hier zijn het directe en vrij korte hevels.Daarbij komt dat de achterspant waar de staart aan vast zit gammel is. Dus het hele mechaniek gaat er uit en wordt opnieuw ingebouwd en uitgelijnd.
    2: Het ingebouwde instelhoekverschil kwam nagemeten op 0,5 graad uit. Dat is leuk voor een Kobus of Fox, maar niet voor een thermiekbak. Met een pendelroer is het niet per se erg, maar mooi is anders. Ik heb de kist doorgerekend in XFLR5 en kom ergens rond de 2 graden uit, met een bijpassend zwaartepunt.
    XFLR5 image.png
    3: De rolroeren hebben speling en zijn millimeters te breed
    4: 1 van de kleppen ligt te diep
    5: Een wieldeurtje stuk en het staartwiel is een lelijke en gammele ijzerdraad creatie. Dat moet anders.

    En dat wat mag, maar van mij eigenlijk ook moet:
    6: Ik wil een schaal cockpit, met een full size piloot. Dus de voorkant moet leeg en er moet een cockpit mock-up in. Dat is dus een vrij grondige aanpassing. Helemaal precies krijg ik dat niet omdat het mechaniek van het wiel in de weg zit, maar ik doe een goede poging.
    7: Hij is aan de zware kant (ruim 5 kg) , ik ga de massieve staartdelen lichter maken door uitsparingen te maken, doet ook veel voor het schaaleffect
    8: Het wiel moet weer werken, met nieuwe wieldeurtjes volgens de vorm van het prototype en een aluminium spatbord.
    9: Nieuwe transparante cockpitkap op een gesoldeerd messing frame. Wel mooi dat die na al die jaren nog leverbaar zijn.
    10: Hij is geschilderd als een schuurdeur, dik en vol met strepen. Alle verf er af en opnieuw wit scheelt ook gewicht. De vleugels (solartex) laat ik voorlopig voor wat ze zijn met uitzondering van de kleur van de tippen.
    11: Het kiert tussen romp en vleugel.
    12: Her en der barsten, met name in de cockpitrand die helemaal uit vulmiddel bestaat.
    13: Als ik echt tijd heb komt er een TE compensatie buis op voor de Tarannis vario, en een snelheid en hoogtemeter volgens OpenXsensor. Maar dat is voor later.
    14: En dan nog diverse schaal details, met als leuke extra een remchute. Hij gaat een nabouw worden van het in Engeland vliegende SHK prototype, de G-OSHK. Ik heb daarvan inmiddels de eigenaar opgespoord om me te helpen met wat detailfoto's. Ook van een in Duitsland vliegend exemplaar heb ik veel gevonden dat me bij de cockpit heeft geholpen.

    Straks moet ie er zou uit gaan zien:
    [​IMG]
    (source: rcawsey.co.uk)

    Mooi he?

    In aflevering drie gaan we langzaam aan het werk.
     
    Berrie vindt dit leuk.
  7. Berrie

    Berrie Vriend van modelbouwforum.nl

    Lid geworden:
    9 feb 2004
    Berichten:
    4.478
    Locatie:
    Schoonhoven
    Een halve graag instelhoekverschil niet voor een thermiekbak? Hangt af van gebruikt profiel en gewenste statische stabiliteit... Ik vlieg mijn thermiekbak met een instelhoek verschil van vrijwel 0°.

    Welk profiel heeft je SHK-1? Welke stabiliteitsmarge komt uit je XFRL5 simulatie?
     
    Laatst bewerkt: 7 apr 2020
  8. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Hoi Berrie,
    ik kom uit op een stabiliteitsmaat van 15 %, wellicht een beetje meer, veel lager wil ik niet gaan. Voor mijn vliegende vleugels was dat anders, dan kom je met 6% ook nog best weg. Vleugelprofiel is een in de dikte geschaald S4233.
    Ik ben een tijd weg geweest uit het rekenwerk, vroeger (maar dat is lang geleden) deed ik alles zelf in een excel-voorloper. Langsstabiliteits sommen (voor gewone modellen) tot en met draaglijnensommen (voor vliegende vleugels) aan toe. De tools zijn nu zo veel mooier.
     
  9. PH-SVV

    PH-SVV

    Lid geworden:
    15 apr 2009
    Berichten:
    2.000
    Locatie:
    Ede
    Hallo Merijn,

    Ik heb ook een oude SHK van Aeronaut.
    Wat het EWD van de kist weet ik niet, maar ze thermieken als een malle.

    Meestal moet ik al vrij snel kleppen trekken om niet over de 300m grens te komen.
    Zelfde constructie met de aansturing van de elevons die jij nu hebt.

    Ik het op de zweefvliegclubs de voorst ooit foto’s kunnen maken van details in de cockpit (als ik het goed onthouden heb).
    Als je wil kan ik je dien wel toezenden (PB).

    Ik lees je restauratie lekker mee, de mijne moet ook weer een keer een update krijgen (ooit).

    Veel plezier en succes!
     
  10. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Volgende aflevering: het intrekbaar wielstel.

    De vorige eigenaar gaf het niet functionerende wielstel mee: wie weet had ik er nog iets aan.
    Bij nadere inspectie bleek de bedieningshevel (glasgevuld spuitgietwerk) gebroken.

    Nu heb ik in de schuur een tafelfreesbankje staan (gewoon nog met de hand bediend), dus dat zou niet zo'n probleem moeten zijn.
    Een restje aluminium en een middagje zagen, frezen en boren leverde dit op:
    883E1AE5-7DE7-48B6-AE63-063BA0D5C250.jpeg

    's avonds sloeg de slordigheid (en de haast) toe: bij het tappen van het laatste gaatje brak de tap: onvoldoende gesmeerd. En met een tangetje was er geen beweging in te krijgen.En dan brengt google hulp. Op een Amerikaans machinebouwers forum vond ik iets over chemisch verwijderen van gebroken tappen.
    Het recept: je koopt een pot aluin poeder (Aluminium-Kalium fosfaat), een kilo voor niet heel veel bij de on-line drogist:
    4D11B374-484A-40E5-BA69-F32082865950.jpeg

    Het is een vrij onschuldig goedje, werd vroeger zelfs in voedsel gebruikt. Je maakt in heet water een verzadigde oplossing (totdat het niet meer op wil lossen), een paar waxine lichtjes er onder, onderdeel erin en wachten maar. Althans, zo ging het verhaal. Ik was enigszins sceptisch, maar het was het proberen waard. En ik hou wel van een chemisch proefje.

    De eerste uren gebeurt er helemaal niets behalve een paar heel kleine bubbeltjes bij de tap. Na een hele dag blijkt het echt prima te gaan: van de tap is werkelijk niets meer terug te vinden, alleen het onderdeel zit onder een licht grijze waas. Echt een aanrader. En met die kilo aluin kan ik de rest van mijn leven tappen breken.

    Wel even opletten: het werkt in aluminium, en naar het schijnt ook in brons, maar niet in ferrometalen, dan verdwijnt ook je werkstuk.....

    Het is een verend wielstel, maar het rubber was veel te zacht of te klein. Voor een groter is geen plaats dus heb ik om een deel van het rubber een aluminium busje gezet, waardoor de stijfheid fors is toegenomen.
    B39BC7D2-9D94-42A3-A416-FDB40654E5FF.jpeg

    Het mechaniek steekt ver naar voren en interfereert met de geplande cockpit inbouw. Daarom heb ik het daar zo ver mogelijk ingekort (hap er uit). Ook zat de bedieningshevel aan de bovenzijde, die heb ik omgebouwd naar onderen zodat de bedieningstang onder de cockpit inbouw door kan.

    En dan is dit het uiteindelijke resultaat:
    7575B1F2-ABCE-49BD-A7EF-DD4323BE51C7.jpeg

    In Duitsland vond ik een mooi wiel in vrijwel de juiste diameter:
    4CD1FB47-F398-4762-9D95-1D67E99EF4D8.jpeg
    Daarvoor moet alleen nog een mooi passend naafje gedraaid worden. Dan nog een beetje schilderwerk (rood wordt blauw) en dan doet dit het allemaal weer.
     
    Berrie, ISOLA2 en Hans V vinden dit leuk.
  11. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Een kort vraagje: hoe maak je veilig een cockpitkap op maat?
    Waarvan hij gemaakt is weet ik niet, maar hij is nogal bros, als ik hem met een scherpe schaar knip schieten er barstjes in en er breken stukjes uit.
    E094CBCE-968E-4F2A-B8BC-DC7B8DBF7318.jpeg

    Het zit grootste risico zit aan de achterrand van de kap waar het materiaal het meest verstrekt is.

    Nog niks echt erg mis, maar ik durf even niet verder. Ik heb er maar 1.
     
  12. Hein.z

    Hein.z

    Lid geworden:
    26 jul 2019
    Berichten:
    1.464
    Locatie:
    Kraggenburg / MVC Cumulus Kampen
    Dremel slijpschijfje? heel voorzichtig ...
    En anders voordat je begint aan beide kanten tape over het te knippen / snijden deel plakken. Misschien is dat zelfs met de dremel wel een goed idee als de tape niet smelt.
     
  13. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Die dremel was een goed idee, dank je.
    Door het vrij hoge toerental smelt de rand van de snede, ik denk dat dat helpt. Zelfs het al uitgebroken stuk heb ik hiermee zonder verdere schade met een paar mm marge op maat gekregen.
    D14CCA13-6064-46D7-B523-D1AAC5224D62.jpeg

    Hoe ik de precieze rand goed krijg weet ik nog niet, de dremel is wel vrij veel geweld en je zit heel snel te ver. Schuren misschien, of met het schuur tonnetje op de dremel.
    Iets voor morgen.
     
  14. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Gelukt
    47461CF8-0043-44CF-89B5-7EB6198EEB8E.jpeg

    Het was uren werk, maar ik ben dan ook ietwat precies. Met behulp van deze twee gereedschappen:
    DF904B64-156A-48BC-A63A-EFFEB299A3F7.jpeg

    Dat tonnetje werkt hiervoor prima, je kan subtiel materiaal wegnemen. Ik ben erg blij met deze proxon, hij is mooi licht en beter hanteerbaar dan mijn Dremel. Alleen zou ik het toerental soms lager willen hebben.
    Daarna met grof schuurpapier strak afwerken.
    Nu verder met de messing buis voor het frame van de kap.
     
    Berrie, serge pot, tjarko en 3 anderen vinden dit leuk.
  15. jan brilman

    jan brilman PH-SAM Forum veteraan

    Lid geworden:
    27 sep 2002
    Berichten:
    12.445
    Locatie:
    groningen
    Dat mag je wel zeggen!

    Netjes! :thumbsup:


    jan.
     
  16. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Aflevering 3: Het origineel
    Voordat ik verder ga over de restauratie is het misschien wel leuk om even wat over het origineel te vertellen.
    De SHK is een doorontwikkeling van de SH1 Standard Austria, een 15 m toestel uit Oostenrijk dat in 1960 de OSTIV ontwerp wedstrijd won en bij Schempp Hirth in licentie gebouwd werd.
    [​IMG]

    De legendarische ontwikkelaar Klaus Holighaus heeft er een open klasse toestel van gemaakt door de spanwijdte tot 17 meter te vergroten en de staartvlakken 50% groter te maken. Het was misschien wel het laatste houten open klasse toestel, en het is bij Schempp Hirth in productie gegaan waarbij er uiteindelijk 59 gebouwd zijn. Er zijn er nu nog maximaal 39 in vliegbare toestand (anders gezegd, er zijn er 20 uitgeschreven of gekraakt). In 1965 werd er een derde plaats mee behaald op de WK. In 1967 is de SHK bij Schempp-Hirth Hirth opgevolgd door de eerste vol-kunststof kist: de Cirrus die in 1967 de WK won.

    Meest kenmerkend voor de SHK-1 is de V-staart met balansgewichten. En duidelijk onderscheid met de Standard Austria is de schaats onder de romp die vooral als doel had de spin-eigenschappen te verbeteren. Klaus zelf schijnt met het prototype bijna ten onder gegaan te zijn omdat hij de kist niet uit een spin kreeg, iets wat later is toegeschreven aan de V-staart. Welvingskleppen waren er nog niet, wel een intrekbaar hoofdwiel en een vast staartwiel. Constructie was hoofdzakelijk in hout, alleen het voorstuk van de romp schijnt glasvezel te zijn.
    Zoals gebruikelijk in die tijd is er gedurende de serie het nodige veranderd, zo is de cockpit intern geschikter gemaakt voor grotere vliegers.

    Omdat er nog best wat exemplaren vliegen is er op internet vrij veel over te vinden. Er vliegt momenteel een SHK bij het vliegend museum Hahnweide. Die hebben een leuke site met een geweldig werkplaats blog. Wat voor mij leuk was is dat ze onlangs het hoofdwiel gekraakt hebben bij een buitenlanding. En de reparatie daarvan geeft heel veel detail plaatjes in het blog, zoals deze:
    [​IMG]

    Het hele blog is hier te vinden:
    https://fmh.club/projekte/werkstatt-aktuell/
    Het is de moeite waard om daar eens rond te neuzen, vooral omdat ze nu vanaf niks een Moazegotl (voorloper van de Minimoa) aan het bouwen zijn. Dat is modelbouw in 1 op 1. Echt geweldig.

    Ik ben een tijdje op zoek geweest naar een mooi kleurenschema. Helaas zijn de meeste wit, op een enkele kanariegele na. Van de Hahnweide machine heb ik veel info, maar die is bijna helemaal wit en hij heeft de remparachute niet meer die ik graag wil inbouwen. Uiteindelijk is het deze geworden, vooral vanwege de kleine kleur details:
    [​IMG]

    Dit is het nog steeds (55 jaar) vliegende prototype, dat inmiddels in Engeland vliegt. Je ziet hier duidelijk de schaats voor aan de romp. Ook heeft deze karakteristieke schuine wieldeurtjes die de latere modellen niet hebben en de TE buis pal achter de cockpit.

    Dank zijn internet en Facebook (dat laatste niet echt mijn ding, maar soms is het handig) heb ik de eigenaar hiervan weten te vinden die me nu helpt met detail foto's.
    Een detail dat ik helaas moet laten schieten is de positie van de sleephaak. Zo dicht bij het zwaartepunt durf ik met een model niet aan.

    Genoeg voor vandaag, volgende keer gaan we weer knutselen.
     
    Berrie vindt dit leuk.
  17. Bertus

    Bertus verslagschrijvers Forum veteraan

    Lid geworden:
    23 sep 2002
    Berichten:
    12.776
    Locatie:
    Krimpenerwaard
    Ik haat ook al die sub fora.
    1 reden van de teloorgang van het forum.
    Jammer dat het zo ver moest komen.
    Maar het draadje ga ik met plezier volgen.
     
    Laatst bewerkt: 18 apr 2020
  18. nico v kooten

    nico v kooten

    Lid geworden:
    2 nov 2003
    Berichten:
    2.727
    Locatie:
    Middelburg (zeeland)
    Koop bij een naaimachine handel een (oud) "gaspedaal" voor een naaimachine, dan kan je het toerental traploos regelen, en je handen vrij:thumbsup:

    Voor de volgende keer, als je een kap moet pas maken ( nu een beetje laat) maak eerst een gips afdruk van je kap, dan kan je altijd een nieuwe laten trekken als je hem verprutst.
     
  19. merijnwijnen

    merijnwijnen

    Lid geworden:
    12 mrt 2008
    Berichten:
    76
    Aflevering 5: weer aan de gang, de cockpitkap
    De chronologie gaat in de war, maar na die vraag over de cockpitkap ga ik daar maar even verder. Het wordt wel een orgie van plaatjes, ik hoop niet dat jullie daar iets tegen hebben.
    Zoals jullie boven hebben kunnen zien heb ik de kap netjes op maat gekregen. De vraag is eerst natuurlijk: waar was die nieuwe überhaupt voor nodig? Omdat de oude een lelijk, blauw geschilderd ding was.
    Het geval was trouwens ook aan de zware kant door een indrukwekkende laag glas aan de binnenzijde.

    Dat heeft me op het bovenvermelde punt gebracht: een kap op maat. Maar die moet nog ergens op vast. Daar heeft Aeronaut iets voor dat wordt meegeleverd met de kap:
    F20A7C54-8A86-4E82-997D-A28B923E6FEA.jpeg
    Helaas heeft het weinig met het origineel te maken.

    Inmiddels heb ik detail foto's gekregen van een echte kap, het reserve-exemplaar van G-OSHK waar nog aan gewerkt wordt.
    BC44C0CF-6663-451F-A6A0-412498647756.jpeg

    Rood-wit is de kapvergrendeling, het zwarte bolletje bedient de ventilatieschuif. Dus die richting moet het op.

    Ik ben uitgegaan van 3 mm messing buis voor de meeste onderdelen, dat ik uit het handje gebogen heb.
    BACE02D6-D59C-4352-B0BD-C7E27CBC3FA9.jpeg

    Geduld een een 3 mm vijltje leveren dan mooie onderdeeltjes. Het basisframe bestaat uit twee delen, en wordt op de romp gesoldeerd met zachtsoldeer, vloeimiddel een een soldeerbout.
    6E9CC4DE-07D9-45AE-B091-CF975DFE4560.jpeg

    Kleine deeltjes houdt ik op zijn plaats met magneten aan de binnen- en buitenzijde van de romp. Ik heb een rijtje van die dingen hangen en gebruik ze steeds vaker.
    E43127F9-0FDF-4A94-9394-8D624E0F49A5.jpeg

    Ik zal niet alle foto's plaatsen die ik gemaakt heb, maar uiteindelijk is het dit geworden:
    983D6399-E3DE-4DB6-ABF3-9F8D01FE5A3E.jpeg
    Met originele kapsluiting en werkende ventilatieschuif. Aan de achterzijde hangt de kap op twee buisjes, precies zoals het origineel.

    Mijn dochter heeft het schilderwerk gedaan, op verzoek niet helemaal precies, het origineel is tenslotte 55 jaar oud.
    Zo'n originele kapsluiting heeft wel een praktisch nadeel: die wordt door de piloot bediend, en die staat in dit geval buiten. Daarom moet een een gat in de kap, net als bij de echte.
    In zo'n geval ga ik met malletjes en schetsen aan de gang totdat het er ongeveer uit niet zoals ik het wil. Ik meet weinig, het moet op het oog goed zijn, niet op de mm.
    8AC976C0-1B8A-4A9C-81BC-8495BCEB778B.jpeg

    Een rond gat met een rechthoekig schuifraam. Dat schuifraam is van later, in het begin heeft het prototype een rond luik in de kap gehad dat naar binnen klapte.
    Hoewel 1 op 4.25 een behoorlijke schaal is, worden dit soort onderdelen best priegelen. Ik heb transparante Vivak plaat in twee duntes gekocht bij de modelbouwzaak (genoeg voor een hele vloot). Het is vrij zacht en taai en daarom wat lastig te bewerken, het rafelt snel. Zagen en schuren gaat nog het beste. De rails is uit twee lagen, gelijmd met plastic lijm voor bouwpakketten. Het geheel wordt op zijn plaats gehouden met 10 ingekorte M1.4 boutjes die ik zonder tappen (voorboren met 1.2 mm) in het Vivak draai. En dat levert dan dit resultaat: D84935C1-473C-4F05-BE27-3CDB415EF65A.jpeg

    Voor het bedienen van de kap heb ik een gereedschapje gemaakt dat doet denken aan een verfroller en voortreffelijk werkt. De hendel van de kapsluiting is een buisje waar de verfroller-stang in gaat.
    350B90C5-E22A-4F2F-A6D9-F795CD72219E.jpeg

    En om te voorkomen dat dat dan weer zoek raakt, kan het magnetisch aan de buitenzijde van de kist worden bevestigd:
    AB003071-F16E-490A-9136-AFC18D7604AE.jpeg

    Bijkomend voordeel is dat ik met de magneet in het uiteinde straks ook de Zepsus magneetschakelaar kan bedienen waarmee de boel aan en uit gaat.

    Dat was het weer voor nu. Verlijmen van de kap moet nog. Schroeven met ruim 30 M1.4 schroefjes durf ik niet, ik heb angst dat het frame vervormd. De rand moet nog wit, en dan plaats ik schroefkopjes of ik zet stipjes metaalverf.

    Ik hoop dat ik weer voor wat inspiratie heb gezorgd. Tot de volgende aflevering.
     
    ISOLA2, flymax, Berrie en 2 anderen vinden dit leuk.
  20. Fotor

    Fotor Forum veteraan

    Lid geworden:
    10 sep 2006
    Berichten:
    5.899
    Locatie:
    Hillegom
    Prachtig dat frame van de kap! :worship:
     

Deel Deze Pagina