balsa verstevigen
- Topicstarter celtic
- Startdatum
Goed aangebrachte cover verstijft enorm de constructie. Glasmat natuurlijk nog veel meer....
Creatief met balsa... Je kan er allerhande aardige experimentjes mee doen:
Anders. Als je het dunne balsa voor-weekt met water verdunde ammonia, of de pure direct uit de huishoudfles, kan je van het balsa prachtige kokertjes zetten, langs de derf, die na opdrogen keurig in die vorm blijven staan. Maar ook in de lengte kan je het dan goed buigen en in die vorm fixeren. Met hete stoom lukt zoiets ook wel. Zo ook weer een bron voor allerhande modelbouwoplossingen.
Gr Bas
- Rupsje secondenlijm over de breedte (geen sleuf in trekken)
- Dubbelzijdig glasweefsel met uitermate schrale hoeveelheid lamineer epoxy. Je kan daarvoor ook Sikkens parketlak gebruiken, of G4 PU beton-impregneermiddel, of G8 PU-lak wat UV bestendig is... dan krijg je 'iets' wat zeer sterk wordt. Komt er dan op neer dat balsa dan nog slechts als 'vulmiddel' of 'spacer' werkt. De krachten komen dan op het gefixeerde 'glas'.
- Wat ook stijfheid overdwars geeft, is een eenvoudig latje balsa. of een webbing van dunne latjes.
Anders. Als je het dunne balsa voor-weekt met water verdunde ammonia, of de pure direct uit de huishoudfles, kan je van het balsa prachtige kokertjes zetten, langs de derf, die na opdrogen keurig in die vorm blijven staan. Maar ook in de lengte kan je het dan goed buigen en in die vorm fixeren. Met hete stoom lukt zoiets ook wel. Zo ook weer een bron voor allerhande modelbouwoplossingen.
Gr Bas
Laatst bewerkt:
Laat even zien waar het komt te zitten (tekening), dan vertel ik je of het sterk genoeg is.
Wat worden de afmetingen van deze stuurvlakken? Waarvoor is het bedoeld?
De dikte van een stabilootje van bijvoorbeeld een Thunder Tiger e-Hawk zwevertje is 3 mm dik balsa.
Dat is volledig ingepakt in Oracover strijkfolie en is daarmee reeds bijzonder stijf. Stijf genoeg voor de condities waaronder het moet werken, tevens zeer licht.
Verder heeft het stabilootje 'folie' scharnieren. Stuurorganen scharnieren op de folie, die net op een dunne naad met kleefzijde aan elkaar zit. Zulke folie breng je aan met een foliebout, een strijkijzer kan ook wel, mits daar de temperatuur goed op aangegeven staat.
Wat voor een 550 gram en 150 cm span e-zwevertje volstaat. Even dit als voorbeeld genoemd.
Lamineerfolie is vaak wat stugger, maar zeker geschikt om mee te modelbouwen.
Denk daarbij aan schuimkisten waarmee aan 'dynamic saoring' wordt gedaan.
Sommige vliegen op een zuchtje wind al op het duin. De lamineer folie is direct op het schuim gestreken. Is wel het een en ander over te vinden op dit forum, zweefgedeelte. En hopen dat de plaatjes er nog bij staan...
Je kan plaatjes pardoes in je posting plaatsen. Knopje 'meer opties' Met een afbeeldingsbreedte van 1.000 px RGB en 'iets' jpg compressie...
Gr Bas
De dikte van een stabilootje van bijvoorbeeld een Thunder Tiger e-Hawk zwevertje is 3 mm dik balsa.
Dat is volledig ingepakt in Oracover strijkfolie en is daarmee reeds bijzonder stijf. Stijf genoeg voor de condities waaronder het moet werken, tevens zeer licht.
Verder heeft het stabilootje 'folie' scharnieren. Stuurorganen scharnieren op de folie, die net op een dunne naad met kleefzijde aan elkaar zit. Zulke folie breng je aan met een foliebout, een strijkijzer kan ook wel, mits daar de temperatuur goed op aangegeven staat.
Wat voor een 550 gram en 150 cm span e-zwevertje volstaat. Even dit als voorbeeld genoemd.
Lamineerfolie is vaak wat stugger, maar zeker geschikt om mee te modelbouwen.
Denk daarbij aan schuimkisten waarmee aan 'dynamic saoring' wordt gedaan.
Sommige vliegen op een zuchtje wind al op het duin. De lamineer folie is direct op het schuim gestreken. Is wel het een en ander over te vinden op dit forum, zweefgedeelte. En hopen dat de plaatjes er nog bij staan...
Je kan plaatjes pardoes in je posting plaatsen. Knopje 'meer opties' Met een afbeeldingsbreedte van 1.000 px RGB en 'iets' jpg compressie...
Gr Bas
Laatst bewerkt:
Ik denk dat ik het al zie.
Waar Bas perfect uitlegde wat er zoal mogelijk is, wil ik eerder deze vragen stellen:
'Waaruit leid je af dat het originele ontwerp niet sterk genoeg is?', 'Stuurde je eerste model soms niet goed?
Want geloof me, er zijn dui-zen-den modellen gemaakt met 3 mm stabilo en hoogteroer, die niet meer dan een laagje dun tissue met 8 lagen spanlak hadden en die een lang, gelukkig en succesvol leven hebben gehad.
Vaak niet eens met 'echte' scharnieren -met zo'n pennetje-, maar stripjes linnen of nylon, om en om.
Hier mijn Mini Suppi, motor Webra Record, met 3mm balsa stabilo en hoogteroer.
Wel heel belangrijk bij vlakken die niet krom mogen trekken: Quarter Grain balsa gebruiken.
Je herkent het aan een mooi, egaal vlekjespatroon.
Ging als de brandweer, in 1970 Ned. kampioen bij de beginners mee geworden.
En dan word je dus 'weggepromoveerd' naar de grote jongens. Mocht ik het opnemen tegen lui die ook naar WK's gaan, en zo....
Daarvoor had ik dit model gemaakt, een Super Suppi, 25% groter dan de Mini Sup en met een .35 motor.
Stabilo en hoogteroer 5mm balsa, donkerblauw nylon bandscharnieren.
Afgewerkt met wit tissue, 8 lagen spanlak, rode en zwarte celluloselak en een 2K transparante toplaag.
Fast Forward 44 jaar -inmiddels zelf de nodige WK's achter de rug- en dan zie je dit gloednieuwe model.
Bas heeft het zien vliegen en dat was -hoop ik- geen beginnersgepruts. Ask him.
Zowat 2x zo groot als mijn Mini Suppi bovenaan, maar nog steeds een balsa constructie.
Wel stap je bij dit soort formaten (stab en hoogteroer ~ 13 mm dik) over op een doosconstructie: 1,5 mm boven en onderkant, daar tussenin 10mm voor- en achterlijst en 10mm hoge ribben.
Massief is op dat formaat moeilijk licht genoeg te houden.
Op de achtergrond de rompbovenkant, 3mm balsa, nat gevormd op een massieve mal, met dank aan mijn vliegmaat Henk de Jong
Het is al zo oud als de modelvliegtuigbouw zelf, de onbedwingbare neiging van beginners om goede ontwerpen te 'verbeteren' en 'verstevigen' met als enig resultaat een zwaarder, slechter vliegend model dan het origineel. Niet doen. Trap er niet in.....
Ik zou voor veel toepassingen geen beter materiaal weten.
Blijf dus vooral je twijfels en andere 'klopt dit wel?' momenten met ons delen.
Er is hier zo'n reservoir aan kennis, dat moet je niet ongebruikt laten.
Bovendien, de meesten onder ons -ervaren bouwers- zijn, zoals ik je heb laten zien, ook eenvoudig begonnen.
En halen daarom absoluut hun neus niet op voor een plankje balsa van 3 mm.
Succes!
Wat een prachtig modelIk denk dat ik het al zie.
Waar Bas perfect uitlegde wat er zoal mogelijk is, wil ik eerder deze vragen stellen:
'Waaruit leid je af dat het originele ontwerp niet sterk genoeg is?', 'Stuurde je eerste model soms niet goed?
Want geloof me, er zijn dui-zen-den modellen gemaakt met 3 mm stabilo en hoogteroer, die niet meer dan een laagje dun tissue met 8 lagen spanlak hadden en die een lang, gelukkig en succesvol leven hebben gehad.
Vaak niet eens met 'echte' scharnieren -met zo'n pennetje-, maar stripjes linnen of nylon, om en om.
Hier mijn Mini Suppi, motor Webra Record, met 3mm balsa stabilo en hoogteroer.
Wel heel belangrijk bij vlakken die niet krom mogen trekken: Quarter Grain balsa gebruiken.
Je herkent het aan een mooi, egaal vlekjespatroon.
Ging als de brandweer, in 1970 Ned. kampioen bij de beginners mee geworden.
En dan word je dus 'weggepromoveerd' naar de grote jongens. Mocht ik het opnemen tegen lui die ook naar WK's gaan, en zo....
Daarvoor had ik dit model gemaakt, een Super Suppi, 25% groter dan de Mini Sup en met een .35 motor.
Stabilo en hoogteroer 5mm balsa, donkerblauw nylon bandscharnieren.
Afgewerkt met wit tissue, 8 lagen spanlak, rode en zwarte celluloselak en een 2K transparante toplaag.
Fast Forward 44 jaar -inmiddels zelf de nodige WK's achter de rug- en dan zie je dit gloednieuwe model.
Bas heeft het zien vliegen en dat was -hoop ik- geen beginnersgepruts. Ask him.
Zowat 2x zo groot als mijn Mini Suppi bovenaan, maar nog steeds een balsa constructie.
Wel stap je bij dit soort formaten (stab en hoogteroer ~ 13 mm dik) over op een doosconstructie: 1,5 mm boven en onderkant, daar tussenin 10mm voor- en achterlijst en 10mm hoge ribben.
Massief is op dat formaat moeilijk licht genoeg te houden.
Op de achtergrond de rompbovenkant, 3mm balsa, nat gevormd op een massieve mal, met dank aan mijn vliegmaat Henk de Jong
Het is al zo oud als de modelvliegtuigbouw zelf, de onbedwingbare neiging van beginners om goede ontwerpen te 'verbeteren' en 'verstevigen' met als enig resultaat een zwaarder, slechter vliegend model dan het origineel. Niet doen. Trap er niet in.....
Dank je!
Ik heb het als voorbeeld gebruikt om te laten zien hoe men, met wat ervaring, ook mooi afgewerkte balsa modellen kan bouwen.
Gek genoeg kon dat al, lang voordat het eerste plastic/schuim/ofwatdanook model als kit of RTF op de markt was.
Ik heb het als voorbeeld gebruikt om te laten zien hoe men, met wat ervaring, ook mooi afgewerkte balsa modellen kan bouwen.
Gek genoeg kon dat al, lang voordat het eerste plastic/schuim/ofwatdanook model als kit of RTF op de markt was.
Ik heb vroeger in het modelvliegkamp de modellen van Henk gezien.....die waren ook prachtig.....zoals bijna alle F2B stuntkisten in mijn herinnering ;-)Dank je!
Ik heb het als voorbeeld gebruikt om te laten zien hoe men, met wat ervaring, ook mooi afgewerkte balsa modellen kan bouwen.
Gek genoeg kon dat al, lang voordat het eerste plastic/schuim/ofwatdanook model als kit of RTF op de markt was.
Kijk dan maar eens goed wie je hier ziet:
En een aantal weken later, nu met een kleurtje, onze modellen voor het komende WK:
Meer 'Fly by wire' dan dit gaat je niet lukken.
Dat klopt, je moet namelijk van goeden huize komen om dit in bedwang te kunnen houden....Dat zie je niet vaak
mooi kist hoor.