Beineke ASH26 4m

Schitterende ideeën, ik ga hier eens nader naar kijken.
Momenteel zijn de scharnieren gemaakt puur met scharnierband.

 

Na wat gezoek en gepuzzel..dit zou kunnen werken:


Wat onscherpe foto, zie ik nu. Maar het idee is om een roerhevel aan de schuine zijde van het rolroer te monteren, in plaats van aan de onderkant.
Ik heb genoeg dikte van de vleugel gelukkig, maar maak me een beetje zorgen over de structurele verzwakking ervan met deze oplossing. Ik zou wat verstevigingen kunnen inlijmen rond de servo, welke verder doorlopen in lengterichting van de vleugel.

 

1 rolroer servo gedaan.
Ht was wel een geduld-werkje om al die blokjes hard balsa op maat te zagen en schuren en een voor een in te lijmen, zodat de servo netjes op zijn plaats gehouden wordt.
Na het nemen van deze foto's heb ik nog 3 vijsjes, eentje per houtblokje, gebruikt om het dekseltje (en dus de servo) vast te zetten. Ik zal nog een heel kein beetje moeten opvullen tussen deksel en servo om het helemaal perfect te krijgen.


Er zit wel meer speling op het rolroer nu, wat een gevolg is van de veel kortere arm ten opzichte van de scharnier. Maar het resultaat is wel een stuk mooier dan het origineel.

 

Ik heb dus ervoor gezorgd op mijn paf dat de arm verhoudingen zo zijn dat mijn Max opgegeven rol uitslag ook 100procent servo uitslag is, hierdoor de speling minimaal gehouden .

 

Ik heb je advies ter harte genomen, en de "overbrengingsverhouding" ook wat aangepast om dichter bij 1:1 te komen.


Ik zag ook dat de speling aan zowel de servozijde als aan het roer veroorzaakt werd door een iets te groot gat in de hevels.
Door enerzijds de speling aan beide zijde zo goed als tot nul te heleiden, en de verschillende overbrengingsverhouding, is de speling op het roer nu echt wel klein geworden.
Op het stuurstangetje, waarop de "klemmetjes" via schroefdraad zijn verbonden, zit nog wel een klein beetje speling, door de schroefdraad verbinding zelf. En daar kan ik weinig aan doen, tenzij er wat soldeersel op te doen eens de lengte correct is afgesteld.
Maar het ziet er voorlopig al wel zeer goed uit.

 

Moertje op de schroefdraad en vastzetten dan is de speling weg.

 

Op dit moment sla ik mezelf even voor het hoofd...dat ik daar niet zelf aan gedacht heb....

 

Ik denk er aan om dat Dirk een tijdje geleden de zelfde opmerking plaatste , tijdens het regelen staat dat los maar tijdens het vliegen best vast, bij de stabilo gaat speling veel hinderlijker zijn dan bij ailerons, maar speling op aileron geeft onverklaarbare trim wijziging.
Ben er niet zeker van maar denk dat het komt door de aanstroomhoek van de vleugel ( snelheid wijziging) dat het wegdrukken van de speling van richting veranderd ?
Als je een bocht neemt gaat dat geen effect hebben, krachten op de ailerons zijn tegen gesteld, maar bij rechtuit vliegen werken de krachten in de zelfde richting.

 

Een drupje blauwe locktite welke er tussen kruipt elimineert ook deze speling.

 

Ik heb intussen al jullie goede tips ter harte genomen, en ik moet zeggen, het resultaat is indrukwekkend. De enige speling die er nu nog op dat roer zit, komt van de servo zelf.
Omdat de originele servo die erin zat stuk is gegaan, had ik die vervangen door een Corona 939MG die ik nog liggen had. Ik heb goede ervaringen met dat merk en type van servo tot nu toe.
Maar ik weet niet of er andere merken zijn die minder speling vertonen? Zoals het nu is, is de speling op het roer meer dan aanvaardbaar voor de toepassing als zwever.
De servo's van de flaps zijn wat groot en dik om dezelfde truuk uit te halen met de stuurstang, en dus ga ik die ook ineens vervangen. Het is niet echt zichtbaar welk merk dat is, hoe oud ze zijn, en ik ondervond dat ze echt wel heel veel "zoemden" ook al was die flap op geen enkele manier belast. Ik weet dus niet of ik ze echt nog kan vertrouwen.

 

Even terug naar het landingsgestel.
Na verschillende opties te hebben overwogen, en zelfs deels uitgeprobeerd, ben ik tot volgende oplossing overgegaan om het landingsgestel afgeveerd te maken.
Aan de ene zijde laat ik de hele boel scharnieren, aan de ander kant komen de dempers.
Omdat ik aan de achterzijde van het landingsgestel al een stevige spant in de romp heb zitten, is het logisch om daar de scharnier te plaatsen.
Maar eerst moet ik de spant wat meer vlees aan het bot gevel, zodat ik iets heb om de scharnier aan vast te maken.
Na wat gepruts met papieren mallen kon ik wat triplex uitzagen en inpassen:


Daarna op zoek naar een sterke, maar niet te zware scharnier. Op zolder vond ik nog een zogenaamde pianoscharnier. Dankzij de papieren mal van de spant kon ik ook de scharnier de vorm van de binnenkant van de romp geven


De scharnier kan dan vastgeschroefd worden aan het mechanisme van het landingsgestel:


Aan de voorzijde komt er dan een aluminium profieltje waarop dan de dempers gemonteerd worden


Nu nog wat testen, maar op het eerste zicht voelt het toch wel redelijk hard afgeveerd aan. Als ik de hoeken en de voorspanning van de dempers gevonden heb, kan ik de bevestigingspunten definitief vastmaken.
Redelijk tevreden met het resultaat tot nu toe.

 

Het is alweer een tijdje geleden dat ik de ASH26 even aan de kant zette om me met andere dingen bezig te houden. Dat betekent niet dat er geen vooruitgang was, al was het heel sporadisch dat ik toch kleine stapjes vooruit zette.
Voor de vleugeltips koos ik ervoor om niet de winglets, maar de andere variant te gebruiken, waarvan niet echt veel detail foto's te vinden zijn

Makkelijker gezegd dan gedaan.
3D-printen is een optie, alleen ben ik niet echt ervaren in het 3D tekenen.
Dan maar op de klassieke manier proberen.
Ik begon met een mal te maken voor de kromming van de tips, door een curve uit een stuk isolatieschuim te snijden

Die mal gebruikte ik dan om wat balsa plaatjes in de juiste vorm te krijgen

Ik weet dat ik de balsa beter in de andere richting had gebruikt, maar aangezien dit onderdeel geen grote krachten gaat te verwerken krijgen, en ik er toch een aantal ga lamineren, kom ik met deze gemakkelijkheidsoplossing wel weg denk ik.
Om transport te vergemakkelijken wil ik de vleugeltips verwijderbaar maken.
Ik boorde gaatjes voor een carbon buisje, waarin met de nodig wrijving een carbon staafje van 3mm past:

Die staafjes lijm ik dan weer met epoxy in de gelamineerde balsa






Nu is er nog wat snij- en schuurwerk, maar ik ben niet echt blij met het resultaat tot nu toe.
Ik ga me hier niet langer laten op blokkeren, en doe intussen verder met andere zaken. Desnoods kan ik al vliegen zonder vleugeltips, in afwachting van meer inspiratie.

Intussen ben ik ook al wat verder met mijn gecompenseerde vario.
Ik ben mij wat gaan verdiepen in de OpenXsensor, die ik al gebruikte voor mijn GPS en basis vario. Ik besloot om nu die vario te compenseren met airspeed, en ook nog eens de batterij monitoring per cel toe te voegen, ter vervanging van de Frsky sensor die ik hiervoor gebruikte (en die interfereert met de andere telemetrie)
Probleem hierbij is dat ik de pitot probe in de staart wil toevoegen, zoals bij de echte, en dat is ver van de cockpit.
Ik besloot daarom om de telemetrie te verdelen over 2 Arduino bordjes:
- eentje in de staart, voor baro altitude en airspeed
- eentje vooraan bij de cockpit, voor GPS en batterij spanningsmeting
De achterste Arduino is dan bereikbaar via de opening van het staartwiel.
Deze ziet er dan zo uit, met de airspeed sensor (met de 2 teutjes voor de aansluiting van pitot-static, bovenaan) en de baro sensor (onderaan), verwijderbaar voor programmering van de Arduino.

De pitot zit voorlopig op zijn plaats in de staart


Nu nog de programmering uitvlooien, om het percentage van compensatie te kunnen instellen van op de zender.
En zo gaan we met kabouterstapjes vooruit.

 

Mocht je er niet uit komen met de balsa oplossing (die er helemaal niet slecht uitziet!), kun je ook nog overwegen om een recht stukje vleugel
te snijden uit schuim (taps naar de tip) en dit vervolgens in veel kleine partjes te snijden. Als je b.v. om de cm een snede maakt in de vliegrichting,
kun je op elk snijvlak de stukjes profiel iets schuin afschuren zodat je v-stelling krijgt. 10x v-stelling = 1 kromme tip. Ik denk dat zo'n "krom gezet" stuk geprofileerde
vleugel misschien wat makkelijker glad te schuren is dan wat je nu hebt.

Afwerken met glas laminaat, in kleur spuiten en klaar.

 

Fantastisch idee!
Ik ga hier zeker mee experimenteren, bedankt!

 

Het kostte best wel wat moeite, maar mede dankzij de geweldige hulp van de mensen op het forum van OpenXsensor, is het nu gelukt om een gecompenseerde vario te hebben.
Het percentage compensatie is nu instelbaar van op de zender


Nu de andere sensor nog, toevoegen van Lipo cel spanningen meting, naast de al bestaande GPS.

 

Heel wat geworsteld met de gecompenseerde vario. De waardes die ik aflas van de telemetrie waren allesbehalve stabiel: als ik de compensatie inschakelde, varieerde de vspeed tussen pakweg + en -1m/s. Wat veel is naar mijn zin. Tot ik zag dat de airspeed allesbehalve constant is bij heel kleine snelheden, wat normaal blijkt voor deze sensor. Het compensatie algoritme gaat daar natuurlijk op reageren: als je de snelheid ziet terugnemen, betekent dat normaalgezien dat je de neus van het vliegtuig hebt opgetrokken, wat men "knuppelthermiek" noemt. Om dit te compenseren ga je dan een negatieve stijgsnelheid toevoegen aan de vario, om deze stijging, die niet te wijten is aan thermiek, tot nul te herleiden.
De beste test van dit systeem zal een testvlucht zijn, waar ik de compensatie kan aan- of uitschakelen, en de compnsatie factor kan ik regelen via mijn zender.
Nu is de grote uitdaging om heel die schakeling ergens in de staart weg te werken. Ik wil die enerzijds dicht bij de pitot (om de drukleidingen zo kort mogelijk te houden), anderzijds wil ik de baro sensor zo dicht mogelijk tegen het zwaartepunt (bij neus omhoog zal de staart omlaag bewegen, terwijl het zwaartepunt om dezelfde hoogte blijft).
Ter afwisseling heb ik me dan maar bezig gehouden met het bovenste scharnierpunt van het richtingsroer. Bij het openmaken van de staart was dat namelijk afgebroken, aangezien het gewoon kops was gelijmd op het "sluitstuk" achteraan.
Ik heb dan maar een triplex plaatje op maat ingelijmd, wat nu veel steviger is dan origineel


En aangezien de aansturing van het richtingsroer nu maar van 1 zijde meer gebeurt, kan ik 1 van de sleuven achteraan dichtmaken

Afwerking volgt nog wel later, als ik buiten op het terras kan werken (die carrosserie plamuur ruikt nogal sterk)

De horizontale stabilo had ook nog wat werk nodig om een beetje meer schaal te zijn: de voorste hoeken zijn veel te recht/haaks


Ze moeten afgerond worden:


Na afgetekend te hebben de lintzaag erin, en tot mijn verwondering was dit stuk redelijk solide, met schuimkern


Wat mooi afschuren in een meer aerodynamische aanvalsboord, en dan terug de originele bespanning erop strijken


Nu eerst nog wat nadenken over het hersolderen van de verschillende delen van de schakeling rond de Arduino.

 

De voorbije dagen qua ASH26 vooral veel tijd gestoken in het testen van de OpenXsensor gecompenseerde vario. Bij mij blijven de waardes voor verticale snelheid "ronddansen" tussen pakweg +/- 1m/s van zodra compensatie ingeschakeld wordt. Volgens een mede-ontwikkelaar op het forum is dat bij hem super stabiel, maar als ik zelfs zijn exacte versie van de software op mijn toestel laad, blijf ik met een heel onstabiele vario zitten. Hij heeft al wel toegegeven dat ze dat indertijd heel beperkt getest hebben, en dus ben ik nu ineens mede-tester. Het intrigeert me genoeg om mee naar een oplossing te zoeken.
Heb me ook wat "geamuseerd" met nieuwe roerhevels te maken voor rolroeren en flaps, omdat ik vond dat de vorige versie niet voldoende contact oppervlak hadden met de roeren zelf. Daarom voegde ik nog een uitsteeksel toe, dat los door het roer gaat

Dit zal mijn angst voor het loskomen van zo'n roerhevel toch wat verkleinen.
Eenmaal gemonteerd ziet het er vrij goed uit

Nu nog de stuurarm opnieuw afstellen en de zender instellingen aanpassen.
Alvorens ze in te lijmen eerst 4 exacte kopieën gemaakt.

 

Geen spectaculaire vorderingen, eerder traag maar zeker.
Het aanpassen van de stuurstangen van rolroeren en flaps was een geduld-werkje van formaat. Alle servo's eerst uitbouwen, daarna de stuurhevels allemaal op maat maken, inpassen in het roer, aanpassen voor de flaps (waar de servo veel korter tegen het roer staat).
Maar uiteindelijk ziet het er wel gelikt uit, zeker vals je voor en na vergelijkt

Voor de flaps moest ik wegens de extreem korte stuurstang zelfs nog een stukje uit de quicklink slijpen om de nodige speelruimte te voorzien

Na het geduldige inpasen van de servo's op hun definitieve plaats, moest ik nog alle dekseltjes op maat maken. Ook hier weer een verschil bij de flaps: die servo's liggen wat dieper, en dat liet me toe om het epoxy dekseltje nog een laagje balsa bovenop te geven, dat ik mooi gelijk kon schuren met het vleugel oppervlak

Let nog niet op de afwerking, dat komt nog.
Na de vleugels was het de beurt aan de staart.
Alvorens ik daar terug de steunplaat voor het richtingsroer kon inlijmen, moest ik eerst de installatie van vario en snelheidssensor finaliseren.
Ik had heel wat moeilijkheden om de gecompenseerde vario stabiel te krijgen, uiteindelijk heb ik het zelfs (tijdelijk) laten vallen omdat het de afwerking totaal aan het blokkeren was. Ik heb nu apart verticale en horizontale snelheid als telemetrie gegevens, en ga later mijn experimenten verderzetten, om het vliegseizoen niet in gedrang te brengen.
De sensoren zitten nu in het smalste deel van de staart, met een trekdraadje eraan vast, zodat ik de boel tot bij de opening van het staartwieltje kan trekken als ik er ooit erug moet aan kunnen.
Daarna de steunplaat voor richtingsroer zorgvuldig gepositioneerd en ingelijmd.

Ik vond hier nog een lichtgewicht wieltje, dat heb ik nu voorlopig gemonteerd om het model alvast te kunnen uitbalanceren.



De afgeslepen neus (met kogellager ingelijmd) mag nu definitief terug op zijn plaats, wat met 30-minuten epoxy een minder zenuwslopend werkje was


Van zodra het iets warmer buiten wordt, werk ik dit nog wel af met carrosserie-plamuur, want dat goed ruikt iets te fel om dat binnen te doen. In deze lockdown moeten we wat toegevingen doen aan onze huisgenoten...
Daarna alles terug eens gemonteerd, inclusief het aangepaste stabilo met afgeronde hoeken

Die originele bespanning liet zich niet zo mooi terug aanbrengen, dat zal later ook opnieuw moeten gedaan worden.
Voor het richtingsroer ga ik experimenteren met "finishing resin" epoxy van Zapp, dat lijkt op het eerste zicht een degelijk product.
Een eerste balancering toont aan dat ik de batterijen zo ver mogelijk vooraan moet gaan monteren. Het extra gewicht in de staart van de richtingsroer servo en de sensoren hebben duidelijk wat effect.
De telemetrie was ook een verhaal apart. Tijdens de voorbije vluchten kreeg ik regelmatig een "power overload" alarm, wat in het begin wel even schrikken is. In de telemetrie gegevens was echter niets te vinden van overdreven stroom die zou getrokken zijn. Dat alarm wordt gegenereerd door de RB-20, die ook telemetrie geeft over spanning en stroom van beide voedingsbronnen.
Na wat opzoekwerk bleek de oorzaak te liggen in het feit dat beide ontvangers telemetrie ingeschakeld hebben (wat volgens de specificatie van de RB-20 wel degelijk toegelaten is). Ik heb nu ontvanger 1 gebonden mét telemetrie, en ontvanger 2 zonder, en voorlopig geen alarm meer gehad. Nadeel is dat ik geen telemetrie meer heb als wordt overgeschakeld op de tweede ontvanger (wat helemaal geen probleem is), maar voordeel is wel dat ik een alarm van "telemetry lost" krijg als er wordt overgeschakeld (wat wel een indicatie kan zijn van een probleem).
De canpoy wou ik uitrusten met een scharnier, maar gezien de timing, met het vliegseizoen voor de deur, en nog veel werk aan andere modellen, wil ik deze ASH26 nu vliegklaar maken voor verdere proefvluchten, en de detail afwerking uitstellen voor tijdens of na de zomer. De romp dient geplamuurd en gespoten te worden, en dat moet sowieso buiten gebeuren.
De laatste loodjes dienen zich aan.

 

Door het gure winterweer vandaag kon ik enkele laatste loodjes doen aan de ASH26.
Redelijk veel werk was er aan het richtingsroer. Eerst en vooral brak alweer eens dat onderste stukje af, onnderaan de scharnier-opening

Moeilijk te zien op de foto, maar ik heb er een stukje carbon ingelijmd, dwars over het breukvlak. Nu zal het wel houden.
Daar na een hoop plamueren, schuren, in de primer zetten en spuiten. Vooral dat laatste was een beetje een probleem, omdat het in de garage moest gebeuren, en om toch wat verluchting te hebben stond de poort op een spleet open. Dat zorgde er dan voor dat de temperatuur wat laag zakte, maar toch bleef het net warm genoeg om te spuiten.
Het oppervlak is nog niet perfect, maar eerst moet de verf nog veel meer uitharden eer ik het wat kan opboenen.
Maar het ziet er toch al goed uit

Met die richtingsroer servo nu helemaal achteraan loopt alles ook zoveel soepeler nu.
Deze namiddag heb ik dan nog een nieuwe batterij steunplaat op maat gemaakt en ingelijmd.
Zonet nog eens alle uitslagen gecontroleerd, want een en ander is nu omgedraaid qua richting door servo's te veranderen.
Alles is nu zo goed als klaar om terug een paar testvluchten te doen. Morgen nog even alle bespanning op de vleugels terug strakker zetten en dan een laatste controle van luchtwaardigheid.
(ik zie nu net op die foto van het richtingsroer dat ik nog wat loctite op dat moertje moet doen, dat gaat direct gebeuren als ik dit bericht klaarheb)

 

Ik heb ook een ASH26 tot mijn beschikking gekregen en het lijkt me leuk om een keer samen te vliegen als het weer knap weer is. waar vlieg jij meestal?