Heb je zelf enig idee wat het verschil tussen de twee heli's is? Want de 'manier' waarop ze vliegen, en sturen, is totaal verschillend. Als je nog niet bekend bent met deze twee typen, dan hier even op een rijtje (met het derde type erbij, voor het volledige overzicht):
Coaxiaal is een heli met geen staartrotor maar twee hoofdrotoren die tegen elkaar in draaien, zodat elkaars effect wordt opgeheven. Deze heli is ongeveer de meest stabiele die je je maar kunt bedenken en de makkelijkste om het te leren: hij blijft op zijn plaats hangen - mits goed afgesteld - wanneer jij de knuppels loslaat. Door de stabilisatorstang erop is het een erg makkelijk vliegbare heli. Hij is ook vrij eenvoudig te repareren, bestaat namelijk niet uit ontiegelijk veel onderdelen. Aan te raden is, als je voor een coaxiaaltje gaat, om een 4ch te nemen (er zijn ook 3ch) omdat als je daarna verder wilt, je de vier functies al redelijk onder de knie zult hebben. Een nadeel aan een coaxiaaltje is dat hij niet zo hard kan. Ik persoonlijk vind dat geen probleem - ik ben niet zo'n snelheidmaniak - maar sommigen schijnen daarover te vallen. Ook kun je hier geen kunstvlucht mee doen, alleen basale dingen zoals rondjes vliegen, pirouetjes maken en wat kleine andere dingen, maar F3C zit er niet in. Er zijn wel dingen aan te doen, bijvoorbeeld het inkorten van de stabilisatorstang en het installeren van een verlengde binnenas, maar dan nog zal hij niet als een kogel door de lucht vliegen. Voor een beginner is dat geschikt, maar als je het eenmaal onder de knie hebt, wil je toch wel wat meer. Ik ben echter heel blij dat ik met coaxiaal ben begonnen (ik vlieg nu cp) omdat je er wel het 'heligevoel' van krijgt. Coaxiaaltjes worden over het algemeen geleverd met borstelmotoren, maar omdat het twee motors zijn die samen werken slijten ze niet zo snel. Ong. een jaar intensief vliegen (drie, vier keer p/week) voor je moet vervangen. Er bestaan wel brushless voor coaxiaal. De meeste coaxialen zitten rond de 40 cm in lengte, maar er zijn ook wel groteren, zoals de Big Lama. Vaak wordt gezegd dat als je twee weken lang elke dag vliegt, dat je het al redelijk onder de knie zult hebben. Dit klopte bij mij in elk geval. Let wel, met coaxiaal is het zeer moeilijk tot niet buiten te vliegen.
Een FP heli, fixed pitch, lijkt in zekere zin wel wat op een coaxiale heli. Deze heeft echter één hoofdrotor en een apart aangedreven staartrotor (door middel van een klein motortje). De heli gaat de lucht in door het toerental te verhogen, de bladhoek (de pitch) staat vast (fixed). Hierdoor vliegt de heli meer zoals een werkelijke heli, in tegenstelling tot een coaxiale. Deze heli's komen op mij vaak over als nerveus en moeilijk te vliegen. Ik heb enkele keren een FP geprobeerd te vliegen, en ondanks dat ik met CP overweg kan, kan ik vaak met FP nog maar nauwelijks van de grond komen. Ze zijn echter wel goed te vliegen, maar in ieder geval door mij niet echt. Ook hiermee kun je niet echt stunten - ja, het kan altijd natuurlijk maar ook hier bedoel ik F3C - maar vliegen kun je er wel mee. Repareren is vrij eenvoudig, ook omdat er niet heel veel onderdelen aan zitten. Buitenvliegen kan, maar met weinig wind. Brushless vaak al meegeleverd.
Een CP heli heeft een ander principe dan een FP. Bij de CP (=collective pitch) wordt de bladhoek veranderd om meer lift te krijgen; dit gaat met een 'ingewikkeld' (t.o.v. coaxiaal en FP) systeem waarbij de wieken worden gekanteld, hier worden drie servo's voor gebruikt. Tegelijkertijd heeft deze heli een paddlestang, hetgeen waar hij eigenlijk mee stuurt in plaats van met de wieken zelf zoals bij coaxiaal. Een CP heli heeft vaak geen staartmotor, maar een overbrenging van de hoofdmotor naar de staart door middel van een riem. Loopt vaak heel soepel. Deze heli is de meest realistische en hier kun je ook werkelijk loopings mee vliegen, rare dingen mee freestylen, rollen en op de kop mee vliegen. Er zit vrijwel de meeste uitdaging in. De keerzijde hiervan is dat je het ding in het begin wel eens zult willen plattrappen, dit is werkelijk de moeilijkst te leren vliegen heli van de drie typen. Je zult heel rustig moeten beginnen en vele uren aan de kant moeten zetten voor het herstellen van schade. De hoeveelheid onderdelen is veel groter dan bij een FP en coaxiaal. In mijn ogen is dit eigenlijk pas een heli. Ik heb een poos coaxiaal gevlogen en pas toen ik met een CP begon, had ik het gevoel écht te vliegen. Het leuke van deze heli is ook dat je nooit uitgeleerd raakt. Er is altijd wel iets nieuws wat je kunt proberen. Maar om de beginselen onder de knie te krijgen mag je rekenen dat je een jaartje verder bent. Buitenvliegen is zeer goed te doen, afhankelijk van de grootte die je kiest. Brushless vaak al meegeleverd.
Aangezien je aangeeft dat je een beginner bent, nog even het volgende:
Een heli is, wanneer je een RTF koopt, eigenlijk nooit helemaal ready to fly; eerder RTC = ready to crash. Wanneer de heli uit de doos komt, doe je er goed aan alle schroefjes na te lopen en dingen te controleren. Als je hier geen verstand van hebt, neem dan een goede handleiding erbij of zorg dat iemand je even helpt hierbij. Één van mijn CP's bijvoorbeeld, de Honey Bee King V2, moest je, terwijl RTF, toch nog een aantal dingen van in elkaar zetten en nalopen. Maar dat valt verder wel mee hoor, hoeveel je er aan moet doen. Alhoewel, dat is ook weer merk afhankelijk.
Oh ja, voor ik het vergeet: ik zou je sowieso, als je voor CP gaat, een grotere heli aanraden. Vuistregel bij helivliegen: hoe groter, hoe stabieler dus hoe makkelijker te vliegen. Neem tenminste een 450 size zoals de Belt CP.
Verkijk je niet op de moeilijkheidgraad van het leren vliegen. Het wordt niet voor niets de moeilijkste tak van de modelbouwsport genoemd.
Nou, als je verder nog vragen hebt, dan hoor ik het wel.
Groetjes, Taya
