bochtentechniek met wind

K

kuip

Vandaag weer heerlijk gesmeten prachtig weer , redelijke thermiek....maar weer die wind.

het lukt mij niet om al draaiend in een bel te blijven als er een matige wind staat.

Ik hover een beetje tegen de wind, en hij begint te stijgen...ah daar gaan we.... even rechtdoor vliegen dan indraaien
maar bij de eerste draai is mijn model alweer een heel stuk downwind geblazen en uit de bel.

Ik zie de cracks , ook met een stevige wind zo makkelijk krappe rondjes draaien en relatief op de zelfde plek blijven
en langzaam met de wind al driftend met de bel mee omhoog gaan......

Hoe doen jullie dat ? Ik ben waarsch. niet de enige met dit probleem.

Wie heeft de gouden tip........

G.J
 
wat ik een beetje zag bij het laatste NK is dat ze tegen de wind iets nose-down lijken te geven, om dan genoeg snelheid te hebben voor de downwind-bocht.

Ik heb dat probleem ook erg.. Maar ik stuur meestal door een rol in te zetten en dan met je hoogteroer hem erdoor te trekken. Wat dus inhoud dat je hem zo'n beetje eerst up trekt en daarna over een vleugel laat wegvallen. Werkt redelijk zonder wind, maar is niet al te netjes...

Met wat wind zal je toch beter de snelheid erin moeten houden om niet te stallen zodra je met wind mee draait gok ik...
Maar jouw stukje over de Cracks, dat klopt idd wel. Lijkt alsnog alsof ze stilhangen rondjes draaien... Frustrerend...

Naja, nieuw rompje is binnen. Betere DLG in de maak dus :).
 
Idd frustrerend, zonder wind lukt het me prima maar met wind... Dat aanduiken voor ik in draai en dan met een beetje hoogte roer de bocht door trekken doe ik ook.

Elke keer als de neus tegen de wind in gaat probeer ik weer een beetje te "drukken" en een beetje minder helling te geven om voor de wind te korrigeren, maar in de praktijk lig ik na de eerste bocht al mijlen ver naast de bel om vervolgens al duikend tegen de wind weer de bel te vinden...dit met veel hoogte verlies natuurlijk. zou het toch aan het model liggen ( geen penetratie vermogen)

Zoals je al zegt.... frustrerend.
 
Hoi Gerrit-Jan,

De manier waarop je een bel uitdraait is nagenoeg onafhankelijk van de windsterkte. De meest efficiente methode is langzaam vliegen met zo weinig mogelijk helling (dit is vooral belangrijk voor toestellen met weinig v-stelling). In turbulente bellen vlieg ik meestal iets sneller om te voorkomen dat het toestel overtrekt en om druk op m’n roeren te houden.

> Ik hover een beetje tegen de wind, en hij begint te stijgen...ah daar gaan we.... even rechtdoor
> vliegen dan indraaien maar bij de eerste draai is mijn model alweer een heel stuk downwind geblazen en uit de bel.

Het lijkt er sterk op dat de bel niet gecentreerd is en de bocht naast de bel gemaakt wordt.

Als je een bel invliegt merk je dat omdat de staart omhoog gaat het toestel versneld, roerdruk heeft en “lekker” vliegt. Dit alles merk je eerder dan dat je het toestel omhoog ziet gaan!!!. Op het moment dat je in de bel zit moet je beslissen wanneer je gaat draaien en welke kant je op gaat draaien.
Je moet ervoor zorgen dat je in ieder geval ver genoeg de bel in bent voordat je gaat draaien (niet zo moeilijk omdat je weet wanneer je er in vliegt en hoe groot je bochten zijn).
Meestal merk je dat de bel een rolbeweging veroorzaakt. Dit komt omdat er onder de ene vleugel meer stijgen zit dan onder de andere vleugel, het behoeft geen uitleg dat je het toestel tegen deze rolbeweging moet indraaien.
Het eerste rondje zit je meestal niet in het centrum. Tijdens het draaien goed kijken waar het toestel het meest draagt en voorzichtig verleggen naar dat gebied.


En de gouden tip: Veel vliegen dan komt de rest vanzelf!!!
 
Hoi Bas,

dat "lekker gaan vliegen herken ik erg goed , en alles wat je schrijft lukt me prima....maar zonder wind.

met veel wind heb ik geen of nauwelijks voorwaardse snelheid wat het invliegen van de bel nogal moeilijk maakt. Ik beperk me vaak tot het vliegen van achtjes aan de rand van de bel.

Is het antwoord dan Ballast misschien.

GJ
 
Gerrit-Jan,

Lastig om in te schatten waar het probleem precies zit (het kan ook te maken hebben met afstelling van het model). Hopelijk waait het stevig in Arnhem zodat ik kan zien waar we het over hebben!!!

Bas
 
Gerrit Jan: Ik zie een paar misverstanden in dit onderwerp:
Zolang er geen richtings- en snelheidsveranderingen in de stroming van de wind aan de orde zijn vliegt het model ten opzichte van de lucht en niet ten opzichte van de wind! Het maakt dan ook niets uit of je een upwind of downwind bocht vliegt. Dat het er door het meedrijven met de wind ten opzichte van de grond bedriegelijk uitziet en aanleiding geeft tot allerlei mis-interpretaties en stuurfouten is een andere zaak (Sietse!! :oops: ).
Een goede taktiek als je in termiek komt is dan ook kort en zo gelijkmatig mogelijk en konstant doordraaien. Dit is ook wat je ziet bij de cracks: het lijkt langzamer omdat het middelpunt van de cirkel in de thermiek met de windsnelheid afdrijft.
Dit doe je door de bocht te initieren (richting en/of ailerons) en zou gauw die gaat Niet :!: meer bocht sturen maar alles opvangen met hoogte (dus eenmaal op zijn kant is bocht=hoogte)
Als je dit te laat doet prikt je model met een noodgang de daalwind achterna= 2 maal hoogteverlies!
Je kunt je afvragen waarom VV modellen zo goed 'uit zichzelf' naar de themiek toevliegen en er in blijven: fout sturen doet meer kwaad dan goed. En is het toeval dat er nogal wat cracks ook VV vliegers zijn?
Dit ook over misverstand nummer 2: in de buurt van thermiek gaat niet :!: de vleugel aan de thermiekkant omhoog!
De afmeting van een modale thermiekbel of kolom is vele malen groter dan de 1.50 van een DLG of andere modelzwever: het veronderstelde stijgsnelheidverschil over de spanwijte is nihil.
Tevens : als dit waar was dan zouden juist VV modellen dus altijd uit zichzelf van de themiek af draaien en dit is dus precies niet zo!
Wat er wel gebeurd is dat door de aanzuigende werking van de thermiek de vector van de stroming (wind) wijzigt in de thermiekrichting.
Het model vliegt dan even tijdelijk 'scheef'en slipt: de slip initeerd weer een rol naar de thermiek toe. Dit is het zgn zelfzoekend effect bij een VV model: dus het is ook erg verstandig om radiobestuurd ook maar eens die kant op te gaan.
Ik hoop dat dit een beetje verhelderend werkt.
(Ik ga over een uur op vacantie en heb dan meestal geen internet dus zal helaas niet zo snel meer kunnen reageren op kritiek, vragen of opmerkingen.)
 
Stof tot nadenken....

Idd. als je denkt dat de omhooggaande vleugel door de stijgende lucht omhoog geduwd wordt kan het net zo goed zijn dat de omlaag gaande vleugel omlaag geduwd wordt door de daalstroom aan de rand vande bel, dus zou je in dat geval de andere kant op moeten sturen.

Verder heb je denk ik gelijk, gewoon mooie bochtjes vliegen, al dat gecorrigeer voor wind maakt meer slecht dan goed.

Ik moet vandaag weer even gaan gooien al het geleerde in de praktijk brengen.

Ik hoop dan ook in Arnhem ( als mijn werkgever meewerkt) al draaiend op betere resultaten.

ik ga oefenen oefenen oefenen en nog eens..........
 
> Dit ook over misverstand nummer 2: in de buurt van thermiek gaat niet de vleugel aan de thermiekkant omhoog!
> De afmeting van een modale thermiekbel of kolom is vele malen groter dan de 1.50 van een DLG of andere
> modelzwever: het veronderstelde stijgsnelheidverschil over de spanwijte is nihil.


Peter,

Niet helemaal mee eens (als we het over DLG's hebben).
Ik ben het met je eens dat je altijd de zuigende werking van de bel moet volgen, dit is soms al enkele honderden meters afstand van de bel merkbaar. Bij een DLG merk je dat niet door een rolbeweging maar doordat windrichting lijkt te veranderen. Dus als de wind opeens van links lijkt te komen moet je naar rechts vliegen.
Eenmaal in de bel moet je wel degelijk TEGEN de door de bel veroorzaakte rolbeweging indraaien. Ondanks dat de bel (meestal) groot is t.o.v. het model wordt het model weggerold door lokale sterkere gebiedjes in de bel die meestal bij het centrum zitten.
Je moet dus bij een rolbeweging de andere kant opdraaien dan bij een zuiging (geeft meestal slippend effect en geen rolbeweging). Waar je mee te maken hebt is niet altijd even duidelijk. Enige manier om hier gevoel voor te krijgen is veel vliegen.


P.s. Volkomen eens met het begin van je betoog.

Prettige vakantie!
Bas
 
Een ding mis ik in al deze aanwijzingen: Over het algemeen kan je stellen dat thermiek gewoon met de wind meedrift, dus moet je (als je eenmaal gecentreerd bent) gewoon nette bochtjes kunnen draaien; je toestel waait dan wel weg, maar dat doet de bel ook. Als je zou proberen op ongeveer dezelfde plek te blijven dan kan je er zeker van zijn dat je de bel verliest (die is dan al downwind).

Het is niet helemáál waar: bij relatief sterke thermiek en zwakke wind, zal de bel minder snel verzet worden dan de windsnelheid. De thermiekkolom is dan min of meer statisch t.o.v. de wind. Wat echter niet weneemt dat óók dan, als je eenmaal in de bel zit, je gewoon cirkels moet vliegen om erin te blijven. Als de bel niet wegwaait, waait je model ook niet weg.

Het bovenstaande is gebaseerd op ervaring & theoriekennis die betrekking heeft op deltavliegen. Er zouden misschien wel verschillen in benadering kunnen zijn met modelzweven... maar thermiek is thermiek, nietwaar...

Bart
 
Hey Bart, Ik ken jou nog van mij hanggliding periode ( een jaar of 8 geleden).


Gisteren lekker kunnen uitproberen, matig windje en redelijk thermisch.

De truuk is centreren, als je goed gecentreerd zit en gewoon rustig draait wordt het model niet als een gek weggeblazen maar blijft relatief op de zelfde plek en drift lanzaam mee met de bel. Hier uit blijkt dus dat de bel zich niet met de werkelijke windsnelheid verzet. Maar.... als ik te vroeg indraai, of niet gecentreerd zit wordt het model alshet ware uit de bel gelanceerd, en moet ik als een speer weer terug worstelen tegen de wind in.

Maar het gaat al beter, mijn streven is dat 80 prct. van mijn vluchten een vliegtijd opleverd van 3 minuten, gisteren was het gemiddeld 2 minuten, met een aantal uitschieters van rond de 5 minuten ( goed gecentreerd dus) hier zelf de vlucht afgebroken omdat ik te ver weg drifte.

verder geeft het draaien van stijle bochten geen winst, Je verliest te veel hoogte, niet zo gek, het model weegt 2X zoveel tijdens een stijle bocht en de lift is ook een stuk minder door de helling.

Kortom blijven oefenen dus.

GJ
 
kuip zei:
mijn streven is dat 80 prct. van mijn vluchten een vliegtijd opleverd van 3 minuten
Klik om te vergroten...

Een mooi streven!! Zo streef ik er naar nog eens een beker te winnen op een NK ronde.
Als je op 80% van je vluchten 3 minuten haalt is geen enkele taak voor jou een uitdaging en zou ik vast een tuinhuisje bouwen om al die bekers in op te slaan :)
 
GJ,

De truuk is idd centreren, het mooiste zou zijn als het model dat zelf doet...

Om even een parallel te trekken met mijn vrije vlucht A2s, ik heb hier ca.
0.75 mm washout in het rechter middendeel (de buiten vleugel) en ca.
0.75 mm washin in het linker middendeel (de binnen vleugel). Mijn
modellen vliegen standaard linksom (het is vrije vlucht :) ). Deze verdraaiingen
zorgen ervoor dat, bij een vaste stand van het richtingsroer, het model zelf centreert in de bel,
als ik geen verdraaiingen heb gebeurd dat niet en als ik teveel heb gebeurd het ook niet.

Ik denk dus dat met RC thermiek vliegen, maar ik heb hier nog geen ervaring mee,
de stand van je ailerons in combinatie met je richtingsroer wel eens heel belangrijk kan zijn...
Gevoelsmatig denk ik als je eenmaal de juiste (vrije vlucht) afstelling hebt je nauwelijks hoeft
te sturen om je model in de thermiek omhoog te zien gaan. Voorwaarde is natuurlijk wel dat je
thermiek vind en je model in de bel zet, maar met mijn vrije vlucht kisten, zet ik ze soms ook
naast de bel (niet teveel) en als je de juiste afstelling hebt gaat het model er als een speer achteraan,
om zodra het in de bel komt kortere en krappere bochten te gaan vliegen. Als ik echt te laat ben,
en dus het model in de 'daalwind' achter de bel weg zet lig ik meestal van 70 m binnen 1 a 2 minuten
op de grond.

Ook de zwaartepunts ligging is een belangrijke factor voor het snuffelende / zoekende gedrag van je
kist. Ik heb afgelopen zaterdag met Hans en Frans gevlogen en vond dat mijn Oeka Bulli niet echt
lekker vloog, dwz je ziet dat je in een bel zit en het model stijgt er niet op weg. Op aanraden van Frans
heb ik toen ca. 4 gram uit de neus gehaald en het gedrag van het model was 100% beter, ik ben er
nog niet helemaal tevreden over maar het is een stap (denk ik) in de goede richting.

Een andere truuk is samen vliegen, met A2 vliegen gaan we dan tegelijkertijd weg in dezelfde bel,
en als de ander wegstijgt terwijl jij eruit zakt weet je dat er iets nog niet goed is met je afstelling.
Ik denk dat je dat ook heel goed met RC vliegen kan doen. Je kan dan ook gelijk vliegstijl vergelijken
met de andere vlieger.

Kortom ik zou zeggen veel samen vliegen met ervaren (thermiek) vliegers.

Cheers

Bart
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top