Bouw Ka-7 schaalzwever 1:4 (4 meter)

Tuurlijk zal hij wel vliegen, maar ik vind het gewicht gewoon erg hoog. Te zwaar in de staart betekent veel lood in de neus, dus in totaal nog veel meer te zwaar. Het is inderdaad zo ontworpen, en veel lichter kan ik deze constructie toch echt niet maken, dus het is zoals het is. Ik gebruik het geleverde materiaal (dat niet te zwaar is) en smeer niet overdreven veel lijm. Maar die 117 gram is voor alleen het stabilo, dan nog een hoogteroer erachter, oracover erover. Dat gaat dan richting (over?) de 200 gram.

Arjan, kan je eens kijken wat het stabilo+hoogteroer van jouw Ka-8 weegt? Die is toch ook 1:4? Zal niet heel veel kleiner zijn dan mijn constructie.
 
poeh he daar vraag je wat......die kan er wel af maar is een heel gehannes om weer aan te sluiten.
(ik ga hem er even af halen maar ik hoop wel voor jou dat je er dan ook blij van wordt....anders is het een hoop werk om je rot te voelen, is ook zo wat :rolleyes: )
 
Nee, lekker laten zitten. Mijn stabilo wordt er toch niet lichter van, en ik misschien wel depressiever ;). Laat maar hangen.

Weet je wel wat je Ka-8 totaal weegt? Mijn Ka-7 gaat waarschijnlijk tussen 6 en 7 kg wegen (uitgaande van de gegevens van de ontwerper).
 
Die van mij is iets kleiner (3500mm) en weegt vliegklaar 4200 gram. En dat is erg licht voor die brede vleugels.
 
3,5 meter, vreemde maat. Dat is 1:4,3.
Bedankt voor de meting. Mijn staartsectie wordt dus inderdaad redelijk wat zwaarder.
 
Het schijnt dat Jürgen Steffen (de constructeur) deze maat heeft gekozen om optimaal gebruik te maken van het profiel (RAF.32)
Persoonlijk vind ik het wel een mooie maat. Past makkelijk in de auto, is net groot genoeg om mooi schaal te zijn. En de grap is dat iedereen denkt dat het een Flair Ka-8 is van 4 meter.....
 
Het heeft mij veel eerder al verbaast dat het stabilo van de K7 werd beplankt met triplex. Aan de ene kant dacht ik, waarom niet het hiervoor meer gebruikelijke balsa? Aan de andere kant heeft het stabilo alleen een neus- en een achterligger, verder niks, dus de beplanking heeft een duidelijk deel aan de sterkte. En heel dun triplex hoeft niet zwaarder te zijn dan wat dikker balsa. Maar ik blijf het toch een beetje verrasend vinden, dat triplex; en zeker nu het gewicht hoog uitvalt.
 
Ik denk ook dat 0,4mm triplex niet veel zwaarder is dan 1,5 mm balsa, maar wel een stuk sterker. En sterk is het stabilo wel geworden, het is enorm stijf.
De keus voor beplanken van het stabilo (met wat voor materiaal dan ook) is gemaakt om schaal-redenen, bij het origineel zijn stabilo en kielvlak ook beplankt.

Toch eens even rekenen, even snel wat maten en gewichten genomen.
Plaat 0,4mm triplex van 30x50 cm (1500 cm2) weegt 54g. Dat is 0,036g/cm2.
Plankje balsa 1,5 mm van 10x100 cm (1000 cm2) weegt ca20g. Dat is 0,020g/cm2. (kan misschien nog lichter, maar zou ik niet doen voor beplanken)
Oppervlak beplanking stabilo is ongeveer 1500 cm2. Het verschil in gewicht tussen triplex (54g) en balsa (30g) zou circa 24 gram zijn.
Voor elke extra gram in de staart heb ik ca 2,5 gram lood in de neus nodig (verhouding is ongeveer 110/45). De totale gewichtstoename door de toepassing van triplex ipv balsa is dus 3,5x24 = 84 gram. Daar krijg je een stijver (=minder fluttergevoelig) en minder schade-gevoelig hoogteroer voor terug. Ik denk dat dat wel de moeite is op zo'n groot model.

Nut van deze berekening? Misschien niet veel, want het stabilo gaat toch niet anders gebouwd worden. Wel leuk om even 'wetenschappelijk' bezig te zijn.

Alle beplanking op de vleugel wordt straks ook van 0,4mm triplex. Daar gaat het om flink meer oppervlak, maar er is geen lood-compensatie nodig. Ook hier denk ik dat de toename van stijfheid en duurzaamheid de gewichtstoename waard zijn.
 
Laatst bewerkt:
Leuk dat je het hebt uitgerekend... ja het scheelt minder dan ik dacht.
En ik neem aan dat ook in de vleugel de inwendige constructie lichter kan zijn vanwege de triplex beplanking.

Overigens... het is misschien niet terzake bij deze K7 die erg zorgvuldig schaal is, maar er moeten kunststof producten zijn die qua sterkte/gewicht verhouding gunstiger zijn dan triplex of balsa. Een dunne kunststof plaat... ben het nog nooit tegengekomen op een model, maar het lijkt me een goede optie.
 
Ik heb de ontwerper van de kit al eens gevraagd naar het juiste instelhoekverschil, en kreeg alleen als antwoord: als je hem bouwt zoals op de tekening is het goed. Dat is me te vaag. Ik wil dus eens uit gaan rekenen wat het 'juiste' instelhoekverschil is voor dit model (als het juiste instelhoekverschil bestaat....). Hiervoor wil ik XFLR5 gaan gebruiken, waar ik nog nauwelijks ervaring mee heb. Maar ik heb enige hulp van Dirk Schipper.

Ik neem jullie eens mee op avontuur, zal laten zien welke berekeningen ik maak en welke aannames ik doe.
De ontwerper geeft op dat zijn model net boven de 6 kg weegt. Ik maak meer schaaldetails op mijn model, dus niet alles kan helemaal voorin gestopt worden. Verder gebruik ik iets zwaardere bespanning. Laat ik uitgaan van een vlieggewicht van 7 kg. Het oppervlak van de vleugel is 108 dm2. De vleugelbelasting komt hiermee uit op 65 g/dm2 (oppervlakte stabilo reken ik niet mee, oppervlak romp tussen de vleugelhelften wel).

Voor de vleugel is een HQ3,0/15 profiel gebruikt. De buitenste 90 cm van de spanwijdte heeft een tipverdraaiing van ca -2,5 graad. Mogelijk is er enig profielverloop aangebracht, maar daarvan heb ik geen gegevens.
Allereerst ben ik benieuwd naar de grafiek CL-CD van dit profiel. Hier zie je vaak al eea aan.
full


Ik zie dat het profiel bij hele lage Reynolds getallen matig presteert, pas boven de 150.000 gaat het profiel zich enigszins fatsoenlijk gedragen. Verder presteert het profiel goed bij hoge CL waardes en relatief minder goed bij lage CL waardes. Dit zegt mij dat ik niet te snel zal moeten vliegen met dit profiel, anders gaan de prestaties in de kelder.

Uit de grafiek CL-alpha komt dat het profiel een CLmax heeft van ca 1,35.
full


Dit is een 2-dimensionale waarde. De totale vleugel heeft altijd een lagere CLmax, enerzijds door de tipverdraaiing, anderzijds door de eindigheid van de vleugel. Ik gok de CLmax van de hele vleugel op 1,2. Hier kan je dan een snelheid aan hangen via de volgende formule:
full

Hieruit volgt een minimale vliegsnelheid van 9,4 m/s (34 km/h). De ontwerper zegt een minimum vliegsnelheid gemeten te hebben met GPS van 19 km/h. Dat lijkt me onwaarschijnlijk, ook met een lichter model zou dat niet haalbaar zijn. Ik vermoed dat wind een factor is geweest in deze metingen.

Het instelhoekverschil ga je optimaliseren voor één bepaalde vliegsnelheid. Bij die vliegsnelheid staat het hoogteroer dan in de neutrale stand. Maar welke vliegsnelheid neem je hiervoor?
Als ik de grafiek voorCL/CD tegen alpha bekijk zie ik dat het profiel de beste L/D verhouding heeft tussen 6 en 7 graden (afhankelijk van het Reynolds getal).
full


Bij de grafiek voor de power factor zie je ook een maximum tussen 6 en 7,5 graad. De exacte betekenis van de power factor is een beetje vaag, maar het heeft te maken met minimum dalen.
full


Bij een invalshoek van zo'n 6 graden lijkt dit profiel goed te presteren. Bij die invalshoek hoort een CL van 1,0 (zie grafiek CL-alpha hierboven). Deze waarde verbaast met niet, in de CL-CD grafiek had ik al gezien dat er een prestatiepiek zit rond CL=1,0.
In deze grafieken is echter de geinduceerde weerstand niet meegenomen, de berekeningen zijn voor een oneindige vleugel. CDi is hoog bij hoge CL, en laag bij een lage CL. De vorm van de CL-CD grafiek verandert als je CDi mee zou rekenen, en de max L/D en power factor komen bij een lagere CL te liggen. Daarbij komt ook nog eens het feit dat de CL van de totale vleugel kleiner is dan de lokale CL op een groot deel van de vleugel. Ik moet hier aannames maken. Ik ga uit van een vleugel-CL van 0,8 waarbij ik het instelhoekverschil ga optimaliseren. 0,8 is dus mijn ontwerp-CL. Hierbij hoort een snelheid van 11,5 m/s (41 km/h).

Als laatste kijk ik nog even naar een hoge-snelheidssituatie. Laat ik een minimale CL van 0,3 nemen, veel lager zal je echt niet gaan met een vliegtuig als dit en een profiel met 3% welving. CL=0,3 geeft een vliegsnelheid van 19 m/s (68 km/h).

Nu ben ik benieuwd naar de Reynoldsgetallen voor de vleugel in de verschillende situaties. Het Re getal is te berekenen met de volgende formule:
Re = 70.000 x koorde x snelheid
Koorde in meters, snelheid in m/s.
De wortelkoorde van de Ka-7 is 38 cm, de tipkoorde 16 cm. Hieruit volgen de volgende Reynolds getallen:
v = 9 m/s (min snelheid): tip = 100.800, wortel = 239.400
v = 11,5 m/s (ontwerpsnelheid): tip = 128.800, wortel = 305.900
v = 19 m/s (max snelheid): tip = 212.800, wortel = 505.400

Eerder had ik geconstateerd dat het HQ3,0/15 profiel niet geweldig presteert bij een Reynolds getal onder de 150.000. Het buitenste deel van de vleugel krijgt bij lagere snelheden wel te maken met zulke lage Re getallen. Het kan dus nuttig zijn een turbulator te plaatsen. Waar precies ga ik later nog wel uitzoeken. Als het vliegtuig een tandje zwaarder wordt zal dat in ieder geval niet al te nadelig zijn voor de zweefprestaties (zwaarder = sneller = hoger Re getal).

Nu zal ik me moeten gaan verdiepen in XFLR5 om te zien of ik daar iets nuttigs uit kan halen. Ik hou jullie op de hoogte.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Washout is niet per definitie inefficient. Het kan de liftverdeling over de vleugel meer elliptisch maken, daarmee de geinduceerde weerstand verminderend. Die verbetering treedt echter maar in een klein CL-bereik op. Bij hogere snelheden dan de ontwerpsnelheid kan de washout de liftverdeling weer nadelig beinvloeden, bij hele hoge snelheden (kleine invalshoeken) kan het zelfs zo zijn dat de uiteinden van de vleugel negatieve lift gaan leveren.
Vaker wordt washout toegepast om het gedrag bij lage snelheden te verbeteren. Het kan tip-stall voorkomen.

Ik heb het idee dat washout door ontwerpers nog wel eens 'uit voorzorg' wordt toegepast. "Zo deden we dat vroeger, laat ik het nu ook maar doen". Deze kit is volgens mij voor een groot deel gebaseerd op het ontwerp van Cliff Charlesworth, een ontwerper van de oude stempel. Zodoende vermoed ik dat deze washout min of meer empirisch is toegepast, niet zozeer uit optimalisatieoverwegingen (vermoeden, ik weet dit allemaal niet zeker!).

Ik bouw deze kit zoals hij is. Alle ribben zijn gemaakt op dit ontwerp, en als ik dat wil veranderen moet ik te veel gaan knoeien. Als ik een naar mijn zin geoptimaliseerde vleugel had willen hebben had ik zelf een kist moeten ontwerpen.
 
Han, waar denk je precies anders over? In het Wiki artikel zie ik niets wat me direct tegenspreekt.
 
Hoi Raymond,


Zoals ik deze vleugel zou maken (niet gebaseerd op berekeningen maar op gevoel):
  1. Dit is een kist die vooral gericht is op thermieken, en niet op 'hard kunnen'. Daaruit kun je wat afleiden over de Cl's waarmee je gaat vliegen:
    - Cl=0.65 voor normale vlucht.
    - Cl=0.2 voor bijna 2x zo snel (=steken)
    - Cl=0.9 voor thermieken
  2. Profielen
    - Aan de wortel 0,15% minder, aan de tip 0,15% meer welving.
    - Tipprofiel dikte:minimaal 2% à 3% dunner dan aan de wortel. Als het kan 10%. De positie van de max dikte minstens 5% naar voren (op 25% of zo)
    - Tipprofiel welving: maximum ook minstens 5% naar voren.
    - Controleer de neusradius van het tipprofiel: zelfde radius als een origineel HQ-profiel met (±) die welving en dikte
  3. Washout
    Controleer mbv. Nurflugel.exe de nullift-hoek (Alfa-0) voor beide profielen. Het tipprofiel zal vanwege de hogere welving en de naar voren gehaalde xd en xf een kleinere (meer negatief) Alfa-0 hebben. Het verschil tussen die twee hoeken is je washout.
N.B.
Als je mij kunt vertellen welk profiel je aan de wortel hebt, en welk HQ-profiel gebruikt gaat worden (HQ/Oldie [=HQ zonder iets], HQ/W, HQ-Acro [door Helmut Quabeck ondertussen HQ/Alround genoemd]) dan wil ik dat tipprofiel wel even voor je maken.

Dirk.
 
Ondertussen wordt er ook af en toe nog gebouwd.

De motor zit op zijn plek. Hij heeft iets downthrust, romp staat hier op zijn kop.
full


Het gat dat ik in een veel eerder stadium in spant 1 had gemaakt was te groot, waardoor niet alle bouten goed houvast hadden. Achter spant 1 is nog een extra schot gezet waar wel alle bouten houvast in hebben.
full


Ik ben aan het hoogteroer begonnen.
Proefpassen van de ribben:
full


Op de achterlijst worden balsa stukken gelijmd die straks schuin worden afgeschuurd om een mooie schuine achterlijst te maken.
full


Bij Lindinger heb ik hele mooie aluminium penscharnieren kunnen kopen.
full


Voor de scharnieren waren al kleine gaatjes voorgeboord in de achterlijst van het stabilo en de voorlijst van het hoogteroer. Deze zijn uitgeboord tot 4,5 mm. Even passen laat zien dat alles perfect uitgelijnd is. Dat wordt straks een mooie staartsectie.
full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Als je mij kunt vertellen welk profiel je aan de wortel hebt, en welk HQ-profiel gebruikt gaat worden (HQ/Oldie [=HQ zonder iets], HQ/W, HQ-Acro [door Helmut Quabeck ondertussen HQ/Alround genoemd]) dan wil ik dat tipprofiel wel even voor je maken.
Dirk, ik schreef al eerder dat ik niets ga veranderen aan het ontwerp zoals het is. Ik gebruik gewoon alle ribben zoals ze in de kit zitten. Zelf lang op een ontwerp gaan zitten broeden heeft dan niet zo veel zin.

De HQ/Oldie is overigens volgens mij heel anders dan de HQ/niets. De HQ/Oldie profielen zijn voor oldtimer modellen in het rolroer-bereik van de vleugel, met grote roerkoordes. De HQ/niets lijken hier echt niet op. De max dikte ligt bij de HQ/Oldie profielen heel ver vooraan. De HQ/niets is volgens mij de voorganger van de HQ/W serie.
 
Raymond,

Je hebt gelijk.
Ik snap het echter nog niet helemaal, want lang geleden bestond alleen de HQ-f/d-serie. Pas later zijn daar de W-, DS- en Acro- bijgekomen. Ik ging er toen vanuit dat die HQ/Oldie de benaming was voor de oude serie (zonder toevoging).
Waar zijn die oude HQ/W's dan gebleven?
Die vind ik ook niet op de site van Quabeck zelf.

Dirk.

N.B.
Wat een verschrikkelijk mooie motorhouder, die alu 'bus'.
 
Back
Top