Bouwverslag Steamlaunch Victoria

Tja Roel, die zakdoek kan je om verschillende redenen gebruiken maar mijn idee van bouwen is het in elk geval niet .

Misschien was het zijn eerste model wat hij (of zij) bouwde .

Heb je bij toeval nog foto's van het volledige schip want daar ben ik dan ook wel benieuwd naar .

Ik heb Dortmund al jaren op mijn verlanglijstje van naar toe gaan staan maar vanwege andere bezigheden, tijd en afstand (ca. 260 km enkele reis) komt het er dit jaar ook weer niet van.
Misschien volgend jaar .

Groet, Bert

 

Ja, jammer van de investering. Maar niet elke bouwer is een techneut en perfectionist of bezoekt regelmatig het forum. Zelf heb ik gemerkt dat het bijhouden van een bouwverslag de prestaties ook positief beïnvloedt. Laten we hopen dat de bouwer in Dortmund iets heeft opgestoken en bij een volgend model dit soort fouten niet meer maakt. Dat de animo om dit soort dingen te bouwen afneemt ligt denk ik aan het feit dat men vandaag de dag het geduld niet meer op kan brengen om iets te bedenken of zich in de materie te verdiepen. We moeten niet vergeten dat de jongere generatie heel anders is opgegroeid en verwacht dat alles hapklaar wordt opgediend. Gelukkig blijven er altijd wat uitzonderingen die de uitdaging om zelf iets te maken aangaan en uiteindelijk wel iets moois weten te maken. En van dat proces dan ook verslag doen.
Gr. Klaas.

 

Vervolg bouwverslag.

Afgelopen dagen de banken van de zithoek bekleed.
Al langere tijd was ik op zoek naar een mooi stukje rood leer om de banken te kunnen bekleden.
Mijn idee was om gewoon bij een meubelzaak naar een leer-staal te vragen, maar toen ik enkele weken geleden eindelijk eens in zo'n zaak was bleken de stalen die ze daar hadden meerdere mm. dik te zijn en dus totaal ongeschikt voor de modelbouw te zijn.
De verklaring hiervoor was heel simpel en een gedachte van mij om daar niet eerder aan te denken.
Het leer voor gebruik bij modelbouw moest veel dunner zijn en toen bedacht ik dat ik het leer wat voor kleding gebruikt wordt moet hebben.
Op zolder vond ik nog mijn oude motorpak van ruim 40 jaar geleden met de kleuren rood en zwart.
Gekeken of het de goede kleur rood was en stiekem nog even één keer aangetrokken .
Dicht ging hij in elk geval niet meer .
De kleur was goed maar toch nog teveel nostalgie om er zomaar de schaar in te zetten .
Deze week bij een winkel / atelier van motorkleding naar binnen gestapt en gevraagd of deze mij kon helpen.
Snel en prettig geholpen en met een paar mooie (afval) stukjes leer weer naar buiten en op weg naar huis.


De lapjes leer en de plankjes waar de bekleding op moet komen.


Sommige delen nog wat preciezer op maat maken zodat daarna alles mooi strak en evenwijdig aan elkaar loopt.


De onderkant van het leer.


Een latje om strak en gelijkmatig het leer zonder kans op plooien aan te duwen.




De kussens met tweezijdig tape op de banken geplakt.


Tijd om de glazen op tafel te zetten .



Tot zover weer even.

 

Mooie kussens, lekker wijntje op tafel, maar die knopen op de bolders..........

 

Je hebt gelijk Harm, maar het zijn geen knopen maar een eind dubbel touw van ca. 25 cm(!) wat ik er even provisorisch omheen gedraaid had .
In het echt heb ik zo'n dubbel stuk touw ook nog nooit aan een fender zien zitten en voordat ik hier de schaar inzet moet ik nog kijken hoe ik hier iets beters van en mee kan maken .
Bij de boegfender is dit hetzelfde verhaal.

 

Bij schip in Dortmund fender wel netjes geknoopt. Toch wat positiefs!

 

Bert, Is het een optie om op de juiste lengte een oog in één van de twee fenderlijnen te splitsen? Zijn zo te zien 3 tieren is het niet? De tweede lijn door de fender steken en onder afknippen. Dat hangt gemakkelijker op dan met een paar halve steken op de bolderpennen. Bij het splitsen een of meerdere cocktailprikkers gebruiken om de juiste tier op te lichten om door te steken. De einden van de tieren even fixeren met een beetje lijm en er gelijk een puntje aan draaien. Lijkt een uitdaging, maar voor een zeiler, denk ik, te overzien. Gr. Klaas.

 

Maak dan wel de lus zo lang dat er een extra slag om de bolder kan, je bent die dingen anders zo kwijt.

 

Ik zal het binnenkort eens proberen of dat lukt.
Het splitsen van ogen heb ik altijd wel redelijk gekund maar of het met dit "huis-, tuin- en keukentouw en in deze minimale afmetingen ook zo makkelijk gaat moet ik eens even uitproberen .
Misschien kan ik de tweede draad terug in de fender werken en daar - zonder dat je hem ziet - als soort reserve lijn laten zitten.

Dat is eigenlijk wel het beste ja .

 

Eerst even oefenen op een restantje van het touw Bert! Met een kleurtje op de verschillende tieren en de cocktailprikkers. Desnoods met behulp van een vergrootglas of loep. Is alweer even geleden dat ik het deed. Na een staaroperatie ging het opeens stukken beter. Gr. Klaas.

 

Het lijkt me erg los geslagen: dat geeft nooit een sterke splits, zelfs niet na tien keer doorsteken.
Of je moet het uit-tieren, strakker twijnen en opnieuw slaan totdat echt geslagen draad ontstaat.

 

Zo te zien gaat het wel hoor. Normaal 3 x doorsteken, doe je het nu 4 of 5 keer. Als de eerste torn er maar in zit. Gr. Klaas.

 

Bert
Wat een mooi afgewerkt model de kist ziet er ook geweldig uit
Hoop je in het haventje Maasdam eens een keer te mogen bewonderen

 

Ziet er mooi uit. Die kussens zijn erg realistisch, net als veel andere details.

 

Bedankt voor het compliment Acura.
En ja, naar het haventje van Maasdam zal ik deze dame zeker een keertje mee naar toe brengen .

Indoorvlieger; eveneens bedankt voor de complimenten.
Het is / was gewoon een verschrikkelijk leuk en mooi scheepje om te bouwen en waarvan je tijdens de bouw - ondanks dat het een bouwpakket uit de doos is - toch nog heel veel van jezelf in kwijt kan en het zo ook een beetje een eigen ziel kan geven .

========================================================================

Het scheepje is nu op wat kleine afwerkdetails na zo goed als klaar, maar vanwege andere bezigheden ligt dat eigenlijk sinds de laatste bouwupdate al weer een poosje stil.
Zo moet de machine er - om buiten het schip nog wat proef te draaien en er wat meer vertrouwd mee te raken - nog steeds een keertje uit.
Daarna kan ze haar "Maidentrip" maken en ben ik heel benieuwd hoe dit zal zijn .
Maar gelijktijdig weet ik ook dat na deze maidentrip het nu nog smetteloze nieuwe (geen onoverkomelijke vette vingers, vuiltjes of krasjes e.d.) er gelijk af zal zijn en dus geniet ik er tot die tijd nog even zo van en neem ik haar - als het uitkomt en past in de geplande omgeving - mee naar evenementen zoals op onderstaande foto te zien is.


Ik heb nog nooit een schip gebouwd om alleen op kast te zetten en hoewel mijn vrouw het voor een poosje wel leuk vindt, zal ook dit scheepje niet op de kast verdagen maar op enig moment uit haar kist en op het water te zien zijn .


Op dit moment ben ik er nog zo zuinig op dat ik vergeet om de tijdens transport gebruikte handdoek er tussenuit te halen en ik er bij thuiskomst en de foto's van die dag te bekijken op geattendeerd wordt dat die handdoek eigenlijk geen gezicht is .


Op onderstaande foto's de vaarlocatie (de vijver van een landgoed bij mij in de buurt) waar ik - op het moment dat ze vaar gereed is - graag een foto reportage van het scheepje onder stoom zou willen maken .



Zelfde locatie maar dan van vorig jaar achter en tussen één van de eilandjes door (hier met mijn spits) .




Groet, Bert

 

Ik krijg wel de kriebels bij dat groene water en al die waterplanten...

 

Dat is deels wel waar maar het geeft ook een uitdaging om - zoals op bijv. bij de laatste foto te zien is - je stuurmanskunsten te tonen . Ik kon daar vorig jaar met mijn spits in elk geval ongeschonden rond komen .
Verder is er voldoende open ruimte op de vijver om gewoon lekker onbezorgd te raggen of te spelevaren .
En last but least, mocht het fout gaan, er is een prachtige roeiboot aanwezig om je scheepje te redden .

 

Vervolg bouwverslag.

Afgelopen periode - zij het op de achtergrond en niet altijd even interessant genoeg om dat hier gelijk te melden - toch weer wat dingetjes aan en met de Victoria gedaan.

Zo is het scheepje inmiddels mee naar een aantal evenementen / vaardemo's van de plaatselijke modelbouw vereniging alhier geweest (waar zij overigens nog niet gevaren maar alleen - zoals bijv. in post 175 - tentoongesteld heeft gestaan).

Ondertussen ook iets verder gegaan met mijn Arduino / gassensor verhaal (o.a. post 137) en het bemanningslid uit post 72 heeft eveneens weer even wat aandacht gehad.
Op deze twee onderwerpen kom ik later en wanneer ik er nog wat meer over kan vertellen terug.

De "Maidentrip" staat als logisch vervolg op de inmiddels zo goed als gereed zijnde afbouw van de Victoria al enige tijd op het lijstje van wat onderhand eens uitgevoerd mag gaan worden en waar ik ook razend benieuwd naar ben.
Maar omdat ik telkens denk van; eerst nog even dit zus of even dat zo, lukt uitstel ook zo lekker makkelijk .

Gisteren de machine nog een keer uit het schip uitgebouwd en vandaag begonnen met wat voorbereiding van proefdraaien en testen buiten het schip.
Dit vanwege het voordeel dat ik overal meer zicht en controle op heb en zo de machine net nog wat beter kan leren kennen.
Misschien lijkt of klinkt het wat overdreven, maar ik heb nog heel goed in mijn hoofd van wat er op enig moment met mijn "Old Lady" mis ging en hoewel dat het risico van het op stoom en met open vuur in je schip varen is, is dat wat je liefst geen tweede keer mee wilt maken. Ook toen was ik niet over één nacht ijs gegaan en mijn controles zo goed mogelijk uitgevoerd. Maar ja, ....... pech zit soms in een klein hoekje .

Na opvullen van gas, water en stoomolie, nog een los druppeltje olie hier en daar en vervolgens vóór het ontsteken van het vuur onder de ketel met een kwastje en zeepsop gekeken of er nog eventuele gaslekkages te bespeuren zijn.
Het is immers al weer bijna een jaar geleden dat de machine voor het laatst gedraaid heeft.
Gelukkig en zoals verwacht is alles dicht.
Ketel komt mooi en geleidelijk op druk en net voorbij de 1 bar kan ik de machine al laten draaien en wissel ik wat met de druk en toerentallen.
Alles loopt prima, mooi rustig en het veiligheidsventiel gaat netjes bij 2.8 bar open.
Met een soort tandartsspiegeltje kan ik tussentijds ook het vuur onder de ketel redelijk goed in de gaten houden.
Niks aan de hand! Mooi!

Na enige tijd gestopt, de boel af laten koelen een - naar ik zelf vond - wel verdiend kopje koffie gedronken te hebben, weer de gastank (bij)gevuld (deze had ik de eerste keer i.v.m. de nog uit te voeren lekcontrole maar deels gevuld).
Nu bleef na het weghalen van de vulfles het vulventiel van het tankje hangen / plakken met als gevolg dat het tankje weer net zo hard leeg liep. Gelukkig kon dit in de buitenlucht zo weg.
Ik herinner me nog van vorig jaar dat ik dat toen ook al eens had en dat ik na demontage en schoonmaken van het ventiel dit toen opgelost dacht te hebben .
Hoewel ik niet snap waarom hij nu weer blijft hangen of plakken nog maar een keer het ventiel demonteren en schoonmaken.
Niets aan te zien .
Tot er ineens een lampje bij me begon te branden en ik me bedacht dat de oorzaak wel eens heel simpel zou kunnen zijn.
Na het vullen van de eerste keer met gas had ik daarna met een zeepsopje op lekkages gecontroleerd en zo dus ook dit ventiel.
Het ventiel zit recht boven op de tank en het water van het sopje blijft half op en in het bovenste deel van het ventiel staan.
Tijdens het (bij)vullen van het gas bevriest dit water of sopje en zorgt er vervolgens voor dat het ventiel niet (volledig) wilt sluiten . Een andere verklaring kan ik op dit moment niet bedenken maar ik hoop en vermoed dat dit de oorzaak is.

Een ander punt waar ik nog tegenaan liep en wat me ook vorig jaar al opgevallen was, is dat het water in het peilglas van de ketel soms of eigenlijk best wel vaak lastig te peilen is.
Ik doel daarmee niet alleen op de begrijpelijke aanwezigheid van condens maar ook op de soms wel en soms niet grote luchtbellen afgewisseld met (ketel)water in het peilglas.
Zo lijkt het ene moment dat de ketel (peilglas) nog vol is en 2 tellen later deze leeg is en dit natuurlijk ook weer in omgekeerde volgorde .
Ik had om die reden vorig jaar al een keer de fittings van het peilglas gecontroleerd in de hoop dat daar nog ergens een vuiltje of een stukje afdichttape o.i.d. in zou zitten en dit een goede weg van de communicerende vaten zou kunnen beïnvloeden.
Helaas heeft dat toen niets noemenswaardigs opgeleverd .
Iemand een idee wat ik hier aan zou kunnen doen?
Het glaasje aan de binnenkant vet o.i.d. lijkt mij omdat het van begin af aan was sterk of het moet vanaf de fabricage zijn en ook dat lijkt mij sterk !?
Omdat alles standaard Regner is lijkt mij dat er over bijv. de diameter van het glas wel nagedacht is en er geen sprake zal zijn van bijv. capillaire werking o.i.d.
Morgen nog eens even verder zoeken.

Kort en simpel filmpje van vandaag.

Tot zover weer even.

 

Hoi Bert, misschien dit glas met een rood streepje proberen. Ik heb hem ook geplaatst en dan zou het waterpijl beter zichtbaar zijn.
http://www.dampfmodellbau-keifler.de/pic/14-3054.jpg.
Ik heb ook gelezen dat het plaatsen van een heel dun roodkoper draadje die contact maakt met de beneden en boven bevestiging de bellen en condens schijnt te voorkomen. Mocht bij mij het zelfde euvel opreden als bij jou, ga ik het in ieder geval proberen...........

 

Hoi Bert.
Op mijn Hanja gebruik ik de watervulnippel van Regner. Die schroef je bovenop de bovenste aansluiting van het peilglas. Dit op aanraden van Henk Bunte (niet de eerste de beste op dit gebied). Zijn argumentatie:
als je dit ding gebruikt, spoel je telkens je peilglas schoon bij het vullen en zie je exact tot hoever je je ketel vult.
Tevens gebruik ik een (aflopende) timer op m'n zender; die staat op 20 minuten. Na 20 minuten haal ik altijd de boot naar de kant en vul m'n water bij. Daarna gaat de timer weer op 20 minuten.
Die tijd van 20 min heb ik proef-ondervindelijk vastgesteld: ketel behoorlijk op druk gebracht, boot in het water, varen met de stoomkraan steeds vol open en maar stoken en maar stoken... Zowel bij warm weer als bij koudere temperaturen. Uiteindelijk bleek dat bij koud weer de ketel na 20 minuten varen nog 1/5 water bevatte.
Dat vond ik genoeg veiligheidsmarge, samen met de toon van de stoomfluit en het eventueel afblazen van de veiligheid.
Fluctuaties in je peilglas hou je bij het stoken altijd; de truc met het koperen draadje heb ik nog niet toegepast, aangezien het peilglas prima is; daaraan prutsen verhoogt bij mij alleen de kasn dat ik iets fout doe!
Henk Bunte zei ooit wel tegen me dat Regner peilglazen vrij smal zijn, wat niet zo handig is.