Dat boren van gaatjes is zenuwslopend! Meet je helemaal suf...
De driehoeksmeting doe ik met een lang stuk staaldraad.
Via een pennetje en een oogje aan de draad, dat buig je met een tangetje, of sloopt een lug van een kwiklink.
En de gesloopte kwiklink soldeer je aan de draad. heb je een mooi meetinstrument.
Vanuit de gekozen referentie op de hartlijn,
en met een teepje aan de andere kant van de lengte,
om naar het middelpunt te werken, van tip naar tip.
Of van tip naar staart, om de symmetrie te bepalen.
En ander hulpmiddel in die meting, zelfde strekking, is een linnen meetlint voor confectie/stoffen af te meten.
In de metalen lip, die zit er altijd aan, boor ik een gaatje voor een pennetje of spelt.
En zo zwiep je van tip naar tip. En dat gaat net als met draad even superstrak.
Is je draadlengte maar 1 meter, verleng je door er twee aaneen te tapen.
Altijd trefzeker. En werk zo, zolang ik bouw…
Als de aanleg in het zadel maar goed is, dat is het geval. Instelhoek is relatief, gezien het live stabilo.
Alleen de motor instel hoek, bijkans die redelijk neutraal te houden.
Op mijn F5B's zijn die hoeken bijna 0, naja... 1 ervan iets side thrust, denk ook iets down. maar 0 merk je niet, vliegt neutraal.
Te veel down en mijn model zal sterk liften. Met bijna 1kw jast het sowieso moeiteloos versa verdwijnpunt, waar je ook op mikt.
De vleugel-gap oogt wellicht niet tevreden, je zou dat heel eenvoudig kunnen vullen met epoxy,
en dunne cellofaan folie op de aanleg van de vleugel, of zeer goed in de los-wax gezet, mag immers niet hechten,
de zaak met epoxy, aangelengd met glasparel, en verdikkingsmiddel (zakt het niet weg, werkt uitstekend)
'thixotropisch' of 'thixotrope' kunnen opvullen, de omgeving goed maskeren met Tesa blauwe schilderstape.
Die tape is wel fiks prijzig geworden overigens. Maar werkt goed, geeft strakke aanleg.
Als je de tape in 5 mm repen snijdt, is deze ook nog eens goed in rondingen te sturen.
Anders, de gap geeft ook door-waai bij motorloop. De motor moet goed kunnen koelen. Stel deze er in komt.
Bij F5B is de motorloop zeer kort en heftig. Anders wordt het te heet. Je schikt deze kisten pijlsnel omhoog.
99% vliegt met hoge reductie, en groot mogelijk prop, op hoge efficiëntie.
Gaan de ampères er stevig doorheen in het serieuzere wedstrijdveld. Ander verhaal. Zo hard moet dit model niet gaan.
Hoewel je met een goed doorberekende brushless op gearbox, propeller, een lange vliegduur kan realiseren.
Of voor een kleinere cappaciteit accu. Het een weegt tegen het ander. In duur en in gewicht.
Koelsleuf van mijn Enigmaatje...
Printje op geplakt met niet permanent layout spuitlijm,
klieder en i.g.v. uitschieten handfreeswerk, een tape-masker er om.
De romp is aramide gewapend. Epoxy slijpt wel weg, maar de aramide is hardnekkiger
en dat gaat pluizen. Om goed strak te slijpen regelmatig met CA benat... bleef het braaf in gareel,
en zo kreeg ik een strakker mogelijke afwerking. Leut!
Bij jouw model is het een afneembare kap.
Een zelfde koel-oog is realiseerbaar in de kap, en waait goed door. Stel dat je dat wil.
Koellucht waait van binnen uit de romp, langs de motor, via de spinner naar buiten
bij dit soort zwevers.
Niet andersom. Het fenomeen is ontdekt in de F5B, waar flink gepionierd werd op techniek,
tot fikkens aan toe... opmerkelijk.
Wederom veel bouwplezier! Prachtig model.
Gr Bas
