2e foto: 4 kanaals Stabo analoog-proportionele besturing, werkte met 4 toontjes die onafhankelijk van elkaar in hoogte konden worden gevarieerd.
In de ontvanger zaten wat afstemkringen (spoeltjes en condensatoren) die meer of minder in resonantie kwamen.
Hieruit werden dan 4 gelijkspanningen teruggewonnen die de de 4 servo's aanstuurden. Nadeel: hoe kleiner het verschil tussen de ingestelde en momentele waarde werd, hoe kleiner de aansturing van de motor en dus de stelkracht. Nauwkeurigheid was dus zeer matig, maar het werkte wel.
Alleen al de ontvanger bestond uit een aantal printplaten: de ontvanger, de toondemodulatoren + servoversterkers.
In de servos zat geen electronica.
Ik schat 1963/64, toen kort daarna Simprop uitkwam met de Digi 4 waren alle andere sets op slag verouderd.
3e foto: Een F1C model. Zichtbaar zijn een 2,5cc racemotor en een Seelig timer.
De laatste had meerdere funcies: Bij de start (motortoerental >25.000, geen nitro!) stijgt de kist eerst vrijwel verticaal. Na (tegenwoordig) 5 seconden stopt de timer de motor en past de instelhoek van het stabilo aan voor de zweefvlucht.
Na de maximaal te vliegen tijd (al heel lang 180 seconden) wordt het stabilo opnieuw versteld nu naar -45 graden zodat de kist dwarrelend naar beneden komt.
Hier de ontwikkeling van de klasse door de jaren heen.
In Nederland zijn, een grote schande, de mogelijkheden om met dit soort modellen te vliegen eigenlijk niet meer aanwezig.
Waarin een klein land klein kan zijn....
4e foto: Een (deels gesloopte) Graupner/Grundig BellaPhon zender. Zo op het oog een vijfkanaals.
Op de stick zitten 4 microswitches waarmee 4 verschillende tonen konden worden ingeschakeld (voor links/rechts en hoog/laag). De vijfde toon werd met de drukknop geschakeld.
In de ontvanger dezelfde soort electronische filters als bij voornoemde Stabo, maar dit keer op vaste (toon)frequenties.
In dit soort oude ontvangers werden daarmee relais aangestuurd, die per twee een stuurmachine in twee richtingen konden doen uitslaan.
Het vijfde kanaal bediende een eenkanaals stuurmotor, bij iedere keer drukken schoof deze een positie op: stationair, half-, volgas, halfgas, stationair, halfgas, enz.
Dat ding (een Graupner Unimatic) zie je uiterst rechts.
Heel primitief allemaal, maar er was mee te vliegen.
Je moest wel goed kunnen bouwen en trimmen, want tijdens de vlucht kon dat laatste natuurlijk niet.
een keer de kist terug moeten halen na een lange wandeling omdat deze na 30 seconden al niet meer reageerde... ) was ik het zat en had net een eerste schema van een Engels ontwerp proportional set in handen gekregen.
