De Berg is van Jan!

Snowie, een siamees poesje, kregen we van een collega van Monique, nadat onze twee 20 jarige vuilnisbakken katertjes waren overleden (Bowie (vrij naar mooi en David Bowie) en Rindy (vernoemd naar een uiterst knappe nicht (Randy) van mijn toenmalig eega, en ja ik kwam er mee weg).

Zij was daar al weken in de tuin (afdankertje?) voor ze bij de collega in huis kon/werd opgenomen, maar dat klikte niet met de reeds-in-huis-poes.

Snowie was dus welkom bij ons. Maar dat heeft vele weken geduurd voor ze dat begreep.
Dagen wist ze zich beter te verstoppen dan wij konden zoeken.
We vonden uiteindelijk een compromis om kennis te maken. Snowie zat onder de bank en ik ging er voor liggen. Een beetje babbelen, een hand uitsteken, elke dag weer. Op een avond, ik zat boven te keuvelen met Michel, kwam Snowie onder de bank vandaan en kroop op schoot bij Monique voor de open haard.
Ze werd de meest knuffelige poes ooit.
Haar bijnaam werd pupper, van schnuppe puppe. Geleend van een uitspraak van der Rudi, de foute skileraar.
We zijn inmiddels 10 jaar verder, maar nog steeds noemen we alle knuffelige in-en rond het huis dieren; Puppers.

Met heel veel rust en geduld zou het vertrouwen goed moeten komen.

 

Nou wordt het allemaal een beetje sentimenteel maar ik zou onze kat niet meer kunnen missen. Hij hoort er gewoon bij! Ik heb zelfs een tekening van hem laten maken door een buurman.



Ooh en hij functioneert trouwens ook prima als onderzetter. Of als doekje als je paprikachips hebt gegeten. Zit zichzelf daarna wel een uur te wassen maarja dan heeft ie wat te doen.

 

Bofkont.
Hier lopen ze over het toetsenbord en plaatsen whatsapp-berichtjes als je even niet oplet.
Ook worden hier pakketjes afgeleverd waarvan ik zelf (nog) niet op betalen geklikt heb
Kleine misverstandjes die we natuurlijk met de mantel der liefde bedekken.

 

Best ruim zo'n bootje overigens
En een heerlijke knuffel vriend.

 

Miew, onze stress-kater is inmiddels 8 jaar en kwam uit een ontruimingspand waar hij vrijwel zeker werd mishandeld. Het heeft wel wat tijd gekost, maar bij ons voelt hij zich op z'n gemak. Hij ligt dan ook vaak overdag ongegeneerd op z'n rug op de bank en slaapt 's nachts met de rest van de meute aan Corrien d'r kant op bed. Hij blijft echter wat vreemd en aan de andere katten te merken vinden die dat ook. Als er anderen binnenkomen reageert hij nog steeds panisch, vooral als het mannen zijn. De vriend, die al vele jaren tijdens de vakantie voor ons kattenvolk zorgt, heeft 'm ooit één keer op de keukentafel kunnen aanhalen. Voor de rest van de tijd heeft Miew 'm laten merken groot voorstander van de 1,5 meter samenleving te zijn. Alleen nichtje Saskia, die de laatste vakantie de honneurs waarnam, wordt door hem getolereerd en mocht 'm zelfs aanhalen.

 

Ik zie een taak weggelegd voor de a.s. schoondochter uit het beruchte boekje.
Overigens heb ik nog niets gelezen hoe de interactie is geweest tussen de twee hondenbeesten en Jan-met-de-kater.
Maar wellicht kwam de kater van Jan pas aan de oppervlakte toen de hondenbeesten alweer weg waren.
Wat weer de volgende vraag oproept: hoe reageert die hele mauwende beestenbende als jij met een kater komt aankakken?

 

Er gaan geruchten dat zelfs een duifje in huize Jan begint te mauwen wanneer hij weer met een kater aan komt zetten. Wonderbaarlijk! Zou één van z'n katten kunnen koeren?

 

Ik vraag me ernstig af hoe sommigen hun verjaardag vieren. Dat kan namelijk heel goed zonder laveloos onder de tafel te belanden, dus mogelijk is het voor hen een suggestie om dat de volgende keer eens uit te proberen?. Dus nee, deze jongen is niet de volgende ochtend met een kater wakker geworden, behalve dan met onze jongste kater, die het om 09.30 uur wel eens tijd vond voor de heer des huizes om uit de echtelijke sponde te komen.

 

Uit redelijk betrouwbare bron vernomen, als de jongste kater je niet wekt, trommelt je echtgenote je wel uit bed.

 

Jan, ik denk dat mieuw nooit een thuis heeft gehad, en daardoor krijg je een onzeker diertje. Mishandeling zie je niet vaak omdat katten erg goed van zich af kunnen bijten.

 

Miew was een maand of drie toen we 'm uit het asiel haalden en op die leeftijd zijn ze nog niet erg weerbaar. Het asiel beschreef hoe hij, samen met drie broertjes/zusjes was aangetroffen. Bij ons werd hij onmiddellijk door Flip, onze toenmalige oudste kater en geweldige kitten-opvoeder, onder z'n hoede genomen. Onder zijn toezicht durfde hij ook te spelen, waarbij hij steeds begon met een kreetje, vandaar zijn naam. Twee jaar later, nadat Flip was dood gegaan, namen we twee ernstig verwaarloosde katten op, een katertje en een poesje van een maand of zes, maar die gedroegen en gedragen zich heel anders tegenover mensen. Door hun aanwezigheid is Miew trouwens flink opgeknapt.

 

Nu Jan nog.

 

Die bevind zich, als gebruikelijk, geheel in de lorum.

 

Ik weet niet over welke Jan je het hebt, maar de lorum kan ook in een Jan zitten.

 

Wat ik heel jammer vind: we weten dat Jan heel trots is op Maasland vanwege de kaas, maar om dit dan vervolgens ook de katten op te dringen?

 

Nou, het zal je tegenvallen hoe graag katten kaas eten....
Hier wordt het, als je even niet oplet, zonder schroom van de tafel gejat.
Hoe ze je dan van tafel weten te lokken?
Ik kwam er onlangs bij toeval achter, waar ze die kennis vandaan hebben.
Dit studiemateriaal heb ik afgelopen week in beslag genomen....
Een bewerkte versie van wat wij al hadden om haar beter op te voeden.


Maar nu gaat ze (Maartje) dus gewoon online, die boef. Ik denk dat ik de toegang maar ga beveiligen met een pootafdrukscan...

 

Potverdorie, komt Maasland bij 1:15 minuut in beeld.
Het moet niet gekker worden bij de F1

 

Tja, iedereen zal toch moeten toegeven, dat onze molens en het fietspad richting de Westgaag wel heel erg mooie beelden opleveren. Ja toch, niet dan?

 

Definieer 'iedereen'.

 

Zucht..., er zijn er ook altijd aan wie je letterlijk alles moet uitleggen.

Volgens de Van Dale:

ie·der·een (onbepaald voornaamwoord)

alle mensen, niemand uitgezonderd: iedereen was er