Een eerste kennismaking met luchtvaart, het FAI Rookie project

Over 1e indrukken gesproken....
ik heb op de basisschool 11 leraren gehad, van maar 1 heb ik de achternaam onthouden. Hij wist dan ook het verschil tussen een Cessna 150 en 172.
 
De "nieuwe" KNVvL moet meer naar buiten treden want heel veel mensen kennen modelvliegen niet eens.
Anders is dat hier in Duitsland.
Iedereen kent wel iemand die modelvliegt, dat merk ik al als ik hier in de tuin met een model bezig ben en er iemand voorbij loopt.
Meteen een praatje en dan.. mijn zoon vliegt, of mijn neef vliegt.
De DMFV doet ook veel meer aan promotie en de mensen van de DMFV laten zich ook zien bij de clubs.
Er is hier geen brevetsysteem maar er zijn wel een soort instructeurs van de DMFV die les geven en daar per jaar ook een vergoeding voor krijgen.
Dat zou in Nederland ook niet verkeerd zijn want ik kwam regelmatig op clubs waar mensen amper kunnen vliegen, niet veilig met hun modellen omgaan maar wel een KNVvL brevet hebben.
Het niveau van die clubs is dan ook vreselijk laag en alles wat zogenaamd verplicht is door de KNVvL zoals modelkeuringen gebeurd daar ook niet.
Dus als zoonlief dan met zijn Rookie naar zo'n club gaat dan leert ie dingen verkeerd aan.
Dat moet ook aangepakt worden.
Genoeg te doen dus voor de "nieuwe" KNVvL.

GJ
 
Ik denk dat iedereen die de moeite neemt om te kijken wat er beter kan dit wel benoemt. Ergens wel ok wanneer de algemene mening overwegend dezelfde richting op wijst. Pijnlijk ook. Het benoemen van de tekortkomingen is terecht, echter is er een omslagpunt wanneer de situatie, en dus ook de benoemingen, te lang duurt. Om daarna daar nog doorheen zien te komen, die publieke opinie, dat is een erg dikke huid hebben......Dit gezegd hebbende....persoonlijk probeer ik niet meer te benoemen wat er fout is/gaat, maar probeer een deel vd oplossing aan te dragen. Positieve gedachten, ideeen en uitvoeringen hebben voor mij veel meer gewenst effect dan wanneer ik de problemen alleen benoem. Eenzelfde zouden we moeten doen wanneer we over het wedstrijdvliegen praten, of beter de vliegers. Ooit zijn er natuurlijk wel zeer onsportieve lieden geweest die er enkel voor henzelf kwamen, de sfeer verziekten en alleen nog maar blij waren met plek 1. Echter is dat maar een moment opname geweest van een enkele persoonlijkheid. Vraag heden ten dage aan niet wedstrijdvliegers waarom ze niet willen komen en je hoort 9 vd 10 x hetzelfde argument. Dat typisch Nederlandse negatieve gepraat heeft een groot effect die ons niet erg helpt, terwijl de realiteit vaak veel redelijker is dan wordt gesteld. Maar dat is weer een ander puntje;)
 
specialpainter.nl zei:
Dat typisch Nederlandse negatieve gepraat heeft een groot effect die ons niet erg helpt, terwijl de realiteit vaak veel redelijker is dan wordt gesteld. Maar dat is weer een ander puntje;)
Klik om te vergroten...
Ach typisch Nederlands? Wanneer ik Duitsers en Fransen spreek zie ik heel veel overeenkomsten in de dingen waar we over klagen, Dus laten we niet doen of het bij ons erger is. Maar terug naar het onderwerp: je kunt er inderdaad niet vroeg genoeg mee beginnen om het enthousiasme bij de jeugd te stimuleren. En dat doe je door ze een goed vliegend eerste vliegtuig aan te bieden. Mijn eerste vliegtuigen waren ook kant en klaar. Van het model dat je op de foto ziet heb ik er tussen mijn zesde en mijn twaalfde minstens 10 versleten. Doordat de vleugel en staartvlakken van staaldraad zijn kon je wel heel goed de afstelling er in buigen. En reparaties aan de folie (en als deze slecht werd gingen we die vervangen door een plastic zak) gaven wel de eerste bouwervaringen. Ik kon er via marktplaats eentje kopen en hij hangt in mijn werkkamer aan het plafond. Toen ik hem kocht heb ik hem een handstartje gegeven in de verwachting dat er een lange glijvlucht zou volgen. Dat viel vies tegen:), maar dat laat zien dat in mijn herinnering er enorme vluchten mee werden gemaakt. Na deze vliegtuigen volgden de eerste balsa modellen die met hulp van mijn vader gebouwd werden, en daarna ging het pas echt los;).
Dus de schaal waarop de Rookies worden gebruikt gaat er vast voor zorgen dat er vergelijkbare herinneringen gecreëerd worden. Een goede zet!
209401EE-0DED-4F34-B8F5-424B27FA6F11.jpeg
 
OOOh wat een leuk oud model van Gunther, ik heb dezelfde gehad als kind! t ding vloog best, zat ook een ''hi-start gummi'' setje bij. Jeempie man, dat is een poos terug! Ze hadden volgens mij ook nog een versie met rubber motor, helaas heb ik die nooit gehad. Ik herinner mij dat m'n vader me leerde om de staaldraadjes die als rib fungeren in profiel te buigen, aan de tip wat minder of gewoon plat. Na die aanpassing vloog de zwever echt goed.In herinnering,hahahaha! Het was voor mij de basis van het afstellen/trimmen, cg bepalen en instelhoeken begrijpen.

Die 1e ervaring, dat is idd precies waarvoor het project bedoeld is. Hopelijk kunnen we met de vervolg projecten iets van structuur verschaffen op globaal en lokaal niveau, zodat er na die 1e ''fun'' ervaring ook wat wordt opgestoken van bouwen en aerodynamica..Er is nog een hoop werk te doen wat dat betreft.

En wat betreft typisch nederlands; Het zit hem in de mate waarin en het niveau waarop. Dit valt niet mee en is serieus erger dan in het buitenland, ik durf dit wel te beweren na mijn ervaringen met een aantal buitenlandse mede piloten, vrijwilligers en bonden. Je houdt het natuurlijk altijd, maar iets van een redelijke balans is wenselijk om tot positieve dingen te komen. Aan die balans mag naar mijn mening nog wel wat gesleuteld worden;) Het zit 'm vaak in de intentie wanneer er kritiek wordt geuit.
 
Ik heb er wel een paar met gummimotor gehad. Maar de startlijn was bij ons toch favoriet. Mijn vader was zweefvlieger, en wij vlogen dan parallel aan het grote vliegbedrijf op het veldje voor de hangar! Ik zeg dan ook altijd dat mijn “afwijking” ( zweefvliegen en modelvliegen) genetisch bepaald is;).

Als het gaat om de intenties valt mij wel op dat wij vooral veel van een ander verwachten, maar niet zoveel in een ander investeren…..

Maar individualisering is ook in de ons omringende landen gaande.
Daarom zelf maar focus houden op het positieve
 
Leuk om het gunther model weer terug te zien. Heb in mijn jeugd ook de zwever en het rubbermotor model gehad.
Tijdens een vakantie in het Sauerland is de zwever bijna een keer weggevlogen, kwam in een thermiekbel terecht. Eindeloos erachteraan rennen...

Grt,

Arnoud.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top