Een eigen ontwerp en eigen bouw 4m50 e-zwever.

Ga je scharnieren met zo'n ronde rand maken? Of waar is die ruimte voor?

 

Goed gezien, daar wordt die ruimte voor.

 

Ik loop wat achter op het bijhouden van dit draadje. Maar het vordert wel. Iets langzamer door het tekenklusje voor Berries JS1 (zie 2e helft van dat bericht). Maar zoiets is leuk om te doen, zowel het optimaliseren (voor zoveel als dat waard is) als het tekenen in CAD.

Wat heb ik ondertussen gedaan?
De vleugelverbinders keurig netjes op maat geschuurd. Dat gaat overigens uitstekend op een granieten aanrechtblad (echt recht) met watervast schuurpapier korrel 240, en de laatste keer met korrel 600.
Op de digitale schuifmaat zijn beide nu even hoog als even dik. Afwijking maximaal 0,05mm.
Vervolgens daar een huls voor gemaakt op de methode die ik ooit van een Fransman heb geleerd, maar nog nooit had toegepast. Maar ... het is een succes. Dat gaat als volgt:
** Je neemt een stuk van dat oven bakpapier. Dat is met siliconen geïmpregneerd, dus hecht niet aan de epoxy, en is 0,05mm dik (volgens mijn micrometer).
** je smeert één zijde van de verbinder in met pritt-stift, en plakt het bakpapier erop.
** vervolgens wikkel je het papier er 2x om heen, smeert de laatste strook ook in met pritt-stift, en plakt die ook vast (zorg dat het papier zo strak mogelijk om de verbinder zit)
** iets langer afknippen dan de verbinder en lekker infrotten met pritt-stift en dichtvouwen en plakken.
** na het drogen van de pritt-prut heb ik de boel voor de zekerheid nog een keer ingesmeerd met lossings wax
** daarna een stuk glaskous eromheen, en uiteinden met een touwtje dichtbinden. Zorg dat de kous zo strak mogelijk eromheen zit.
** vervolgens impregneren met epoxy, en het teveel er weer uittrekken/afvegen met keukenpapier.
** het restant epoxy verdikken met airosil oid. en daar de glaskous dun maar goed en volledig insmeren. Hij moet echt dicht zijn an afloop, anders loop je risico dat je later bij het uitpassen en inlijmen van de hulsen je verbinder die erin zit verlijmt ...
** dat hele pakketje gaat in de vacuümzak en onder een lekker warm elektrisch dekentje, een nachtje zweten.
** volgende dag kan hij uit de vacuümzak en de kou weer in. Je hebt nu een verbinder die volledig is gevangen in een glas/epoxy- omhulsel.
** om die te openen gebruik ik geen mes (kans op aansnijden van de verbinder) maar zo'n dun Dremel diamant slijpschijfje (zonder de Dremel!!!) en met de hand snij/schuur ik het omhulsel voorzichtig door tot op het bakpapier ( niet tot de carbon verbinder). Met een paar goede rukken trok ik de hulzen er zo vanaf met het bakpapier mee. Die pritt-lijm is hiervoor prettig zwak! Wat erg handig kan zijn is perslucht. Als je dat van dichtbij op de slijp-snede zet blaas je de glas-huls eenvoudig los van het bakpapier.
** tot slot nog wat wassen (pritt eraf), alle bakpapier eruit peuteren, en je hebt 4 perfect passende hulzen om de vleugel delen te verbinden.







Ondertussen ligt de eerste capstrip al uit te harden met de kops balsa tussenlaag erop. Helaas bedacht ik me pas nadat de boel onder de elektrische deken lag dat een foto wel leuk was geweest. Die volgt morgen ...

 

En nu de ligger.
Gisteren de onderste capstrip al op het kopse balsa gelijmd.
Vandaag de bovenste capstrip op het kopse balsa.
Maar ook: die centrale versterkte middenrib (zie post #55), want later krijg ik die er niet meer in.

De eindrib helpt om eea. goed uit te richten. Het zwarte daar beneden is donker om te fotograferen, maar ook de carbon capstrip.

En hier ligt de boventste capstrip erop met epoxy ertussen.

Met het restje epoxy het schuimonderbed aan elkaar lijmen. Die mag samen met de ligger in wording lekker een hete nacht onder de dekens doorbrengen.


Ik weet niet of zo'n intieme foto wel kan op MBF, maar ik doe het toch.
Ze liggen gelukkig nog stil!

 

Pas op, straks krijg je een nest DLG's...

 

Ze zullen zich wel rustig houden. Erboven hangt één DLG-jonkie te kijken ...

 

Denk dat je foto's te intiem zijn want ik kan nu ook geen foto's meer zien via Edge

 

Kijk met Firefox.

 

Zou kunnen, maar de meesten hebben of explorer of Chrome.
Ach ik laat me straks positief verrassen op het veld. En ondertussen lees ik gewoon mee. Ga door

 

Zo, ruim 3 weken geleden. Tijd voor een update. En ja, er is heeel veel gebeurd!

Zoek de verschillen:


Boven is drie weken geleden, onder is vanavond. Een tikkie gevorderd? Nou meer dan dat! Op de onderste foto is alles nieuw, op de 2 capstrips na.

Wat was er gebeurd: Ik had de ligger gemaakt (2 capstrips met kops balsa ertussen). Die was eigenlijk iets te dik (hoog) uitgevallen. Lastig, want je moet inschatten hoe dik de glaskous plus kevlar roving omwikkeling wordt.
Daarna moest dat geheel tussen het schuim gelijmd worden. Dat deed ik met epoxy en de elektrische deken erover (zodat ik de volgende morgen verder zou kunnen). En die elektrische deken was een GROOOTE fout. Want, omdat de boel uiteraard netjes op de bouwhelling moest blijven liggen kon die deken er alleen OVERheen. Eenzijdige verwarming. En nu bleek heel duidelijk dat carbon een negatieve uitzettingscoëfficënt heeft. De bovenste capstrip werd veel eerder warm dan de onderste (kan dat schuim niet wat minder isoleren! ) en werd kleiner! En daardoor werd de ligger krom, krulde omhoog. Beide tippen waren 1,5 mm omhoog gekomen. GRRRRR

Goed, na een dag uithuilen bij vrouwlief, het mes en de zaag erin gezet en de capstrips voorzichtig eruit gepeuterd, netjes schoon geschuurd, een nieuwe centrale rib gemaakt, en nieuwe panelen gesneden.
Dan is het wel fijn om een CNC schuimsnijder te hebben, want de nieuw gesneden panelen zijn echt 100% aan de maat, net als de CNC-frees voor die centrale rib.
Vervolgens heb ik op de kernen de ligger uitgemeten en uitgetekend, evenals de ruimte voor de scharnierspleet. En die stukken heb ik ook met de schuimsnijder eruit gesneden. Daarna op de stukken schuim van de ligger de dikte van de capstrip afgetekend en ruim (incl. de stift-streep) eraf gesneden. Nu had ik dus een stuk schuim van de goede hoogte voor het kops balsa tussenstuk voor de ligger. Dat weer afgetekend op het balsa, de capstrips erop geplakt met epoxy. En ik had weer een ligger. Tot slot nog glaskous en kevlar roving eromheen en de nieuwe ligger was klaar. Uiteindelijk is hij een dikken mm lager uitgevallen dus past hij nu goed.
Die ligger heb ik nu met PU-bruislijn tussen de schuimblokken tot een geheel gelijmd.

Hier zie je trouwens goed hoe ik in het schuimblok achter de ligger een gleuf heb geschuurd dat als servosnoerkanaal gaat dienen.


De stukken schuim die ik uit de scharnierruimte heb gesneden, heb ik met de schuimsnijder horizontaal doorgesneden en weer op elkaar geplakt. Daardoor is hij 0,55mm lager geworden (exact wat ik weg snij). Eerst het schuim met verpakkingstape omwikkeld (het schuim gaat er later weer uit), daar overheen een carbon kous geschoven, uiteinden gefixeerd met een stukje garen, impregneren met epoxy, en het overtollige er weer uit trekken, en in het vacuüm tussen de schuimblokken van vleugel en roeren (gescheiden door een strook plastic, pas echt verlijmen als het zeker goed is). Dat laatste heb ik vanavond gedaan, inclusief de eindribben.




Je ziet hier ook mooi die horizontale snee door het schuim.

Na het vacumeren, alles ziet er goed uit:


En dan nu rustig uitharden met de PU-bruislijm:

 

complex man. Ik ben blij dat ik "maar" een supra vleugel te bouwen heb...
Die aileron en flap spoilers zijn voor een volgende keer!

 

Het moment van het lamineren van de huid komt dichterbij, dus moet er ook aan een kleurtje oid. gedacht gaan worden.
Op dit moment zijn dit de plannen.

Bovenzijde:


Onderzijde:


Het verschil is minimaal. Eigenlijk is onder een kopie van boven, alleen zijn er steeds twee 'boven-blokken' samengenomen als één blok met één kleur.
Vooralsnog is het plan om het zwart in zicht-spreadtow-carbon uit te voeren.

En de status van vanmorgen:

 

Zou je het verschil tussen onder/boven juist wel moeten maken? Bijv in kleur.
Puur voor zichtbaarheid van onder en boven.

 

Daar moet ik eens goed over nadenken.
Ik kan me eerlijk gezegd niet herinneren dat ik ooit een probleem met boven/onder onderscheiden heb gehad. Wel met zicht van onderaf bij bepaalde blauwe hemel. Daarom wat grotere blokken zwart/wit. En rood(achtige kleuren) vallen op grote afstand weg tegen beboste hellingen (groen). En dat komt nogal eens voorop de plek in Frankrijk waar ik nogal eens vlieg, en de komende jaren nog veel vaker zal gaan vliegen. Ik heb daar ook wel eens bewust naar kisten van de lokalen staan kijken, en dan valt op dat wit in die situatie heel goed zichtbaar blijft, en zwart juist in de lucht boven je goed zichtbaar blijft.

N.B.
De bovenkant heeft de eerste keer plamuur gehad.

 

Ik ben benieuwd naar je ervaringen met de carbonkous scharnier constructie.

Vooral hoe je het scharnierend gaat krijgen.

Zit de kous niet in de weg?

 

Hmm. Ik vrees dat ik mijn supra (paars boven, wit onder) precies verkeerd gekleurd heb. Rugvlucht dan maar aan de helling.

Vorige week merkte ik wel met de graphite dat wit boven roze onder prima werkt tegen een knalblauwe hemel: ik had echt moeite het vliegtuig te zien af en toe, en de roze onderkant springt er dan wel uit.

 

Dit is de status nu (ik heb het schuim in deze tekening weggelaten):
Grijs = de carbon vleugelhuid
Geel = een kevlar band
Blauw = die carbon koker die ik laatst gemaakt heb



En zo moet het worden:
Aan de onderkant eerst de carbon huid doorslijpen tot het kevlar.
Daarna boven helemaal doornemen tot in het schuim.
En dan het schuim eruit zien te peuteren en de carbon laag binnen doorslijpen tot het kevlar. Eea. terwijl ik het roer al zoveel mogelijk open buig.
Tot slot die bovenste spleet schuin weg schuren, en de lip maken.

 

Spannend, maar het kan ... de vraag is hoe lang en hoe vaak.

 

Wow, complex inderdaad. Je gaat een probleem krijgen met die onderhuid, die wil echt niet buigen als er aan de binnenkant ook nog een carbon
versterking op het kevlar gelijmd zit. Ik denk dat je er dus rekening mee moet houden dat je van boven, tot op het kevlar, zult moeten doorslijpen
in 1 keer. pas daarna kun je 'm ver genoeg open buigen om het schuim er uit te peuteren. Hopelijk heb ik ongelijk en valt het mee.

Je kunt ook nog overwegen om het schuim aan de roer-zijde te laten zitten, en een "massieve" lip te maken die je er tegenaan plakt. Ik weet niet
wat makkelijker is, maar het lijkt me erg lastig om de overgang roer - lip netjes af te werken zonder je gladde huid aan de buitenzijde weer opnieuw
te moeten schuren, plamuren en spuiten. Als je met een afgeschuinde kant gaat werken kom je daar haast niet onderuit?