Na de EK hebben we nog een vakantietje gehouden. We wilden eerst naar Kroatië maar nadat we op de heenweg kilometers file hadden zien staan bij de grenzen richting huis (resultaat van de huidige vluchtelingencrisis) besloten we de EU niet te verlaten maar via Roemenië naar Hongarije te gaan, en daar verder vakantie te houden. Ging prima! We werden bij de Roemeense grens gecontroleerd, en daar wilden ze natuurlijk weten of ik in mijn modellen koffer (1 m 60 bij 45 bij 30) geen vluchtelingen verstopt had. Toen ik zei model airplanes kwam er een andere douanier naar voren die vroeg of ik ze zelf gebouwd had en waarvan? Vervolgens wou hij de klasse weten, en bleek op de hoogte te zijn van dat F2B lijnbestuurd kunstvlucht was! Bleek zelf F1C te vliegen, en toen ik bleek te weten dat dit VV power was, mochten we meteen doorrijden!
De EK zelf viel me, vooral gezien de rampzalige ervaringen in Polen van vorig jaar, erg mee. De organisatie was goed, en werd goed naar suggesties geluisterd en er op gehandeld, de wedstrijdcirkel voor Stunt was een mooie vlakke betonbaan, het weer was Stuntheaven, de cirkel marshalls oude rotten op dit gebied die zelf ook stunt (hadden ge)vlogen. Voor en na de wedstrijdvluchten en in de ruime middagpauze kon er op de wedstrijdcirkel getraind worden. Het kampeerveld was erg ruim, de Oekra combatploeg had kinderen bij zich en gingen dus op tijd te bed, de onderlinge sfeer was gezellig, het bier op het eind van de dag lekker, verkoelend en goedkoop. Het nivo van het vliegen was hoog, er waren veel deelnemers met electro aandrijving, en er zijn een aantal aanstormende talenten die het de rest nog erg lastig gaan maken. Zelf ging ik elke ronde beter vliegen (en dat werd weerspiegeld in de punten, dat zie je ook wel eens anders) maar ik kwam 22 punten te kort voor een finale plaats...
Was er dan toch iets te klagen? Ja, het aantal deelnemers was erg laag, met 38 man inclusief junioren (wellicht omdat er lieden met geen stok heen te krijgen waren vanwege eerdere teleurstellingen). Om deze reden is de organisatie terug gegaan naar het oude formaat van 3 voorrondes waarvan de beste 2 tellen. De deelnemers waren hier tevreden over (per slot van rekening is het nieuwe formaat ingesteld voor deelnemers aantallen van 60 of meer). Hierdoor kwam de 2e cirkel vrij als trainingscirkel, waar goed gebruik van werd gemaakt. Deze cirkel was vrij ruw gras, maar stukken beter dan de wedstrijdcirkels in Polen. Als er trouwens wel op 2 cirkels wedstrijd was gevlogen, was er een voetbalveld elders in het stadje beschikbaar gesteld.
Kortom, ik ben blij dat ik gegaan ben, en als men nog eens in Pazardzhik een kampioenschap organiseert, ga ik waarschijnlijk weer. Het is inderdaad een end weg, maar wij hebben dat deels opgelost door de autoslaaptrein Düsseldorf-Wenen te nemen, scheelt zo'n 1000 km en is gezien kilometerkosten en hotelovernachting die je anders maakt, nauwelijks duurder.
tot ziens op De Peel!