Hoi allemaal,
enkele jaren geleden kocht ik een 2,5m Stuka met een OS 35 BGX motor. De motor liet me van in het begin al in de steek, waardoor ik besloot een MVVS 35 cc te kopen en er op te zetten. Er scheelde volgens ons al iets aan de motor van bij de aankoop en dus liet ook deze motor me meermaals in de steek. Met als resultaat 2x een slechte landing met redelijk wat stukken aan het toestel. P.S. De MVVS motor is ondertussen voor controle bij MVVS, al 5 maanden !
Aangezien ik ondertussen al heel lang succesvol vloog met electro toestellen (ook meermotorige), vatte ik het idee op om hem in electro te gaan maken, tot spijt van ieder die het benijdt. Dankzij de deskundige hulp van Vosje stelden we uiteindelijk de volgende setup samen voor de Stuka :
TGY AerodriveXp 160 SK Series 63-64 230Kv / 3150W
TURNIGY Sentilon100A HV 5-12S BESC (Ver4)
TGS Sport 20x12E Precision propeller
10S1P Lipo's 5000 mAh.
Aangezien ik in 2009 een beetje mijn vertrouwen begon te verliezen in de 40 Mhz en ondertussen een 2,4 Ghz zender had gekocht, besloot ik ook de twee 10 kanaals ontvangers van Multiplex te vervangen door een 14 kanaals ontvanger van Futaba.
Ook besloot ik de 2 pakketten van 4 NiMh cellen te vervangen door nieuwere pakketten van 5 NimH cellen en een Emcotec Sensor schakelaar te steken.
De zin om er aan te werken was er niet altijd, maar dankzij de professionele hulp van mijn pa geraakte de Stuka in september 2009 toch weer klaar. Er was redelijk wat werk gekropen in de reparatie van de cockpit en het monteren van motor, regelaar, schakelaars, ...
Daarna heeft de Stuka enkel maar op tentoonstellingen gestaan en stond ik te trappelen om hem opnieuw in te vliegen na een jaar in de kamer te hebben gestaan. Begin 2010 bracht echter niet geweldig weer met zich mee, dus het bleef maar duren en duren. Tijdens het paasweekend nam ik de Stuka dan toch eindelijk mee naar het veld. Vosje was ook daar en keek halsreikend uit naar de vlucht. Een stevige stormwind hield het toestel echter aan de grond en dus moest hij opnieuw de auto in, in afwachting van een uitstekende vliegdag.
En ja, vorige zaterdag was het zo'n geweldige dag. De wind was niet te sterk en zat mooi recht over het veld en het zonnetje stond lekker te branden. Daarom de Stuka mee in de auto en opgebouwd op het veld. Er was nog niet veel volk op het veld dus even de stoute schoenen aangetrokken en de batterijen in het toestel gestoken. En toen met knikkende knieen met het toestel het veld op. Pa in de buurt voor alle zekerheid en toen kon het gas er op ...
En toen.......vooral verbazing. De motor krijgt het toestel van toch zo'n 11 kg mooi de lucht in. Alles ging perfect. De motor klonk vrij rustig maar toch ook weer niet "té" electro. Wow, het toestel vliegt nu zelfs nog beter dan met de methanol motoren. Misschien doet het zwaardere gewicht van de batterijen toch iets en was het toestel misschien vroeger net iets te staartlastig.
Na een rondje of 6 wilde ik het toestel landen, om na te kijken hoe het zat met de electronica. Toestel met de neus de wind in en binnenkomen voor de landing, altijd weer een zenuwslopend iets met een Stuka, zeker met een (vroeger) stotterende motor. Maar, met de electro kon ik natuurlijk de snelheid perfect dimensioneren met een GEWELDIGE (al zeg ik het zelf) mooie landing als gevolg.
Een persoon die tesamen met me stond te vliegen draaide zich om en zei "Hoe, is dat een electro ? Zo'n bak". Ja, de lach kon niet meer van mijn gezicht en ook niet van die van pa !
Even getest of de regelaar of de motor warm waren. En nee hoor, geen probleem, alles was nog uiterst koel. Ook de lipo's voelden nog niet eens lauw aan ! Na een rondje of 6 gevlogen te hebben, had ik nog 71% over van de 5000 mAh in de batterijen. Daaruit kan ik concluderen dat ik toch wel een minuut of 7 a 8 zou moeten kunnen vliegen zonder moeite.
Al bij al, een gelukkig moment. Zo'n mooi toestel eindelijk terug in de lucht, met nu minder angst voor een falende motor (het kan natuurlijk nog altijd hé) ! Door de zwaardere lipo's in de neus vliegt het toestel 10 keer zo goed als voordien !
Hieronder enkele foto's van de conversie naar electro !
Foto van voordien met de lelijke uitlaat van de MVVS 35 cc:
Motor, tank, alles eruit :
Gas servo weg, start batterijtje weg, ...
Motor geinstalleerd met regelaar (de MVVS ligt er zelfs nog zielig bij) :
Ex-compartiment van de tank, nu klaar voor de lipo's :
En uiteindelijk toestel in de lucht :
Ik hoop natuurlijk dat de motor lang mee zal gaan, je weet het nooit met materiaal uit Hong-Kong, maar ik duim voor mezelf dat ik er dikwijls mee naar vliegshows kan gaan !
Vriendelijke groeten,
Davy
enkele jaren geleden kocht ik een 2,5m Stuka met een OS 35 BGX motor. De motor liet me van in het begin al in de steek, waardoor ik besloot een MVVS 35 cc te kopen en er op te zetten. Er scheelde volgens ons al iets aan de motor van bij de aankoop en dus liet ook deze motor me meermaals in de steek. Met als resultaat 2x een slechte landing met redelijk wat stukken aan het toestel. P.S. De MVVS motor is ondertussen voor controle bij MVVS, al 5 maanden !
Aangezien ik ondertussen al heel lang succesvol vloog met electro toestellen (ook meermotorige), vatte ik het idee op om hem in electro te gaan maken, tot spijt van ieder die het benijdt. Dankzij de deskundige hulp van Vosje stelden we uiteindelijk de volgende setup samen voor de Stuka :
TGY AerodriveXp 160 SK Series 63-64 230Kv / 3150W
TURNIGY Sentilon100A HV 5-12S BESC (Ver4)
TGS Sport 20x12E Precision propeller
10S1P Lipo's 5000 mAh.
Aangezien ik in 2009 een beetje mijn vertrouwen begon te verliezen in de 40 Mhz en ondertussen een 2,4 Ghz zender had gekocht, besloot ik ook de twee 10 kanaals ontvangers van Multiplex te vervangen door een 14 kanaals ontvanger van Futaba.
Ook besloot ik de 2 pakketten van 4 NiMh cellen te vervangen door nieuwere pakketten van 5 NimH cellen en een Emcotec Sensor schakelaar te steken.
De zin om er aan te werken was er niet altijd, maar dankzij de professionele hulp van mijn pa geraakte de Stuka in september 2009 toch weer klaar. Er was redelijk wat werk gekropen in de reparatie van de cockpit en het monteren van motor, regelaar, schakelaars, ...
Daarna heeft de Stuka enkel maar op tentoonstellingen gestaan en stond ik te trappelen om hem opnieuw in te vliegen na een jaar in de kamer te hebben gestaan. Begin 2010 bracht echter niet geweldig weer met zich mee, dus het bleef maar duren en duren. Tijdens het paasweekend nam ik de Stuka dan toch eindelijk mee naar het veld. Vosje was ook daar en keek halsreikend uit naar de vlucht. Een stevige stormwind hield het toestel echter aan de grond en dus moest hij opnieuw de auto in, in afwachting van een uitstekende vliegdag.
En ja, vorige zaterdag was het zo'n geweldige dag. De wind was niet te sterk en zat mooi recht over het veld en het zonnetje stond lekker te branden. Daarom de Stuka mee in de auto en opgebouwd op het veld. Er was nog niet veel volk op het veld dus even de stoute schoenen aangetrokken en de batterijen in het toestel gestoken. En toen met knikkende knieen met het toestel het veld op. Pa in de buurt voor alle zekerheid en toen kon het gas er op ...
En toen.......vooral verbazing. De motor krijgt het toestel van toch zo'n 11 kg mooi de lucht in. Alles ging perfect. De motor klonk vrij rustig maar toch ook weer niet "té" electro. Wow, het toestel vliegt nu zelfs nog beter dan met de methanol motoren. Misschien doet het zwaardere gewicht van de batterijen toch iets en was het toestel misschien vroeger net iets te staartlastig.
Na een rondje of 6 wilde ik het toestel landen, om na te kijken hoe het zat met de electronica. Toestel met de neus de wind in en binnenkomen voor de landing, altijd weer een zenuwslopend iets met een Stuka, zeker met een (vroeger) stotterende motor. Maar, met de electro kon ik natuurlijk de snelheid perfect dimensioneren met een GEWELDIGE (al zeg ik het zelf) mooie landing als gevolg.
Een persoon die tesamen met me stond te vliegen draaide zich om en zei "Hoe, is dat een electro ? Zo'n bak". Ja, de lach kon niet meer van mijn gezicht en ook niet van die van pa !
Even getest of de regelaar of de motor warm waren. En nee hoor, geen probleem, alles was nog uiterst koel. Ook de lipo's voelden nog niet eens lauw aan ! Na een rondje of 6 gevlogen te hebben, had ik nog 71% over van de 5000 mAh in de batterijen. Daaruit kan ik concluderen dat ik toch wel een minuut of 7 a 8 zou moeten kunnen vliegen zonder moeite.
Al bij al, een gelukkig moment. Zo'n mooi toestel eindelijk terug in de lucht, met nu minder angst voor een falende motor (het kan natuurlijk nog altijd hé) ! Door de zwaardere lipo's in de neus vliegt het toestel 10 keer zo goed als voordien !
Hieronder enkele foto's van de conversie naar electro !
Foto van voordien met de lelijke uitlaat van de MVVS 35 cc:
Motor, tank, alles eruit :
Gas servo weg, start batterijtje weg, ...
Motor geinstalleerd met regelaar (de MVVS ligt er zelfs nog zielig bij) :
Ex-compartiment van de tank, nu klaar voor de lipo's :
En uiteindelijk toestel in de lucht :
Ik hoop natuurlijk dat de motor lang mee zal gaan, je weet het nooit met materiaal uit Hong-Kong, maar ik duim voor mezelf dat ik er dikwijls mee naar vliegshows kan gaan !
Vriendelijke groeten,
Davy
