Door de ontelbare vluchten met de Zlin dreigt het vliegbeeld in te branden op m'n netvlies dat zo permanent zou beschadigt raken, daarom heb ik op aanraden van mijn oogmeester beslist om eens iets anders te bouwen. Het principe Low-Tech, Low-cost but Big-Fun van de Zlin blijf ik trouw al heb ik het hier en daar wat bijgeschaafd. Bij de Zlin zaten de servo's in de romp tamelijk definitief ingebouwd en konden ze enkel vervangen worden door breekwerken uit te voeren, nu zitten ze mooi op een plankje gevezen en kunnen ze ten allen tijde worden uitgebouwd. Ook is er nu meer plaats voor accu en regelaar en moet er niet eerst nog wat styro worden weggesneden. Lange tijd wist ik niet wat het zou worden, een Mustang, Spitfire of dergelijke zou ook mooi geweest zijn maar die zijn er al dertien in een dozijn te koop dus dat zou het zeker niet worden. Toen op zekere dag een fotootje passeerde van een Tucano zag ik het plots allemaal voor mij en stond het vast, een Tucano zal het zijn. Eerst heb ik nog wat tijd verknoeid door het model in Fusion360 te proberen tekenen, toen me dat niet meteen wilde lukken heb ik dan maar gauw in Rhino getekend en was ik op enkele dagen klaar met de plannen. Ondertussen moet ik wel zeggen dat het ontwerpen in Fusion360 steeds beter begint te gaan en smeed ik daar al snode plannen voor een ander geheim project 
maar daarover later meer, ik vrees dat daarmee de Caudron waar ik in een ander draadje al eens over had even op ijs komt te liggen.
Terug naar de Tucano,
Aanvankelijk wilde ik hem even groot maken als de Zlin maar door de late uurtjes heb ik me ergens verkeken en had ik plots 8 cm meer spannwijdte in de tekening zitten, dat viel me pas op toen alle delen al gesneden waren en ik alles eens provisoir tegen elkaar legde. Nu is dit allemaal niet zo erg dus deed ik maar verder, de Tucano is zo al een beetje forser gebouwd dan de Zlin en nu met die paar extra centimeter lijkt hij echt een pak groter. De volgende vraag waar ik dan mee zat was of de motorisatie uit de Zlin nog wel genoeg zou zijn, nu is de Zlin niet bepaald underpowered dus het was het proberen waard.
De bouw,
Zoals al gezegd ben ik het principe van de Zlin trouw gebleven maar al gedurende langere tijd liep ik rond met enkele ideeën om de boel wat te verbeteren. De Romp is nog steeds een massieve blok Styrofoam maar wordt nu net achter de vleugel gesplitst, dit maakt dat ik het voorste deel nog eens door de snijmachine kan jagen en zo de uitsparingen voor de ingewanden machinaal kan snijden ipv van alles moeizaam met te hand te moeten doen. Hierdoor ontstaat er ook een hoop meer plaats zodat de servo's naar binnen konden verhuizen op een plankje en was er meteen ook ruimte voor een liggertje links en rechts in de romp. Bij de Zlin was de accu opening al eens de zwakke plek en durfde de romp daar al een te breken bij een echte slechte landing, met die liggers is dat ook weer opgelost.
Nu verder naar de foto's, de puzzelstukken van de romp,
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickr
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickr
Het insnijden van de stuurstangen,
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickr
om er voor te zorgen dat deze mooi recht lopen wordt het buisje de laatste mm met een lange lat op zijn plaats geduwd, zo lopen de stangen mooi soepel in de buisjes.
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickr
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickr
De servo montage in de romp, waarschijnlijk weer door de late uurtjes waren de gaten voor de servo's te groot, daarom die extra stukjes triplex, misschien toch eens proberen wat vroeger te gaan slapen
.
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickr
Voor- en achterkant verlijmen,
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickr
en tenslotte voor de eerste keer alles op zijn plaats, lijkt een beetje op een fletse tricolore pasta door de mengeling van de verschillende soorten foam.
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickr
het inwerken van de magneetjes voor de cockpitsluiting,
X-43 by Dirk Wouters, on Flickr
X-43 by Dirk Wouters, on Flickr
alles op z'n plaats en met een stuk tape fixeren tot de epoxy uitgehard is.
X-43 by Dirk Wouters, on Flickr
De vleugelbevestiging, die is hier nog met de hand ingesneden maar hiervoor heb ik ook nog een ideetje zitten zodat deze volledig in het foam verdwijnen, wordt momenteel aangepast in de tekening.
IMG_20170331_215217477 by Dirk Wouters, on Flickr
De motorbevestiging en motorkapje is zoals bij de Zlin dus daar valt niets nieuws over te vertellen,
IMG_20170409_102642310 by Dirk Wouters, on Flickr
Het kaften, hier heb ik toch weer enkele zaakjes anders geprobeerd.
Eerst en vooral heb ik het gebleekte kraftpapier 60gr/m² vervangen door normaal printerpapier van 80gr/m². Omdat printerpapier nu eenmaal perfect past in een printer dacht ik laat ik nog maar eens iets nieuw proberen. Ik heb dan snel enkele panel-lines getekend en uitgeprint, enkel in zwart want de kleureninkt blijkt niet watervast te zijn. Toen ik onlangs in "de Action" aan het rondneuzen was heb ik een watergedragen vernis gekocht en bij het openen van het blik bleek deze vrij dik te zijn en deed met denken aan het goedje van Winchester Modells dat we vroeger gebruikten om onze styro modellen te bekleden met glasmat, dus waarom eens niet proberen met het papier. Wonderwel lukte dit vrij goed en heb ik er de Tucano volledig mee gekaft, gedaan met het verdunnen van houtlijm, simpelweg de pot openen en beginnen. Doordat de vernis wat dikker is zit er vaak wat meer van onder het papier dan bij de houtlijm, daarom duw ik het papier door met een oude bankkaart of iets dergelijks van binnen naar buiten strijken wat aan en komt aan de kant de overtollige vernis vanonder het papier en komt dit mooi strak te zitten. Bij het gebruik van de houtlijm werd bij het verzegelen van het papier met een watergedragen vernis het papier weer wak en kwamen en vaak blazen op, die trokken wel weer weg bij het drogen. Bij de vernismethode wordt het papier ook wel weer wak maar blijft het mooi strak zitten, eens droog is het ook weer zeer stijf.
het nieuwe wondermiddel
IMG_20170406_074313062 by Dirk Wouters, on Flickr
en het voorbedrukte papier, er moet nog wel wat gesleuteld worden aan het concept maar ik zie nog wel wat mogelijkheden in het systeem.
IMG_20170406_100849668 by Dirk Wouters, on Flickr
het model volledig gekaft en klaar voor de doop,
IMG_20170415_151821006 by Dirk Wouters, on Flickr
IMG_20170415_151756169 by Dirk Wouters, on Flickr
en de Tucano in vergelijk met mijn gehavende Zlin,
2017-04-16_09-14-01 by Dirk Wouters, on Flickr
Het Vliegen,
Gisteren was alles dus klaar en hoewel er een vrij strakke wind stond kon ik niet meer wachten, dus accu geladen, aangesloten, nog een laatste check en de lucht in. Wat meteen opviel is dat hij in tegenstelling tot de Zlin, die altijd eerst even naar links wegtrekt tot hij wat meer snelheid heeft, de Tucano kaarsrecht vertrok. Dit komt waarschijnlijk door te in verhouding tot het model kleinere prop en ook is het kielvlak van de Tucano duidelijk groter. Voor de rest valt er weinig spannends te vertellen, buiten één klikje diepte trimmen vloog hij als op rails, luistert op alle roeren direct en zonder gekke kuren, rolt mooi en houdt van meskant. Wat het vermogen betreft, hij heeft minder overschot dan de Zlin maar is meer dan voldoende gemotoriseerd voor grote ruime loopings dus die vrees was niet terecht. Ik moet wel toegeven dat ik toch fantaseer over een set-up zoals in mijn curare want die gaat als de brandweer en dat zou de Tucano ook wel staan, en zo zou hij een geduchte concurent worden voor die enkele MPX Dogfighters die bij ons vliegen.
Landen doet hij bijna stapvoets, nu was het gisteren wel flink aan het waaien maar ook bij minder wind zal hij zeer langzaam geland kunnen worden.
De derde vlucht heb ik hem laten vliegen door een andere zeer ervaren Zlin piloot en zijn mening was duidelijk, "beter".
Nu nog een kleurtje er op en mijn Zlin kan van zijn welverdiende pensioen genieten, alhoewel zo nu en dan zal hij er toch nog moeten aan geloven,
Met wat geluk heb ik binnenkort enkel foto's van de Tucano in zijn element.
Dirk
maar daarover later meer, ik vrees dat daarmee de Caudron waar ik in een ander draadje al eens over had even op ijs komt te liggen.Terug naar de Tucano,
Aanvankelijk wilde ik hem even groot maken als de Zlin maar door de late uurtjes heb ik me ergens verkeken en had ik plots 8 cm meer spannwijdte in de tekening zitten, dat viel me pas op toen alle delen al gesneden waren en ik alles eens provisoir tegen elkaar legde. Nu is dit allemaal niet zo erg dus deed ik maar verder, de Tucano is zo al een beetje forser gebouwd dan de Zlin en nu met die paar extra centimeter lijkt hij echt een pak groter. De volgende vraag waar ik dan mee zat was of de motorisatie uit de Zlin nog wel genoeg zou zijn, nu is de Zlin niet bepaald underpowered dus het was het proberen waard.
De bouw,
Zoals al gezegd ben ik het principe van de Zlin trouw gebleven maar al gedurende langere tijd liep ik rond met enkele ideeën om de boel wat te verbeteren. De Romp is nog steeds een massieve blok Styrofoam maar wordt nu net achter de vleugel gesplitst, dit maakt dat ik het voorste deel nog eens door de snijmachine kan jagen en zo de uitsparingen voor de ingewanden machinaal kan snijden ipv van alles moeizaam met te hand te moeten doen. Hierdoor ontstaat er ook een hoop meer plaats zodat de servo's naar binnen konden verhuizen op een plankje en was er meteen ook ruimte voor een liggertje links en rechts in de romp. Bij de Zlin was de accu opening al eens de zwakke plek en durfde de romp daar al een te breken bij een echte slechte landing, met die liggers is dat ook weer opgelost.
Nu verder naar de foto's, de puzzelstukken van de romp,
X-43 tucano by Dirk Wouters, on FlickrX-43 tucano by Dirk Wouters, on FlickrHet insnijden van de stuurstangen,
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickrom er voor te zorgen dat deze mooi recht lopen wordt het buisje de laatste mm met een lange lat op zijn plaats geduwd, zo lopen de stangen mooi soepel in de buisjes.
X-43 tucano by Dirk Wouters, on FlickrX-43 tucano by Dirk Wouters, on FlickrDe servo montage in de romp, waarschijnlijk weer door de late uurtjes waren de gaten voor de servo's te groot, daarom die extra stukjes triplex, misschien toch eens proberen wat vroeger te gaan slapen
.X-43 tucano by Dirk Wouters, on FlickrVoor- en achterkant verlijmen,
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickren tenslotte voor de eerste keer alles op zijn plaats, lijkt een beetje op een fletse tricolore pasta door de mengeling van de verschillende soorten foam.
X-43 tucano by Dirk Wouters, on Flickrhet inwerken van de magneetjes voor de cockpitsluiting,
X-43 by Dirk Wouters, on FlickrX-43 by Dirk Wouters, on Flickralles op z'n plaats en met een stuk tape fixeren tot de epoxy uitgehard is.
X-43 by Dirk Wouters, on FlickrDe vleugelbevestiging, die is hier nog met de hand ingesneden maar hiervoor heb ik ook nog een ideetje zitten zodat deze volledig in het foam verdwijnen, wordt momenteel aangepast in de tekening.
IMG_20170331_215217477 by Dirk Wouters, on FlickrDe motorbevestiging en motorkapje is zoals bij de Zlin dus daar valt niets nieuws over te vertellen,
IMG_20170409_102642310 by Dirk Wouters, on FlickrHet kaften, hier heb ik toch weer enkele zaakjes anders geprobeerd.
Eerst en vooral heb ik het gebleekte kraftpapier 60gr/m² vervangen door normaal printerpapier van 80gr/m². Omdat printerpapier nu eenmaal perfect past in een printer dacht ik laat ik nog maar eens iets nieuw proberen. Ik heb dan snel enkele panel-lines getekend en uitgeprint, enkel in zwart want de kleureninkt blijkt niet watervast te zijn. Toen ik onlangs in "de Action" aan het rondneuzen was heb ik een watergedragen vernis gekocht en bij het openen van het blik bleek deze vrij dik te zijn en deed met denken aan het goedje van Winchester Modells dat we vroeger gebruikten om onze styro modellen te bekleden met glasmat, dus waarom eens niet proberen met het papier. Wonderwel lukte dit vrij goed en heb ik er de Tucano volledig mee gekaft, gedaan met het verdunnen van houtlijm, simpelweg de pot openen en beginnen. Doordat de vernis wat dikker is zit er vaak wat meer van onder het papier dan bij de houtlijm, daarom duw ik het papier door met een oude bankkaart of iets dergelijks van binnen naar buiten strijken wat aan en komt aan de kant de overtollige vernis vanonder het papier en komt dit mooi strak te zitten. Bij het gebruik van de houtlijm werd bij het verzegelen van het papier met een watergedragen vernis het papier weer wak en kwamen en vaak blazen op, die trokken wel weer weg bij het drogen. Bij de vernismethode wordt het papier ook wel weer wak maar blijft het mooi strak zitten, eens droog is het ook weer zeer stijf.
het nieuwe wondermiddel
IMG_20170406_074313062 by Dirk Wouters, on Flickren het voorbedrukte papier, er moet nog wel wat gesleuteld worden aan het concept maar ik zie nog wel wat mogelijkheden in het systeem.
IMG_20170406_100849668 by Dirk Wouters, on Flickrhet model volledig gekaft en klaar voor de doop,
IMG_20170415_151821006 by Dirk Wouters, on FlickrIMG_20170415_151756169 by Dirk Wouters, on Flickren de Tucano in vergelijk met mijn gehavende Zlin,
2017-04-16_09-14-01 by Dirk Wouters, on FlickrHet Vliegen,
Gisteren was alles dus klaar en hoewel er een vrij strakke wind stond kon ik niet meer wachten, dus accu geladen, aangesloten, nog een laatste check en de lucht in. Wat meteen opviel is dat hij in tegenstelling tot de Zlin, die altijd eerst even naar links wegtrekt tot hij wat meer snelheid heeft, de Tucano kaarsrecht vertrok. Dit komt waarschijnlijk door te in verhouding tot het model kleinere prop en ook is het kielvlak van de Tucano duidelijk groter. Voor de rest valt er weinig spannends te vertellen, buiten één klikje diepte trimmen vloog hij als op rails, luistert op alle roeren direct en zonder gekke kuren, rolt mooi en houdt van meskant. Wat het vermogen betreft, hij heeft minder overschot dan de Zlin maar is meer dan voldoende gemotoriseerd voor grote ruime loopings dus die vrees was niet terecht. Ik moet wel toegeven dat ik toch fantaseer over een set-up zoals in mijn curare want die gaat als de brandweer en dat zou de Tucano ook wel staan, en zo zou hij een geduchte concurent worden voor die enkele MPX Dogfighters die bij ons vliegen
.Landen doet hij bijna stapvoets, nu was het gisteren wel flink aan het waaien maar ook bij minder wind zal hij zeer langzaam geland kunnen worden.
De derde vlucht heb ik hem laten vliegen door een andere zeer ervaren Zlin piloot en zijn mening was duidelijk, "beter".
Nu nog een kleurtje er op en mijn Zlin kan van zijn welverdiende pensioen genieten, alhoewel zo nu en dan zal hij er toch nog moeten aan geloven,
Met wat geluk heb ik binnenkort enkel foto's van de Tucano in zijn element.
Dirk
Laatst bewerkt:
Tucano 001
Tucano 010
Tucano 014
Tucano 012
Tucano 008
Tucano 017
Tucano 113
Tucano 105
Tucano 115
Tucano 118
Tucano 104
Tucano 103
Tucano 109
IMG_20170427_162959828
IMG_20170427_171625964
IMG_20170427_212750446
IMG_20170427_190110589
IMG_20170427_212855370
