EVO 258 cm Span

Waarom EVO ? afkorting van evolutie in mijn bouwmethode

Na de bouw van mijn bergfalke een nieuwe trainer romp gebouwd met foam kern vleugel , wortel 240 mm tip140 mm
Profiel HQ/W -2.5-12 / HQ/W -2.5-10 / HQ/W- 2.25-10 mod xd xw.

Wortel rib triplex met 2 korte liggers 250 x 12 x 3 mm met triplex 0.8 mm webbing als versteviging rond de messing buis 5/6 mm en een veerstaal verbinder 160 mm in de vleugel ,

De romp lengte 145 cm is opgebouwd met 2 lagen 1.5 mm balsa , binnenste laag dwars op de buiten laag en dubbeling open deel onder de vleugel en rond de coqpit
Stabilo 60 X 10 cm 3 lagen balsa 1.5 mm , richting 25 X 10 cm 4 lagen 1.5 balsa , alles in profiel geschuurd

Motor HK propdrive 35/36 930 KV geeft met een prop 11/6 300 W met verse lipo 3000 mA en 40 regelaar

Totaal vlieggewicht 1700 gr

De romp heeft al gevlogen met een vleugel van 208 cm span 1600 gr vliegklaar.
Deze vleugel met zelfde profiel maar een sweep van 100 mm was het CG te ver naar voren.
De vleugel van 258 span heb ik met rechte voorkant gebouwd en nu kan ik met de lipo mooi het CG regelen.

Omdat hier alles stil ligt heb ik deze laatste opstelling nog niet kunnen testen

 

De servo's van de flaps gelijk de ailerons in spiegelbeeld geplaatst en worden via een mix van ailerons mee aangestuurd.
Via 5 modes heb ik start, cruise, landing, thermiek en speed ingesteld,.
Dus als we terug aan de slag kunnen, ga ik nog heel wat afstelwerk hebben.

Voor licht weer ben ik nog een extra vleugel aan het bouwen 308 cm span.

De kernen heb ik deze keer in stukken van 25 cm gesneden , de kwaliteit ziet er zo heel wat beter uit.
Het uitlijnen van deze stukken kan tegen de rechte voorkant, daar heb ik ook al de snijmallen op uitgelijnd.

De wortel is hier 220 mm , verloopt evenwijdig tot 750 mm om dan te verjongen naar 200 180 en 160 mm
Profielen idem al de vorige vleugel.

Bij de vorige vleugel heb ik met de soldeerboot een groef gesmolten voor de kabels van sevo's, nu heb ik het anders gedaan, 2 mallen aan de kop van het profiel en met de gloeidraad een holte van 10 mm gesneden, eerst geoefend op een los stuk foam
De mallen heb ik gemaakt van een alu spuitbus ( lege haarlak van mijn vrouwtje )

De 6 kernen van 1 vleugel

De snijmallen op hun plaats

Resultaat

 

Helemaal geen V-stelling?
Lijkt me niet relaxed thermieken, als dat ten minste ook de bedoeling is.
Voor super hotliners en F3F is 2.5° gebruikelijk, voor F3B ook vaak 3.0° en voor echte thermiekers 4 graden of meer.
Dit alles voor een kist met rolroeren, zoals jij hebt.
Voor eentje met alleen richting veel meer V-stelling.

 

3 ° V stelling de 2 messing buizen hebben op 160 mm een V stelling van 8 mm , op de foto krijg je de indruk dat het recht is komt door de rechte voorkant en schuine achterzijde.
Als ik genoeg plaats heb ga ik de grote vleugel 1° meer geven.
De eerste vleugel vooral met wat meer wind.

 

De 1 ste foam kern opgedeeld en rond de versterking van de vleugelbuis gelijmd. 24 U Epoxy
2 X 500 X 12 X 4 mm spruce met 0.8 mm triplex als webing en kevlar draad rond de liggers bij begin en uiteinde vleugelbuis 140 X 6/7 mm messing met 6 mm verenstaal.

V stelling 3.5 °​

De liggers lopen 250 mm verjongd door op de 2 de foam kern van 250 mm
Versterking ronde de servo opening gelijmd .
2 de foam kern aangepast aan liggers en servo opening en met epoxy verlijmd .

De foto's zijn genomen zonder de lijm, de lat aan de voorkant is op de bouwplank geklemd om de foam kernen uit te lijnen

 

Vleugel 308 span klaar 1095 gr, dat is met 2 standard servo's voor de flaps en 2 corona 22 gr servo voor de ailerons.
Totaal zonder lipo. 1801 gr
En nu nog terug mogen vliegen

 

Gisteren de vleugel 258 span ingevlogen, 2 vluchten van 20 min,
300 W bij start is ruim voldoende, laatste klim met batt. spanning 11.3 V van de 3000 mA lipo, ging nog vrij vlot, de spanning onder vollast 10.1 V
Mode start en cruise afgesteld, aan de hand van deze instellingen de mode land, thermiek en speed voorlopig bijgesteld op de grond.
Goed dat er gisteren redelijk wat wind stond zodat het landen onder cruise mode geen probleem was.
De ailerons hebben 30% differentieel en flap bewegen met een mix 30 % mee met de ailerons
Met windstil weer zal de mode land echt wel nodig zijn , flaps op 30 ° en ailerons UP
De landing mode gaat met een vertraging van 5 sec zo heb ik tijd om te reageren en de hoogte bij te trimmen.
De veerstalen pen van 5 mm houd zich goed.

 

Maandag ben ik even verblind door de zon , als ik toestel terug zie in een steile duik trek ik vol hoogte , zie de vleugels ploeien en hoor een droge knak.
Eenmaal aan de grond kijk ik alles na en vind geen beschadiging , stalen 5 mm pen nog mooi recht en vleugelbuizen geen speling, het was toen mijn laatste vlucht.
Woensdag was er heel wat minder wind dus na alles nog eens te hebben nagezien handstart.
Ik merk dat ik heel veel op hoogte moet bij trimmen maar lukt toch om mooi te zeven.
Na de afdaling terug motor op om te klimmen en dan gaat het helemaal mis hoogte bijna niet te controleren en bij de landing breekt de romp volledig achter de vleugel.
Dus waarschijnlijk is de romp bodem al gebarsten bij dat vol hoogte trekken, daarom het vertrimmen ?
Dus een bodem van 50 X 1.5 mm balsa met 1.5 mm dwars en 2 hoeken van 4 X 8 mm balsa is voor een romp van 145 cm waarschijnlijk te zwak.
De breuk aan de binnenzijde versterkt met 4 mm balsa in de zij en 4 mm triplex bodem en uitgelijnd.
Na drogen de buitenzijde de breuk geschuurd tot op de dwars laag en met 8 cm overlapping verjongd zo krijg ik na het schuren terug een strakke romp die op die plaats niet meer zal breken

 

En we vliegen weer
Na 2 testvluchten met steeds minder uitslag op stabilo dual rate 40 % ging het steeds beter , dus na de vlucht de servo arm 2 gaatjes korter gemaakt zo heeft de servo meer kracht en kan ik de volle uitslag gebruiken

 

Testvlucht met kortere servo arm heeft toch niet het gewenste resultaat bij stabiel zweven gaat het goed , maar na een verstoring is er te weinig demping?
Als je dat zelf wil corrigeren ga je oversturen op de stabilo .
Ik dacht dat de lange romp 980 mm tussen vleugel en stabilo , vleugel 46.5 dm² stabilo 5.5 dm² , voor een goede demping zouden zorgen?
Wat kan er verder nog als oorzaak aan de basis liggen van moeilijk vlieggedrag, servo is nieuw metaal 22 gr, het dode punt te groot ? beweegbaar deel van stabilo te groot 2.4 dm² = 43% van de stabilo

 

Hoe is de opbouw van je vleugel?
Ik zie op de foto's allen een goede ligger, schuim en folie. Wanneer dat klopt zou de torsiestijfheid van je vleugel wel eens onvoldoende kunnen zijn.

Met een profiel dat 2.5% welving heeft met een vrij achterlijk liggend punt van maximale welving is het moment (voorover) vrij groot. Wanneer je snel vliegt zal de vleugel negatief torderen en de snelheid vergroten. Wanneer je dan 'up' geeft zal de lift toenemen en die toename grijpt aan op het kwart koorde punt waardoor je vleugel weer naar meer invalshoek zal torderen en je 'up' flink vergroot. Dit geeft een zeer onrustig gedrag. Negatieve pijlstelling (rechte voorlijst) vergroot dit effect nog omdat het kwart koorde punt van je tippen nog verder voorlijk liggen dan de wortel.

Wanneer ik een snelle berekening maak op basis van al de maten en oppervlakten die je hierboven noemt moet je inderdaad voldoende stabilo oppervlakte hebben.

Korte hevels aan de servo en lange aan het roer is altijd goed, zolang je net genoeg uitslag hebt.

 

De vleugel is volledig ingedekt met 1.5 mm balsa , denk dat dit wel voldoende stijfheid geeft , voorlijst 4 mm tussen de lagen en 8 mm tegen de deklaag, de eindlijst tegen de lagen 4 mm balsa idem voor de kleppen..
De veerstalen verbinding vangt de krachten goed op maar buigt wel zeer sterk 10 cm up van de tippen is geen uitzondering, wat doet dat met het vlieg gedrag?

 

In principe zou die indekking voldoende moeten zijn, hoewel de ligger vrij ver naar achteren geplaatst lijkt én de pijlstelling voorwaarts is kan dat met de doorbuiging wel de bovengenoemde fenomenen tot gevolg hebben. De luchtkrachten bij flinke lift grijpen vóór de lijn van de ligger aan en zullen daardoor de invalshoekvariatie versterken.

 

Ben helemaal mee, zelf sturend effect, ken dat nog van de balans roeren op een zeilboot , te veel en je had geen gevoel meer in je helmstok, veranderde met de snelheid.
Ga eens nadenken hoe ik de vleugel verbinder naar voor kan verplaatsen, moet stevig genoeg blijven, nu zit alles opgestoten tussen die 2 liggers met webbing.

 

Vleugels getest op stijfheid, dat is zeker OK . Bevestiging op de romp vleugel verbinder 5 mm zit in messing buis , idem voor 3 mm pen tegen verdraaien , geen speling .
Wat ik eerst ga doen is de 5 mm veerstaal vervangen door 6 mm de stijfheid word zo bijna verdubbeld.
Denk dat dit het veiligste is en gemakkelijkste als ik de 5/6 messing als geleiding gebruik om met 6/7 messing het gat te vergroten en de 5/6 messing er uit te halen .

 

Die vleugelpen vervangen lijkt me (mits te doen) verstandig. Het klinkt inderdaad wel een beetje alsof beweeglijkheid van de constructie in de weg zit van
de bestuurbaarheid. Je zou dit eventueel kunnen uitsluiten door je rolroeren even stevig te fixeren (aan de binnenzijde met tape en aan de buitenzijde met een latje+tape).
Als het dan beter wordt heb je een hint. Anders zou het haast iets met je zwaartepunt moeten zijn, maar dan zou het haast wel te ver achterlijk moeten liggen.

Wat bedoel je precies als je zegt "te weinig demping"? Ik begrijp dat het om up-down gaat (dwarsas), maar wat is nou precies het probleem
met het vlieggedrag?

 

Rolroeren fixeren, dan kan ik geen bocht meer nemen, te weinig V stelling 3 °
CG ligt op 7.5 % voor neutraal punt, 99 mm van voorkant vleugel.
Een goed geregelde zwever moet zich na een verstoring zelf herstellen , dat gebeurt niet ,
De enigste moment dat de vlucht stabiel is op de dwars as is bij vol motor stijgvlucht 30 ° na de stijgvlucht ga ik in vlakke vlucht zweef mode , staat op een schakelaar ik leg de kist horizontaal en ik heb een stabiele zweefvlucht dat gaat goed , maar als er nu een storing komt zal de kist zich soms overtrekken of veel te veel snelheid opbouwen met dan een vrij brutaal overtrekken, als ik dan niets doe valt hij weg links of rechts over een vleugel en begint aan een duik .
Hier onder het berekende CG het is de eerste maal dat ik dit gebruik, gaat deze berekening altijd op voor eender welk vleugel profiel ?
het instelhoek verschil van de vleugel = 1.25 °.

 

Ik heb je model nu in XFLR5 gemodelleerd en kom dan kom ik op een NL van 109.4 mm iets verder naar achteren dan je methode hierboven. Met 99 m kom ik dan op een SM van iets meer dan 5%. Dat is vrij weinig voor een thermisch uitgelegde zwever, maar in principe voldoende voor een redelijk vliegbeeld.
De ligging van het NP is niet afhankelijk van het profiel.

Ik denk toch dat de stijfheid van de vleugel, de grootste oorzaak is. Met een vrij lage torsiestijfheid is het ten aanzien van flutter wel weer fijn dat de buigstijfheid laag is, anders zou je bij de hogere snelheden flutter kunnen krijgen.

Wanneer je het op een of andere manier voor elkaar zou kunnen krijgen deze vleugel wat pijlstelling te geven verwacht ik dat je grootste probleem is opgelost.

 

Ik hield altijd aan 30% van de koorde voor een "gemiddeld" vliegtuig. 100 mm op een koorde van 240 is 41%, dat vind ik rijkelijk ver naar achteren. Ik zou het toch eerst maar eens proberen het waartepunt een millimeter of 20 naar voren, en dan kijken of er iets positief verandert. Je gedrag beschrijving past wel bij een achterlijk zwaartepunt.

 

@ Rick Vleugelbuis dikker maken zie ik wel zitten maar pijl stelling geven hoe doe je dat ? Zonder je vleugel te slopen, gewoon een gat boren door de wortel in het schuim dan mag je wel een dikke lange buis plaatsen om zonder versterking de krachten op te vangen .
@ Hein 30 % is goed voor een trainer maar voor een thermiek zwever te ver naar voor , maar ik ga wel testen met CG meer naar voor Rick komt met zijn berekening op 5 % dat is normaal de minimum de max ligt aan 15 % dat is 84 mm ik ga 92 testen