Ik ben erg voor innovatie en ontwikkeling, maar wel met een kanttekening.
Om even een vergelijk met auto- en motorsport te trekken; daar heb je klassen waarbij ontwikkeling en technisch vernuft voorop staan (denk aan de Formule 1). Deze klasse wordt gekenmerkt door hoge kosten en een zeer select groepje deelnemers. Niks mis mee.
Maar daarnaast zijn er volop klassen met reglementaire beperkingen, waarbij stuurmanskunst voorop staat; denk aan allerlei standaardklassen en merken-cups. Daar moet je het doen binnen de kaders die voor iedere deelnemer vast liggen. De kosten blijven beheersbaar, iedereen heeft gelijkwaardig materiaal en de bestuurder maakt het verschil.
In de modelvliegsport (F3J/F5J) loop je het risico dat alles naar Formule 1 nivo gaat. Ik zou dat jammer vinden. Prima voor de mensen die dat zoeken maar ontzettend jammer voor al die mensen die vooral hun vliegerscapaciteiten willen meten en verbeteren.
Ik denk dat het succes van de F5J daar voor een groot deel uit te verklaren is. Eindelijk een klasse waarin je zonder dure, technisch hoogstaande middelen mee kunt doen en vervolgens wordt de vraag om de reglementen aan te passen zodat al die dure, ingewikkelde zaken wél een plaats kunnen krijgen. Ik denk niet dat je daar méér deelnemers door krijgt.
Dus als het aan mij ligt; zorg voor een klasse waarbij alles mag, maar zorg vooral ook voor een klasse waarbij het in de eerste plaats om de piloot gaat.
