Taco,
Voor de 1/1 klopt het dat het er een heel stukje rustiger aan toe gaat.
Met 150PK trekken ze de eenzitters omhoog, 180PK is aangeraden voor tweezitters.
Alles gaat dan een stukje rustiger omhoog.
Maar met een Wilga met 360 PK aan boord gaan ze ook hard omhoog. Hoe rapper boven, hoe minder vliegtijd. Dus hoe lager de kostprijs.
Om vliegtijd te verkorten gebruiken ze op een Wilga de lamellen voorop de motorkap.
Nu kunnen ze na het lossen van de zwever zonder gas snel terug naar onder.
De lamelletjes gaan dicht, en dan koelt de motor niet te bruusk af.
Met een Piper Pawnee moet je het gas erophouden, zoniet riskeer je snel een breuk in de 3e of 4e cylinder.
Maar ze hebben het ook makkelijker dan wij, modelbouwers. De 1/1 piloten zitten in hun zwever, en zien ten allen tijde hoe ze vliegen.
Wij modelbouwers hebben last van dieptezicht.
In een bocht weet je voor de helft niet waar je hangt tov de sleper want je ziet het niet.
Net zo als je recht op je toe vliegt. Als je boven je hoofd vliegt zie je niet wat het hoogteverschil is met de sleper. ...
Als je met het model rustiger vliegt, en je maakt een foutje, dan moet je eraf.
De kans dat je de sleepkoord inhaalt wordt groot. De gevolgen ervan zijn dan dikwijls niet mooi om te zien.
Het is zeker niet onmogelijk, maar sleper en zwever moeten goed op elkaar ingespeeld zijn.
Daarom verkiezen we dikwijls een "powersleep" boven een echte schaalsleep.
Een regeltje van een Duitse sleeppiloot: om makkelijk te slepen moet de sleper 1 tot 1.5 keer het gewicht hebben van de zwever.
De DG1000 weegt 15,5 kg, de Paf die hem sleepte zat rond de 20 kg.
Zit je met de sleper onder het gewicht van de zwever, dan zal je als sleper weinig verhaal hebben op de foutjes die de zwever maakt achter je .
Volgt die niet goed in de bocht, dan ga je onverbiddelijk de ander kant op met de sleper. Vol tegensturen zal niet meer helpen.