Floriske.nl's heli avontuur

Een duidelijk verhaal.

Misschien moet ik toch maar vast na gaan denken over de aanschaf van een micro CP. Toch houd ik het eigenlijk liever qua CP voorlopig even bij de sim. Wil eerst zeker weten dat ik zo enthousiast blijf als ik nu ben. (ik weet het, eigenwijs ;-)).

Ik heb mezelf overigens al aangeleerd om als het mis gaat net zo lang door te gaan tot ik de heli weer onder controle heb of crash (dat laatste gebeurd binnen het "trainen" steeds minder, in het speelkwartiertje wat meer). Resetten is inderdaad iets wat irl ook niet kan.

Verder zal ik zoveel mogelijk vluchtjes met m'n v911-pro blijven maken om in ieder geval ook irl te vliegen.

 

Ik vind dat je gewoon moet doen wat je wil, als het een moet'je wordt is de lol er gauw vanaf

 

Vliegen met de v911 is absoluut geen moetje hoor, het blijft leuk, maar wordt alleen wat minder uitdagend ;-) en er is nogal wat verschil in vergelijking met CP vliegen.

Als ik zou doen wat ik wilde kocht ik een alvast MCP X BL icm een DX6i of zelfs een 450 , maar in de loop der jaren (je wordt echt wijzer navenant je ouder wordt ;-)) heb ik wel geleerd niet meteen in alle enthousiasme (een smak) geld tegen een hobby aan te smijten zonder dat je zeker bent van je zaak.

Dus lijkt het me verstandiger het nog even aan te kijken met m'n FP en Phoenix, als het enthousiasme blijft iets in de trent van een v977 aan te schaffen en als ik daarna nog blijf plakken wat meer uit te gaan geven.

 

Pak gewoon een 600 formaat heli in de sim.. de 450 is veel te onrealistisch.

 

Dat is zo'n beetje BIJNA het waarste woord wat je kunt bedenken....

Het enige wat "moet" (geldt voor élke hobby) is dat het géén moeten wordt!

Maar ja, dat geldt voor Simmen, en dat geldt ook voor vliegen.... ik kom ook mensen tegen die zó fanatiek met vliegen bezig zijn, zo hard aan het oefenen (IRL of SIM, maakt niet uit) dat ze hun eigen ontwikkeling keihard in de weg zitten.

Vliegen is leuk, en dat moet het ook vooral blijven. Voor je eigen voortgang als hobbyvlieger, is een kwartiertje tot een half uur per dag voor de meeste mensen wel zo'n beetje de max. Meer heeft gewoon geen zin (tenzij je als wedstrijdvlieger bijvoorbeeld een heel gericht, ik zou haast willen zeggen "wetenschappelijk verantwoord", trainingsprogramma hanteert), en gaat vaak zelfs averechts werken.

Het "BIJNA" slaat er op dat je ook in het gewone leven toch een afweging moet maken tussen "doen waar je zin in hebt" en "in de gaten houden wat nut heeft": Ik kan ook zin hebben in een krat bier per dag en niet werken "want werken is een moetje" en het zal duidelijk zijn dat dát ook de weg niet is.

Sim gerust, maar overdrijf niet, en probeer een balans met vliegen IRL te vinden.

Groet, Bert

 

Als er iets is dat ik geleerd heb van meerdere hobbies, maar ook van mezelf mijn vak eigen maken en zorgen dat ik hierin blijf groeien en bijleren dan is het wel: "jezelf niet teveel pushen".

Als je te hoge eisen aan jezelf gaat stellen zit je uiteindelijk jezelf in de weg omdat je niet aan die eisen kan voldoen.

Gewoon je eigen ding doen, maar hier niet teveel in vast groeien, je ogen goed open houden en dan komt de volgende stap vaak vanzelf en dan sla je ook minder snel stappen over. Daarnaast blijft het dan ook leuk waardoor je in mijn ogen weer sneller zaken op pikt.

---

Net even met een Trex 700 (wederom op intermediate) gehoverd in Phoenix. Kon weer vooraan beginnen een heel verschil met de 450.

Welke heli zouden jullie overigens aanraden?

 

De grootste waarvan je niet bang bent hem te crashen....

Groet, Bert

 

Jij bedoeld zoiets als dat shorttrack-meisje dat altijd haar shorttrack-oefeningetjes had gedaan, en toen tussendoor even langebaan"specialist" Wüst van de baan reed op de (meen ik) 1500 meter? .

Groet, Jan.

 

Ik heb bitter weinig verstand van schaatsen, maar ik bedoelde eigenlijk, dat ik meerdere mensen tegen gekomen ben (je maakt wat mee als vliegschoolhouder ) die klaagden niet verder te komen, en die ik simpelweg op het juiste pad kreeg met "vlieg wat minder vaak en wat minder krampachtig, en alles sal reg kom"....

Groet, Bert

 

Ik doelde op "in Phoenix". Dan is een crash niet zo duur dus maakt het model wat dat betreft niet zoveel uit ;-)

 

Aangezien je in Phoenix ieder model voor zover ik weet volledig naar je hand kan zetten, kun je ieder model kiezen wat je wilt....

Groet, Bert

 

Gewoon een grote.
Gaat om de automatismes die je aanleert.

Verder vind ik het wel grappig dat je er van uit gaat, dat wanneer helivliegen in de sim uitdagend blijft, dit in het echt ook zo zal zijn..

Of eerlijk te zijn, vind ik simmen een ontzettend saai iets.
Geen klap aan. Ik doe het voornamelijk om mn nieuwe dingetjes in de vingers te krijgen, de rest train ik buiten

"echt" vliegen is altijd anders dan sim
Maar daar hebben velen je al op gewezen ;-)

 

Orientatie in Phoenix

Heb zo dit topic eens meegelezen...

Ik vind het vliegen in Phoenix veel lastiger dan in werkelijkheid.

Ik zie op het scherm totaal geen diepte en vind het erg moeilijk om de orientatie van de helikopter te kunnen zien.
Eigenlijk "zie" ik het niet, maar "weet" ik hoe het ongeveer zal zijn. Dus even je ogen van het scherm en ik ben hem kwijt. Dat heb ik in werkelijkheid niet, dan kan ik wel even opzij kijken of op mijn zender.

Ligt dit nu aan mij of hebben anderen dit ook?

Eigenlijk trek ik voor mijzelf de volgende conclusie: het enigste voordeel van simmen is nul crashkosten, voor al het andere is de werkelijkheid veel beter (en ook veel leuker)...

 

ik vlieg dan niet meer met phoenix maar met Next Sim, maar same here.
Diepte is gewoon niet te zien op een schermpje.

Het gaat mij er om met simmen dat ik de Stick movements ken en weet hoe ik moet corrigeren o.i.d.
En ik merk wel dat dit simmen me enorm helpt in de praktijk.
Het nadenken is bijna automatisme geworden op het veld.

 

Heb dit dusdanig sterk, dat ik tot nog toe nog geen sim tegen gekomen ben, die mij langer dan een half uur kon boeien.... Daarna was ik uitgekeken op de " fantastische scenery" en de "volkomen natuurgetrouwe modellen"....
En dan is een paar honderd euro uitgeven voor eenhalf uurtje interesse, toch een heel dure hobby....

Een van de dingen die onvervangbaar is aan " the real thing", en op geen enkele manier te simuleren is, is de emotie die je hebt als je crasht, dat totale kut-gevoel dat je mooie model naar de kloten is....

En door de afwezigheid van die emotie, is per definitie het gevoel van succes, het gevoel van euforie, het opgeluchte besef dat je prachtige model nog heel is "en dat JIJ dat toch maar mooi weer eventjes geflikt hebt", wat je IRL bij elke vlucht hebt, bij de SIM OOK afwezig....

Dat maakt het als suikervrije slagroom, of roken van een E-sigaret, of.... nou ja, gewoon geen ruk aan....
Het werkt voor mij zelfs niet als noodoplossing als het hard waait of regent....

Groet, Bert

 

@ Brutus: Ik ben het helemaal met je eens, het kan mij ook absoluut niet boeien.
Na een minuut of vijf denk ik: wat zit ik hier nou te doen", "dit lijkt nergens op". Ook vind ik het niet "echt" lijken, ok, de stickbewegingen zijn enigszins vergelijkbaar maar daar blijft het dan ook bij.
Vooral landen vind ik met de sim veel moeilijker ivm slechte orientatie....... maar het belangrijkste is inderdaad het gebrek aan emotie dat vliegen juist die extra spanning geeft.


@ Rubberenrobbie: ik ervaar hetzelfde in de zin van geen idee hebben waar je vliegt.
Het gevoel voor plaats is voor mij heel lastig en het inschatten van afstand ook.
Je denkt al veilig boven het veld te vliegen maar dan crash je nog tegen een boom in de verte.

Maar dit zal ongetwijfeld aan mij (of ons?) liggen, ik lees dat er veel mensen zijn die dat niet hebben en er dus veel van leren.
Dan is het dus een mooi alternatief.

Misschien ook een kwestie van volgorde? Ik heb eerst vliegen geleerd en ben na veel vlieguren gaan simmen, net zo iets als eerst de film gaan zien en dan het boek lezen.... dan is er ook niet veel meer aan.

Grtz,
Jan

 

Simmen doe je toch niet omdat het leuk is ? Maar juist om nieuwe dingen te leren. Bijvoorbeeld nose in vliegen, dan is het een prima hulpmiddel.

Leuk is het niet, grappig wel, net als "rubberen Barbara"

 

Nou.... heeeeel vroeger had je een flightsim van Ikarus, weet niet meer hoe die heette, maar die stond nog op een 3,5 inch floppy en draaide onder DOS.
Dan vloog je met een soort van draadmodel.... kon je kiezen tussen een Bell 47G en een JetRanger die alleen uit lijntjes bestonden, tegenover een blauwe achtergrond (lucht) en boven een groen vlak (aarde).

Die was reeds meer dan voldoende om nose-in te oefenen....

Groet, Bert

PS: oh ja.... ook daarmee heb ik nooit nose-in IRL geleerd....

 

Aangezien ik irl enkel nog maar met een micro FP gevlogen heb is simmen voor mij echt wel uitdagend en wellicht ben ik daarin een uitzondering, maar ik vind het ook echt leuk om te doen.

Ok, je mist ten opzichte van irl vliegen een flink stuk "emotie" zoals jullie het zo mooi noemen, maar aangezien ik nog niet echt van irl vliegen geproefd heb zit er dit voor mij toch echt wel in. Voor mij zit dit alleen in het leren van nieuwe zaken en het beter worden hier in en niet in het voorkomen van kosten.

En dat simmen op het leren van technieken na totaal niet te vergelijken is met daadwerkelijk vliegen begrijp ik ook wel. Diepte inschatten is inderdaad vrij lastig als je wat verder weg vliegt, maar op het moment vlieg ik toch alleen nog maar vrij dichtbij. Bij het hoveren gebruik ik bijvoorbeeld een F3C box waar ik zoveel mogelijk binnen probeer te blijven. Kom ik er buiten zet ik de heli aan de grond (meteen een goede oefening voor het landen) en vlieg vervolgens terug naar het midden om weer opnieuw te beginnen. Voor achtjes is in het begin het F3C area met 2 vlaggen wel handig.

Ik sim trouwens wel op een 32" lcd tv. In eerste instantie op m'n pc monitor, maar dat was toch wel wat te klein. Gelukkig hadden we nog een tv staan die toch niet gebruikt werd.

Overigens heb ik inmiddels toch besloten om, zodra deze beschikbaar is, een v977 te bestellen om irl cp te kunnen vliegen. Een MCPX Bl oid vind ik met € 280,- op het moment nog te duur voor het punt waarop ik nu ben.

 

Ik wil toch ook nog even een ander geluid laten horen over simmen

Ik beleef er veel plezier aan ik heb zeker honderden uren op zitten in phoenix over de afgelopen 3 a 4 jaar.
Ik vind het heerlijk geen stress en je merkt dat figuren die ik eerst voor onmogenlijk had gehouden zoals piro 8jes inverted en upright en piro funnels piroflips etc er steeds beter in me hoofd komen te zitten.
Dit was zonder sim nooit gelukt bij mij.
En gewoon vliegen is al een hele opgave in het begin dan is het fijn dat je zonder stress kunt zien wat de heli doet.

In het echt is het zeker anders en ik loop niet in de pas met irl vliegen.
Maar als je in de sim ze foutloos en consequent kan uitvoeren dan zit je denk ik op 75 % irl in de vingers.

En ik zie het ook niet als straf of een moetje maar gewoon online met andere liefhebbers lekker vliegen