Flying wing opbouw.

Als je gewend ben om met een gyro te vliegen en je wilt in een keer zonder vliegen is de overgang, zeker met een flinke wind, groot. Heb je de mogelijkheid de invloed van de gyro langzaam terug te zetten?
Nee, de Byme-D stabilisatie staat aan of uit, geen andere opties.
Wel kan ik vliegen met alleen de gyro ingeschakeld, die helpt al te extreme bewegingen te dempen, maar corrigeert verder niks.

Daarnaast heb ik drie rates voor de rolroeren op een schakelaar: 100%, 60%, en 40%.
Rustig rondjes vliegen met half gas doe ik op 100, of 60%.
Vol gas vliegen met 60%, omdat anders de extreme uitslagen voor situaties zorgen waarbij ik naar de schakelaar voor de stabilisatie grijp.
De 40% rate heb ik nog nooit gebruikt, daar wordt de boel erg sloom van en kun je turbulentie amper uitsturen.

Dus ik vlieg wel zonder stabilisatie, meestal met gyro, nog zelden in acro mode, vanwege weinig vlieguren (en fijnafstelling) met deze delta, maar dat komt vanzelf, zolang ik de boel heel mee naar huis kan nemen en geen tijd aan reparaties kwijt ben.

Groeten, Jan.
 
Vanochtend een paar lipo's gevlogen met de Mobius op de 84 cm Delta.
Van af de grond ziet het vliegbeeld er redelijk strak uit, maar de bewegende beelden helpen je gauw uit de droom; ondanks de oostelijke wind (= minder turbulentie van de stad) zijn de onderste luchtlagen nog behoorlijk in beweging, geholpen door de 3Bft.
De eerste lipo nog in het vest:
Eerst nog alleen vest.jpg

Maar bij het wisselen van de lipo had ik al dusdanig koude handen gekregen, dat ik ze eerst moest opwarmen, wilde ik de stekkers los krijgen.
Dus toch maar een jas aangetrokken:
Later een jas aan.jpg

Vanwege de wind voor 90% van de vliegtijd met de stabilisatie aan gevlogen, de rondjes zónder waren een stuk minder strak, zal ik maar zeggen en die bewegende beelden waren helemaal niet om aan te zien.
Nu heeft de Mobius geen beeldstabilisatie, dus de filmpjes zijn verre van cinematografisch, maar daar was het me ook niet om begonnen, ik wilde de verschillen mét en zonder stabilisatie onboard kunnen zien.

Als je hoog genoeg zit, vliegt het uiteraard rustiger, maar met zo'n kleine delta zit ik rap aan de limiet van wat ik nog kan zien. Op de foto de nieuwbouw aan de noordkant van Sneek, met het Snekermeer in de achtergrond.
Nieuwbouw.jpg

Natuurlijk breekt de bewolking en komt het zonnetje er bij nu ik dit typ en de lipo's aan de lader hangen...

Groeten, Jan.
 
Prachtige vliegplek. Is dit gewoon bij de boer of is het in gebruik van een club? Toch denk ik dat het mogelijk moet zijn de gain in te stellen, anders kan je nooit goed een gyro inregelen. Mooi beeld, maar haalt het niet bij mijn DJImini 3 pro. (geintje)
287273712_3104771379735397_6270104732126658388_n.jpg
 
Dit is op het weiland tegenover stadsboerderij de Sibbe, in het seizoen een mini camping.
Ik ben er altijd in m'n uppie, nooit ergens iemand naar gevraagd.
Het clubveld ligt aan dezelfde weg, een honderdtal meters over de kruising heen aan de linkerkant. Echter, dat veld is relatief klein, ingeklemd tussen de weg en twee boerderijen, én je mag er niet alleen gebruik van maken, er moet altijd een tweede clublid/bestuurslid aanwezig zijn.
Ook zijn ongemotoriseerde zwevers niet toegestaan, vanwege de ruimtelijke beperkingen, en laat ik nu redelijk veel met lijnstarten bezig zijn geweest, afgelopen zomer.

Iets waar je op moet letten bij de Byme-D, is dat bij het inschakelen van de stroom, de stabilisatie initialiseert en je de neus van het toestel ietsje omhoog moet laten wijzen.
Ik had de delta op de (hellende) motorkap liggen, met als resultaat dat de stabilisatie de delta continue wilde laten stijgen, ik moest dus steeds een beetje down geven om recht te vliegen.

Dit had ik natuurlijk met de trim kunnen compenseren, maar dan moet je dat weer terug neutraal zetten bij de volgende keer inschakelen, mij kennende vergeet ik dat met alle gevolgen van dien, dan maar een kwartiertje drukken...

Bij het aansluiten van de tweede lipo het toestel plat op de betonplaten gelegd, 'probleem' opgelost.

Groeten, Jan.
 
Laatst bewerkt:
Al de manco’s en uitdagingen die je beschrijft, heb ik dus niet met mijn EagleTree van een eeuw geleden. Schakel in hoe, wanneer je wilt en in welke hoek het vliegtuig zich ook bevindt. Schakel zelfs tussen verschillende modi via aux tijdens het vliegen. Kortom, dat kan voor een paar euri stukken praktischer dan zoals je het hier omschrijft. Verder zou ik zo rap mogelijk een AIO of zo erop schroeven, dan begint de lol pas echt. Nu blijf je zitten turen in de lucht. Op mijn yt-kanaal en in dit forum staan de nodige voorbeelden. De DZ500 vlieg ik zonder stabilisatie overigens.
 
Dat er verschillen zijn, heeft ongetwijfeld met het prijsverschil tussen beide systemen te maken.

Zolang ik weet wat ik fout heb gedaan bij het aanzetten en het tijdens de vlucht kan compenseren, heb ik geen probleem met de manier waarop de Byme-D werkt en heb ik vooral lol bij het rondjes vliegen bij flinke wind en uitzoeken hoever ik kom met de stabilisatie uit, gerelateerd aan hoe de bediening is geprogrammeerd.

Zoals momenteel aangesloten heeft de Byme-D de volledige uitslagen van de servo's om mee te kunnen werken, zoals ik in de lucht en op de filmpjes van vandaag kan zien gaat dat vrij drastisch als ik de knuppels los laat als het fout dreigt te gaan.
Ik zal eens uitzoeken of ik de input voor de Byme-D kan reduceren, zodat de correcties bij stabilisatie minder abrupt zullen zijn...

De 100, 60 en 40% rates die ik in de zender heb geprogrammeerd, werken alleen op de uitslagen die de servo's maken door mijn geknuppel, de correcties van de Byme-D blijven op basis van de volledige servo weg.

Vandaag heb ik overwegend gevlogen met de 60% rates in stabilisatie mode, dat geeft met veel wind dus grote ruime bochten waarbij het gevaar van overtrekken nihil is. Wil ik krapper kunnen draaien, dan gebruik ik de 100% rate en moet ik bedacht zijn op stalls door te traag te vliegen (voor de wind bijvoorbeeld) en te krap te willen draaien.
Allemaal deel van mijn leerproces.

Groeten, Jan.
 
Laatst bewerkt:
Naar buiten gelokt door het mooie weer, vandaag weer een paar lipo's leeg gevlogen, met overwegend half gas haal ik tegen de 20 minuten vliegtijd op één 3S 2200mAh lipo.

Deze keer i.p.v. de Mobius, mijn Foxeer Monster Mini Pro 16:9 (wie bedenkt dit soort namen voor zó'n klein dingetje...?) op de neus gezet, op een kunststof frame, waar gelijk de Eachine TX805 video zender ook op past, zo zit de hele boel zover mogelijk van motor en regelaar af.
Foxeer & Eachine TX805.JPG

Nadeel hiervan is, dat de lipo pal onder de antenne ligt en bij over je grondstation vliegen, er wat ruis ontstaat, niet echt een probleem want ik houd beeld.
De camera wordt geleverd met een 1,8mm lens, dat levert een smalle zichthoek op waar ik (nog) niet mee overweg kan, dus er zit nu een 2,5mm lens op voor een groter zichtveld.
De antenne aansluiting is al eens van de print gebroken, dus daar zit nu ter versteviging bij een ongelukkige landing een stuk glasvezel buis achter, waar de boel met tie-wraps aan vast zit.

Ik vlieg alleen, dus met een schermpje op m'n kop zou ik in overtreding zijn. Dat is momenteel geen probleem, daar ik sowieso nog niet FPV kan vliegen, dus ik heb het schermpje op ooghoogte op een statief staan, zodat ik LOS vlieg en zo nu en dan een blik op het scherm kan werpen en kan oefenen met het FPV vliegen.
PFV testopstelling.JPG

Dit wierp gelijk z'n vruchten af, want te ver/hoog bij de zender vandaan wordt de CK-840 vleugel behoorlijk slecht te zien en heb ik het camera beeld gebruikt, om weer binnen zichtbereik te vliegen.
De antennes zijn de Foxeer Lollipop 3 en de dipool, die met het schermpje wordt meegeleverd

De overstap van LOS naar het scherm (en terug) moet je ook maken als het toestel relatief dichtbij je is, zodat je niet in de lucht staat te staren naar iets wat inmiddels al weer een mooi eind van je af gevlogen is en je terug naar het scherm moet om uit te vinden waar je toestel gebleven is...

Het beeld is prima, maar het bereik is niet overweldigend, geschat een 500 meter vanaf de zender, dan krijg ik sneeuw. Uit m'n hoofd meen ik dat het vermogen op 200mW ingesteld staat.
Helpt een betere tweede antenne i.p.v. de dipool? Zoja, welke?

De omstandigheden waren uitstekend; een zonnetje en weinig wind uit het ZZW, de wind komt dan wel over de stad aangehobbeld, maar van de turbulentie had ik weinig last, al was die wel goed te zien in de beelden wanneer ik relatief laag vloog.
Uiteraard heb ik weer frequent gewisseld tussen gestabiliseerd vliegen en alleen gyro ondersteuning, dit ging beter dan met veel wind, maar dit is nog wel een kwestie van véél sticktime, wil ik handmatig net zo strak vliegen als met stabilisatie.

Na een half uurtje hield de videoTX er mee op, die had ik apart gevoed vanuit een 2S 600mAh lipootje, om interferentie vanuit de vliegbatterij te voorkomen, dat is dus krap aan.

Groeten, Jan.
 
Ik heb een 5 turn helical antenne besteld, redelijk wijde hoek en (hopelijk) meer bereik.

Als mijn FPV vliegen écht wat wordt, wellicht een tracker voor de ontvanger antenne?
En een spotter. Mijn vrouw heeft zich hiervoor al afgemeld...

Ook gewisseld van de vaste prop naar een Aeronaut 7 x 4" klapprop, hoofdzakelijk om breuk bij de landing te voorkomen, niet dat dit bij dit model al is voorgekomen, maar de motorbell is vrij licht uitgevoerd en wil bij een harde klap nog wel eens buigen, waardoor de as scheef komt te staan en de motor vast zit (vorige week nog gehad bij m'n tricopter, met dezelfde motoren) waarbij enig subtiel tikwerk na demontage weer een werkende motor opleverde.

Qua vermogen merk ik weinig verschil, ondanks het kleinere bladoppervlak van de klapprop, ik verbeeld me wel, dat de vaste prop stiller is...

Groeten, Jan.
 
Laatst bewerkt:
Winglets: vorm en functie.

De winglets op deze vleugel bestaan uit 8 mm schuim, met Ø 2 mm carbon verstevigings staafjes.
Gewoon een vlakke plaat, die ik met het oog op blijven hangen (bij de landing) alleen licht heb afgerond.

Geen profiel en een nagenoeg rechte trailing edge.
Winglet.JPG

Als ik dat vergelijk met de winglets van mijn Falcon en AR-wing Pro, dan ziet dat er iets anders uit, want die zijn geprofileerd:
Winglet.jpg


Wat zijn de verschillen qua vlieggedrag, tussen een vlakke, platte winglet en een geprofileerde?

Groeten, Jan.
 
De beschadigde winglet is inmiddels van een nieuw stuk schuim voorzien en in vorm gesneden/geschuurd.

Het schuim is zachter dan de EPO van de rest, dus een staafje 2 mm carbon in de onderste rand gezet, zodat het iets slijtvaster is tijdens de landing.

De laatste twee dagen deels benut om de winglets rondom in het glasweefsel en epoxy te zetten, die drie gram per vleugeltip zal ik niet merken en de boel blijft hopelijk wat langer toonbaar.

Winglet reparatie.JPG

Omdat ze aan het vliegtuig vast zitten is het een beetje deeltijd lamineren, één kant per sessie, zodat het vlak liggend kan uitharden onder de halogeenlamp.

Eenmaal uitgehard en afgewerkt eens kijken hoe strak het geworden is en een kleurtje er op voor de extra zichtbaarheid.

Groeten, Jan.
 
Bij het sneupen op de altijd informatieve FliteTest site, kwam ik dit filmpje tegen, waarbij Josh z'n flying wing keurig met de elevons helemaal omhoog, naar de grond laat zakken, op 5:45 in het filmpje:
Ik heb met open mond zitten kijken en het een aantal keren bekeken.

Is dit trucje algemeen bekend, of heb ik gewoon nog niet lang genoeg gevlogen om het te kunnen weten?
De landingen van de vleugel in dit topic zijn namelijk nog al lang en snel, wat wel eens tot ongewilde tuimelingen leidt, als één vleugel eerder het gras raakt, zeker als het wat hoger is...

Als het weer meewerkt ga ik dit één dezer dagen zeker eens proberen.

Groeten, Jan.
 
De meeste vliegrnde vleugels laten zich met elevons full up vliegen, eigenlijk in een overtrokken situatie. Natuurlijk kan je er ook mee landen, maar dan moet je er zeker van zijn dat het toestel niet opeens in duikvlucht zal overgaan, óf een waardeloos toestel hebben.
Ik vind het niet comfortabel om met all-up te landen.
Als je het landingstraject lang en snel vindt willen een paar airbrakes wel helpen, maar ik weet al wie hier gaat roepen dat als je die nodig hebt, je niet kan vliegen. Voor het maken van bijvoorbeeld een doellanding kunnen ze flink helpen. In de RES klasse zijn ze ook niet helemaal voor niks standaard.
 
Hallo Bart,

Het weekend beloofd redelijk vliegweer, dus wellicht kan ik dit eens gaan testen; eerst op voldoende hoogte, om te zien of een onvoorziene duik het gevolg is en als dat niet het geval is, eens een 'high alpha' landing proberen.
Ik hoef natuurlijk niet full up te geven...

Met 84 cm spanwijdte en rolroeren over de hele breedte zou ik die geometrie moeten omzetten naar vier servo's om crowbreaking te kunnen realiseren, óf de vleugels opensnijden om flaps te installeren.

Bovenstaande is dan sneller te testen.

Groeten, Jan.
 
Voor een vliegende vleugel liggen flaps niet echt voor de hand, alles wat je nodig hebt is luchtweerstand dus ook een opklappende cockpitkap werkt. Mijn Stini heeft een split staartvin, die splijt open met hulp van 1 servo (want een vliegende vleugel heeft geen richtingsroer nodig). De goede verhouding elevons/flaps is tricky en voor zover ik weet niet goed voorspelbaar.
Maar een 84 cm vleugeltje, dat plemp je toch wel ergens in het gras...?
 
In het kader van de kleine stapjes vandaag een euvel van de Byme-D stabilisatie opgelost/omzeild...

Om mij volslagen onduidelijke reden gaat de linker elevon een paar millimeter omhoog, als ik de stabilisatie inschakel met de drie standen schakelaar.
Dat is voor LOS vliegen niet zo'n probleem, ik geef gewoon een beetje rechter roer ter compensatie en vlieg dan rechtuit.
Ik ben echter aan het pielen met FPV en dan is het wel lekker dat je de sticks los kunt laten als je naar het schermpje kijkt, zonder dat je vliegtuig naar links begint te duiken...

Het plan was, om in de programmering van de zender een mix toe te voegen aan kanaal 2 (linker servo), zodat bij het inschakelen van de stabilisatie, de beweging omhoog van de elevon verhinderd zou worden.

Een zomer zwevers vliegen, die in de twee- en driekanaalsversies weinig programmeren nodig hebben, laten mijn kennis van OpenTX behoorlijk ver wegzakken, zodat ik meer tijd kwijt was met het uitzoeken, hoe je wát op welke manier kan bereiken, dan het daadwerkelijke programmeren.

Een extra lijn in het elevon kanaal toegevoegd, source CH2, schakelaar in stabilisatie stand en de offset op 8% (draairichting is omgedraaid i.v.m de elevon mix) en het lijkt te werken.

Morgen zal er minder wind zijn, dus dan zal ik eens kijken hoe dit in de praktijk/lucht uitvalt.

Groeten, Jan.
 
Die kapriolen met 8% offset zouden natuurlijk absoluut niet nodig moeten zijn. Dat pleit niet voor de Byme-D.
De Byme-D is ook een van de goedkoopste (en kleinste!) stabilisator/gyro op dit moment en er zijn ook een aantal fabrikanten die iets soortgelijks in hun kleine RTF modellen stoppen af fabriek. Alleen heb ik de indruk dat de afstemming daarvan in de software specifiek op dát betreffende model is gedaan, waardoor het nóg soepeler vliegt.
Bij de Byme-D kun je de gain niet anders afstellen dan mechanisch; door plaats van de stuurstang op de armpjes van de servos en roeren, de mate van invloed (en de heftigheid ervan) van de stabilisatie bepalen.

Radiomaster heeft waarschijnlijk ook, met de doelgroep voor ogen, bewust ervoor gekozen om de gain voor de Byme-D (en -A) niet instelbaar het maken.
Wie dat wél wil kiest voor een andere flightcontroller.

Zowel mijn budget als de ruimte in deze vleugel is beperkt, dus ik roei graag met de riemen die ik heb.
Als bij de volgende vlucht blijkt, dat het werkt, zul je mij niet horen klagen...

Ik heb nog een aantal Byme-D nieuw liggen voor andere bouwsels, ik ben benieuwd of ik dan hetzelfde euvel zal aantreffen. Ik heb het gemeld bij Radiomaster, benieuwd of ik een ter zake doend antwoordt krijg.

Groeten, Jan.
 
Het duurde hier in Sneek tot een uur of drie voor de laaghangende bewolking eindelijk eens verdween.
Evengoed heb ik nog deels in en boven de bewolking gevlogen, voor mij de eerste keer, een aparte gewaarwording om te zien dat je vliegtuig verdwijnt.
De FPV feed was essentieel, zo kon ik toch zien waar ik naar toe vloog...

De aanpassing van de Byme-D in stabilisatie mode werkt uitstekend; ik had de elevons gister los gehad, dus er moesten een paar klikjes trim bij, maar toen vloog 'ie rechtuit zonder stick input.
Anders had ik ook nooit 'zo hoog' boven de wolken durven te vliegen.

Na een kwartier hield de video feed er mee op; 2S 600mAh heeft het zwaar als het fris is, volgende keer maar vanaf de vliegaccu voeden.

Ik heb nog een paar minuten LOS gevlogen, toen vond ik het wel welletjes; ik moest eerst m'n handen opwarmen, vóór ik de stekkers los kon krijgen.

Groeten, Jan.
 
Laatst bewerkt:
Naast de Nurflidl vandaag ook nog een lipo half leeg gevlogen met deze Delta, die al een poosje stof lag te happen.
Probleemloze start en vlucht dankzij de stabilisatie.
Nadat ik gewend was aan dit vliegen, de stabilisatie af en toe uitgezet, dat ging redelijk, maar ik ben blij dat ik de stabilisatie zo nu en dan te hulp kan roepen als de grond weer eens snel naderbij dreigt te komen...
Méér stick time is hiervoor de oplossing, maar na acht minuten vond ik het wel mooi; zo warm was het vandaag nu ook weer niet en als ik stil sta te sturen krijg ik het sneller koud, dan wanneer ik met lijnstarten onderweg bent.

Een volgende keer de camera er weer op en het schermpje mee om de nieuwe helical antenne te proberen.

Groeten, Jan.
 
Back
Top