Iedereen bedankt voor de felicitaties.
Na een onthouding van 5 dagen niet vliegen (voor het laatst getraind op zondagochtend op een combatwedstrijd in Bitterfeld (bij Leipzig)) en een heerlijke vakantie bij het Steinhuder Meer, vrijdagmiddag even naar het veld om te trainen. Wat een ongelofelijke turbulentie die middag. Meer dan in Arnhem 2 weken terug. Toch wat thermiek gevonden en 3 verschillende modellen uitgeprobeerd.
Het was voor mij ook een grote verrassing dat ik ooit een wedstrijd in het buitenland zou winnen, ik zie al weinig kansen bij een NK-wedstrijd.
Maar goed, het is gebeurd en ik ben apetrots op het resultaat.
Was het geluk, misschien een beetje omdat ik in de laatste ronde geen Peter, Alex, Jens Kleinert, Henk Pietersma of Henrik Vogler als tegenstander had. Maar in de andere rondes altijd wel een Alex, Peter, Jens of Henrik.
Het was erg turbulent en thermisch weer. Zo lag je na 50 seconden aan dek of je vloog met gemak een tijd uit.
Dit weer is voor mij wel lekker omdat ik thuis bij westenwind altijd in de rotor van een dijk en weg vlieg.
De eerste ronde (3 uit 6) begon erg lekker. Meteen 3 minuten en daarna 82 seconden met een snelle landing. Mijn kist ligt net stil en een rennende Duitser (buitenlanding voor hem) schoffelt zo mijn model kapot (btw, het was een andere kist, Alex, ik vloog met een slanke verzwaarde T5) Hij komt met een voet onder de vleugel (heeft mijn model nooit gezien, zegt hij, volgens anderen overkomt hem dat vaker) en probeert er verder overheen te springen. Model komt natuurlijk omhoog omdat het kielvlak de grond wordt ingedrukt en zijn voet de vleugel optilt. Kielvlak kapot, romp gebroken en bij nader inzien (vanochtend) de vleugel toch ook gebroken.
Voor het eerst had ik een tweede kist met de ontvangeracccu aangesloten buiten de lijnen liggen dus ik kon heel snel wisselen. En weer een 3 minuten vlucht en nog een van 94. Pech maar toch wel tevreden over het resultaat.
De rest van de ronden verliepen voor mijn gevoel ook wel lekker maar dat er 4 duizenders uitrolden heeft me ook verbaasd. De taak oplopend met 15 seconden was een billenknijper. Alex en ik kwamen niet verder dan 90 seconden maar hadden wel een duizender.
Ik geloof wel dat we als Nederlanders hebben laten zien dat we er aan komen. Maar winnen, nooit aan gedacht.
En ik zie nu al op tegen een volgende wedstrijd en ben blij als ik de 90 procent weet te halen. Ik realiseer me te goed waar het goed ging dit weekend, waar de anderen pech hadden en het mij eens meezat. Het kan ook anders lopen.
Alex en Peter bedankt wat betreft de tip om niet als een aangeschoten eend een beetje tegen de wind in te hangen (en langzaam te zakken) maar actiever op zoek te gaan naar thermiek. Ik had wel gezien dat anderen dit deden maar had eerlijk gezegd niet goed begrepen waarom ze dit deden.
Ik weet niet meer precies hoe het bij Peter en Alex liep. Misschien weten ze het zelf nog.
Helle heeft me weer geholpen en dat werkt voor mij heel goed. Bas heeft me ooit een verteld dat een trainer/coach erg handig kan zijn en dat zie ik nu in. Geen coach verbiedt haar pupil om te trainen. Mijn coach gaat nooit mee maar ik vertel wel alles wat ik meegemaakt heb. Zo blijft ze op de hoogte van mijn vorderingen.
En misschien nog een tip voor de anderen:
Ga de avond voor de wedstrijd eens lekker met je helper/coach naar bed..........
Loet
Een droom.............
im:
