Met een grote (highlight of beter zeg maar), vrijwel niet anders dan met elke andere thermiekkist, zij het veel minder vaak. Heel veel vluchtjes van een 2 tot 5 minuten, soms heb je echt aansluiting, maar dat is mij vrij zelden overkomen. Een echt lichte DLG vliegt ook niet lekker op 100 meter (vind ik). Dan liever een paar ons aan boord

. Bij echt dikke thermiek treedt natuurlijk ook stevige sink op en dan is het bij een DLG net alsof er een volwassen vent op je vliegtuig gaat zitten: Beneden in een mum van tijd.
Een voorbeeld: afgelopen zaterdag in verwachting van opklaringen naar ons veld gegaan. Aldaar bleek er uitsluitend dichte bewolking. Soms een lichtere plek in de wolken en weinig wind. Je voelt dan direct een heel lichte opwarming. Smijten dus! Ook onder die omstandigheden regelmatig minutenlange vluchten. Slechts een keer echt weg tot een meter of zestig.
Beetje jammer dat ik bij een cart wheel mijn werppen gemold heb

.
Met een micro (ca 1 meter) weer wat minder vaak, maar op elke fatsoenlijke dag komen vluchtjes van meerder minuten voor. Heel vaak kan ik meerdere malen ons hele veld overvliegen op zoek naar echte aansluiting, maar kom ik niet weg. Je vliegt dan ergens tussen de twee en vijf minuten. Kom ik met zo'n pukkel echt weg dan wordt het rond de 75 meter vaak te hectisch en wordt ik eruit gemikt (niet zelden +/- op zijn kop). Het zal ook met mijn vliegkunsten te maken hebben. Wanneer het veld helemaal vol met van die kleine hobbeltjes staat gaat het op geringe hoogte met een kleintje vaak lekkerder dan met een grote.
Oh ja, en dead air time nooit 's avonds maar alleen 's morgens bepalen, of op een bewolkte windvrije winterdag. 's Avonds is er vaak een nulletje te vliegen op goed opgewarmde vlakken/ struiken en wat niet al. Eigenlijk is in dit seizoen alleen dead air te vinden rond zonsopkomst. Ook geen wind, want dan kun je op veel plekken dynamisch hoogte houden, zelfs op bijna vlak land. Echte dead air is schaars al met al.