Weer terug van de wintersport
Onze eindbestemming was deze Alpengasthof op 1620 meter boven zeespiegel.
De weg omhoog is behoorlijk steil en smal. Op deze weg leer je de auto kennen hoe goed of slecht de rijeigenschappen onder winterse omstandigheden zijn. Dit keer had ik al mijn ervaring nodig om zonder sneeuwketting de eindbestemming te bereiken.
De volgende ochtend.
Het had 's nachts licht gesneeuwd.
De luxe van een onbekend skigebied. Mijn twee dochters hebben het rijk alleen op de piste.
Ideaal om de oefenen. Geen wachttijden bij de lift.
Ook deze dag skiën is ten einde.
Voor morgen hebben ze prachtig weer aangekondigd.
Deze kans laat ik niet onbenut.
Mijn doel is de Zirbitzkogel 2.396 m ü. A
Met mijn toerski's onderweg naar de top van de berg.
Op dit hoogplateau ligt de Lindersee. Je ziet er niets van, hij is uiteraard dichtgevroren en verborgen onder de sneeuw.
Hier maak je de keuze om terug te gaan, of aan de steile klim beginnen naar de top van de berg. Deze keuze is afhankelijk van je conditie en het weer.
Boven op de top.
Een prachtig vergezicht. Een stuk of 16 van deze bergtoppen herken ik aan de vorm en ken hun namen.
Ooit heb ik in de zomer op deze berg iemand ontmoet die de namen van al deze bergen rondom kon opnoemen.
Maar vergis je niet op deze foto zie je een stralend blauwe hemel maar het was wel -21 graden en een windsnelheid van gemiddeld 68 km/h.
Het laatste stuk afdaling vlak voor de Alpengasthof.
Ook deze week is weer voorbij. Het gaat altijd veel te snel. Net aan het einde van zo een week merk je dat de algehele conditie sterk is verbeterd een dan moet je weer naar huis.:wink:
Johannes
