Indoor Ornithopter met rubberaandrijving

moerman

moerman

Ik heb weer eens een ornithopter gebouwd, deze keer voor indoor. Het is de Little Flapper, een ontwerp van Georg Thornquist uit Zweden. De spanwijdte is 26 centimeter. De bouwtekening is ooit door Thedo André voor de NLC in het Nederlands vertaald.

Het bijzondere aan dit model is dat de hele voorvleugel "wipt" in plaats van "flapt". En de achtervleugel zit vast aan de romp, welke als tegenreactie de andere kant op wipt. Zo krijg je een tandemvliegtuig met een tegengestelde vleugelbeweging. Deze constructie is eenvoudiger te maken dan bijvoorbeeld de constructie van de Freebird. Sowieso is de constructie van een ornithopter erg simpel, maar om een of andere reden ziet het er altijd wat intimiderend uit.

flapper-08.jpg


De romp bestaat uit slechts vier latjes balsa en om voldoende weerstand tegen de trekkracht van het rubber te bieden is de romp verspannen met een draadje koolstofvezel. Op de tekening staan zeer exacte maten van de latjes, maar omdat niets wordt vermeld over de dichtheid van het gebruikte balsa is dit tamelijk zinloos. Ik heb redelijk licht balsa (0,1 g/cm3) gebruikt van ongeveer de vermelde afmetingen.

flapper-05.jpg
 
prachtig echt coole dingen,, ik heb zins kort 2 kleine (duifjes) ornithopters voor indoor ..dat is echt leuk ,even de CG goed opzoeken en vliegen als een vogel ,stop je met fladderen dan zweven ze langzaam naar beneden
en ze sturen ook nog goed ...ja helemaal leuk !
 
Dat klinkt heel leuk! Hoe dat zweven bij mijn model gaat stel ik mij niet veel van voor. Als de voorvleugel niet precies horizontaal staat lijkt het nergens op.

Als lagers heb ik gebruik gemaakt van een dunne injectienaald die ik in korte secties heb gezaagd. Hierin past heel mooi het staal van een dunne gitaarsnaar van 0,3 mm dikte (.012"). Ik gebruik heel kleine glazen kraaltjes om het geheel soepel te laten lopen, maar deze kraaltjes kunnen makkelijk over de haakse bocht van het staaldraad glijden. Om dit te voorkomen heb ik de krukas aan beide zijden een heel dun laagje hout gegeven waar het glazen kraaltje tegenaan drukt. Tussen het kraaltje en het hout zit nog een dun schilfertje teflon. Om de drijfstand op zijn plaats te houden zit op het eind van de krukas een schilfertje teflon en een gelijmd glazen kraaltje. Door het teflon komt de lijm niet in de draaiende delen terecht. Het hele mechanisme is op zich simpel, maar de kleine afmetingen maken het toch lastig om te bouwen. De romp, met krukas en drijfstang, weegt 0,26 gram.

flapper-09.jpg


flapper-13.jpg


flapper-14.jpg
 
Voor de vleugelliggers heb ik vrij hard balsa gebruikt, en beide liggers wogen samen dan ook 0,1 gram. De bouwtekening bevat bijna alle details, maar ik miste toch nog wat: de dikte van de vleugelbekleding. Aangegeven was "mylar" maar dit bestaat in nogal wat diktes. Ik heb 2 µm en 5 µm op voorraad en ik verwacht dat 2 µm het geflapper niet goed zal doorstaan. Ik heb daarom een set vleugels met 5 µm bekleed. Ik was hier echter niet tevreden over. Het was onvoldoende strak en met warmte krimpen zag ik niet zitten. Daarom heb ik een nieuw stel vleugels gemaakt en bekleed met dun condensatorpapier. Dit verlijmt ook makkelijker waardoor ik met minder lijm toekon. Wederom waren de vleugels niet erg strak, maar nu heb ik ze met water beneveld om ze te laten krimpen. Spannend, maar het pakte goed uit. Op de foto staan ze nog voor het spannen.

flapper-06.jpg
 
Na het samenvoegen van de delen weegt het geheel 0,66 gram, iets meer dan de 0,62 gram die op de bouwtekening is weergegeven. Blijkbaar had ik nog net wat lichtere materialen kunnen gebruiken, maar dit is toch een heel mooi gewicht. Maar dat is nog niet alles, om het geheel aan te drijven komt er een lus rubber van 1x1 mm op, en is nog 0,33 gram ballast nodig.

Op dit moment heb ik hem enkel in de huiskamer kunnen uitproberen. Hier vliegt hij mooi horizontaal in een rechte lijn. Over twee weken kan ik hem in een grote zaal uitproberen, ik ben benieuwd hoe hij daar presteert!

Hier nog een voor-aanzicht:

flapper-15.jpg
 
Mooi!
Een paar jaar ggeleden bouwde ik er ook een voor de IFI. Die heeft zichzelf tot moes gedraaid in mijn gordijnen.... Maar span 'n niet te strak. Dan werkt ie juist weer slechter.
 
Hij vliegt! Helaas klimt hij nog niet genoeg, dus er is nog wat aan te verbeteren. Maar hij ziet er geweldig uit in de lucht. Hier is hij te zien op video:

 
Laatst bewerkt door een moderator:
Al googlend vond ik dit filmpje. Aan het eind staat een tandem model wat veel op die van mij lijkt. Het valt mij op dat de meeste modellen weinig hoogte winnen, dus misschien is dit in het algemeen lastig bij rubber aangedreven ornithopters.

 
Laatst bewerkt door een moderator:
De meeste ornithopters hebben maar weinig rechtuit stabiliteit. Ze doen eigenlijk niets liever dan rondjes vliegen :-)
 
Frank,

Hoe laat jij jouw modellen stijgen? Gaat dat door enkel gas te geven, of moet je ook hoogteroer bij geven?

Wout
 
Wout,

Ze reageren inderdaad erg slecht op de staart als hoogteroer, de staart heeft bij mijn orni's een vrij grote instelhoek, zo'n 20 graden.
Bij minder instelhoek wordt het model instabiel.
Klimmen en dalen doe ik hoofdzakelijk door motorvermogen te regelen.

Misschien kun jij de achterste vleugel iets meer instelhoek geven, meer rubberpower zal wel lastig zijn?
 
Wat frank zegt klopt, ook voor de originele parkhawkstaart (die ik op mijn modlelen gebruikt heb) geld dit. Gasgeven omhoog en als je het hoogteroer teveel gebruikt overtrekt hij. Mijn klapwiekers vlogen het beste bij halfgas, meer dan 75% vermogen en ze overtrokken en vielen uit de lucht.
Je kan idd misschien iets spelen met de instelhoeken.
 
Meer rubber power kan wel, maar ik zag dat het model met een strak opgewonden motor vooral sneller flappert, maar niet meer klimt. Pas wanneer het vermogen sterk is afgenomen gaat het model duidelijk dalen. Daarom denk ik dat het niet alleen in het motervermogen gezocht moet worden. Ik zal toch maar eens de achtervleugel loshalen en de invalshoek veranderen.

Dank voor de input!

Wout
 
Misschien helpt het ook als je het koolstofdraadje wat boven de romp zit, iets strakker spant, geeft iets meer instelhoek.
Of het zwaartepunt iets naar achter, ik zie dat er een gewichtje vooraan zit?
 
Dat idee met het koolstofdraadje ga ik eens bekijken, kan wel wat zijn. Wel komt de rubbermotor dan tegen de romp aan dus dan moet ik dat weer verhelpen.

Met het zwaartepunt heb ik al gespeld. Dat heeft vooral invloed op de snelheid. Minder ballast in de neus laat het model trager vliegen, totdat het model zo traag vliegt dat het overtrekt. Maar meer klimmen doet hij niet. Daarom denk ik dat de invalshoek de oplossing zou moeten zijn.

Ik zit ook te denken aan het ombouwen van de voorvleugel tot een normaal flapmechanisme. Scharniertje erbij en een stoterstang erbij en klaar. Misschien dat dat het verschil maakt.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top