@Ariel, Naar mijn opinie (gesteund door enige theoretische achtergrond) worden de globale eigenschappen van een profiel bepaald, in volgorde van relevantie;
a) de vorm van de skeletlijn
b) de dikteverdeling om de skeletlijn
c) de neusradius
d) de dikte
Volgens mij dus zullen profielen globaal grote overeenkomst hebben als slechts de dikte (symmetrisch) wordt gevarieerd (dit natuurlijk binnen de grenzen van het redelijke)
Dit houd ook in dat ik als zodanig eigenlijk geen concaaf profiel beschouw, maar een meer of minder dik profiel om een bepaalde skeletlijn.
Hier volgt dan uit dat ik er ook van uit ga dat als je een concaaf profiel symmetrisch opdikt tot een convex profiel ik , tot nader bewijs dat dit niet het geval is, de eigenschappen niet drastisch veranderen (behoudens natuurlijk de genoemde weerstandsverhoging)
Dus ook als een concaaf profiel door symetrische verdikking omklapt naar een convex profiel verwacht ik geen grote verandering van karakteristiek.
Een hol of vlak profiel zegt mij eigenlijk niets.
@Ariel of topic,
Wedstrijden zijn juist bedoeld om grenzen te verleggen en daardoor de ontwikkeling van de modelbouw versnellen.
Een prijzenswaardige instelling, maar laat ik nu denken dat juist RES bedoeld was om tot een wedstrijdvorm te komen die zou ontsnappen uit de wetmatigheid van de race naar ''het beste''.
Die race naar het beste leid er toe dat er uiteindelijk een klein groepje experts in een klasse overblijven, nauwelijks nieuwe aanwas is omdat de instapdrempel (ook financieel) te hoog is.
Ook ligt de nadruk bij de ontwikkeling altijd op ''betere'' kisten alsof men bang is dat investeren in persoonlijke vaardigheid te kort zal schieten.
Res is ontstaan uit de behoeft aan een klasse waar je, met relatief eenvoudige middelen gewoon leuke wedstrijden kan hebben met een lage instapdrempel.
Heeft iemand hogere ambities dan is dit gewoon niet de klasse maar kan je weloverwogen doorstappen naar een ambitieuzere klasse en die zijn er al volop.
Nu al zie je ook, ondanks alle voorzorg door eenvoudige beperkingen, dat men zo graag van eigen onzekerheid af wil dat er toch alles aan doet om aan de eenvoud te ontsnappen.
RES wordt dan een F3B ultra light en als er dan te veel modellen kapot gaan , waarom dan niet de ''exotische materialen'' vrijgeven, de maximum windsnelheid bepalen op 2bf, waarom dan eigenlijk alleen maar R E S toestaan, beetje welfkleppen ailerons enzovoort moet toch ook kunnen? Waarom eigenlijk 2mtr: een ernstige beperking in hoe slank er gebouwd kan worden.
Uiteindelijk wordt het dan weer de zoveelste klasse voor experts met koopmodellen .
Bij de verhoopte RES wedstrijd Oosterland was er al een deelnemer die bij voorbaat stelde: 3BF is echt te hard, ik haak af.
@Ariel, superlichte konstruktie: dus het moet toch van het (koop)model komen en niet van het vliegen.
Ik ben bang dat je te optimistisch bent over vindingrijkheid van de individuele instappers om superlichte constructies te realiseren.
Het gaat er mij niet om dat lichte modellen wel of niet bruikbaar zijn, het gaat mij om de psychologie die er achter zit: nu al wordt er gedacht dat je toch wel een X of Y van fabrikant moet hebben, want dat is toch maar het beste (lichtste) of misschien toch lazer gesneden massieve vleugels die dan voor belachelijke prijzen uit Oostenrijk moeten komen. (bekijk de lijst van Oosterland maar eens en hoeveel zelfontwerpers daar tussen zitten)
Een te lang ''of topic'' betoog, misschien te warrig, ik weet het, maar dit gaat me echt aan het hart.
)
