Jetco Thermic B chuck glider

Dat zal een flinke thermiek geweest moeten zijn.

Ik heb even uitgeprobeerd en ik moet meer dan 20 gram lood op de neus zetten om het zwaartepunt goed te krijgen, net iets achter het midden van de vleugel. Dan kom ik op meer dan 55 gram. Ik heb waarschijnlijk wat te hard balsa voor de romp gebruikt. Op de tekening is deze slechts 6mm breed, ik heb de romp uit 2 plankjes van 5mm dik opgebouwd. Dat weegt te zwaar door om het CG goed te krijgen. Ik zit te denken aan een soort van mutsje (van lood) dat je over de neus schuift. Ik moet dan eerst een mal van de neus maken waaroverheen ik dan lood in de juiste vorm kan maken.
 
Het is ook een relatief kort neusje en er zit vrij veel hout in de staartvlakken. Zijn de staartvlakken nog lichter te maken? Een gram eraf scheelt al gauw 4 a a5 gram in de neus.
 
Idd, 1 gram kan al snel 5 gram in de neus schelen. Ik had waarschijnlijk beter lichter balsa kunnen gebruiken voor tenminste de achtervleugel en staart. Het gebruikte balsa nu is vrij hard. Wel lekker sterk.

Ik ga het gewoon proberen zoals het nu is en zien hoe het vliegt. Later kan ik dan het model nog eens opnieuw maken van lichter hout voor de achtervleugel en staart en met een iets dunnere romp.
 
Voorbeeld modellen en daarmee ook vintage modellen zijn niet doordat ze nu eenmaal een keer bedacht zijn natuurlijk helemaal goed. (en wat is goed dan helemaal).
Vintage heeft dan natuurlijk weer wel zijn eigen charme en de vraag is dan ook of je die moet opgeven voor bouw- en vliegtechnische verbeteringen.
Sec naar dit ontwerp kijkend is het zoals Moerman al zegt: neus te kort en die dorsal fin slaat eigenlijk nergens op, romp achter het zwaartepunt te lomp.
Overigens is 6mm hard balsa voor de romp inderdaad voldoende, daar ben je ook een beetje overboord gegaan.
Maar het blijft de keuze : blijf je (dicht) bij het origineel of ga je voor betere eigenschappen.
Het is niet voor niets dat latere chuckglider ontwikkelingen er anders uitzien en ook beter presteren (vooral indoor, maar kijk eens onder Sweepette van Lee Hines die het chucken een grote impuls heeft gegeven.)
Wat thermiek betreft: er zijn zat dagen dat thermiek alle nuances gewoon overruled: what go's up, go's up; dat is meer een kwestie van stabiliteit dan van zuiver zweefprestaties en daar scoren deze modellen meestal wel goed op.
maar laat je niet ontmoedigen: vintage heeft charme die je belangrijker kunt vinden dan al die andere argumenten en op ''moderne'' ontwerpen, zeker de commerciele is ook zat kritiek mogelijk.
 
Helemaal mee eens. Het ontwerp is inmiddels meer dan 50 jaar oud, dus je moet dat allemaal in perspectief zien. Wel kan het een leuke uitdaging zijn om binnen het ontwerp en de mogelijkheden van toen te kijken wat en hoe je de prestaties kunt verbeteren, maar dat blijft bij simpele zaken zoals lichter balsa, dunnere constructie, hoofdvleugel misschien iets naar achteren, andere V-stelling, andere vleugeltips/profiel?
Verder gaat het om de lol en om bij het kleine menneke de interesse te wekken en dan heeft het geen zin om met top materiaal te gaan werken. Dan kan altijd nog, maar dat zoeken ze dan zelf maar verder uit.
 
Michel , hierbij nog enkele eenvoudige plannetjes van chuck gliders uit het boek Modelvliegtuigbouw
full


full


full


full


full


full


Groeten Jef
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Bedankt Jef, staat genoteerd.
Vandaag ook op pad geweest met de thermic B.
Ik had een soort van sleuf in de neus gevijld en daarin een plak lood gelijmd en wel zo dat het zwaartepunt net voor de helft van de koorde van de vleugel lag. Het plak lood stak iets uit langs de neus van de romp zodat ik met een vijltje lood kon wegvijlen en zodoende het zwaarte punt naar achteren kon verplaatsen.

Het voelde allemaal al te zwaar aan en een eerste worp liet dat ook direct zien. Dus aan het vijlen geslagen, maar het model bleef in een duik. Op een gegeven moment moest ook het balsa er zelf aan geloven. Uiteindelijk heb ik het zwaartepunt net iets voor de achterlijst van de voorvleugel liggen. Nu heeft dit model nauwelijks een invalshoek en dat telt ook mee.

Nu vliegt het model aardig goed, maar heb de romp wel inmiddels op 4 plaatsen moeten lijmen. Hij boorde zich af en toe net zo hard de grond in als dat ik hem lanceerde. Ik heb dus veel te veel lood in eerste instantie toegevoegd. De neus is nu 1cm korter dan op de tekening en het totaalgewicht (inclusief reparaties) is nu 52 gram. Dat is veel te veel, het model vliegt dan ook met een te hoge snelheid naar mijn mening. Ik moet hem nog wel in een bocht aftrimmen, waarbij het neusgewicht volgens mij nog verder omlaag moet? Ook moet ik mijn eigen gooi nog optimaliseren, een driehoekje op de vleugel kan inderdaad geen kwaad.

Hier wat foto's van het model op dit moment, ga morgen weer eens proberen. Dit soort modelletjes vergen wel een enorme gooi, dus voor mijn zoontje minder geschikt.

Grotefoto-LLJRPDFD.jpg

Lijkt me best een goede oplossing om lood netjes in de neus te verwerken. Met 2 componentenlijm vastgelijmd. Overigens ook nog wat gaatjes in het lood geboord voor betere hechting.
Grotefoto-TX6MBGBG.jpg


Grotefoto-IEVNF6QZ.jpg

Gek genoeg brak de romp niet op eerder met 2 componenten lijm gelijmde breuken. Hier 3 breuken.

Grotefoto-TDZDSAEW.jpg

Hier nog een breuk, net onder de vleugel.
 
Een paar (hopelijk opbouwende) opmerkingen:
Lood trimmen door vijlen is niet het handigste: zoals ik al aangaf: eenvoudiger eerst lood los aanplakken met tape, eventueel stukjes wegknippen, en als je dan echt een goed zwaartepunt weet vervangen door een fraaier oplossing is wel zo handig.
Uiteindelijk heb ik het zwaartepunt net iets voor de achterlijst van de voorvleugel liggen. Nu heeft dit model nauwelijks een invalshoek en dat telt ook mee.
: sorry maar dit is principieel fout.
Toen je de 60% passeerde had je het instelhoekverschil moeten vergroten: bij chucks gebeurt dit door de achterlijst van het stabilo omhoog te krullen.
Hard gooien als hij nog niet een normale glijvlucht maakt vanuit stand is geen goed idee. (krijg je gebroken rompen van;))
Met het zwaartepunt zoals je nu beschrijft en het gewicht zal hij inderdaad te hard vliegen, maar hou er rekening mee dat dit soort modellen relatief hard vliegt dus verkijk je daar niet al te veel op.
Zonde van de neus, maar nog korter? geen goed idee.

Voor je zoontje is dit model wellicht iets te heftig denk ik: je kunt heel eenvoudig iets samenstellen dat wellicht minder kwetsbaar is als je je baseert op niet hard gooien (dat is deze wel dus).
Suggesties: span (en alles navenant) verkleinen naar 30 cm en het geheel veel lichter.
Vleugeltje van 2mm balsa, 4mm rompje.
Maar geef niet op he, chucks hebben zo hun eigen eigenaardigheden.
In mijn begintijd ging ik met 6 chucks naar het veld en kwam met 6 kapotte terug: week na week.
Op een bepaald moment blijven er ineens 2 heel, daarna 3 enz.:D
 
Vreemd wel dat bij een zo ver naar achter liggend zwaartepunt hij dan nog steeds vliegt. Ik heb na de laatste reparatie het weer eens geprobeerd, nu pompt het model. Ik ga denk ik een volgend exemplaar maken en dan wellicht een verkleinde versie..

Wel jammer dat ze veelal niet heel terugkeren van het veld. Inderdaad een heel andere tak van sport denk ik. Hoog gras wil ook wel helpen denk ik om ze langer heel te houden.
 
Ik ben een 2e exemplaar aan het maken. De romp heb ik nu uit 3 lagen balsa opgebouwd. 2 buitenste lagen van 2,5mm en 1 laag daar tussen in van 1mm. Kom dan uit op 6mm ipv 2x5=10mm bij het vorige exemplaar voor de romp.

De vleugels heb ik nu uit 2,5mm ipv 3mm balsa gesneden.
Al bij al, dunner en lichter, temeer ook omdat ik lichter balsa gebruikt heb. Het eerste model had ik uit harder balsa vervaardigd. Foto's volgen nog.
 
Zoals gezegd, gedaan, het 2e exemplaar is klaar, op spanak en ballast na. Het model weegt nu 30 gram, voelt idd een stuk lichter, maar ook wat fragieler, met name de hoofdvleugel. Een 1/2mm minder maakt blijkbaar veel uit op een vleugel van 3mm dikte.

Ik kan er misschien nog een grammetje van afschuren aan de achterzijde van de romp. Ik heb nu de inkepingen aan de bovenzijde van de vleugels ter hoogte van de knikken aangebracht, maar moest toch nog wat opvullen.

Misschien eigenwijs, maar het heeft toch mijn voorkeur de inkepingen aan de onderzijde aan te brengen. Hierdoor is overtollig vulsel beter en gladder weg te schuren dan wanneer aan de holle bovenzijde.

Grotefoto-AEVCLTSH.jpg


Grotefoto-NBRWMKUP.jpg
 
Wat gebruik je als vulmiddel?
Ik lijm dat meestal alleen met UHU Plus of met epoxy en heb dan geen vulmiddel nodig en hoef dan ook niks weg te schuren.
 
Ik gebruik lijm gemengd met balsazaagsel afkomstig van schuurwerkzaamheden. Het wordt dan een soort van kneedbaar spul, niet erg vloeibaar, wordt wel erg hard.
Ik giet dan eerst lijm in de inkepeing en rol er dan zaagsel overheen. Misschien niet de handigste oplossing.
Ik had de inkepingen te groot gemaakt waardoor ik toch moest opvullen. Ook voelde ik weerstand van de vleugel bij het knikken om weer terug in zijn oude rechte vorm te willen. De vleugels van het eerste exemplaar waren wat dat betreft beter gelukt.
 
Ik snijd bij geprofileerde vleugels de knikken altijd helemaal door en schuur dan de juiste hoek in het lijmvlak. Dan krijg je een mooie passing van de onderdelen. Maar jullie oplossingen werken ook prima. Ik denk ook dat het 'terug willen knikken' geen probleem zal geven.

Michel, ziet er weer leuk uit, jouw Thermic. Ga je hem weer een kleur geven?

De sterkte van een balk neemt kwadratisch toe met de dikte. Dus dat is (3/2,5)² = 1,44. Maar het is natuurlijk ook afhankelijk van de stevigheid van het balsa, en een vleugel is geen balk. Maar de dikte maakt zeker veel uit op de stijfheid.
 
Michel, ziet er weer leuk uit, jouw Thermic. Ga je hem weer een kleur geven?

Ik heb nog licht blauw liggen, dus ik denk hetzelfde ontwerp (zoals op de bouwtekening) als de vorige, enkel licht blauw.

De sterkte van een balk neemt kwadratisch toe met de dikte. Dus dat is (3/2,5)² = 1,44.
Dat verklaart veel. Bijna 1,5 maal sterker of 3/4 zwakker, net hoe je het bekijkt. 2e klinkt minder erg:-)

Vanavond maar eens in de 1e laag spanlak zetten.

Groeten,

Michel
 
Back
Top