Eindelijk de SuperGee in de laatste fase. Nog even de rolroerservos gesoldeerd, rolroeren er aan en maar eens kijken wat het gewicht is. Aaiiiii 370 gram. Oke hij is niet superlicht gebouwd maar ik had toch heus wel zuinig gebouwd. Mark Drela de ontwerper heeft het gewicht op 235 gram. Maar eens kijken hoe het met het CG zit. Ik kan niet veel lood in het rompje kwijt dus ik hoop dat het redelijk zit. Dat rompje had ik altijd al iets kort gevonden. Er valt weinig te schuiven en een accu van 4X350 nimh kon ik al niet kwijt. Komt bij dat het CG bijna halverwege de koorde zit, aan de romp wel te verstaan, dit doordat de vleugel een beetje een pijlstelling heeft.
Wat een ramp, het leek nergens op en moest meer dan 100 gram lood bijplaatsen. Dit brengt mijn DLG dus richting een pond!!! Hoe kan dit? De romp achter het CG is superlicht en bestaat uit een deel van een carbon hengel een weegt slechts 12 gram. Het hele staartstuk wat bestaat uit gelamineerd balsa weegt 38 gram. Iedere gram teveel achter bij de staart betekend voor 5 gram bijplaatsen. Op het staartstuk moet dus grammen gespaard worden. Om het nodige lood toch kwijt te kunnen heb ik zwaardere cellen geplaatst en het neuskegeltje 5 cm naar voren vastgeplakt zodat er een langere romp ontstaat en ik daar het benodigde lood kwijt kon. Wat ook nog mis ging was dat ik een aluminium pijpje die in de vleugel gelamineerd zit afsleep met de dremel. Tja bij slijpen wordt het spul heet en daar kan het schuim weer niet tegen en zo ontstond er weer een leuk gat in de vleugel. STOM
Om een lang verhaal kort te houden, vanmiddag stond ik dan met de SuperGee van een pond op het veld. De eerste handstartjes en het spul een beetje uittrimmen. Moest nog meer lood hebben. Uiteindelijk dacht ik dat het redelijk zat en de eerste voorzichtige discuslaunch. Voor de worp moet ik 5 tikken downtrimmen anders ligt hij zo achter mij in de grond, maar dat is bekend en moet bij alle DLG’s. Bovenin op zo’n 20 meter verlies ik veel hoogte met het vlakleggen en terugtrimmen gevolgd door een redelijk rondje van zo’n 30 sec. Dit is zeer slecht voor een DLG want die moet toch echt langer in de lucht blijven. Het gewicht en de geringe starthoogte van slechts 20 meter zijn hier debet aan. Inmiddels licht er een nieuw staartstuk van schuim in de vacuumzak en hoop ik hierdoor het gewicht tot onder de 390 gram te krijgen.
Nog even kort.
Om 14:00 uur met de jas aan in het land. Om 14:20 het zweet voor de kop en de jas uit. Om 14:35 de eerste discuslaunch met vang in de hand. Om 14:45 mouwen omhoog en al bijna bek af. Het is zo verslavend!!!!! Elke denk je ,”De volgende worp gaat beter” en zo blijf je aan de gang tot ik om 15:15 moest stoppen door een lege accu. Om 20:00 zit ik met spierpijn op de bank.
Wordt vervolgd.