Door onderdelen aanbod van een lid van BTB kwam ik op het idee om een Russische KV-1 frühe version als Beutepanzer in te zetten. Omdat de rest van mijn RC tanks Duits zijn, via een omweggetje toch een Russische zware panzer 
.
Hiermee zit ik dan ook in dezelfde oorlogslocatie, Rusland, en periode, 1942, als mijn Panzer III M.
Uitvoering:KV-1 model 1940
Gewicht:47500 kg
Bemanning:5 man
Motor:W-2K V-12 diesel met 600pkSnelheid:30 km/u op de weg
Bereik:250 kmAfmetingen:
Lengte: 6,90m
Breedte: 3,32m
Hoogte: 2,71m
Bewapening:76,2mm F-32 kanon en 3 x 7.62mm DT MGMunitie:76,2mm - 111 granaten, 7.62mm - 3024 patronen
Bepantsering:110 mm maximaal
In Wikipedia vind ik o.a.: "De KV-1 (Russisch: КВ-1) was de standaard zware Sovjettank in de beginjaren van de Tweede Wereldoorlog. Hij was genoemd naar de Commissaris van Defensie Kliment Vorosjilov."
De KV-1 was oorspronkelijk bedoeld om de rol van doorbraaktank te vervullen: een gevechtsvoertuig dat versterkte vijandelijke linies moest doorbreken. Omdat daar een hoge concentratie aan antitankkanonnen aanwezig zou zijn, moest zo'n voertuig aan alle kanten zwaar bepantserd worden: in de eerste productieversie werd de bepantsering nog eens verhoogd naar een basis van 75 millimeter. Het nadeel was dat het gewicht toenam: de KV-1 was in 1940 met zijn 45 ton de zwaarste tank die ter wereld geproduceerd werd en de op één na zwaarste operationele tank, na de Franse Char 2C. Eind jaren dertig brak echter algemeen het besef door dat dergelijke tanks ook in staat zouden moeten zijn verder op te rukken om de vijandelijke stellingen meteen te omvatten, waarna ze aansluitend tegenaanvallen van vijandelijke pantserreserves moesten afslaan. Het type moest dus ook beschikken over een goede mobiliteit en vuurkracht. Het lukte Kotin een bevredigend evenwicht tussen deze gewenste eigenschappen te vinden. Bovendien introduceerde de Sovjet-Unie, begin jaren dertig als eerste met de mechanisering begonnen, nu al weer de tweede moderne tankgeneratie: men liep een hele ontwikkelingscyclus op alle andere landen voor. Binnen deze generatie vertegenwoordigde de KV-1, met zijn torsiestaafophanging en driemanskoepel, het meest geavanceerde lid: het enige ouderwetse was nog dat hij geen afgeschuind voorpantser had als zijn generatiegenoot, de middelzware T-34.
Toen op 22 juni 1941 Operatie Barbarossa begon, de Duitse inval in de Sovjet-Unie, waren aan het Rode Leger 508 KV-1 en KV-2s geleverd uit een totale productie van zo'n 830. De meeste Gemechaniseerde Korpsen hadden het type niet eens. Desalniettemin kwam het op vele plaatsen, vooral in de Oekraïne, tot zware gevechten tussen grotere groepen KV-1s en de Duitse troepen. Meer dan de T-34 maakte de KV een grote indruk. De standaard 37 mm Duitse antitankkanonnen slaagden er nauwelijks in de voertuigen uit te schakelen en ook de Duitse tanks waren te zwak bewapend. Met inzet van alle middelen: springladingen, artillerie, duikbommenwerpers en 88 mm luchtafweerkanonnen moest men doorgebroken groepjes KV's uitschakelen. De geringe operationele bekwaamheid van de sovjettroepen hield de schade nog beperkt en mechanische uitval en brandstoftekorten deden het aantal na de eerste weken snel afnemen." Voorzover Wikipedia in het kort.
In het boek over de Wehrmacht Panzer Divisions van Rosado & Bisshop zijn enkele voorbeelden van de KV-1 als Beutepanzer, hierbij koos ik, dit keer puur op uiterlijk van de KV-1, de 8th Panzer Division.
Dit was een van de divisies die oprukte naar Leningrad, de opmars ging eerst snel waarbij de infanterie ca 100 km achterbleef. Ondanks de wens van de panzercommandanten die de snelle opmars door de gedemoraliseerde Soviet troepen wilden voortzetten om snel Leningrad te bereiken, moest men wachten tot de infanterie ter plekke was. Dit gaf de Soviets de tijd om te hergroeperen waardoor hun weerstand een stuk groter werd. Tegen de tijd dat de 8th Panzer Division Leningrad bereikte, was de kans om de stad in te nemen voorbij, en vatte men post voor een belegering. De 8th zou nog een jaar aan het Leningrad front dienen alvorens men naar Army Group Center werd verplaatst in december 1942.
Over de KV-1 vermeldt dit boek verder, dat de bepanzering dermate dik was dat alleen het 8.8 cm anti-aircraft gun een KV-1 uit kon schakelen.
Screened KV-1 heavy tank (it bears inscription "Kill the fascist toad!") conducting exercises on crossing antitank and natural obstacles. Reserve Front, 43rd Army, 109th Tank Division, September 1941
Regimental Commissar Grishin is assigning a combat task to the crew of a KV-1 (screened)heavy tank operated by the 108th TankDivision, Briansk Front, September 1941
Komende uit een PIII of PIV zullen de heren wel denken "endlich mal nen Tank womit wir duchkommen können
ohne Kratzer"
Screened KV-1 heavy tank bearing inscription "Victory will be OURS!"
KV-1 model 1940 locatie: museum in Finland...de laatste
.Hiermee zit ik dan ook in dezelfde oorlogslocatie, Rusland, en periode, 1942, als mijn Panzer III M.
Uitvoering:KV-1 model 1940
Gewicht:47500 kg
Bemanning:5 man
Motor:W-2K V-12 diesel met 600pkSnelheid:30 km/u op de weg
Bereik:250 kmAfmetingen:
Lengte: 6,90m
Breedte: 3,32m
Hoogte: 2,71m
Bewapening:76,2mm F-32 kanon en 3 x 7.62mm DT MGMunitie:76,2mm - 111 granaten, 7.62mm - 3024 patronen
Bepantsering:110 mm maximaal
In Wikipedia vind ik o.a.: "De KV-1 (Russisch: КВ-1) was de standaard zware Sovjettank in de beginjaren van de Tweede Wereldoorlog. Hij was genoemd naar de Commissaris van Defensie Kliment Vorosjilov."
De KV-1 was oorspronkelijk bedoeld om de rol van doorbraaktank te vervullen: een gevechtsvoertuig dat versterkte vijandelijke linies moest doorbreken. Omdat daar een hoge concentratie aan antitankkanonnen aanwezig zou zijn, moest zo'n voertuig aan alle kanten zwaar bepantserd worden: in de eerste productieversie werd de bepantsering nog eens verhoogd naar een basis van 75 millimeter. Het nadeel was dat het gewicht toenam: de KV-1 was in 1940 met zijn 45 ton de zwaarste tank die ter wereld geproduceerd werd en de op één na zwaarste operationele tank, na de Franse Char 2C. Eind jaren dertig brak echter algemeen het besef door dat dergelijke tanks ook in staat zouden moeten zijn verder op te rukken om de vijandelijke stellingen meteen te omvatten, waarna ze aansluitend tegenaanvallen van vijandelijke pantserreserves moesten afslaan. Het type moest dus ook beschikken over een goede mobiliteit en vuurkracht. Het lukte Kotin een bevredigend evenwicht tussen deze gewenste eigenschappen te vinden. Bovendien introduceerde de Sovjet-Unie, begin jaren dertig als eerste met de mechanisering begonnen, nu al weer de tweede moderne tankgeneratie: men liep een hele ontwikkelingscyclus op alle andere landen voor. Binnen deze generatie vertegenwoordigde de KV-1, met zijn torsiestaafophanging en driemanskoepel, het meest geavanceerde lid: het enige ouderwetse was nog dat hij geen afgeschuind voorpantser had als zijn generatiegenoot, de middelzware T-34.
Toen op 22 juni 1941 Operatie Barbarossa begon, de Duitse inval in de Sovjet-Unie, waren aan het Rode Leger 508 KV-1 en KV-2s geleverd uit een totale productie van zo'n 830. De meeste Gemechaniseerde Korpsen hadden het type niet eens. Desalniettemin kwam het op vele plaatsen, vooral in de Oekraïne, tot zware gevechten tussen grotere groepen KV-1s en de Duitse troepen. Meer dan de T-34 maakte de KV een grote indruk. De standaard 37 mm Duitse antitankkanonnen slaagden er nauwelijks in de voertuigen uit te schakelen en ook de Duitse tanks waren te zwak bewapend. Met inzet van alle middelen: springladingen, artillerie, duikbommenwerpers en 88 mm luchtafweerkanonnen moest men doorgebroken groepjes KV's uitschakelen. De geringe operationele bekwaamheid van de sovjettroepen hield de schade nog beperkt en mechanische uitval en brandstoftekorten deden het aantal na de eerste weken snel afnemen." Voorzover Wikipedia in het kort.
In het boek over de Wehrmacht Panzer Divisions van Rosado & Bisshop zijn enkele voorbeelden van de KV-1 als Beutepanzer, hierbij koos ik, dit keer puur op uiterlijk van de KV-1, de 8th Panzer Division.
Dit was een van de divisies die oprukte naar Leningrad, de opmars ging eerst snel waarbij de infanterie ca 100 km achterbleef. Ondanks de wens van de panzercommandanten die de snelle opmars door de gedemoraliseerde Soviet troepen wilden voortzetten om snel Leningrad te bereiken, moest men wachten tot de infanterie ter plekke was. Dit gaf de Soviets de tijd om te hergroeperen waardoor hun weerstand een stuk groter werd. Tegen de tijd dat de 8th Panzer Division Leningrad bereikte, was de kans om de stad in te nemen voorbij, en vatte men post voor een belegering. De 8th zou nog een jaar aan het Leningrad front dienen alvorens men naar Army Group Center werd verplaatst in december 1942.
Over de KV-1 vermeldt dit boek verder, dat de bepanzering dermate dik was dat alleen het 8.8 cm anti-aircraft gun een KV-1 uit kon schakelen.
Screened KV-1 heavy tank (it bears inscription "Kill the fascist toad!") conducting exercises on crossing antitank and natural obstacles. Reserve Front, 43rd Army, 109th Tank Division, September 1941
Regimental Commissar Grishin is assigning a combat task to the crew of a KV-1 (screened)heavy tank operated by the 108th TankDivision, Briansk Front, September 1941
Komende uit een PIII of PIV zullen de heren wel denken "endlich mal nen Tank womit wir duchkommen können
ohne Kratzer"
Screened KV-1 heavy tank bearing inscription "Victory will be OURS!"
KV-1 model 1940 locatie: museum in Finland...de laatste
Laatst bewerkt:
