De Turbovleugel zit weer aan elkaar en heeft nu een V-stelling gelijk aan de Aspirin, Supergee en Blaster. Vleugeltjes is met 150 gram wel zwaar geworden maar wat maakt het uit. Het mooie is er toch al af en eigenlijk is dit een beetje een wanhoopspoging geweest maar.......vanmiddag de Aspirin ingevlogen en de Turbo dus met die gelapte vleugel. En dat ging helamaal niet verkeerd. Dat ging zelfs heerlijk. Door al het gewicht van de epoxy moest er wel even wat lood uit de neus.
Met Loet ook in een bel gezeten zoals nog nooit. We dachten beiden dat we storing hadden, maar we denken nu (na wat testen aan de RC) dat het gewoon de kracht en de tubulentie in de bel was die ons alle kanten opgooide. Later bijna op een meter of 4 hoog een belletje kunnen benutten met die opgelapte vleugel. Kon net niet mee omhoog maar bleef wel lekker een tijdje hangen. Dat zijn de mooiste belletjes, zo lekker dicht bij de grond. Maar al met al is het oplappen de moeite waard geweest.
En de Aspirin dan?
Die vloog ook lekker. Eigenlijk niets mis mee. Werphoogte kan nog beter en er moet nog wat gespeeld worden met CG en instellingen. De werpstift moet 3 graden worden ingebouwd. Die van mij staat op iets minder, en dat merk ik aan mijn vingers. Pijnlijk!!
Waar ik zondag mee ga vliegen?? Ik weet het nog niet. Ik denk dat de Aspi nog even blijft liggen. De Turbo ken ik wat beter. We zullen zien. Maar na een paar week zonder vliegbare kist heb ik nu weer de keus tenminste.