Lockheed C5 Galaxy, schaal 1:25

Die melklijm is op basis van rubber, lees ik. Is dat als die rubber cement die men gebruikt voor het plakken van foto's?
Waarvoor en hoe gebruik je het?

 

Iemand wel eens per ongeluk twee linker of twee rechter vleugels gebouwd?

Gisteravond kreeg ik een appje van Willy. Dat het eerste spant (tegen de aanslag) verkeer om zat en of ik dat nog aan kon passen....

Oeps.. morgen maar even kijken dacht ik. Een spantje omdraaien moet wel lukken.

Het was een zachte hind, dat er wat extra werk aan zat te komen.
De conclusie dat alle spanten van de linker helft verkeerd om zaten mocht ik natuurlijk zelf trekken.

Ongelofelijk stom natuurlijk.
En ik weet waarom dat fout is gegaan.
Gewoon niet goed opletten.

Met de verfbrander op 250 °C krijg ik de houtlijm weer los.


Dan kan ik in ieder geval de spanten weer gebruiken. Daar zit best wat werk in.
De meeste gezaagde balsa latjes schrijf ik wel af.
Het is een paar avondjes extra werk, geen man overboord.

Wel fijn dat Willy het direct doorgaf.
Deze week wilde ik deze helft gaan indekken. Als ik dat gedaan had kon alles gelijk de kliko in.
Voortaan (minimaal) 3x kijken, 2x meten & (hopelijk)1x maken.

@Henri Kaper
Die melklijm is een (best heel) dun vloeibare contactlijm.
Dus beide zijden insmeren (eerst 1 zijde, afdruk maken & waar nodig wat extra aanbrengen), laten drogen, daarna plaatsen en aandrukken.
Vast is vast!
Handig waar je even geen middelen hebt om druk uit te oefenen. Bijvoorbeeld bij een holle vorm op een schuin vlak oid.
Sowieso heel handig om schuurpapier op je schuurlat te verlijmen, of of of.

Houtlijm is dus los te maken met behulp van warmte en het hecht ook weer snel zodra het afkoelt."
Eerder geen ervaring mee, maar hier ga zeker verder mee proberen.

 

Dank voor de uitleg. Je hebt ook die methode van beide zijden insmeren met houtlijm, laten drogen en dan met strijkbout aandrukken. Die melklijm lijkt ook een fijne methode. Is de hechting wel definitief? Want je zegt het ook bij schuurpapier-op-schuurlat te gebruiken. Dat doe ik met Gudy 870, een kleeffilm uit de grafische handel die goed hecht, maar pas na een maand ofzo wat meer permanent wordt. Het is niet goedkoop en niet geschikt voor constructie, maar is super voor schuurlatten en van geprinte tekeningen sticker-templates maken.

 

Ik weet niet waardoor het wel precies komt, maar niet door 'stom zijn'.

Hoe vaak ik al niet iets afgetekend heb (spiegel ophangen oid.), gaatjes geboord, om er dan achter te komen dat ze niet, maar . . . vul zelf maar in.

Anyway.

Balen.

Gelukking kun je de spanten opnieuw gebruiken.


jan.

 

Ach, dit soort dingen gebeuren dagelijks en overal. Iedereen heeft zoiets minstens één keer meegemaakt en de meeste mensen meerdere keren. Ja, ik ook .......
Een paar weken geleden nog op m'n werk. Een uur bezig geweest op een aantal kleine apparaatjes in elkaar te zetten en in een kastje te monteren. Het was een serie van 100 stuks en ik was bij nummer 34 of 35 toen ik er achter kwam dat ik het printje verkeerd om in het kastje aan het monteren was. Een ledje zat zo niet voor een venstertje...... Kon gelukkig hersteld worden maar wel een uur of 1,5 extra tijd nodig gehad.

 

Het leed is weer achter de rug.
Nu goed om verlijmd (hoop ik ).



Alle spanten zijn heel gebleven en van de latten hoefde ik zelfs maar één nieuwe te maken.

Al met al viel de hoeveelheid werk best mee. Het meeste heb ik gisteren gedaan.
Door de weeks komt er weinig van.
Half 5 je bed uit en meestal om half 6 weer thuis (of later), dan heb ik niet veel puf en bouwlust meer over.

Eens kijken of ik vandaag nog wat kan indekken.

 

Ik ben weer wat verder.
De andere helft is nu ook ingedekt, Bedrading voor de servo's en verlichting alvast aangebracht.
En twee 8mm koolstof buisjes, om het kielvlak meer stijfheid te geven.



Zo dadelijk nog een keer de twee helften passen en dan ga ik ze verbinden.
Wordt weer een heel gevaarte.

 

Mooi werk!

Met welke lijm doe je dat, dat verbinden?


jan.

 

Gewoon witte houtlijm. Topspeed. En heel veel van die handige klemmetjes.

Als ik eenmaal bezig ben wil ik wel een beetje kunnen doorwerken.
Alleen ter plaatse van de koolstof buisjes 90 minuten epoxy, maar ik denk dat hier ook houtlijm zou kunnen volstaan.
Romp wordt uiteindelijk nog wel geglast. (25 gram en G4 lak)

De twee delen zijn inmiddels verbonden en het kielvlak is nu al heel mooi stijf.
Volgende stap is de verbinding dicht "planken", de scharnieren van het richtingsroer inlijmen (en de servo een plekje geven).

Daarna nog wat grove afwerkingen en hop naar de voorste helft van de romp.
Daar zitten de grootste "uitdagingen".

 

Passen, meten, lijmen, hechten.



En weer een weekje verder.
Werkend van grof naar fijn.




Zonder het richtingsroer weegt dit alles, tot nu toe, ca 1300 gr (incl bedrading).
Op een paar kleine beschadigingen na mankeert er helemaal niets aan het originele richtingsroer.
Wederom zal zij richting blijven geven.

Uiteraard moet het richtingsroer nog wel gestuurd worden.



Een hoop gepuzzel.
Deze servo lijkt me voorlopig geschikt, met geprint (27mm hart op hart) armpje en een m3 boutje waar geen "draad" zit waar het moet geleiden.

 

Schitterend, wat een werk zeg..

 

Mooi hoor!
Leuk construct voor de aansturing van het kielvlak!

 

Nou, daar ben ik nog niet over uit.

Net nog even zitten puzzelen.
Tot dusver ben ik uitgegaan van het bestaande sleufje in het richtingsroer.

Dat servo-heveltje is geprint. Niets mis mee.
En deze servo zou voldoende krachtig moeten zijn om het zo aan te sturen.
Maar... doordat het heveltje een andere weg volgt dan het roer, ontstaat er een naad met een dikte van; twee M3 moertjes + 2mm geprint heveltje en nog 1mm speling = al snel 8mm ruimte.
Dat wil ik eigenlijk niet. En ook geen vergrote ruimte onder het roer voor een grotere servo. Dat doet veel afbreuk aan het aanzicht.

Ik denk dat ik er voor ga om het draaipunt van de servo precies in de scharnierlijn van het roer te plaatsen.
Dat vraagt om een servo met meer kracht en toch een geringe dikte (moet inclusief afwerking binnen de dikte van het roer blijven).

 

Hoeveel kilo kracht zoek je?
https://www.savox-servo.com/Servos-...gital-High-Voltage-Coreless-Motor-Metal-Gear/

Groeten,

Arie

 

Eigenlijk hing ik er al vanuit dat je dar op deze manier had gedaan.
Wat je ook kan doen is de servo iets laten zakken, zodat allen de pen van de servoarm eruit steekt. Maak je daar een heel klein gleufje voor, zie je (haast)niets van.

 

Heldere vraag, maar ik weet het antwoord niet.
Ik kijk naar de afmetingen, over te brengen uitslagen, en doe ook maar een gok.

Maar bedankt voor de tip, Ik heb zo'n Savox servo besteld. 8 of 11 kg/cm wordt al wel wat.

 

Vandaag een dagje vrij.
Bedoeld om de schuur eens te kuisen, maar gezien het weer toch maar lekker gaan bouwen.

Oorspronkelijk was het zo bedacht; een servo met de "standaard" afmetingen.
Deze servo is dikker dan het kielvlak.

We zijn inmiddels 10 jaar verder en inmiddels kunnen we met kleinere servo's hetzelfde doen.

Natuurlijk bedenk ik dat weer later dan handig.
Ik had dat beter kunnen aanpassen voor het samenvoegen van de twee helften.

Na een dag "prutsen" als was het een kijk operatie is het toch gelukt.
Ik moest best wat hout wegfrezen met zo'n diamant getand freesje.
Het leek er eerst niet beter op te worden.
Maar met voorzichtig te werk te gaan veel te passen en pas te maken is het toch gelukt om er iets degelijks van te maken.



De servo zit gemonteerd op een plaatje 6mm "heel veel laagjes" en is in het kielvlak toch nog verlijmd op de inwendige constructie en een rompspant.
Als ik het goed bedacht heb kan ik de servo later nog vervangen zonder schade te maken.
Onder het richtingsroer heb ik weer zo'n 6mm plaatjes gelijmd, waar het geprinte servo armpje in valt (lang leve de Dremel).

Het draaipunt van de servo ligt nu in lijn met het scharnierpunt van het richtingsroer.
Een dun plaatje blik met 4 micro schroefjes voorkomt dat de hevel uit de groef kan komen.

De ruimte tussen romp en richtingsroer wordt natuurlijk nog "opgevuld".




45 graden uitslag. Dat moet voldoende zijn.

 

Een jaar bezig met de C5-Galaxy

Laat ik beginnen met dat ik de melklijm toch maar niet meer gebruik voor dit model.
De reden is dat het niet te schuren is. Je neemt balsa af, maar de lijm blijft. Enkel met veel moeite kun je het snijden met een verse scalpel.
Werkt prima voor het indekken, maar niet op naden die later nog geschuurd moeten worden.
Door de bolle en holle vorm van de romp in meerdere richtingen, is vooraf aan elkaar lijmen van plankjes geen optie.
Beter als hieronder lukt me niet.

Ziet er wel dramatischer uit dan het is en gelukkig wordt de romp nog geglast.

Wat ik wel een aanrader vind is de methode om eerst de onderdelen in te smeren (afdruk maken) met houtlijm.
Deze te laten drogen/uitharden en daarna met een hete oude foliebout er op te strijken en even (een paar seconden) aangedrukt te houden. Met 2mm balsa werkt het in ieder geval prima.
Een ander voordeel is dat je het altijd nog even na kunt strijken of zonder schade los kunt maken.
Een nadeel is wel dat je (door het aandrukken van de bout) af en toe wat deukjes in het balsa kunt krijgen.
Maar dat is prima weg te schuren of te plamuren met lichtgewicht vuller.

De afgelopen 3 weken ben ik begonnen met de linkerhelft van het voorste deel van de romp.

De spantjes met de eerste (balsa) liggers.

De stukken timmerplaat aan de voorzijde maken geen deel uit van de constructie en worden later gebruikt voor het vormen van de glas-epoxy neuskegel.

De wortelribben.


En soms gebruik je even een andere truc om even iets aan te drukken.


Met roze tape heb ik de grote en kleine luiken voor het landingsgestel weergegeven en met de blauwe tape een demontabel stuk romp.
Voor het monteren en onderhoud van het landings gestel is dat noodzakelijk (voor zover ik het kan herleiden).
Wat niet van tape is voorzien is gewoon de doorgaande rompconstructie.



Wat 2mm balsa spantjes om de bolling van de wielkasten af te maken en licht te houden.


De stand per vandaag.




Vandaag nog even bij Peter in Kampen langs geweest om de voorraad Balsa op peil te houden.
Nog vier dagjes werken en dan is er twee weken verlof.
Dan zou ik alle balsa rompdelen in ruwe bouwvorm gereed moeten kunnen hebben.

 

Hogeschool modelbouw dit prachtig!

 

Prachtig!

Waarschijnlijk is dit overbodige tip voor u gezien uw bouwkunsten.

Maar betreffend deukjes in balsa, ik kreeg laatst de tip het gedeukte balsa vochtig te maken. Vervolgens met de bout over de deuk, dit werkte voor mij perfect, verdween als sneeuw voor de zon, in hoeverre dat lukt met houtlijm geïmpregneerd balsa weet ik niet.