Multiplex Easyglider Electric - "bouw"verslag
Waarom een Easyglider?
30 juli was een dramatische avond voor mijn Multiplex Easystar. Na 3,5 jaar zonder problemen gevlogen te hebben dook hij op hoge hoogte in een spiraalduik. Helaas reageerde het toestel 100% nergens meer op. Geen hoogte roer, geen gas, geen richtingsroer. Resultaat was een crash op het boerenland naast ons modelbouwveld.
Conclusie: Na onderzoek bleek de regelaar defect te zijn, de overige onderdelen waren gelukkig nog helemaal intact. Maar goed mijn Easystar was (voorlopig) afgeschreven.
Ik had mijzelf voorgenomen om dit jaar geen modellen meer te kopen, omdat mijn echte zweefvlieghobby al duur genoeg is. Maar goed de Easystar was mijn enige zwever, en zonder zwever kan ik ook gewoon niet. Dus de dag erna toch maar na mijn plaatselijke modelbouwshop gereden in Pijnacker.
Ze hadden hier nog een Multiplex Easyglider RR electric liggen en een Robbe Arcus. Na lang twijfelen heb ik toch voor de Multiplex gekozen. Waarom? Geen idee eigenlijk, ik heb al zowel modellen van Multiplex gebouwd naar tevredenheid dat ik ook de grootste vertrouwen had ook van dit model de afwerking 100% zou zijn.
Dat ik voor de RR versie gekozen heb is prijs/technische. Een borstelloze motor heb ik overwogen, maar ach het is een zwever, dus die motor hoeft niet krachtig te zijn. Dus de meegeleverde speed400 mag het gaan doen. Alle onderdelen bij elkaar waren een stuk goedkoper dan het loskopen ervan. Oke als ik wat spullen in China besteld zou hebben zou het waarschijnlijk nog iets goedkoper geweest zijn, maar ik heb het niet zo op al dat werk.
Tevens was dit lekker makkelijk, aangezien ik nu gelijk alles in één kit had zitten. Dat Multiplex modellen snel te bouwen zijn dat weet iedereen al, maar de RR (Radio Ready) doet hier nog een schep bovenop!
First impression:
De servo’s? Die zijn al bevestigd en gelijmt in de vleugels!
De motor? Die zat al in de bracket bevestigd, alleen de propelors moesten nog even vastgeschroefd worden.
Uiteraard dien je wel zelf de ontvanger en de accu’s te hebben, maar goed die hadden we nog over van mijn Easystar.
Het “bouwen”:
Bouwen is al een TE groot woord. De handleiding beschrijft nog redelijk wat stappen, maar nadat ik hier 5 minuten doorheen te had gebladerd werd het mij al meteen duidelijk dat ik de handleiding net zo goed kan wegleggen, want er hoeft eigenlijk niks meer te gebeuren aan dit model. Het enige wat nog wel gedaan dient te worden is het lijmen van de staart en het stabielo. Dit is het meest kritische werk, aangezien dit recht moet gebeuren en aangezien je met secondenlijm niet veel tijd hebt….. Het laat zich rade, na 3x proefpassen besloot ik om het vast te lijmen. Gelukkig zat het voor het oog gelijk goed.
Ik had verwacht dat ik het meegeleverde speed400 motortje nog zou moeten ontstoren, maar volgens de Multiplex handleiding zaten de weerstanden al in de motor weggewerkt, dus ook dit was overbodig.
Overige werkzaamheden bestonden uit het plaatsen van klitterband voor de ontvanger, het solderen van goudconnectors, omdat ik niet de MPX connectors gebruik. Toen stonden er nog twee kleine klusjes op het programma, klein? Aha, wederom een verkeerd woord in deze hobby zo zou blijken
Bij dit model raad Multiplex een 1500 Mah (8cells) accupakket aan. Ik weet ook gelijk waarom, want volgens mij is dit het enige type batterij wat probleemloos past. Mijn 2 cells lipopack (2100 Mah) paste al niet eens! Dus dat werd snijden. Helaas had Multiplex het model zelf al verlijmt, met als resultaat dat ik via de kleine cockpit opening zat te kl*te met een stanleymesje. 20 minuten later paste de accu eindelijk.
Het tweede tijdrovende klusje was het doorvoeren van mijn antennendraad, jawel mijn antennedraad. Multiplex heeft de antenne weggewerkt door het midden van de romp. Het probleem was dus dat ik door de hele kleine cockpit opening met twee vingers antennedraad moest doorduwen. In totaal heeft dit geintje mij ook 20 minuten gekost. Het was al een gebruikte ontvanger, met als resultaat dat het antenne draad niet meer 100% recht was. Bij iedere kleine onevenheid blokkeerde het draad en wilde het niet door het dunne buisje heen. Erg frustrerend om iedere keer het draad weer iets terug te trekken, recht te trekken en het weer opnieuw te proberen. Een priegelklusje waarbij je dus geen haast moet hebben.
Voor de rest? Koolstofbuis door de vleugels heen (het bekende principe), de twee servokabels doorvoeren naar de ontvanger in de cockpit en klaar is kees. Hmm niet dus, mijn MX-12 werkte wat tegen, want waar was toch die verdraaide flaperon functie? Na lang zoeken in de menu's gaf ik het op, gelukkig bood het forum uitkomst!
Inmiddels is hij klaar voor gebruik, hopelijk vanavond mijn “maiden”
Pluspunten:
-Iemand met twee linkerhanden kan binnen een uur een vliegklaar model hebben.
-De overduidelijke Multiplex handleiding
-perfecte afwerking
Nadelen
- Het bijsnijden van de accuruimte is bijna niet mogelijk, omdat de romp al in elkaar gelijmt is.
- Het doorvoeren van het antennedraad is priegelwerk
- Alle electronica zit bij elkaar, dus (wellicht) storingsgevoelig.
Conclusie:
De RR (radio ready) versie lijkt dus erg aantrekkelijk voor mensen die het niet op bouwen hebben, of die snel iets vliegklaar willen hebben. Helaas is dit ook gelijk een groot nadeel zoals ik aan de levende lijven heb ondervonden. Je moet maar hopen dat Multiplex alles goed heeft aangesloten (servo verlengkabels zijn nergens te vinden) en gelijmt heeft.
Tevens is het uithaken van het elapor lastig, omdat de romp al in elkaar geplakt zat en je dus een centimeter of 15 moet wegsnijden door een gat van 6 cm bij 2 cm! Ook heb ik veel tijd verloren door de ontvanger. Als ik hem zelf als ARF gebouwd had, zou ik dit anders aangepakt hebben. Juist hierdoor denk ik, dat het zelfs voor mensen met twee linker handen toch handiger is om voor een ARF te gaan ipv een RR.
In het vervolg ga ik gewoon weer voor de ARF modellen van Multiplex, die zijn makkelijk en snel genoeg te bouwen
Al met al ben ik tevreden hoe het pakket geleverd werd door Multiplex, maar ben ik helaas wel wat teleurgesteld in de accuruimte en de manier waarop de antennedraad doorgevoerd diende te worden.
Waarom een Easyglider?
30 juli was een dramatische avond voor mijn Multiplex Easystar. Na 3,5 jaar zonder problemen gevlogen te hebben dook hij op hoge hoogte in een spiraalduik. Helaas reageerde het toestel 100% nergens meer op. Geen hoogte roer, geen gas, geen richtingsroer. Resultaat was een crash op het boerenland naast ons modelbouwveld.
Conclusie: Na onderzoek bleek de regelaar defect te zijn, de overige onderdelen waren gelukkig nog helemaal intact. Maar goed mijn Easystar was (voorlopig) afgeschreven.
Ik had mijzelf voorgenomen om dit jaar geen modellen meer te kopen, omdat mijn echte zweefvlieghobby al duur genoeg is. Maar goed de Easystar was mijn enige zwever, en zonder zwever kan ik ook gewoon niet. Dus de dag erna toch maar na mijn plaatselijke modelbouwshop gereden in Pijnacker.
Ze hadden hier nog een Multiplex Easyglider RR electric liggen en een Robbe Arcus. Na lang twijfelen heb ik toch voor de Multiplex gekozen. Waarom? Geen idee eigenlijk, ik heb al zowel modellen van Multiplex gebouwd naar tevredenheid dat ik ook de grootste vertrouwen had ook van dit model de afwerking 100% zou zijn.
Dat ik voor de RR versie gekozen heb is prijs/technische. Een borstelloze motor heb ik overwogen, maar ach het is een zwever, dus die motor hoeft niet krachtig te zijn. Dus de meegeleverde speed400 mag het gaan doen. Alle onderdelen bij elkaar waren een stuk goedkoper dan het loskopen ervan. Oke als ik wat spullen in China besteld zou hebben zou het waarschijnlijk nog iets goedkoper geweest zijn, maar ik heb het niet zo op al dat werk.
Tevens was dit lekker makkelijk, aangezien ik nu gelijk alles in één kit had zitten. Dat Multiplex modellen snel te bouwen zijn dat weet iedereen al, maar de RR (Radio Ready) doet hier nog een schep bovenop!
First impression:
De servo’s? Die zijn al bevestigd en gelijmt in de vleugels!
De motor? Die zat al in de bracket bevestigd, alleen de propelors moesten nog even vastgeschroefd worden.
Uiteraard dien je wel zelf de ontvanger en de accu’s te hebben, maar goed die hadden we nog over van mijn Easystar.
Het “bouwen”:
Bouwen is al een TE groot woord. De handleiding beschrijft nog redelijk wat stappen, maar nadat ik hier 5 minuten doorheen te had gebladerd werd het mij al meteen duidelijk dat ik de handleiding net zo goed kan wegleggen, want er hoeft eigenlijk niks meer te gebeuren aan dit model. Het enige wat nog wel gedaan dient te worden is het lijmen van de staart en het stabielo. Dit is het meest kritische werk, aangezien dit recht moet gebeuren en aangezien je met secondenlijm niet veel tijd hebt….. Het laat zich rade, na 3x proefpassen besloot ik om het vast te lijmen. Gelukkig zat het voor het oog gelijk goed.
Ik had verwacht dat ik het meegeleverde speed400 motortje nog zou moeten ontstoren, maar volgens de Multiplex handleiding zaten de weerstanden al in de motor weggewerkt, dus ook dit was overbodig.
Overige werkzaamheden bestonden uit het plaatsen van klitterband voor de ontvanger, het solderen van goudconnectors, omdat ik niet de MPX connectors gebruik. Toen stonden er nog twee kleine klusjes op het programma, klein? Aha, wederom een verkeerd woord in deze hobby zo zou blijken
Bij dit model raad Multiplex een 1500 Mah (8cells) accupakket aan. Ik weet ook gelijk waarom, want volgens mij is dit het enige type batterij wat probleemloos past. Mijn 2 cells lipopack (2100 Mah) paste al niet eens! Dus dat werd snijden. Helaas had Multiplex het model zelf al verlijmt, met als resultaat dat ik via de kleine cockpit opening zat te kl*te met een stanleymesje. 20 minuten later paste de accu eindelijk.
Het tweede tijdrovende klusje was het doorvoeren van mijn antennendraad, jawel mijn antennedraad. Multiplex heeft de antenne weggewerkt door het midden van de romp. Het probleem was dus dat ik door de hele kleine cockpit opening met twee vingers antennedraad moest doorduwen. In totaal heeft dit geintje mij ook 20 minuten gekost. Het was al een gebruikte ontvanger, met als resultaat dat het antenne draad niet meer 100% recht was. Bij iedere kleine onevenheid blokkeerde het draad en wilde het niet door het dunne buisje heen. Erg frustrerend om iedere keer het draad weer iets terug te trekken, recht te trekken en het weer opnieuw te proberen. Een priegelklusje waarbij je dus geen haast moet hebben.
Voor de rest? Koolstofbuis door de vleugels heen (het bekende principe), de twee servokabels doorvoeren naar de ontvanger in de cockpit en klaar is kees. Hmm niet dus, mijn MX-12 werkte wat tegen, want waar was toch die verdraaide flaperon functie? Na lang zoeken in de menu's gaf ik het op, gelukkig bood het forum uitkomst!
Inmiddels is hij klaar voor gebruik, hopelijk vanavond mijn “maiden”
Pluspunten:
-Iemand met twee linkerhanden kan binnen een uur een vliegklaar model hebben.
-De overduidelijke Multiplex handleiding
-perfecte afwerking
Nadelen
- Het bijsnijden van de accuruimte is bijna niet mogelijk, omdat de romp al in elkaar gelijmt is.
- Het doorvoeren van het antennedraad is priegelwerk
- Alle electronica zit bij elkaar, dus (wellicht) storingsgevoelig.
Conclusie:
De RR (radio ready) versie lijkt dus erg aantrekkelijk voor mensen die het niet op bouwen hebben, of die snel iets vliegklaar willen hebben. Helaas is dit ook gelijk een groot nadeel zoals ik aan de levende lijven heb ondervonden. Je moet maar hopen dat Multiplex alles goed heeft aangesloten (servo verlengkabels zijn nergens te vinden) en gelijmt heeft.
Tevens is het uithaken van het elapor lastig, omdat de romp al in elkaar geplakt zat en je dus een centimeter of 15 moet wegsnijden door een gat van 6 cm bij 2 cm! Ook heb ik veel tijd verloren door de ontvanger. Als ik hem zelf als ARF gebouwd had, zou ik dit anders aangepakt hebben. Juist hierdoor denk ik, dat het zelfs voor mensen met twee linker handen toch handiger is om voor een ARF te gaan ipv een RR.
In het vervolg ga ik gewoon weer voor de ARF modellen van Multiplex, die zijn makkelijk en snel genoeg te bouwen
Al met al ben ik tevreden hoe het pakket geleverd werd door Multiplex, maar ben ik helaas wel wat teleurgesteld in de accuruimte en de manier waarop de antennedraad doorgevoerd diende te worden.
Laatst bewerkt:
