Nee hè! Niet weer een Robbe Charter!

Laatst bewerkt:
Mijn charter is vandaag helaas de grond in gegaan. Ik zou het toch maar bij de elastieken houden voor de vleugel bevestiging..

Mijn vleugel is er in de lucht compleet afgebroken. Gewoon in een ciruit niet eens een looping of iets. Gevolg het vliegtuig recht in de grond tussen de maais en de vleugel is ergens verweg naar beneden gedwarreld.

De romp heb ik na een uur zoeken gevonden tussen de maais dankzij de telemetrie.
Die bleef aan en door een paar kanten op weg te lopen tot het ontvangst weg viel kon ik ongeveer inschatten waar hij moest liggen.

Vervolgens met de zender de maais door gelopen en ik hoorde de servos op gegeven moment. Toen had ik hem snel gevonden. Hij zat tot voorbij de motor in de klei.

De vleugel heb ik niet meer terug gevonden helaas.

Ik denk dat de houten haak aan de voorkant is afgebroken. Het schotje waar de moer van de breekbout in zat is doormidden en de helft inclusief de moer is verdwenen dat hangt nog aan de vleugel denk ik.

Ik ben wel blij dat ik de romp terug heb gevonden. Vooral voor de telemetriezender en ampere sensor en de ontvanger die er in zaten.

De romp is wonderbaarlijk genoeg nog aardig intact. Het landingsgestel ligt er af maar is mooi recht afgebroken en goed te repareren. aan de voorzijde valt de schade ook erg mee.

Hij kwam toch van vrij hoog recht naar beneden zonder vleugel.

https://plus.google.com/photos/112751645231983240083/albums/6050106640344032353

Ik ga even opzoek naar een tekening van de vleugel. Als de maais is geoogst en de vleugel niet bovenwater komt ga ik een nieuwe bouwen.

Wat wel grappig is, ik vond tussen de maais nog een wiel van een ander vliegtuig en tussen het bietenveld een kapje van een zwever waar de magneetjes van af waren.
Ik kan misschien weer 2 mensen blij maken. Ik weet van wie het wieltje is. En dat kapje zal ook wel iemand herkennen. :)
 
Klote voor je....

De enige charter destijds bij ons op de club die breekbouten gebruikte, gebruikte bouten voor en achter, geen houten pen aan de voorkant....

Maar elastieken, hoe "minder mooi" ook, die methode werkt wél...

Groet, Bert
 
Mijn charter is vandaag helaas de grond in gegaan. Ik zou het toch maar bij de elastieken houden voor de vleugel bevestiging.
Ik denk dat de houten haak aan de voorkant is afgebroken. Het schotje waar de moer van de breekbout in zat is doormidden en de helft inclusief de moer is verdwenen dat hangt nog aan de vleugel denk ik.
Op zo'n manier toch een beetje gelijk krijgen is ontzettend naar. Mijn deelneming.:-(

Mijn vleugel is er in de lucht compleet afgebroken. Gewoon in een ciruit niet eens een looping of iets. Gevolg: het vliegtuig recht in de grond tussen de mais en de vleugel is ergens verweg naar beneden gedwarreld.
Ik zag het gewicht van jouw kist en toen dacht ik al 'oei'. Boven de twee kilo is het aangename trainergedrag van een Charter wel weg. Je minimumsnelheid is dan geen echt beginnersniveau meer. Maar erger, je belast je vleugel en ophanging ook 25% meer.
Waarschijnlijk heb je hem gekraakt bij wat meer G's en gaf 'ie het helemaal op toen je het juist niet verwachtte.
 
Ik heb die pen verstevigd van de club kist, plus dat ik nog elastieken ga gebruiken.

DSC06098_JPG.jpg


gr EJJK.
 
Die dikke houten balk in het midden is typisch zo'n oplossing die een ervaren constructeur nooit zou toepassen.
Zeker een kantoormedewerker, die had uitgerekend dat men zo goedkoper kon produceren.
Brr!!!

Als een vleugel buigt zit de maximale trekspanning aan de buitenkant van de bocht, dus op de plek van de indekking.
Daar moet dus je verbinding tussen links en rechts zitten en niet ergens midden in het profiel.

In de oude (helemaal hout) bouwwijze wordt dat bereikt door over de volle profieldikte, de liggers 'in te pakken' tussen twee strips (bijv.) 2 mm triplex, die ook meteen in de juiste V-stelling zijn gezaagd.
De ruimte tussen de liggers wordt dan opgevuld met een stuk balsa.
De uiteinden van het triplex V-vormig inzagen, om zo de overgang stug/flexibel geleidelijk te laten plaatsvinden. Anders bouw je een 'stress-riser' in.
Dat doe je uiteraard voor het indekken, waardoor je de V-stelling dus al in het kale frame bouwt.

full


Eind jaren 60, begin 70 kwam de 'glasweefsel en kunsthars' methode ter beschikking.
In dat geval wordt de vleugel over de middelste 10-15 cm ingepakt met onder en boven een laagje galsweefsel.
Beter nog. 3 lagen ( dun!, 20 grams)van toenemende breedte, eerst een strook van ~ 8cm, dan een van 15 en tenslotte een van 30cm.
Alles droog op zijn plaats leggen, dan in een keer met epoxy (lamineer!)hars vast zetten.
Tip: weeg je lapjes glas en gebruik dan evenveel epoxy, zo heb je meteen de optimale sterkte/gewichtsverhouding.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Het is niet die dikke houten pen die brak. Het gaat om de haak aan de onder/voor zijde.
De vleugel brak niet doormidden, maar kwam in zijn geheel los.

Ik heb het vliegtuig niet zelf gebouwd dus ik weet ook niet hoe de vleugelhelften aan elkaar zijn gemaakt, maar die constructie heeft het wel gehouden.

Ik heb meer vertrouwen in de constructie als van de calmato met 2 pennen aan de voorzijde of de elastiek methode. Al moet ik zeggen dat de haak van EJJK er een stuk steviger uit ziet dan de mijne was.
 
Gewoon elastieken gebruiken
Minder mooi maar gewoon de beste methode voor boven dekkers
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Ik had een enkelvoudige pen op mijn Ugly Stik zitten om de vleugel vooraan aan te haken aan de romp. Vergelijkbaar als plaatje boven. Deze haak zelf gemaakt uit stevige epoxyplaat en ingelaten verlijmd in het hout van de twee spanten, daarna alles verlijmd met 24 uurs epoxylijm (lamineer epoxy + micro balloons, zeg maar glaspoeder).

De vleugelhelften hadden een verbindingsligger in een box constructie zoals Bruno omschrijft (ARF, edoch zwaar gemodificeerd en verbeterd) en ik had het middenstuk met glasdoek gelaineerd, 2x 60 grams om de constructie nog eens te versterken. 60 grams, omdat ik dat had liggen in de kast.
Het gelamineerde deel heb ik toen afgewerkt met Oracal autobeletteringsfolie, een vinyl, zelf klevend. Rest van de vleugel in Oracover. Oracover hecht heel erg goed aan Oracal, beide modelbrandstof bestendig.

De vleugel zat dan verder nog vast met twee M5 kunststof breekbouten aan de romp. Het heeft altijd voortreffelijk zijn werk gedaan onder ruw vliegwerk bij flinke wind.

Bij de grand finale van het model, door een gebroken antenne (eens komt toch het einde) standje heipaal de grond in, brak de vleugel exact op het midden in tweeën.
De ene helft bleef recht, de andere helft stond in een prachtige ruitvorm.
Vleugelhelften keurig en kuis gescheiden. De zwaartekracht overwon ook de sterkste der sterkste epoxieden. Iets moet meegeven.

Dan kan je eens gaan kijken wat voor sporen die gebruikte materialen hadden achtergelaten. Hoe sterk was dat alles. Vinyl lostrekken had het gevolg dat ik de glas-epoxy zo van het balsa af trok. De epoxy was nauwelijks in het balsa doorgedrongen. De ligger was kuis doormidden als een brandhoutje. De breuk van de beide vleugelhelften was niet op de epoxy-lijmnaad ontstaan, maar in de verlijming van het triplex van het ARF-spant. Ofwel het triplex raakte gedelamineerd.

Ondanks de smak, de romp en van alles er op en er aan is heel gebleven (dankzij een bere sterke veerpoot voorop, die de kist afving). Een motortje op silentblocks.
Zelfs spinner en prop waren nog heel. Pootje krom, wieltje gespleten.

Kijk ik naar de Charter vleugel met houten pen? Daarbij heb ik ook van... zit deze in een kokerconstructie, zoals Bruno aangeeft (ik denk van wel, het ziet er zo netjes uit). Zelf zou ik de pen nog uit lagen triplex maken, is deze is dan weer stukken sterker, of je kan hem vervangen door een carbon buis. (maar zelfs het houten pennetje zal echt nog wel sterk genoeg zijn)

Lamineer het middenstuk dan met glasdoek... In de Charter, Puma en Progo kitjes tref/rof je dan 120gr doek aan, genoeg voor 1 laagje rondom.
Maar je zou ook met lichtere doeken kunnen werken, meerdere laagjes met verloop van dik naar dunner.
Als je pen en laminaat combineert zal de vleugel echt voldoende sterk zijn voor de komende 30 jaar en het betere leswerk.

Een Charter is geen RC1 kist. Zit deze op op z'n 'model gewicht' als bedoeld, en gemotoriseerd als bedoeld, komen er geen idiote krachten op de vleugel te staan.

Elastiek of breekpennen? Het werkt allemaal even goed. Ik heb echter nooit zin in het gehannes met de elastieken. Goedje veroudert snel. Moet ik het in de siliconen spuiten of in een pot met talkpoeder wegzetten. Goed zoeken naar goede kwaliteit. Kan allemaal, mag allemaal. Een boutje zet ik sneller vast met een schroevendraaiertje.

Zo maar weer :-)
Gr Bas
 
Ik ben niet erg ingevoerd in de wereld van bouwdoosmodellen, en dit schijnt een gerenomeerd model te zijn.
Dus toch maar even: de haakconstructie van de vleugel aan de romp is belachelijk slecht en vragen om moeilijkheden.
Als dit origineel is begrijp ik daar niks van: Robbe zou toch moeten weten dat modellen wel eens een klap maken?
Ook de aangrijping van haak aan romp is onder-gedimensioneerd: eigenlijk is de hele romp vleugelbevestiging zeer mager uitgevoerd.
De houten vleugelverbinder daarentegen, mits van goede kwaliteit zal best wel houden: triplex is dan juist minder sterk doordat de helft van het hout niet meedoet bij buiging.
Carbon buis is hier zeer dubieus en breekt erg gemakkelijk bij verkeerde dimensionering.
 
Dus toch maar even: de haakconstructie van de vleugel aan de romp is belachelijk slecht en vragen om moeilijkheden.

Hoe kom je nu daar in hemels naam bij? Vele constructies zijn legitiem, mits goed overdacht gebouwd.
Het is in deze niet origineel, ook niet door Robbe zo ontworpen, maar men kan het naar believen aanpassen, her modelleren en voldoende sterk maken, als men daar plezier in heeft.
De vorm van de 'bek' had ik niet zo gemaakt, omdat deze vormgeving zou kunnen klemmen of vreten bij wegdraaien van vleugel, bij opbouwen, of bij neer smakken.
De pen beter niet dieper steken dan het spant is. De A zuil moet versterkt zijn.
De vleugel hangt met de pen of pennen als het ware aan de vingertoppen in het spant, meer heb je niet nodig. Opdat het niet wrikt bij geforceerde of gestuurde aansluiting... als je begrijpt wat ik bedoel.
Heb wel wat voorbeelden. Schiet er nog wel plaatjes van.

Carbonbuis is sterker dan je denkt. Mag alleen niet gaan splijten, dan zakt het als een pudding weg, net als een eierschaal. Goed passend geplaatst, druk verdeeld.
Ik denk dan... proefstukjes afhangen met zaken zand... weet je wat het materiaal kan.

Niet alles flikkert zo 1,2,3 uit de lucht :-) Valt best wel mee.
 
Ik ben het met Peter eens dat die constructie met de haak niet echt safe is. Na een paar hardere landingen kan de haak verzwakken en dan is er niks om het op te vangen. Ik zo daar niet voor kiezen. Vorige week heb ik mijn Charter ingevlogen met een viertakt OS Surpass .40 erop. De vleugel heb ik met elastieken vastgezet. Gewoon een hoop elastieken gebruiken en het zit als een huis. Bij een buitenlanding op de hei (lege tank) niks aan de hand. Wanneer de vleugel met schroeven vast had gezeten dan had dat beslist schade opgeleverd. Wel grappig dat die dingen breekbouten heten. Voor een kist als deze zou ik dan voor 6mm gaan. Die breken echt niet. Vraag me niet hoe ik dat weet.
Elastieken verouderen en dat geldt ook voor kunststof bouten. Gewoon regelmatig vervangen, van de postbode krijg ik gratis steeds weer nieuwe ;)
Carbon buis als vleugelverbinder is imho niet echt veilig. Massief Carbon staaf zou nog kunnen. Nog beter is massief vierkant zoals je bij glaskisten terug vindt. Verder blijft die Charter een leuke kist. Wel moest ik bij die van mij het instelhoekverschil fors aanpassen. Met het zwaartepunt op de hoofdligger moest ik veel down bijgeven. Nu zit er iets van 5mm onder de achterlijst.
 
Tja, hoe kom ik daar in hemelsnaam bij?
Maar dat alle constructies legitiem zijn?
Technisch is het in ieder geval niet slim om een vleugel in voorwaardse richting volledig te blokkeren: bij een crash op de neus of een tik aan een tip gaat er of iets stuk op een manier die je liever niet hebt of het kneust en als dat niet opgemerkt wordt: zie ook het kommentaar van Maarten.
Aangezien het geen constructie van Robbe schijnt te zijn valt daar niets te verwijten. (excuus aan Robbe)
Dat inhaakconstructies veel voorkomen, zeker in bouwdozen, maakt ze nog niet legitiem.
Meestal worden ze ingegeven doordat het zogenaamd ''mooier'' is maar dan mag toch wel gezegd worden dat het technisch constructief een slecht idee is.
Overigens waarom, als het zo nodig moet, niet naar achter ingehaakt, dat scheelt al een heel stuk kwetsbaarheid.
Verder: ik weet best hoe sterk carbonbuis is, maar je geeft al aan: Mag niet gaan splijten (mag niet: dat maakt carbonbuis zelf wel uit;) maar ook slecht bestand tegen knik/piek-belasting: mooi maar tricky materiaal.
Ook ik, met toch enige ervaring op dit gebied, heb me recent toch nog vergaloppeerd (verkeerde inschatting en onderdimensionering) met als gevolg een hele heftige crash.
Dit een beginner als constructieadvies geven?
Niet alles flikkert zo 1,2,3 uit de lucht Valt best wel mee.
Om dit optimisme als advies voor de constructie van een beginnersmodel mee te geven?
Ik weet niet hoe Robbe zijn vleugelverbinding orgineel heeft bedacht maar aangezien de hele konstruktie nogal old-school is, is dat waarschijnlijk beter dan alle modificaties die hier gesugereerd worden.
 
ik gok dat we hier niet van alles tegelijk uit moeten gaan...

qua inhaakconstructies, persoonlijk vind ik het heel erg prettig om de vleugel altijd in het midden op het vliegtuig te zetten. Met elastiek kan dit, bij ff snel in elkaar zetten, wel een wat afwijken.
Ik heb wel eens met een elastiekje te weinig gevlogen, en dat vond ik erg spannend. Mijn trainer had dus geen inhaak apparaat.

In mijn achterhoofd gaat het gemak ook voor crashbestendigheid.
maak je iets om te schadevrij te crashen, komt het niet van de grond.
Ik heb nu 1 toestel met een soort inhaak ding, heeft al regelmatig de grond een beetje verkeerd gezien, en alles blijft heel.
geen crashes.. is een laagdekker, en ik land nog wel eens op een molshoop. of cros wind landing, en hij rolt ff weg met touch down.

mn dubbeldekker heeft al eens een soort radslag gemaakt. alles heel gebleven.

sleutelwoord is "te"
Maak het gewoon sterk, maak een goede haak.
je ziet hem iedere keer als je opbouwt en afbouwt, moet wel raar gaan als je niet opvalt dat de haak kapot is.
Heb je een keer een hele rare buiteling, zul je toch zowieso even moeten kijken of alles nog vast zit..

Nu crash ik niet zo heel regelmatig..
Maar bij mij blijft het iig heel.
en het moet toch ook wel gek gaan wil een vleugel er tijdens een vlucht vanaf komen.
dan ben je toch wat vergeten op de grond...

Blokkeren in de voorwaartse richting zie ik ook het probleem niet zo van..
 
Nu dacht ik dat dit draadje er een was van een beginner die een beginnerstoestel bouwt.
Het is dan een beetje raar om constructiemodificaties aan te bevelen die technisch gezien niet ok zijn, maar kennelijk om andere moverende redenen een persoonlijke voorkeur hebben.
Een opmerking als
'' Nu crash ik niet zo heel regelmatig..'' is dan wel een aardig zelfcompliment maar wat heeft een beginner hieraan en wat is hiervan het argument?

Wat de haak betreft:hier wordt een crash beschreven waarbij dus niet gezien is dat de haak verrot was, dus...
In mijn achterhoofd gaat het gemak ook voor crashbestendigheid.
maak je iets om te schadevrij te crashen, komt het niet van de grond.
Dit is wel een aardige persoonlijke motivatie maar technisch gezien ''bad practice''
het gaat bij goed construeren niet om schadevrij crashen maar om, bij veel voorkomende vormen van crashes met zo min mogelijk en zo goed mogelijk repareerbare schade weg te komen.

Blokkeren van een vleugel in voorwaardse richting: het probleem is het verschil bij een forse neuslanding; of een kapotgerukt romp en ontzette constructie plus deels kapotte vleugel, of wat wegspringend elastiek/ gebroken breekboutjes.
Kies maar welke constructie je een beginner, maar eigenlijk iedereen die wat minder overtuigd is van zijn vliegcapaciteiten moet aanraden.
 
Laatst bewerkt:
Beginner = elastiek.
Ik heb ook HEEL vaak mijn vleugel recht moeten, en dankzij elastieken kunnen, zetten in het begin.
Nu zou ik het nooit meer zo doen, maar ja dat landen gaat me nu ook wat beter af....
 
Vandaag mijn vleugel terug gekregen. Iemand heeft hem gevonden en in het clubhuis gelegd.

De haak is inderdaad gebroken.
Verder is de vleugel nog helemaal intact. Zelfs de folie is nog heel.

Morgen zal ik een foto maken.
 
Back
Top