als er nu 1 mindere cel in zit dan gaat deze gekke toeren uithalen met heel het pak.....ik dacht dat een balancer dan deze cel niet meer mee ging opladen en zo de andere cellen wel verder laad tot er weer eentje gek (vol voor dat heel het pak geladen is)begint te doen
blijkbaar werkt het zaakje dan helemaal anders.......ontlaad systemen heb ik genoeg gezien waar je accu packs kunt invast schroeven
en dan elke cel appart gemeten wordt
Je mag je eerst afvragen, wanneer je in een accu-pack een mindere cel krijgt….
Jan, in jouw uitleg bespeur ik niets wat refereert aan
zelfontlading wat op het ogenblik een
hot issue is bij de huidige sub-C cellen, volgens jouw definitie zijn al mijn packs rijp voor de chemobak. Als ik een pack helemaal vol laad en hem 3 weken laat leggen (normaal iedere maand een wedstrijd, 4 weken) dan is de ene cell nog voor de helft vol en sommige zijn dan dermate ontladen dat dit levensbedreigend is voor de levensduur (te diep ontladen). Wanneer ik een dergelijk pack
direct aan de lader hangt, dan zorgen de bijna lege cellen ervoor dat de delta-peak afslag veeeeeel te laat gedetecteerd wordt, met als gevolg dat de halfvolle cellen veeeeeels te heet worden (overladen). Volgens jouw definitie zou ten aller-tijde de
te hete cell juist de
mindere cell wezen en rijp voor de chemobak, dit bestrijd ik met klem en in mijn beleving is dit niet altijd juist, maar zelfs soms de
betere cell. Aangezien wij in de modelautowereld er nogal een handje van hebben om met hele hoge laadstromen te laden, gaan deze cellen er wel het snelst op achteruit, en komen ze als eersten in de chemobak.
@Raff, individueel laden is natuurlijk optimaal voor NiMh maar kennelijk nochtans niet optimaal te realiseren (deze laders staan regelmatig 2de hands te koop, waarom is dit, ze zijn toch “optimaal”???), vandaar dat individueel ontladen om de grote zelfontlading wat te neutraliseren, zo populair is in de modelautowereld. Zelf experimenteer ik op het ogenblik met cellen die een lange duur gelegen hebben en grote verschillen in
restlading hebben, ze de volgende behandeling te geven. [1] een dag voor de wedstrijd opladen met ongv 1500mAh, [2] daarna op een individuele cell-ontlader aansluiten en leeg trekken, [3] pas op de wedstrijddag een volledige delta-peak lading geven.
De theorie hierachter is dat ik ongelijke cellen met restlading niet bloot wil stellen aan een delta-peak afslag, met de schade die daaruit kan volgen, zoals ik ergens in bovenstaande uitleg beschreven heb, en wanneer je een pack eerst ontlaad en dan delta-peak laad, dan zijn de "te diep ontladen cellen" nog niet "op spanning" tegenover de andere cellen die met de ontlader wel zijn ontladen, en dan heb je nog steeds diezelfde "restladingsverschillen".
Het blijft natuurlijk een “lapmiddel” ten aanzien van een goede individuele lader, en het blijft natuur “mijn theorie”, en een mogelijke alternatieve oplossing voor het zelf-ontlaad probleem.
. Daarbij kwamen we ook in een ruimte, waar alle planken bezaaid lagen met cellen, die waren aangesloten op één of meerdere match-machines 8O. Elke cel zat daarbij in een klem, die met draden was aangesloten. Nu behoren accu's niet echt tot mijn interessegebied, dus ik heb verzuimd te vragen hoe dit proces helemaal in zijn werking ging. Daar heb ik nu wel een beetje spijt van.
