Het kampioenschap heeft plaatsgevonden. Er waren 4 deelnemers. Bert Gijsbertsen, met een model (de uit Engeland bekende Star) met balsa voorlijst en een Jak, terwijl de andere deelnemers, Fred Meijer, Leo Voss en Moniek Wakkerman met modellen met schuim-voorlijst en TYR's vlogen, al had Moniek ook twee modellen met een 'L'-motor, naar ik begreep voorlopers van de TYR. Bert en Leo hadden elk maar één model tot hun beschikking, maar konden daar de wedstrijd wel mee doorkomen. Moniek kon natuurlijk gebruik maken van Loet als pitman. De rest heeft voor anderen als pitman gediend.
In het voorbereidingsuurtje bleek het even moeilijk om de juiste afstelling te vinden, wel snel, maar ook zo dat de motor in krappe manoeuvres wel bleef doorlopen. Toen de wedstrijd echter begon liepen alle motoren eigenlijk goed genoeg. Op het punt van motoren en modellen is er geen materiaalpech geweest, laat staan dat iemand daarop is uitgevallen. Dit kenmerkt denk ik de 'professionaliteit' van de deelnemers, tenslotte allen door de wol geverfde F2D vliegers.
Het weer was te doen. Het heeft wel lange tijd constant gedruppeld, maar regen, wind en kou vielen mee. En zoals het vaker gebeurd: toen de laatste heat gevlogen was stopte de regen en brak de zon zelfs door! De eerste (naar mijn mening zéér mooie) bout tussen Bert en Moniek werd gevlogen met streamers van gewoon crepepapier. Omdat die in de tweede heat vanzelf uit elkaar gingen vallen is overgestapt op F2D-streamers, die om de last op de modellen wat te verminderen zowel aan het touwtje als de streamer zelf een halve meter werden ingekort. Wat mij opviel is dat er maar in één van de daarop nog volgende heats hits (door beide partijen één) werden gescoord. Ik heb toch de indruk dat dit aan de streamers lag.
Er waren 6 bouts. In de vlucht van Fred tegen Moniek, waarin zij als ik het mij goed herinner beiden één hit scoorden, ontstond een tijdwaarnemingsprobleem waardoor de exacte luchttijd van Fred niet bekend was. Wel was het met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zo dat de luchttijd van Moniek hoger was dan die van Fred, zodat zij de heat gewonnen zou hebben als er geen tijdwaarnemingsprobleem was geweest. Fred eiste omdat zijn luchttijd nu eenmaal niet goed was geklokt wel een reflight, en scheidsrechter Rob Olijve kende hem die toe, omdat het nu eenmaal om een NK ging, waarin goed geklokt moest worden. In de reflight werden geen hits gescoord, maar er vonden wel twee mid-airs plaats, waarbij ik mij kan voorstellen dat Moniek iets fanatieker en wat onvoorzichtiger was. Na de laatste botsing was het model van Moniek niet luchtwaardig meer en won Fred op luchttijd.
Ik neem hier zelf geen standpunt over in, ik kan me bij beide standpunten iets voorstellen, maar dat Moniek hier niet blij mee was zal wel duidelijk zijn. Ik denk dat als haar winst in de oorspronkelijke vlucht had geteld, zij Nationaal kampioen was geworden. Nu werd, als ik het mij goed herinner, Leo 4e, Bert 3e, maar misschien draai ik die twee om, Moniek werd 2e en Fred Nationaal Kampioen 1,5cc combat.
Hoewel ik mij realiseer dat ik er ook zelf niet klaar voor was, denk ik toch dat een aantal andere vliegers dit kampioenschap ook mee had moeten kunnen vliegen.
Om 14.00 uuur waren we klaar. We danken de vliegclub in Boxmeer allerhartelijkst, met name voor de verzorging van de inwendige mens (koffie, fris en koek) die belangenloos (althans, zo begreep ik het) ter beschikking werd gesteld, net als het veld zelf en hun clubhuis. Hoewel ik het wel op prijs stel dat zoveel mogelijk klassen op het NK op de Peel worden gevlogen vond ik het wel zo relaxt dat hier alleen op deze klasse geconcentreerd hoefde te worden. Misschien is herhaling op deze manier om die reden toch wel te overwegen ...
Ik denk dat we Rob Olijve als scheidsrechter en Bert en Sander van der Meij en Jacco de Ridder die samen met een lid van de Boxmeerse club voor de tijdwaarneming zorgden natuurlijk ook bedankt mogen worden.
PP
