Nog ééén keertje dan.... Mischien wel de laatste charter ooit....

Helaas, geen lijstensnijder te pakken weten te krijgen, dus dan maar "ouderwets"....

 

Hey Bert, er zwerven genoeg 2D frees machines rond op dit forum, effe je tekening digitalizeren (auw) en of in Cad zetten.

Ps: Je weet dat dit ding maar 1 (een) rotor heeft?

 

Digitaliseren? Ga jij eens GAUW je mond spoelen? Dit is nog een echte acoustische Charter, ja?

 

En het resultaat van een dag lang tussen de bedrijven door zo nu en dan een latje plakken, een latje op maat schuren, en nog wat meer plakken, een stukkie 1 mm balsa er op fröbelen, en wat in vorm schuren...

Éénzijdig ingedekt, deden we vroeger ook allemaal op de club waar ik heb leren vliegen: minstens 2 keer zo sterk voor maar een fractie meergewicht (de officiële constructie woog 33 gram, eenzijdig ingedekt 43 gram). Het ziet er in de lucht ook beter uit trouwens, want het stabilo is nu niet meer doorschijnend....




Tijd om het bier open te trekken (en de stofzuiger tevoorschijn te halen....)

 

Heb de Charter een kadootje gedaan....



Ben er nog niet geheel en al over uit... Kapje is netjes en strak gemaakt, maar om eerlijk te zijn, het valt nogal érg ruim om de rompneus. Aangezien de Charter romp enigszins spits toeloopt, en tweetaktmotoren tamelijk kort zijn, zal dat vermoedelijk wel redelijk uitkomen. Een Viertakt is wat langer, de kap moet dus wat meer naar voren, en er ontstaat best wel een kier tussen kap en rompneus. Het weegt ook nogal: 80 gram... Dit komt vooral doordat het geprofileerde frontje min of meer "volgegoten" is met hars... Lastig wat aan te doen.

 

scheelt weer lood in de neus

 

mooi die kap.

 

Nou... met een 450 gram zware viertakt en 120 gram ontsteking in de neus, had ik al niet te klagen over gewicht vooraan....
De huidige Charter vliegt ondanks een geheel triplex romp al met iets van 60 gram lood in de staart....

Absoluut.... Maar ik weet serieus nog niet of ik hem ga gebruiken.... want ik vind hem érg zwaar.... De kans is groot dat hij op de thuisblijvende Charter eindigt: die word per slot van rekening 200 gram lichter in de neus....

 

Stabilo dan toch maar 2 zijdig indekken..... met 2 mm rvs?

 

Kan dit bericht niet wissen. Wat is dat voor onzin...

 

Wie weet....

Maar eerst maar eens afwachten wat het allemaal gaat doen...

 

Ondertussen is de 8 mm massief Carbon staf binnen, alsmede een stuk zuigend hier om heen passend dunwandig Alu-buis.

2 verbinders zijn hoogstwaarschijnlijk al genoeg, wellicht doe ik er drie.

Heb besloten géén Triplex te gebruiken, maar 12 mm hard Balsa, en wel om reden dat de Triplex spanten sterk zijn, maar nog steeds maar een 3 mm brede lijmverbinding met de indekking geven, en dáár moet de sterkte vandaan komen.
Ik heb niks aan spanten die sterk zijn, maar bij de eerste de beste tik door de beplanking heen piepen.

Ik hoop dat dit goed uitpakt, maar ik heb er alle vertrouwen in.


De grootste uitdaging zal gaan worden om die buizen zodanig in de vleugels te krijgen, dat ze exact parallel en op exact dezelfde afstand in beide vleugelhelften komen. Je hebt namelijk zo weinig aan een vleugel die niet in elkaar gestoken kan worden....

Al met al gaat me deze modificatie t.o.v. het origineel ongeveer 75 gram extra gewicht kosten....

 

Waarom dan niet vertouwen op de ervaring/tips die je hier worden geboden?

 

Combinatie van factoren...
-Omdat ik, gebaseerd op het materiaal wat ik in handen heb, DENK dat dit zelfs sterker is (maar dat moet ik dus "nog effe" bewijzen..
-Omdat ik meer en betere spullen heb om balsa te bewerken dan dat ik Triplex kan bewerken (kan wel maar gaat langzaam en moeizaam)
-Omdat ik eigenwijs ben en graag niet de platgetreden paden bewandel.

Maar hoofdzakelijk omdat mijn hersens nu eenmaal zo werken: ik heb een idee in mijn hoofd, ik gebruik het forum als klankbord, en pik uit wat er gezegd word, dátgene mee wat ik denk dat beter is, of mijn eigen idee verbetert. Soms is dat niets, soms is dat alles, meestal is het er iets tussenin.
Het oorspronkelijke idee wat ik had, is al minstens twee keer aangepast op basis van wat hier gezegd is. Alleen dat lezen jullie hier niet....

 

Wat betreft de deelbare vleugel.
Waarom niet de vleugel hier bouwen in 2 stukken en die meenemen in de koffer samen met wat epoxy, een strip glasvezel en een wat folie. Daar de boel afmaken. In principe heb daar dan alleen een strijkijzer en een bakje met roerijzer nodig om de twee delen samen te voegen. O, ja ook nog een kwast...

 

omdat ik hem dáár OOK moet vervoeren.... EN opslaan....
Gewone Indonesische woninkjes zoals ik daar heb, zijn nogal klein (kleiner dan de gemiddelde camping bungalow...).

Het bouwen gaat gestaag verder... één ribbe per 15 minuten. Zodra ze allemaal op de onderste ligger staan, gaat de rest vrij vlot, maar het plaatsen van de ribben kost dus zo'n 3 uur (12 ribben) per vleugel....



En daar is dan toch die veel besproken tipverdraaiing...

 

Tsjonge jonge.... waarom toch zo zwaar bouwen....?

Een kartonnen huls en enkele triplex ringetjes op de balsa ribbetjes hadden ruimschoots volstaan.
Ooit als eens een Extreme Flight bekeken? (ja, I know, ARF, electro, blablah ;-) ). Kartonnen huls, flinterdunne ribbetjes. Kan je volgas verticaal rollend als een gek mee naar beneden komen en dan in een snap trekken van hier tot in Tokio... Breekt niet... breekt gewoon niet. De methode volstaat zeker en is echt wel een pak lichter.

Maar het zal uiteraard wel vliegen

 

Die stukken metaal blijven niet aan die vleugel vast zitten hoor....

Hoezo zwaar??? Er zit geen enkel stuk hardhout in die hele vleugel....
Naar verwachting gaat deze hele vleugel, vliegklaar ongeveer 550 gram wegen, inclusief de verbinders en de aluminium buis, de bespanning, servo's en rolroeren.
De ondeelbare vleugel van "die andere charter" weegt nagenoeg 500 gram, en dat is zonder rolroeren, servo's etc... Die vleugel was met servo's en rolroeren ongeveer 600 gram geworden, en met verbinders minstens 650, tot wellicht 700 gram....
Hoezo, zwaar????

Voor wat betreft sterkte: ik kan me daar geen reparaties veroorloven.... Het moet dus gewoon in één keer goed. Voor de rest heb ik mijn materiaalkeuze al uitgelegd geloof ik....

 

Ah ok

Ik ben deels een klassieke-kisten-maar-dan-electrobouwer-dus-kan-het-lichter Bert, dus ik word een beetje ongemakkelijk als ik ganse balsablokken zie (ten onrechte weet ik ook wel).
Ik weet ook wel dat een Charter van 2200 gram, 2400 gr of 2600 gr allemaal vliegt.

Ik ben positief benieuwd naar het resultaat!

Tsja, om het met een echte dooddoener te stellen: als je je ginds geen reparaties kunt veroorloven moet je er ook niet vliegen ;-) (je weet wat ik bedoel, en ik weet ook wel dat het niet dat is wat jij bedoelt).

 

lekker duidelijk... ! Inderdaad, ik weet wat je bedoelt, en het is niet wat ik bedoel
Ik moet gewoon een kist hebben die betrouwbaar is. Qua motor, en qua constructie.
Ik denk, dat ik dat wel bereik.
Eerlijk is eerlijk, als een eendelige vleugel practisch haalbaar zou zijn, zou ik dat doen, maar ik moet nu eenmaal rekening houden met de vliegreis (dus het moet in een (weliswaar speciaal gemaakte) koffer passen), de opslag ter plaatse (alweer die koffer) en het transport, wat best wel eens per motorfietsje zou kunnen blijken te zijn (dus alweer die koffer).

Als je kijkt, hoe sommige vliegers dáár, hun toestellen vervoeren, dan hou je je hart vast: Op de brommert, verdeeld over 2 of 3 plastic tasjes en een rugzak, alle startspullen mee, drie losse flessen (Nitro, Methanol, olie) en ter plekke brandstof mengen, enzovoorts enzovoorts.
Modelvliegen is daar nog écht een avontuur... Maar dat is mij wat te gortig. De 4 weken dat ik daar ieder jaar ben, wil ik gewoon kunnen vliegen, ik wil niet de hele dag op pad zijn om brandstof te bemachtigen, of uitzoeken waar ik reparatiemateriaal kan krijgen....