Ik heb zelf geen idee hoe een transistor werkt
Je zou het, met een beetje fantasie, als een soort van heel klein "relais" kunnen zien: een heel kleine stroom door de basis (b), maakt de verbinding tussen emittor (e) en collector (c) geleidend, waardoor daar een veel grotere stroom kan lopen. Binnen bepaalde grenzen is de collectorstroom evenredig met de basis stroom (alleen vele malen groter) maar meestal wordt de weerstandswaarde zodanig gekozen dat het ding in de praktijk bij inschakeling volledig verzadigt en gewoon als aan/uit schakelaar fungeert.
Als de contactpuntjes sluiten, loopt er vanaf de plus van de batterij een heel klein stroompje via emittor (e) en basis (b), door de weerstand (die tot taak heeft de basis stroom beperkt te houden, anders verbrand de boel), en de puntjes, naar de massa. Uiteraard moet de killswitch dan wel gesloten zijn.
Hierdoor wordt de overgang tussen emittor en collector óók geleidend, en die kan voldoende stroom geleiden om een magneetveld in de primaire spoel op te bouwen.
Openen de puntjes, dan valt de basisstroom weg, houd de transistor op geleidend te zijn, en stort het magneetveld in elkaar, wat een fikse inductie-piek in de secundaire spoel oplevert, en dus een vonk.
Tenminste, zo zóú het moeten werken, maar ik kan de vinger er niet precies op leggen, maar het schema komt mij wat vreemd over.
Het kan zijn dat mijn kennis onvoldoende is, maar gevoelsmatig zeg ik dat die Wiki-pagina niet geheel en al correct is.... Met name dat stukje over die LC kring en wisselstroom, dat komt mij heel erg ongeloofwaardig over.
Het tweede stukje, over het opladen van de condensator lijkt mij ook stug: het opladen van de condensator zorgt juist dat er nog heel kort een stroompje door de primaire spoel kan blijven doorlopen, en levert mijns inziens juist een minder snelle collaps van het magneetveld op. Niet veel, juist genoeg om de vonk tussen de contactpuntjes te onderdrukken. Ik kan mij tenminste van vroeger herinneren dat brommertjes met een kapotte condensator in de ontsteking stoorden als een dolle, maar er verder niet minder goed om liepen.... ze gingen alleen wel contactpuntjes vreten. Slechte puntjes, weinig stroom door de primaire spoel, en dus een zwakke vonk. Die verklaring vind ik eerlijk gezegd geloofwaardiger dan dat de condensator zélf verantwoordelijk is voor een krachtige vonk.
Niet verwarren met een Capacitive Discharge ontsteking, want dáár komt de energie voor de vonk wél uit een opgeladen condensator.
Maar ik kan er helemaal naast zitten, is heel erg lang geleden dat ik met regelmaat met "puntjes-ontstekingen" werkte.
met een condensator en hoogspanningsspoel ken ik wel , nu heb ik een afbeelding op het net gevonden waarbij de condensator vervangen wordt door een transistor , alle gegevens staan erop behalve welke transistor te gebruiken , of maakt het niet uit ?
Kijk maar eens goed hoe die diode is geschakeld. Probeer je dan voor te stellen onder welke voorwaarden er stroom door die diode gaat lopen. Die stroom kan alleen gaan lopen als of de spanning omkeert of als er een negatieve spanning ontstaat, wat dus feitelijk gebeurt.
