Fotor
Forum veteraan
Allereerste het holle profiel.
Een hol profiel geeft niet meer lift omdat de onderzijde hol is. Zo'n profiel geeft meer lift doordat het meer welving heeft. En de grote welving zorgt ervoor dat de onderkant hol wordt. De welving is de mate van 'kromming' van het profiel. Een profiel met meer welving, dus dat 'krommer' is, kan meer lift leveren bij een gegeven snelheid.
Holle profielen worden tegenwoordig nog maar weinig toegepast. Vroeger zaten ze veel op zwevers. Zwevers met holle profielen hebben vaak een hele lage minimum vliegsnelheid en een hele lage minimum daalsnelheid, dat vond men vroeger belangrijk. Het grote nadeel is echter dat ze bij wat lagere invalshoeken (dus bij hogere snelheden) al heel snel slecht gaan presteren. Het bruikbare snelheidsbereik van deze zwevers is dus erg gering, en als er een beetje wind staat penetreren ze erg slecht. Tegenwoordig worden profielen met minder welving gebruikt. Dat geeft een iets hogere minimum daalsnelheid, maar een veel groter bruikbaar snelheidsbereik en een betere glijhoek.
Dan de S-slag bij vliegende vleugels.
Bij de meeste vliegtuigen is het zo dat de vleugel uit zichzelf wat voorover wil kantelen. Dat komt door de verdeling van druk over het profiel. Dit wordt tegengegaan door het stabilo, dat een heel eind achter de vleugel licht naar beneden duwt (is lang niet altijd waar, maar ik ga even uit van een sterk versimpelde weergave).
Als je bij een vliegende vleugel een zelfde profiel zou gebruiken wil het ook voorover kantelen. Dat gaat snel richting grond..... Dus zal je ter compensatie wat 'up'' moeten geven. Dat kan je doen door daadwerkelijk de roeren wat omhoog te zetten, of door de 'up' uitslag al in het profiel te verwerken d.m.v. een S-slag.
Om te demonstreren wat de S-slag doet met de drukverdeling rond het profiel 2 afbeeldingen.
Profiel zonder S-slag (MH-32):
Profiel met S-slag (MH-49):
De drukverdeling op de achterzijde van het MH-49 profiel is duidelijk anders, daar wordt eigenlijk wat negatieve lift opgewekt om het profiel een moment achterover mee te geven. Een profiel met S-slag presteert rekentechnisch vaak wat minder door deze negatieve lift aan de achterkant, maar dat kan bij een goed vliegtuigontwerp gecompenseerd worden doordat je geen weerstand meer hebt van staartdelen en een grote romp.
Een hol profiel geeft niet meer lift omdat de onderzijde hol is. Zo'n profiel geeft meer lift doordat het meer welving heeft. En de grote welving zorgt ervoor dat de onderkant hol wordt. De welving is de mate van 'kromming' van het profiel. Een profiel met meer welving, dus dat 'krommer' is, kan meer lift leveren bij een gegeven snelheid.
Holle profielen worden tegenwoordig nog maar weinig toegepast. Vroeger zaten ze veel op zwevers. Zwevers met holle profielen hebben vaak een hele lage minimum vliegsnelheid en een hele lage minimum daalsnelheid, dat vond men vroeger belangrijk. Het grote nadeel is echter dat ze bij wat lagere invalshoeken (dus bij hogere snelheden) al heel snel slecht gaan presteren. Het bruikbare snelheidsbereik van deze zwevers is dus erg gering, en als er een beetje wind staat penetreren ze erg slecht. Tegenwoordig worden profielen met minder welving gebruikt. Dat geeft een iets hogere minimum daalsnelheid, maar een veel groter bruikbaar snelheidsbereik en een betere glijhoek.
Dan de S-slag bij vliegende vleugels.
Bij de meeste vliegtuigen is het zo dat de vleugel uit zichzelf wat voorover wil kantelen. Dat komt door de verdeling van druk over het profiel. Dit wordt tegengegaan door het stabilo, dat een heel eind achter de vleugel licht naar beneden duwt (is lang niet altijd waar, maar ik ga even uit van een sterk versimpelde weergave).
Als je bij een vliegende vleugel een zelfde profiel zou gebruiken wil het ook voorover kantelen. Dat gaat snel richting grond..... Dus zal je ter compensatie wat 'up'' moeten geven. Dat kan je doen door daadwerkelijk de roeren wat omhoog te zetten, of door de 'up' uitslag al in het profiel te verwerken d.m.v. een S-slag.
Om te demonstreren wat de S-slag doet met de drukverdeling rond het profiel 2 afbeeldingen.
Profiel zonder S-slag (MH-32):
Profiel met S-slag (MH-49):
De drukverdeling op de achterzijde van het MH-49 profiel is duidelijk anders, daar wordt eigenlijk wat negatieve lift opgewekt om het profiel een moment achterover mee te geven. Een profiel met S-slag presteert rekentechnisch vaak wat minder door deze negatieve lift aan de achterkant, maar dat kan bij een goed vliegtuigontwerp gecompenseerd worden doordat je geen weerstand meer hebt van staartdelen en een grote romp.
Laatst bewerkt door een moderator: