Twee geleiders met een diëlectricum ertussen (Niet geleidend materiaal, dus de isolatie) vormen een condensator. Bij hogere frequenties gedraagt een condenator zich als kortsluiting.
Dit klopt ongeveer, in ieder geval is het zo dat de weerstand van een condensator steeds lager wordt als de gebruikte frequentie hoger wordt.
Dit effect kun je voordelig gebruiken:
Koolstof is een goede geleider, dus kun je koolstof onderdelen electrisch gewoon als metaal zien.
Ik heb een zwever gehad met een koolstof buis als romp, de antenne had ik binnenin de romp lopen, kwam er aan de achterkant niet uit. Dit werkte prima omdat de antennedraad als een condensator naar de koolstofbuis werkt. De koolstofbuis zelf gaat daardoor als antenne werken.
Hetzelfde effect gebruik ik bij een Micromagic zeilbootje, de mast is hier een 6mm koolstofbuis, de antennedraad zit binnenin de buis en zorgt ervoor dat de buis als antenne werkt, prima reikwijdte.
Maar.....................pas op:
Het ligt even anders bij een boot waar je de gehele koolstof romp a.h.w. als antenne wilt gebruiken door de antenne aan de binnenkant van de romp te plakken en misschien ook nog wel een stukje buiten de koolstof romp te voeren. Helaas geeft dit problemen omdat de koolstof romp over een groot oppervlak in het water ligt.
Dit geeft ook een condensatorwerking, helaas nu met als resultaat een verzwakking van het ontvangstsignaal naar aarde (via het water), dus een slechte reikwijdte.
Bij de zwever en het (plastik) zeilbootje heb je dit probleem niet.
Mijn conclusie: bij een koolstof bootromp moet je de antennedraad zo kort mogelijk buiten de romp zien te krijgen en uit de buurt van het water zien te houden.
