Scratch built trawler "Hemerica" 1:25 met scheepshelling

Jan, Hangt er een beetje van af waar je je servo plaatst. Er zitten (waarschijnlijk) twee armen aan je servo en is met de tweede iets te "doen". Was een beetje schetsend bedoeld, dus neem het niet al te serieus. Maar intussen draaien de raderen, om met ene Sjoerd te spreken. Je moet maar kijken wat er mogelijk is. Geen idee of er in het echt iets tussen de nood stuurinrichting en de roerkoning gefabriekt moest worden om met talies aan dek te kunnen sturen. Waarschijnlijk wel en zijn een paar mooie talies aan dek wel een aardig detail. Misschien een beetje beroepsdeformatie van me en dan gaan mijn gedachten met me op de loop. Maar er zijn ergere dingen denk ik dan maar. Hoef niet meer te schrijven: Maak er een mooi schip van, want dat doe je al. En wij, al likkebaardend, maar meegenieten! Reken maar, dat het afzien was als er op die manier gestuurd moest worden. Gr. Klaas.

 

Klaas,
Met een servo het roer bedienen en ook de helmstok van noodvoorziening gaat niet lukken. Gewoon omdat de helmstok op de afneembare bovenbouw zit. Dus dit zou dan alleen kunnen met een aparte servo onder het dek van de opbouw. ,
Ik krijg overigens wel de indruk uit alle foto's die ik heb, dat de helmstok voor de noodvoorziening op de opbouw gewoon een vast deel is van het mechaniek. Waarom ook niet? En dus dan ook permanent meebeweegt bij iedere stuurbeweging.
Maar suggereer je ook dat de talies er altijd bij lagen......? Zo,ja , dan zouden die niet vastgemaakt kunnen zijn aan de helmstok, maar dan toch en op de een af andere manier op het dek klaar moeten liggen... . Zo'n detail kan ik zeker toevoegen als ik zou weten hoe dat zit... , maar ik heb daar verder geen beeldmateriaal van..

Een mooie vraag voor op het forum..
Wie weet of , en zo ja, hoe, de talies van de noodstuurinrichting in normale omstandigheden aan dek lagen?

 

Hallo Jan, Als op het echte schip de roerkoning doorloopt naar de noodstuurinrichting en dat gedeelte mee beweegt, dan werden de talies alleen maar ingschoren indien nodig. Ze zullen wel ergens binnen opgeslagen zijn (geweest). Erbij laten liggen in weer en wind is niet goed voor touw en blokken. Op veel schepen is het denk ik zoeken geweest als bij controle door de scheepvaartinspectie het geheel moest worden getoond en desnoods ingeschoren. In theorie horen die dingen gebruiksgereed te worden bewaard. In de praktijk werd het ergens anders wel eens voor gebruikt en niet altijd terug gelegd of gehangen op de daarvoor bestemde plek. Tijdens de visserij zal er geen tijd aan zijn besteed. Vaak zie je dat noodvoorzieningen als stiefkind worden behandeld. Hoort niet, maar het gebeurt wel. Meestal sta je er niet bij stil. Zit net te bedenken dat toen ik in mijn jonge jaren schipper werd op een tankertje met kettingstuurwerk, me ook niet heb afgevraagd of er noodschalmen voor een reparatie aan boord waren en waar die dan lagen. Bij een van mijn voorgangers is de ketting wel eens gebroken. Maar dat zit je dan jaren later nog eens te bepraten bij een borrel. Gr. Klaas.

 

Denk dat ik die talies maar even vergeet.
Voordeel van mijn tijdelijke immobiliteit is ruim tijd hebben voor de hobby.
Vandaag besteed aan het maken van de laatste onderdelen van de schroefas. Dit alles om de romp aan de buitenkant verder te kunnen gaan bewerken.
Ook al zal ik weinig varen, ik wil wel de aandrijving technisch helemaal in orde hebben.

De koker is opgebouwd uit wat restmaterialen.
De schroefas draait droog vrijwel speling vrij in kogellagers.
Ook bij de schroef heb ik een RVS (spatwaterdicht) kogellager . (Ik denk dat het in combinatie met voldoende vet kan, maar mocht dat toch niet bevallen kan ik daar altijd nog een lagerbus in zetten).
Bij de "oplevering" doe ik er nog wel even nieuwe schone lagers in.


De schroefaskoker wordt afgevuld met vet en voor het onderhoud is in het aluminium eindstuk een vet kanaal aangebracht.
Bij de afmontage wordt het vet-kanaal vastgezet tegen het spant en komt er bovenop nog een smeernippel.

Ik heb goede ervaringen met tandriemen, en die ga ik hier ook toepassen. Stil en geen problemen met uitlijnen.
Bovendien is de romp ter plaatse erg scherp waardoor een motor redelijk ver naar voren zou moeten om toch een beetje in lijn te komen. (is in het echt ook zo...) .
De motor kan misschien boven de schroefas komen. Dan kan ik nl voorin de batterijen heel laag onderin leggen. Volgens mij geeft dat de beste stabiliteit..
Het tandwiel dat er nu opzit had ik nog liggen, maar zal waarschijnlijk toch een iets groter exemplaar in moeten.
Het berekende toerental voor de schaalsnelheid met deze schroef is ca. 2000 omw/min zijn (is incl. 10% extra als reserve) .
De goede overbrengingsverhouding zal ik bepalen als ik de juiste motor heb gevonden.

Wordt vervolgd

 

Al enig idee Jan of je met of zonder borstels in de motor wilt werken en ook al enig idee van het voltage? Hangt deels van de ruimte voor de accu af en het gewicht dat je nog kunt toevoegen. Ook de diameter van de schroef speelt een rol natuurlijk. Zelf heb ik in mijn sleepboten een 3-tal Bühler borstelmotoren in bedrijf. Ze draaien op 12 Volt en trekken met gemak een 60 mm schroef in een straalbuis. Ook wel zonder straalbuis 65 mm vierblads aan gehad. Draaien dan ongeveer 3000 toeren. Met een vertraging van 1:1,5 zit je aan het door jouw genoemde toerental. Genoemde motoren hebben aan weerskanten een afgeplatte 4 mm as en zijn kogelgelagerd. Motoren zijn geheel gesloten en inwendig ontstoord. In de eindflenzen zitte 4 gaten met M4-draad. Stroomverbruik op 12 Volt ongeveer 1 Ampère. Het lijkt wel of ik er aandelen in heb, maar dat is niet zo. Het zijn niet de goedkoopste, maar zo te zien gaan ze een mensenleven mee. Ongetwijfeld zijn er ook andere geschikte motoren te vinden. Gr. Klaas.

 

Klaas , ik ga voor een "ouderwetse" borstelmotor. Het hoeft niet snel te zijn.
Het toerental is laag, en ik heb ruimte en voldoende draagvermogen beschikbaar.
Dus zo'n Bühler lijkt me inderdaad een prima optie. Ik heb/had er ook twee in mijn Smit Enterprise en die hebben me ook nooit teleurgesteld.
..

 

Begonnen met een van de vervelendste en tijdrovende klussen.
Nl. het gladmaken en voorbewerken van de romp voor het aanbrengen van een glasmat.

Ik heb de romp gebouwd op spanten en bekleed met twee lagen van ieder 2 mm dikke latten.
Doordat voor het aanbrengen van een tweede laag de vorm al behoorlijk strak is gemaakt, valt het plamuur en schuurwerk wel mee. .
Wel moesten de vloeiende lijnen van het achterschip bij het aangepaste schroefraam nog even aangepakt worden.
Zitten nog een paar hele kleine oneffenheden in, maar verder lijkt de romp strakker dan het origineel....




Het schip heeft een hele scherpe boeg en deze is best kwetsbaar. Dus daar heb ik tussendoor een strip ingezet en
+


Ik weet nog niet ofdat ik voor de afwerking met een glasmat nu beter polyester of epoxy kan gebruiken.,
Ook in dit forum worden beide materialen gebruikt en eigenlijk vind ik geen grote praktische verschillen wat betreft de functionaliteit. Lijkt vooral een kwestie van persoonlijke voorkeur...
Maar omdat ik geen enkele ervaring hiermee heb denk ik eigenlijk toch eerst aan polyester omdat de verwerking wat minder kritisch lijkt..

Daarom mijn vraag: Wat zijn nu de grote voordelen van het een of het ander....

 

Jan, Wil mezelf geen expert noemen, maar heb met beide producten gewerkt. Mijn voorkeur gaat uit naar epoxy met dun glasweefsel (keper) doek. Zowel epoxy als polyester zijn bij het verwerken beide slecht voor de gezondheid. Dus lees je goed in en zorg voor goede veiligheidsmiddelen. Polyester blijft heel lang een nare geur afgeven. Ook tijdens zagen, schuren. Het blijft enigszins plakkerig. Wel te verhelpen door in de laatste laag iets (ben even de naam kwijt, glycerine?) toe te voegen. Epoxy geeft geen nare geur af, maar geeft wat meer risico voor het oplopen van een allergie. Mijn voorkeur voor dun weefsel is dat je weinig oneffenheden krijgt bij overlap, dus weinig schuur en plamuurwerk. Ook goed rond randen te vormen. Op mijn laatste scheepje zit geen gram plamuur en ik heb er weinig aan hoeven schuren. Heb wel zorgvuldig gewerkt. Kijk maar even in mijn bouwverslag. Staan diverse goede tips in. Het verhaal van de bruine tape is voor jou niet van toepassing. Gr. Klaas.

http://www.modelbouwforum.nl/threads/multiknikspant-coastertje.229450/

 

Zeker voor dun weefsel kiezen met deze al mooie gladde romp. Dit zal er mooier overheen vallen en minder oneffenheden geven dan bij gewoon glasvezelmat. De ervaring van "plakkerig" bij polyester heb ik zelf niet. Ik kon het goed schuren en zagen en bij deze buitentemperaturen kun je het ook nog gewoon buiten verwerken.

 

Ik was misschien niet helemaal duidelijk, maar het gaat natuurlijk wel glasweefsel worden.
Maar de reacties van Klaas en Kees geven precies aan waarom ik de vraag over de keuze tussen polyester en epoxy stelde. Beide hebben hun verschillende voorkeur en/of ervaring. Zal ik nog even over nadenken....

De romp heb ik intussen toch redelijk strak geschuurd.
Vanwege mijn tijdelijke immobiliteit door mijn afgescheurde achillespees nu nog maar wat vulwerk gedaan.
Op de punt op het voordek moet nog constructie om de kabels te geleiden.
Gemaakt van messing en bestaande uit een oog in het midden met klampen links en rechts.
Bovenop het oog zit een montage punt voor de voorste staag naar mast.



en zo komt dat het voordek.

wordt vervolgd.

 

Mijn geduld past in een heel klein emmertje, maar voor dat van jou heb je denk ik een wasketel nodig! Schitterend werk Jan. Wat zouden ze door dat gat onder de voorstag hebben gestoken? Geen boegspriet, want daarvoor is de diameter te klein. Gr. Klaas.

 

Klaas, denkend aan de discussie over het binnnenhalen van het anker m.b.v. de grote lier, (zoals Kees de Mol dat heeft uitgelegd) ben ik geneigd te denken dat dit gat daarvoor is voorzien. Dit is nl. de enige stevige doorvoer die op het voordek te vinden is.
Zoals ik het nu gemaakt heb is het oorspronkelijk gebouwd. Op recentere foto's , ( ook op het museum schip) zit er nu een rol voor. Dat zou deze gedachte kunnen ondersteunen.

 

Ik heb nog ergens een foto die misschien nuttig kan zijn. Ga ff zoeken voor je.

 

De golfbreker op het voordek toch maar opnieuw gemaakt. Van hout kreeg ik niet de gewenste originele holle vorm.
Nu gemaakt uit 0.8 mm messing. Ook de 6 steunen achter tegen de golfbreker volgens origineel model toegevoegd. (op het museumschip zitten nu simpele rechte steunen aan de voorkant)

Nu nog wat kleine aanpassingen vanwege de bollling van het dek en dat kan dit ook weer van het lijstje.

wordt vervolgd

 

12074839_609826169157254_7191229674834610732_n door Kees de Mol geplaatst op 3 sep 2017 om 12:48

Op de boeg van het schip links zie je het anker liggen door het oog getrokken.

 

Kees, geweldig.
Dank je wel. Dit maakt veel een stuk duidelijker voor me.
Jan

 

Afgezien van het relingwerk zijn nu de laatste onderdelen op het voordek gefabriceerd. Alles even dry-fit opgezet om een beeld te krijgen van de mogelijke loop van de ankerketting.
Dus eerst door het oog op de boeg en dan verder doorlopend tot de grote lier op het lagergelegen hoofddek.
Het verklaart zo ook de functie van de twee steunen op het voordek waarover ik eerder al vragen had.

Voor de enkele bolder vlak achter het oog op het voordek heb ik nog geen verklaring,.
Op de foto ligt de ketting op de bolder, en ik vermoed dat deze bolder gebruikt werd om de kabel en de ketting te kunnen verbinden. Met de kleine kraan kan dan zowel het anker worden gehesen als ook de ketting in de kettingbak worden getild.




En zo geeft dit ook een functie aan twee geleiderollen naast de mastvoet.
De ketting ligt hier over allebei de steunen op het voordek. Tussen de steunen zitten twee kleine "openingen" voorzien van tralies.
Dat kunnen ook ruiten zijn, maar daar ben ik nog niet achter....

Ben intussen gelukkig weer redelijk mobiel en heb mijn boodschappen lijstje al gemaakt. Volgende week op stap om mijn voorraad bouwmaterialen weer op pijl te brengen..Kan ik bijv. weer verder met het tweede scheerbord. .

wordt vervolgd.

 

Nadat de romp strak is gemaakt moest het potdeksel er nog op. Inclusief het kleine afgeronde randje bovenop bij de buitenrand.
Daartegen komt, als de romp is afgewerkt met glasweefsel, nog een randje buiten-langs om de hele omtrek (behalve op het voordek).

Eerst was de verschansing nog wat "instabiel", maar met het potdeksel kon ik de verschansing helemaal stroken en versterken.



En nu het potdeksel erop zit ook maar begonnen met de fabricage van de staanders.De staanders zijn van 1mm triplex, en hier zet ik er een klein randje van 2 mm breed tegen om het profiel dat hier voor is gebruikt na te bootsen. Voor het midden van het schip wijzen deze randjes naar voren en na het midden wijzen ze naar achteren.
In totaal komen er 22 stuks aan iedere kant.
Eerst uitgemeten en afgetekend op het plakband.


wordt vervolgd.

 

Bleek uiteindelijk dat de verdeling op het plakband toch niet 100% goed was.
Ondanks verschillende pogingen kreeg ik dit maar niet goed verdeeld over de hele lengte. Steeds had ik weer van die repeterende kleine afwijkingen.
Niet alleen de onderlinge verdeling moest kloppen, maar ook bij de kabelgeleider en bij de poten van de galgen moest het goed uitkomen .
En dat alles heeft ook weer invloed op de posities van de afwateringkleppen. Dus dit moest goed komen.

Na letterlijk nog eens een nachtje erover slapen had ik de oplossing.. >>> Ouderwetse witte elastieke band uit de naaidoos.
Deze een beetje strak getrokken vast gezet op mijn werktafel. Een verdeling erop afgetekend met onderlinge afstanden die net iets kleiner zijn als wat ik moest hebben op het scheepje.
Vervolgens deze elastische band op de juiste plek van de eerste staander vastgezet en dan kun je eenvoudig het elastiek bij het eind zover uittrekken dat je de juiste verdeling hebt. En dan is het alleen nog een kwestie van het overnemen van de markeringen.
Dus na een paar uurtjes passen en meten aan SB kant....





wordt vervolgd.