Vandaag zijn de sister Slite abrubt gescheiden.
Veel verdriet want de paarse is er gewoon vandoor gegaan. Zonder afscheid en er werd niet gekust

.
Met een prachtige dag vandaag ideaal om te ressen mocht Lila SLite mee. Een lekker noorden wind dus lijn uitgelopen dwars op ons veld naar de bosrand. Ik dacht nog, moet ik m niet een beetje van de bosrand opschuiven om wat meer ruimte te maken. Nee, eigenwijs is ook wijs, gewoon starten. Ruimte genoeg.
Ok, alles gecheckt, en starten. Lila Slite breekt uit naar links en schiet op 20mtr van de lijn, stuurt met kracht naar achter en vliegt zo de bomen in, nee, hij vliegt door een ruimte in de bomenrij naar achter, ik zag m nog gaan en wil nog draaien en sturen, hij schiet over de volgende boom. Uit het zicht, f.ck. Even hoor ik niets, weet niet waar ie is. En iets later hoor ik een plok, alsof er ergens iets tegen een boom tikt.
Ok, dat wordt zoeken, wetende dat er een kanaal achter de bomenrij ligt. Even duimen. Om een lang verhaal kort te maken. We hebben hem niet meer teruggevonden. Dank nog aan alle clubgenoten (zelfs aspiranten die eigenlijk nog geen lid zijn) die mee gezocht hebben. Later nog met een clubgenoot met een drone het hele gebied afgezocht, helaas, niets.
Morgen weer even zoeken.