Ik denk dat Robert-Jan te bescheiden is om over het slotcarracen nog te berichten dat hij afgelopen week de overall winnaar is geworden.
Dat hij nou zijn eigen licht onder de korenmaat steekt is tot daar aan toe, maar iets anders is dat hij dan ook niet vermeldt dat zijn zoon Rick 3e werd op nog geen halve ronde afstand van zijn vader.
En dan kan ik lekker mijn eigen loftrompet steken door te vermelden dit ik 2e geworden ben, ook op nog geen halve ronde afstand van Robert-Jan. Wel erg spijtig voor Rick dat ik hem verslagen heb met iets van 0,02 ronde als ik het mij goed herinner, wat dus hoogstens enkele decimeters scheelt op de iets van 90 ronden die we in de wedstrijd in twee manches (elk verdeeld over 4 'stints' op elk van de 4 tracks) hebben gereden.
Zowel Robert-Jan als Rick waren duidelijk sneller dan ik (ik denk dat Rick na Fred de snelste aanwezige was), maar namen ook meer risico's en vlogen daardoor vaker uit de baan, wat tijd kostte. De rangorde werd dus eigenlijk in net zo sterke mate bepaald door het uit de bocht vliegen als door de snelheid.
Fred was natuurlijk de beste aanwezige. Hij reed met gemak rondjes van 8 seconden of zelfs sneller, waar de snelsten van de anderen persoonlijke records van net boven de 9 hadden, en dat zonder uit de baan te gaan, maar hij deed buiten mededinging mee.
De rest, Rob Streefkerk, Nico van Zijp, Tom ten Brink en John Klok (ik hoop, maar geloof ook dat ik niemand vergeten ben) volgden op respectabele afstand, maar vielen niet in de prijzen.
Fred en Robert-Jan ontzettend bedankt voor het organiseren en ik hoop dat we dit elke winter een keer kunnen blijven doen.
PP