Snow-boot

[Peter Den]

Snow-Boot
(Geplaatst in de hellingvliegsectie omdat hier wellicht de meeste relevante belangstelling te verwachten is.)

Introductie:

De aanleiding voor dit draadje is omdat mijn opmerkingen in het draadje van Eric Laermans een paar reacties hebben opgeleverd qua interesse in de Snowboot en aanverwante modellen.

Tevens: bij ons (mijn vliegmaat H. en ik) recente bezoekje aan de omgeving van Calais kwamen we al filosoferend tot de gedachte dat het eigenlijk jammer is dat zulke bescheiden (ouderwetse) modellen als de Snowboot buiten de mainstream belangstelling staan. (tja, van Noordfrans bier wordt je sentimenteel)

Nog sentimenteler: ik wil ook wel eens ingaan tegen de algemene trend, dat men zich het genoegen ontzegt te vliegen met iets wat zelf gemaakt is.
Dat dan met de smoes: moeilijk, ouderwets niet van deze tijd etc.

Filosoferend kwamen we op het feit dat we allebei altijd weer terugkomen, speciaal voor de wat ruigere hellingomstandigheden op kleine, basale eenvoudige en robuuste modellen en het ongecompliceerde plezier dat we daaraan beleven.
We denken dat die categorie zwaar miskent wordt.

(overigens, andere vertegenwoordigers in deze categorie niet te na gesproken: Weasel Alula Fretchen enzovoort)


Dus: een lans gebroken voor de Snowboot: ik hoop dat nieuwe en bestaande Snow-booters in dit draadje ook hun bijdrage gaan leverend door het plaatsen van fotootjes van hun Snow-boot variant en belevenissen.

Daarnaast stel ik me voor om met korte tussenpozen nog aanvullende info en ontwerpoverwegingen (met name over mijn ontwerp OFA, die sterk verwant is met) te geven en op vragen te reageren mochten die komen.


Wat is de Snowboot:

De Snowboot is een ontwerp van J-L Coussot, gepubliceerd in April 1987 (vintage!) in de RCM .

Tot voor kort kon ik op het net nog een aanbieder van een bouwpakketje en tekeningen vinden, maar dat lijkt nu ook over.

(Overigens zijn er wel een aantal pakketjes en aanbieders van gelijksoortige modellen met name Decker-Planes met de Birdy flying wing waarvan je mag verwachten dat dat prima in orde is.)


Het betreft een zogenaamd plank-model van maar 1 meter span en een slankheid van ongeveer 4: een lomp ding dus.
Zeer eenvoudig zelf voor lage kosten te bouwen met resulterend een verbazend sterk en handzaam modelletje.
Met andere woorden: ook een ideaal beginners clubprojectje, maar ook een ''immer dabei'' model.
En ook het model dat ik, als ik eigenlijk met de rest niet durf, unverfrohren de klip afgooi.

Zoals te verwachten van zo'n platform zijn de zuivere zweefprestaties matig, maar daar gaat het niet om: op de helling en onder ruige omstandigheden gaat ie zich bewijzen.

Mits goed afgesteld (voor een plank toch niet al te kritisch) vliegt het uiterst strak, een groot windbereik (makkelijk van 3BF tot 5BF zonder ballast) en behoorlijk acro-vaardig.

Robuustheid: De mijne is meerdere keren volle kracht tot voorbij de vleugelvoorrand de grond ingegaan, op topsnelheid van het prikkeldraad op Langeveld terug-gestuiterd, metershoge doornbossen ingeknald, tegen het hek aan de Maasvlakte geklapt maar bovenal: overleeft tot nu toe mijn landing-skils.

Alles alleen met wat bekledingsschade: het hoeft niet perse van schuim te zijn om sterk te zijn, integendeel.

Hierbij alvast; foto's van de dicht bij het origineel liggende exemplaar van H. en mijn gemodificeerde variant.

 

[Peter Den]

Tot mijn verrassing vond ik toch een site van J-L Coussot en hem heb ik even aangeschreven betreffende copyrigth voor eventueel te verspreiden tekeningen.
Hierbij zijn antwoord:
Dear Sir,

Thank you for the interest you have for my "old" Snow Boot ! I think I make
this drawing more than 25 years ago...

This plan was published in the french magazin RCM, but this one doesn't
exist anymore since a lot of years.

I have not the original drawing, and it is not possible to have a "legal"
copy, because nobody knows what happened to the drawings of the RCM
magazine.

Do you have a copy of it ? If you have one, I give you the permission to
give copies to your friends if it is for free (or just for the price of
printing...).

If you have not, the main thing to know is the wing section : Eppler 186,
wingspan 1000 mm, wing width... I am not sure, but may be 250 mm, and C.G.
15-17%.

This tiny flying wing was a real succes when I did it. May be will I do a
"remake" with a new CAD drawing... as I did for my Whisky with the e-Whisky.
But it is not planned yet.

If you have make yet one ore more Snow boot, may be you have pictures to
send...

Best regards

Jean-Louis Coussot

Voor mensen die eventueel een een copie tekening zouden willen:
In mijn profiel vind je onder media copien in 8 delen op a4 formaat waarmee een tekening is samen te stellen.
helaas verloopt de maatvoering een beetje, dus hou daar dan rekening mee.
Voor hele copien: is het wat als ik een digitale scan laat maken zodat iemand met belangstelling hem zelf weer bij een copyshop kan draaien?
ik wil ook wel copien versturen, maar het moet geen werk worden dus dat gaat afhangen van mijn tijd en of ik in de buurt van de groot-copien shop kom.
(Dit allemaal natuurlijk afhankelijk of dit draadje een supersucces wordt!)

 

[eric_laermans]

Awel, ik vind dit draadje nu al een succes . Het concept is redelijk eenvoudig en kàn, mits profielkeuze goed is en er netjes gebouwd wordt een erg leuke en breed inzetbare hellingzwever opleveren. In het vorige draadje heb je ook aangegeven dat je niet onder de indruk was van het Frettchen. Dat vond ik wel verrassend, in die zin dat er over het algemeen wel hoog over opgegeven wordt (werd). Persoonlijk verwacht ik ook betere prestaties van de snow-boot, omdat de constructie me wat degelijker en strakker lijkt (combi balsa en twee carbon liggers).

Even voor de theoretici onder de lezers, zijn er quick-wins te behalen uitgaande van deze bouwwijze, door bijvoorbeeld het profiel anders te kiezen? En zou een andere slankheid ook iets kunnen opleveren? (is slankheid de verhouding spanwijdte/ gem. koorde?)

 

[Peter Den]

Thnx!
Bijvangst voor mij van dit draadje is dat ik in contact gekomen ben met JL Coussot.
Voor diegene die Frans lezen en beginnende bouwer is zijn site erg interessant: hij heeft erg leuke eenvoudige beginnersmodellen met bouwverslagen : bij elkaar bijna een zelfbouw-cursus: http://www.jlc-aviation.fr/49.html

Andere profielen: de Snowboot heeft een vrij ouderwets profiel: Eppler 186.
Voor mijn vorige serie planken gebruikte ik onder andere PW51 maar dat vond ik nogal aan de kritische kant, voor mijn OFA gebruik ik PW106 en dat bevalt tot nu toe goed: grote verschillen (quick-wins) zitten er niet in.
Echter: een prettig vliegend vliegtuig staat of valt met de marges waarin zijn stabiliteit ligt.
De Eppler 186 is alweer vergevingsgezinder dan de PW106 die ook weer tammer is dan de PW51.
Ik zou er niet te veel van verwachten: de Snowboot vliegt ongeballast al ruimschoots tegen windkracht 5 op en een slow sinker zal het nooit worden, maar dat geldt relatief voor alle planken. (glijhoeken daarentegen zijn dan weer verbazend).
Slankheid (inderdaad de verhouding spanwijdte/gemiddelde koorde ): karakteristiek is de lage slankheid van de Snowboot en een grotere slankheid levert echt een ander model op: niet beter of slechter maar anders maar expirimenten moedig ik van harte aan. (ik ga daar binnenkort op in bij de OFA ontwikkeling).
Vooraf: breed gedragen ervaring zeker bij planken is wel dat grote slankheden (in de orde van boven de 10) niet direct prettige modellen opleveren maar ook minder efficiëntie opleveren dan verwacht (mijn serie genoemd Klamper heb ik niet voor niets afgedankt).
Tapse of elliptische vleugels leveren in mijn opinie in het algemeen en zeker bij planken minder op dan men verwacht: integendeel, tapsheid kan zich (Reynolds, gevoeliger tipovertrek) echt tegen je keren is mijn gevoel.

Fretchen: ik kon er maar niet blij van worden. (nog steeds bij mij af te halen, met degelijke houten romp, voor een habbekrats).
Kan heel goed vliegen maar heeft een erg kritisch snelheidsbereik en een bijbehorende zeer kritische zwaartepuntsligging: 5mm verschil is niet het verschil tussen goed of slecht vliegen, maar tussen wel of niet vliegen.
Daalsnelheid is wel erg slecht (hoge vleugelbelasting)en bij kleine afstel-afwijkingen ook al erg rol-onstabiel.
Ondanks de EPP door het hoge gewicht ook kwetsbaarder dan je verwacht.
(maar geen kwaad woord over EPP-Fun: leuke producten en een goeie instelling, maar kijk eens naar het filmpje over hun One For All (sterk verwant aan de OFA) versus het Fretchen.
Nu moet ik wel vermelden dat H. en ik erg kritisch zijn in het beoordelen van modellen, ook de eigen, op het sjaggerijnige af.

 

[eric_laermans]

Stel je gaat uit van een spanwijdte van ongeveer een meter, dan heb je natuurlijk ook te maken met de keuze van het aantal spantjes, naast zaken als slankheid en profiel. Wat is min of meer ideaal, gelet op profielzuiverheid, torsie en AUW? Wat is het verschil tussen 'slow sinker' en goede glijhoek?

PS ik kwam ook nog een design tegen uit de VS, weet niet of het iets is...
http://www.b2streamlines.com/Clemans/Little_Plank_III.pdf
Daar hebben ze dihydral toegevoegd aan de plank.

 

[Peter Den]

Ik ben een dichte ribbenfanaat: ik vind de ribafstand bij het orgineel veel te groot maar dat wordt waarschijnlijk ingegeven door dat veel beginners rib voor rib uitsnijden.
Bij mijn versie hier is de ribafstand 35mm: de breedte van een stalen voetmaat lineaal.
Ik ben nu van plan er een opnieuw een te bouwen met bouwdraadje hierin en daar gaat de ribafstand 30mm worden.
Argumenten voor kleine ribafstanden: voor een relatief geringe gewichtsverhoging, veel meer stevigheid, ook bij klappen op de voorlijst, iets betere torsiestijfheid en vast wel betere AUW maar ik mis even wat dat is?

Lage daalsnelheid versus glijhoek speciaal voor planken (s-slag profielen) ga ik in een volgend stukje op in: bereid ik even voor.

Little Plank ja, ook eentje om van te houden en prima in orde: nu is er een hele groep van dit soort plankjes met lage slankheid rechthoekig platform. De Snowboot onderscheid zich vooral in kompaktheid en lagere kwetsbaarheid en nog grotere eenvoud doordat ie klein is.
Vliegeigenschappen komen globaal overeen: ga ik nog op in bij een zij-entry-tje over de OFA.
V-stelling van de Little Plank: als ie gebruikt wordt als hellingzwever vliegen de meesten toch weer met een geheel vlakke vleugel: ook daar ga ik op in bij de OFA stel ik me voor.

 

[Rick NL]

AUW = All Up Weight = Totaalgewicht

Of bedoel je toch wat anders?

PS.
Ik heb heel veel plezier van mijn Alula's en Weasel.
Deze kunnen als (luxe?) variant van de PeterDen modellen worden gezien.

Rick

 

[Justus]

Alleen kan de Alula gewoon niet veel wind hebben. Ik heb zaterdag de trek gevlogen op de maasvlakte en de windkracht 4 was al echt de bovengrens. Ik zal toch maar wat lood plat slaan om ballast toe te voegen

 

[Peter Den]

Deze kunnen als (luxe?) variant van de PeterDen modellen worden gezien.

Mee eens, de luxe zit er dan in dat je ze kunt kopen .

Wat ik met dit draadje beoog: dat er een wereld van vliegen met kleine eenvoudige modellen is waar je voor kleine investering van kosten en moeite ontzettend veel plezier aan kunt beleven en van kunt leren: het hoeft niet groot ingewikkeld en kostbaar te zijn.
Dat geldt zeker voor Alula en Weasel dus geen kwaad woord daarover.
Ik vind wel dat bv een Snowboot van 4 tientjes materiaal zeker een match is voor dit soort kistjes. (de juiste reactie is natuurlijk: dat zullen we dan wel eens zien!: daar verheug ik me nog wel op!)
Ook in die zin dat ik vind dat dit soort zelfbouwers onderschat dreigt te worden.
De andere insteek is ook dat ik naar voren wil brengen dat zelf bouwen niet eng is, eenvoudiger kan als de ambities niet te hoog gesteld worden, gewoon leuk kan zijn om te doen en tot zeer bevredigende resultaten kunnen leiden.
Ook in de zin dat het niet persee van schuim moet zijn om sterk te zijn.

Wat Justus aanhaalt: opvallend is van de ook lichte Snowboot (16 a 18gr/dm) het windbereik.

 

[Justus]

Geweldig dat je dit wilt delen ook Peter.
Ik zeg ook al een tijdje dat de leukste hellingkisten niet per definitie voll-cfk machines zijn maar juist die handzame gooi en smijt kisten!

Je Snow-boot heeft meteen een plekje op m'n wishlist gekregen maar dan (eigenwijs blijven we natuurlijk wel!) Met zelf gesneden schuimkernen.....maar eerst wat andere projecten afronden!

 

[Peter Den]

Thnx Berry en Justus voor de aanmoedigingen!
(en gedenk het bekende Bluesnummer: don't start me talking, I tell you everything I know!)


Nog te goed: de relatie lage daalsnelheid beste glijhoek met name bij s-slag profielen.

Ik heb even een CL/CW grafiekje gedraaid met als deelnemers ClarkY als normaal middle of the road profiel, E186 als iets ouderwets s-slag profiel en PW51 als modern s-slag profiel.

(dit is niet voor de theorie-scherpslijpers bedoeld maar als demo van de effecten.)
Aan de andere kant wil ik niet te belerend overkomen door over alles uit te wijden, maar bij niet bekend zijn met dit soort zaken: stel vragen).

De raaklijnen uit het 0 punt geven dat deel van de krommen aan waar een profiel optimaal presteert waarbij het lage raakpunt het punt van beste glijhoek en hoogste raakpunt (alles min of meer) het punt van beste daalsnelheid geeft.

De raaklijn voor E186 is nauwelijks te tekenen dus daar heb ik die gezet over een soort geschat midden.

Hoe steiler de raaklijnen hoe beter de rendementsverhouding van een profiel en daar zien we dan ook direct dat s-slag profielen beduidend slechter presteren dan zelfs zo'n suffe ClarkY.

Maar dat is de clou natuurlijk niet: je ziet hier duidelijk dat, om binnen het goede gebied voldoende draagkracht te halen je het moet zoeken voor PW51 bij cl waarden van 0.8 en voor ClarkY bij 1.0.

E186 is een beetje raar met die uitstulping maar je komt ook uit of 0.7.

Samenvattend: Planken moeten sneller vliegen dan we gewend zijn om in de lucht te blijven.

Daarbij komt wel dat de s-slag profielen bij 0.4 tot 0.1 bijna de zelfde weerstand hebben als de ClarkY bij best glide (0.9) maar daar dus met die lage cl veel harder vliegen c.q. ondanks een slechter rendement wel een hele goed glijhoek genereren.

Aan de andere kant zie je ook iets merkwaardigs: bij overtrek stort ClarkY bij een Cd van 0.05 in terwijl de s-profielen tot 0.10 gewoon substantieel lift blijven houden.

Wat houd dat in de praktijk in: s-profielen overtrekken niet zo zeer door een scherpe knik en afstorten maar gaan gewoon heel suf doorzakken. Dat kan handig zijn bij landen, maar de valkuil is dat je denkt goed in trim te vliegen, maar in feite semi-overtrokken je baantjes trekt.

In de grafiek is de PW51 bewonderenswaardig goed, maar moeten we de E186 dan maar afschrijven?

Ten eerste; die rare uitstulping; dit geeft aan dat het profiel in dat Cl gebiedje bij kleine hoekverschillen nauwelijks van weerstand veranderd: dat is heel gunstig en levert een zogenaamde sweet-spot op; hier is het profiel erg vergevingsgezind maar kan wel makkelijk zonder dat je het merkt in semi-overtrek overgaan.

Mijn conclusie is dan ook: PW51 is duidelijk een betere presteerder maar E186 heeft zo zijn eigen, wat vriendelijker karakter.

Algemeen: s-profielen moeten beduidend sneller gevlogen worden dan normale profielen.

Ook moet je je van de prestatieverschillen nu ook weer niet te veel voorstellen en er zijn redenen waardoor je onder bepaalde omstandigheden soms veel betere staartkisten er toch uit kunt vliegen.

 

[Berrie]

(Reactie via irritante tablet.)

Ik zie niet in dat E186 vriendelijker zou zijn dan de PW51. In mijn beleving is het hoe ronder en gladder de curve hoe prettiger het gedrag in de lucht. Een sweet spot is in de turbulente praktijk maar lastig te vinden.

PW51 levert meer lift, heeft een ronde curve en bij lage Cl weinig weerstand. Wat wil je nog meer?

 

[eric_laermans]

Ik ben erg benieuwd naar het vervolg. Verwacht ook dat uiteindelijke prestaties behoorlijk afhankelijk zijn van bouwwijze en afstelling. Heb zelf heel wat uurtjes gestoken in de afstelling van een Zagi en er zit een wereld van verschil tussen de eerste vluchtjes en de latere vluchtjes toen e.e.a. was gefinetuned (CG, versteviging glasvezeltape, covering, elevons).

Één van de belangrijkste nadelen van EPP vind ik dat er veelal geplakt moet worden met allerhande tapes. Dat maakt het geheel onnodig zwaar en het is ook verre van duurzaam. Na verloop van tijd hardt de lijm uit en gaat het tape los. Heb zelf al heel wat balsa-modelletjes gebouwd (en gecovered) en daar nooit problemen mee ervaren.

Wat mij tot slot erg leuk lijkt, is om het op 'hoge' snelheid langs de helling jakkeren met de Zagi 'ns te gaan overtreffen met een veel lichter gebouwde plank (minder ballast ook). Relatief eenvoudige bouwwijze spreekt me ook aan evenals de overall-looks. Het heeft gewoon wel wat . Ben ook erg blij met de achtergrond info van Peter en erg benieuwd naar het vervolg... Begrijp ik het goed Peter, dat je zelf niet de spantjes uitsnijdt?

 

[Rick NL]

Toch maar even een simpel model van de Snowboot in XFLR5 gezet. Spanwijdte 1000 mm, koorde 260 mm. Alles berekend bij een massa van 400 gram.

Het komt daarbij naar voren dat bij een model met lage slankheid de profiel eigenschappen, vooral bij hogere Cl voor een groot deel worden gelijkgetrokken. Dwz de verschillen ten opzichte van de polaires bij oneindige slankheid worden veel kleiner. Dit komt doordat de geïnduceerde weerstand dan snel groot wordt tov de profielweerstand.

De Clark-Y komt er niet goed af, zelfs nog in de versie zonder S-slag, wat nodig zou zijn voor stabiliteit. De S-slag zou de prestaties bij lage snelheden flink slechter maken.
Ook E186 komt er niet goed af, dit nog afgezien van de (m.i.) terechte vraagtekens van Berrie.
Verder drie stuks PW profielen die elkaar niet erg veel ontlopen. De dunste de PW1211 is bij zowel de hoge als de laagste snelheden nèt een fractie beter.

Hier de plaatjes van de glijhoek als functie van Cl. De maximale glijhoek is bij ongeveer 9 m/s voor de PW en 8 m/s voor Clark-Y en E186.

Hier de daalsnelheid als functie van vliegsnelheid.

De PW profielen hebben volgens deze berekeningen dus op alle gebieden de betere prestaties.

Rick

 

[eric_laermans]

Ik ben onder de indruk van deze prachtige computersimulatie. Wat ik me wel afvroeg... hier wordt uitgegaan van een koorde van 26cm en dat lijkt me aan de kleine kant. Kan het zijn dat een E186 bij een koorde van 29cm wellicht beter uit de verf komt?

 

[Rick NL]

Ik ben onder de indruk van deze prachtige computersimulatie. Wat ik me wel afvroeg... hier wordt uitgegaan van een koorde van 26cm en dat lijkt me aan de kleine kant. Kan het zijn dat een E186 bij een koorde van 29cm wellicht beter uit de verf komt?

Bij nog lagere slankheden zullen de verschillen tussen de profielen nog wat minder worden.
Door een grotere koorde zal het oude Eppler profiel misschien iets bijtrekken vanwege een iets groter Reynolds getal, maar verwacht geen merkbare verbeteringen.

Rick

 

[Peter Den]

Voor deze wending in de discussie was ik al een beetje bang toen ik een grafiekje plaatste, maar nog even ter verduidelijking:

Mijn verhaaltje daarbij had alleen de bedoeling om wat duidelijk te maken over de eigenaardigheden van s-slag profielen t.o.v. ''normale'' profielen en de relatie tussen beste glijhoek en beste daalsnelheid.

Het opvoeren van het ClarkY profiel is alleen bedoeld als illustratie van een typisch ''normaal profiel versus de s-slag profielen en dus niet te interpreteren als een mogelijke toepassing.

Dus niet om een pleidooi te houden voor bv een ''ouderwets profiel versus een moderne.

Ik besef wel dat de term sweet-spot niet de best onderbouwde opmerking is, maar ja.


Overigens zijn de conclusie's op basis van alleen dit materiaal nauwelijks tegen te spreken maar toch vind ik dat veel te kort door de bocht.


Ik zou daar graag verder over discussiëren (en wellicht overtuigd worden) want ik heb over dit onderwerp zat vragen, maar dat voert wat mij betreft veel te ver weg van wat mijn originele intentie is met dit draadje en zou ik liever apart houden.


Om tot een simpele down to earth stelling te komen: Eric, ik begrijp dat je bij voorbaat al verbeteringen in het concept Snowboot wilt voorzien, dat is te prijzen maar aan de andere kant; veel projecten sneuvelen door over-ambitie, dit forum staat er vol mee.

Bij de zoektocht naar verbeteringen moet je je toch altijd de vraag stellen: wat verwacht ik daar dan concreet van en is dat de moeite waard of gooi ik aan de andere kant wat weg.


In dat kader: als ik vanuit mijn beperkte persoonlijke ervaring spreek: ik vind PW51 als nieuw uitgangspunt geen aanrader maar ik weet dat ik daarmee heel wat mensen tegen de haren in strijk.


Inmiddels heb ik besloten om, naast dat ik mijn oude Snowboot ga modificeren een tweede ga (speed)bouwen, deze keer met de kielvlak-opstelling als bij het origineel.

Ik vraag me af of een summier bouwdraadje hier gewenst is, of anders apart, of wegens ''to obvious'' helemaal niet. Laat maar weten.

Nog wat losse opmerkingen:

Wat betreft de vraag over de ribben(spantjes): die maak ik altijd via de mallen/blok methode maar dat zou dan vanzelf aan bod komen.


O ja, de originele koorde is 26 cm en die zou ik zeker niet, bij een span van 1mtr , groter maken!


Bij EPP-fun is dass Frettchen uit het assortiment: waarom?

 

[eric_laermans]

@Peter,
Ben erg benieuwd naar de bouwwijze en idd, persoonlijk verwacht ik ook niet extreem veel van de profielkeuze (ten opzichte van vele andere aspecten). Ik denk ook dat het bouwdraadje nuttig kan zijn ongeacht welk profiel de geïnspireerde na-bouwer uiteindelijk kiest . Je gaf aan dat je zelf goede ervaringen hebt met PW106. Dat lijkt me voor mijzelf wel een leuk uitgangspunt, aangezien ik de plank dan kan gebruiken voor helling en thermiek. Daarnaast heb ik nu al enorm veel opgepikt over slankheid, wingload, etc. dankzij jouw input. Thx! Ben benieuwd naar het vervolg.

PS ik vermoed dat 'das Frettchen' voor veel modelbouwers in aanschaf net iets te hoog gegrepen was, zeker als je alle bijkomende kosten rekent voor glasvezeltape, coveringstape en carbon.

 

[Peter Den]

Bouwen:

Van JL Coussot kreeg ik nog een aardig verhaaltje waarin hij verteld dat hij eens, op een verloren ochtend binnen 6 uur uit het hoofd een vergelijkbaar model heeft gebouwd, de Pandera zie hierbij:

Dit alleen om iemand op de helling met dit soort planken kennis te laten maken.

Nu ga ik daarmee de concurrentie niet aan, maar dat geeft wel aan dat dit soort modellen met wat bouwvaardigheid heel snel te realiseren is. (en dat dit model stamt uit de tijd dat de schepen van hout en de mannen van staal waren)

En bouwvaardigheid krijg je alleen maar door het eens te doen.

Voordat ik hier een verslagje neerzet (mijn vleugeltje is halverwege) even wat overwegingen vooraf.


Geïnteresseerden kunnen het origineel zonder veel modificatie gewoon van de tekening nabouwen;
Je krijgt dan een kompact, makkelijk te bouwen en goed vliegend model met een leuke nostalgische look.

(tekening: in mijn media bij mijn profiel vind je de originele tekening in 8 a4 printjes: te downloaden en met wat gepuzzel en tape heb je dan een tekening.
Door een of ander computerfenomeen is ie wel een fractie kleiner, dus eventueel corrigeren).

(als iemand een echte kopie van mij wil: ik kan hem opsturen voor verzendkosten met op erewoord retour of in overleg doorsturen (pass it on): je moet dan zelf eventueel kopiëren, of iemand moet een nog beter idee hebben, overleg via PB)


Suggesties voor een paar eenvoudige modificaties:

Vin los maken en klem insteken in een sleuf: nog compacter.

Romp slanker maken: met de huidige spullen kan die een stuk kleiner en het lijkt er op dat de prestaties beter zijn naarmate de romp gestroomlijnder wordt uitgevoerd.

Romp anders ontwerpen zodat ie afneembaar wordt: nog compacter pakketje.

Hiermee in verband: elevons met servo's in de vleugel aansturen.

De vleugel zo bouwen dat er geen liggers meer in de profielcontour liggen, bv door een koolbuis constructie , maar een staand vuren liggertje door het hart van de ribben moet ook goed gaan.
Ook dit lijkt de prestaties ten goede te komen.

Ribafstand naar 4 a 3 cm brengen: beter profiel en grotere sterkte/stijfheid voor kleine gewichtsinvestering.

Vleugel in schuim/hout bouwen, maar pas op voor gewicht: hij houd niet van zware vleugels.

Een ''moderner '' profiel toepassen (bedenk wat je daarmee wilt bereiken): mijn keuze heb ik bij de OFA gemaakt: PW106. (en zie bij ''mijn mislukkingen'')

De tipblokjes van de vleugel uitvoeren als recht en scherp afgekapte eindribben: als in de eerste foto: ik ben van mening dat dat aerodynamisch beter is, maar dat zijn er niet veel met me eens, maar ik vind het er ook wat pittiger uit zien.

Evenzo: ik zou de elevons niet aan het einde iets vertapsen: vind het een beetje suf staan en is nergens voor nodig: maar een kwestie van smaak.
(Ik ga overigens mijn tipblokjes en elevons van mijn oude Snowboot alsnog zo veranderen, maar eerst de nieuwe bouwen.)

Vin achter de vleugel plaatsen zoals op de mijne: in theorie effectiever, maar of het werkelijk zoden aan de dijk zet gaan we proberen; mijn nieuwe ga ik voorlopig weer met een vinnetje op de rug maken.

Ik vind wel dat als je het modelletje Snowboot wilt noemen het minimaal een rechthoekig platform van (+-)100x26 cm is en dat je de karakteristieke vorm van het vinnetje behoud.

Slecht uitgepakte uitvoeringen (van mij) in deze categorie (zegt nog niet alles: kan aan mij liggen):
Ingedekt schuim met Quabeck-profiel en 30gr/dm.
Ingedekt schuim met PW51 en licht tapse en slankere vleugels 32gr/dm
Ingedekt schuim met HS130
Allen geen prettige kistjes.


Lezers: draag vooral suggesties voor modificaties bij.

Ik hoop binnen een paar dagen een flink stuk bouwdraadje te kunnen plaatsen.

 

[reing]

Allereerst: zeer gewaardeerd initiatief van Peter om via één van de eenvoudiger vliegende vleugels de interesse van een groep staartvliegers te wekken (Peter: gelukt!) en daardoor wellicht ook aan het bouwen en vliegen te krijgen van deze (vintage) Snowboot. Daardoor zeker aan deze draad gekluisterd. Ongetwijfeld ook tot tevredenheid Jean-Louis.
Erg interessant ook te zien de bijdragen over de theorie en de afgeleide opties voor vermindering van profielverstoring (ribbenafstand, onderhuidse ligger), denk dan eerst aan de onderzijde. Zou indekken van de neus tot net voorbij de ligger hieraan wezenlijk bijdragen?
In de regel ook veel lagere waarden van Cl bij dit soort profielen, daardoor lagere geïnduceerde weerstand? Zijn de goede prestaties bij kleine(re) slankheid daar ook (mede) aan te danken?
Voldoende aanleiding ook om Peter Wick op een druilerige zondag wat nader te leren kennen op de diverse fora.
Ook erg benieuwd, ver vooruitlopend op het bouwdraadje, hoe de instellingen (elevon roeruitslag) en de theoretische en vliegende bepaling van het zwaartepunt (binnen zeer nauwe grenzen en met grote invloed op prestaties..) worden gedaan.