Op mijn werk gebruiken we ondertussen al een paar jaar loodvrij soldeer. Het was echt flink wennen en in het begin heb ik er ook op staan schelden want het was erg lastig om een goede soldeer verbinding te maken. Door er stug mee door te gaan en desnoods de hele soldering een keer over te doen heb ik het nu volledig onder de knie. Je kent het wel, oefenen, oefenen, oefenen en dan nog meer oefenen.
Met het loodvrije soldeer kan ik nu net zo goed en net zo netjes solderen als dat het met loodhoudend tin ging. Je moet wel het juiste vloeimiddel gebruiken en de bout 20ºC tot 30°C warmer laten worden.
Mijn ervaring is dat met loodvrij tin de levensduur van de soldeerstiften juist langer is geworden. Ook als de beschermlaag op de stiften iets beschadigd raakt zal de stift duidelijk minder snel "opgevreten" worden dan met loodhoudend tin. Het is het lood in het soldeer dat het koper van de soldeerstift "opvreet".
Om te zorgen dat het (loodhoudende) soldeer niet in aanraking kan komen met het koper van de soldeerstift zit er een dun beschermlaagje van ijzer overheen. Zolang dat laagje niet beschadigd is zal het de stift heel lang beschermen.
De meest voorkomende oorzaak van beschadiging is de soldeerstift gebruiken om de pootjes van onderdelen van de print te "wrikken", als een soort breekijzer gebruiken dus.
Bij het combineren van loodvrij en loodhoudend tin weet ik niets van versnelde slijtage van de soldeer stiften. Dat komt waarschijnlijk omdat wij dat maar heel weinig doen. Het enkele "oude" apparaat dat voor reparatie binnen komt wordt gewoon met loodvrij soldeer gerepareerd. Tot nu toe hebben we daar geen enkel probleem mee gehad. Zoals ik al schreef zijn dat maar enkele apparaten.
