Tom.
Ja, zoals ik al zei, een schitterend toestel.
Nog even terugkomend op mijn standpunt, de Sabre, Phantom, T-33, Spitfire, Tiger moth, Mustang en Piper Cub en nog een hele reeks andere vliegtuigen zijn inmiddels al erg bekend in de modelscene.
Het is onnnodig en eigenlijk een beetje dom om daar de moeizame weg van modelresearch, opmeten, tekening(en) maken, oervorm maken, mal maken en uiteindelijk de romp soppen mee te bewandelen. Of de houtbouwmethode.
Naast het feit dat daar de fabrikant al door ervaring van klanten diverse verbeteringen in heeft aangebracht (geen onbelangrijk gegeven bij kostbare/tijdrovende modellen) en je dus in ieder geval met een goed vliegend model begint.
Als je ergens in deze rij inhaakt en van daaruit verder gaat ben je gewoon slimmer bezig.
Vergeet ook niet dat juryleden ook niet op hun achterhoofd gevallen zijn (althans daar ga ik van uit!) en niet onder de indruk raken van een gewone Sabre, zo uit de doos. De hoge punten zullen dan gescoord moeten worden uit oa een perfecte afwerking of toegevoegde functionaliteiten.
Een modelvlieger die echter een zeldzaam voorbeeld weet te vinden (dat wordt steeds moeilijker...) waar nog weinig van bekend is, geen tekeningen van bestaan en geen modellen, spantenpakketten, zal wel deze moeilijke weg MOETEN afleggen.
Hij zal er dan echter niet er aan toe komen, de afwerking naar zo'n extreem hoog niveau te tillen als het voorbeeld van de Sabre anders ben je wel 5 jaar met een model bezig.
Een goede jury zal echter het voorwerk op zijn waarde kunnen schatten en uiteindelijk toch een afgewogen beslissing genereren, door originaliteit een hoge waarde toe te kennen
Het is allemaal een zaak van keuzes, compromissen. Niet in de laatste plaats de afweging tussen de bouwuren en de vlieguren.
Het is een gegeven dat de gemiddelde schaalbouwer liever bouwt en dus minder vliegt en dat is vaak duidelijk te zien in de moeizaam gevlogen rondjes en helaas soms ook vele crashes op wedstrijden.
Vaak verergerd doordat schaalmodellen nogal eens zwaar uitvallen en door alle extra's veel weerstand hebben en daardoor niet de gemakkelijkste modellen zijn.
Joe Grice heeft zijn model ook door iemand anders laten vliegen...dat mag daar kennelijk.
Het schaalvliegen is de afgelopen 20 jaar enorm vooruitgegaan, als je vroeger een haaiebek op een Piper Cub schilderde, had je al bijna een acceptabele P40.
Tegenwoordig verlangt men een gedegen documentatie, een goed vliegend model, bijzonder goede afwerking en ook nog eens goed voorgevlogen.
Als je alle ervaring optelt zoals het moeten leren van documentatie verzamelen, tekeningen kunnen maken, constructief/aerodynamisch goede modellen ontwerpen én bouwen, alles af moet weten van de compleze zaak van het afwerken, dan ben je al bijna gepensioneerd.
En dan hebben we het nog niet gehad over de kosten die complexe modellen dicteren, de prijs van sommige jets zijn werkelijk om stijl van achterover te slaan.
mijn Spitfire wedstrijd klaar te hebben.