Al een paar weken heb ik de Stini 1 af, en de planning was dat hij morgen (31 maart) op de Huckepack van mijn club (G&Evvmv) voor het eerst serieus zou vliegen, maar omdat het veld net is ingezaaid is de Huckepack-clubwedstrijd vervangen door een electrozweef wedstrijd dus dat gaat nog even duren. Wel heeft de Stini een aantal handstarts gemaakt. Mijn Stini heeft wel een sleepkoppeling maar geen hoogstarthaak. Ik heb geen idee of er voor dit genre hier wat liefhebbers zijn. Ik heb géén bouwverslag gemaakt (vooral omdat ik nogal een chaotische bouwer ben en niet altijd zin heb om mijn eigen stommiteiten te etaleren) maar mocht nog iemand zin hebben dit toestel te bouwen dan kan ik nog wel wat zinvolle adviezen geven denk ik... Aan dit model komt origineel geen balsa te pas (in de tijd waaruit het stamt, jaren 40 en bedoeld voor vrije vlucht, was balsa nauwelijks te krijgen) maar ik heb op een aantal plaatsen toch balsa gebruikt. Het model is al niet superlicht... Het cirkelvormige staartje acheraan de romp is niet origineel; speciaal voor de clubwedstrijden (doellanding!) wilde ik er een remvlak aan, en ik vind het bij een gepijlde vliegende vleugel handiger om dat niet aan de vleugel te hebben. Dit is dus een split-rudder, het kan zich spreiden (en niet links óf rechts uitslaan). In hoeverre het effectief is, nog geen idee. Hier één fotootje van het begin van de bouw, de antieke vleugeltong. Uiteindelijk vertrouwde ik deze vleugelbevestiging niet helemaal en heb in de beginribben van beide vleugels een schroefhaakje gedraaid, zodat ik ze met een tie rapje tegen de romp aan kan klemmen; het rompluikje maakt dat goed bereikbaar. Mogelijk dat ik de tie rap nog vervang door een stevig elastiek. Bouwtekening en CNC pakket zijn te bestellen bij VTH: https://shop.vth.de/stini-1.html Overigens dacht ik aanvankelijk zelf, leuk ik ga alles zelf uitsnijden en bestel alleen de tekening. Maar toen ik die zag bleek o.a. dat alle vleugelribben niet van balsa zijn maar van 1mm triplex én geheel opengewerkt om gewicht te besparen... dus besloot ik alsnog voor een CNC pakket te gaan. Dat heeft prima gewerkt. Het begin van de vleugels wordt vlak gebouwd, maar vanaf het begin van de elevons gaat de achterlijst iets omhoog en eindigt 3cm boven de bouwplank. Tot mijn verbazing raadde de bouwaanwijzing (een kopie uit het nummer van FMT waar dit model ooit in stond) bovendien aan om de neutraalstand van de elevons enigzins omhoog te kiezen... dat werd wel érg veel instelhoekverschil en dat bleek uiteindelijk bij de handstarts ook niet nodig. 3cm tipverdraaiïng is gelukkig zat.
Gisteren is het er eindelijk van gekomen, de Stini 1 op de Hückepack bij de Gooische. Dat ging prima (achteraf had ik de vleugelindekking beter één rib verder kunnen laten lopen, nu zaten de Hückepack elastieken precies waar de beplanking ophoudt, maar dat ging verder prima). Vliegen: het toestel reageert vrij traag op besturing, je moet dus vooruit denken. Misschien nog wat veranderen aan de uitslagen. Verder heeft het een beperkte penetratie (niet verwonderlijk voor een model dat oorspronkelijk voor vrije vlucht is gedacht); er stond nogal wat wind en dus was het veel stilhangen geblazen met de neus in de wind; cirkelen in thermiek was er nog even niet bij. Maar de daalsnelheid is best goed, het toestel ziet er erg aantrekkelijk uit in de lucht, en de split rudder rem werkt prima: met name bij mijn laatste vlucht ben ik er een flink eind mee afgedaald en ook bij de doellanding laat de rem zich mooi doseren. Ik denk dat ik nog eens zal proberen de down-uitslagen van de elevons te verkleinen; het zou kunnen dat hij gewoon veel last heeft van haakeffect. Dan zou je bij een rol-input vooral up aan de binnenvleugel moeten geven. Iets in deze richting staat ook in de Bauanleitung, maar zonder dat helemaal duidelijk wordt hoeveel uitslag je moet geven. Uitproberen maar.
Bij de tweede keer dat ie vloog heb ik de differentiatie van de elevons zo ingesteld dat ze bij rol-uitslagen alleen nog naar boven uitslaan. Dat voorkomt het haakeffect en zo is ie prima te besturen.
