Sushah, bouw van een F5J model

Vleugelopbouw deel 2.

Heb altijd al gezegd dat er in dat werken zoveel vrije tijd gaat zitten, tenzij je Corrien heet natuurlijk :cool:

Het voorbije weekend echter enig werk kunnen doen aan de buitenpanelen. De onderzijde was al voorzien van laminaat dus heb ik het voorbij weekend de ligger en hulpliggers ingelijmd. De hoofdligger word gevorm door opnieuw een strook schuim die ik er ter hoogte van het dikste punt van het profiel uitgesneden heb en 15 mm breed is en 800 mm lang. De hulpliggers zitten 5 mm voor en 5 mm achter de scharnierlijn van het aileron. Bij beide is weer hetzelfde materiaal gebruikt als voor de middenpanelen.

dscn1135t.jpg

Die in CF kous ingepakte strook schuim zier er zo uit. Lijkt me redelijke solide. Als extra versterking heb ik over de eerste 50 cm van het buitenpaneel nog eens 6 rovings onder en bovenop deze ligger/torsiedoos toegevoegd.

dscn1140f.jpg

En zo ziet het eruit met deze ligger delen ingelijmd en wat nog mooier is, mijn calculaties wat gewicht zitten aardig in de buurt. (slechts 5 gram ernaast)

dscn1142o.jpg

Klaar om gesopt te worden

dscn1144i.jpg


In de zak op zondagmiddag en nu braaf daar liggen blijven totdat ik zaterdag weer thuis ben
(het vacuum is er natuurlijk wel al af ) :D

Wordt vervolgd
 
het lijkt erop dat je geen 'vulling' onder en bovenop de ligger hebt om netjes in profiel te schuren.

Hoe hanteer je daar je profielnauwkeurigheid?
 
het lijkt erop dat je geen 'vulling' onder en bovenop de ligger hebt om netjes in profiel te schuren.

Hoe hanteer je daar je profielnauwkeurigheid?

Profielnauwkeurigheid, tsja :rolleyes:
Ik schat zo, sorry geen meting:confused:, maar ik schat zo dat ik redelijk dicht in de buurt kom van wat het zou moeten zijn. In bijdrage 10 schreef ik dit :
Deze liggerconstructie en de hulpliggers worden in de kern verlijmd/geperst voordat ik het laminaat aan de bovenzijde aanbreng. Hiervoor gebruik ik "aandrukplaten" van een 1 1/2 mm dik, formica achtig materiaal, die in de vacuumzak, excact het verloop van het profiel volgen
Deze plaat lijkt mij redelijk de gewenste curve over deze 15 mm te volgen.....
 
Laatst bewerkt:
Profielnauwkeurigheid, tsja :rolleyes:
Ik schat zo, sorry geen meting:confused:, maar ik schat zo dat ik redelijk dicht in de buurt kom van wat het zou moeten zijn. In bijdrage 10 schreef ik dit :

Deze plaat lijkt mij redelijk de gewenste curve over deze 15 mm te volgen.....
Als ik kijk naar onderstaande foto, zal de profielvorm aan de bovenzijde heel redelijk zijn. Anders was de epoxy niet zo ver over het schuim verspreid.

Aan de onderkant: die is eerst bekleed met carbon, en pas daarna is het schuim verwijderd. Dat zou exact moeten zijn, en blijven. Zeker als de onderschaal van de schuimkern ook IN de vacuümzak zat (en niet eronder lag.

Maar Arno kan volgend weekend vast wel een foto laten zien van het spiegelend oppervlak waarin diagonaal een aantal lijnen worden gespiegeld ... :rolleyes: Dat kunne nwe zien hoe goed het echt is gelukt. ;-)

Dirk.
 
Profielnauwkeurigheid, tsja :rolleyes:.

Mijn vraag is niet zeikerig bedoeld. Ik probeer alleen te begrijpen hoe je om bent gegaan met de dikte van de kous en de dikte van rovings.

Mij lijkt het heel moeilijk om precies hoog genoeg uit te komen met je pakketje roving/schuim/kous. Dat is alles.
 
Mij lijkt het heel moeilijk om precies hoog genoeg uit te komen met je pakketje roving/schuim/kous. Dat is alles.

Dat klopt helemaal Berry. Proefstukjes maken is de enige oplossing.
Die kous is gemaakt uit een relatief dunne draad en die pers je eigenlijk in het schuim. Je hoeft dus niets te verdunnen aan de kern.
Voor de rovings is wel iets meer nodig. Voor deze rovings in de buitenpanelen, 6 onder en 6 boven heb ik de kern in totaal ca. 0,2 mm verdund.

De hulpliggers waren het leukst wat dat betreft ;) Hiervoor heb ik in eerste instantie latjes gemaakt uit 3 mm dik balsa excact passend. Daarna een schaafje zo ingesteld dat 2 halen met het schaafje langs dat latje de goede maat opleverde (= -0,4 mm) :rolleyes::rolleyes:
 
Diversen

Zo aan de keukentafel van mijn woning in Duisburg gaan de werkjes rustig verder; en nee hoor, echt niet, ik doe echt niet mijn best om 9 maart klaar te zijn. :rolleyes::rolleyes:

De servo's voor de flaps (Fut S3150) en voor de ailerons (Graupner DES488 ) zitten in "Servorahmen" van, hoe kan het anders Servorahmen.de :rolleyes:
Moet zeggen, dit is een prima en erg licht systeempje om zo de servo's te monteren;)
Natuurlijk ook de servo's al eens mooi in slagvolgorde opgesteld en de zender geprogd. Altijd opnieuw een leuk werkje ;)


foto0625o.jpg


Ook is het eerste deel klaar, voor het nieuwe rompvoorstuk. ;) Met dank aan Dirk voor het snijwerk wordt dit het middendeel van de romp. 5 cm Breed en bekleed met boven en onder drie lagen CF mat . Voor mij ook erg spannend hoe dit gaat uitpakken :confused:

foto0630c.jpg

en ja, jullie zien het goed ;), het zijn er twee ...... :rolleyes::rolleyes:
 
Projekt voorlopig gestopt

Na eens rustig alle resultaten van het harde werk in de voorbije weken bekeken te hebben ben ik tot de conclusie gekomen dat de op deze manier gemaakte vleugels weliswaar sterk en licht genoeg zijn maar dat het eindresultaat eigenlijk teleurstellend is.
Elk klein foutje, want die zijn er, wordt meedogenloos zichtbaar en afgestraft. Dit is iets wat mij echt niet aanstaat en het is dan ook tijd te bezinnen hoe dit op te lossen. Deze vleugels zullen in elk geval niet vliegen :(

wordt vervolgd (want dat is zeker) ;)
 
Arno,

Jammer om te lezen wat je conclusie van je vorderingen is. Wat mij niet helemaal duidelijk word: zijn de vleugels technisch niet vliegbaar of voldoen ze niet aan jou eigen kwaliteitseisen?

Ik vermoed het laatste, en wil je dan laten zien wat er 'fout' is. Is ook weer leerzaam voor ons...

Groet,

Jacob Bos
 
Na eens rustig alle resultaten van het harde werk in de voorbije weken bekeken te hebben ben ik tot de conclusie gekomen dat de op deze manier gemaakte vleugels weliswaar sterk en licht genoeg zijn maar dat het eindresultaat eigenlijk teleurstellend is.
Elk klein foutje, want die zijn er, wordt meedogenloos zichtbaar en afgestraft. Dit is iets wat mij echt niet aanstaat en het is dan ook tijd te bezinnen hoe dit op te lossen. Deze vleugels zullen in elk geval niet vliegen :(

wordt vervolgd (want dat is zeker) ;)
Hmmm ... waar heb ik dat eerder gehoord?
Bij die vent die een ASH31mi maakte, geloof ik. :rolleyes: ;)

Wordt eens wat minder cryptisch?!

Dirk
 
Arno,
Laat svp iets meer weten over waar het fout ging.
Ik vond jouw methode met een combinatie van polypropeen en hardpapier interressant. Altijd leuk als iemand het gebaande pad verlaat, maar wat ging er nu precies fout en waarom?
 
Laatst bewerkt:
Arno,
Laat svp iets meer weten over waar het fout ging.
Ik vond jouw methode met een combinatie van polypropeen en hardpapier interressant. Altijd leuk als iemand het gebaande pad verlaat, maar wat ging er nu precies fout en waarom?

Ik zit zelf nog te puzzelen wat er nu fout is gegaan maar het komisch/vervelende is, dat het vooral de onderzijde is, die niet in model gebleven is. Op die plek waar de ligger en hulpligger ingezet zijn is de huid naar binnen gedrukt/gezogen. Ik doe wat proefjes nu om te ontdekken hoe dat kan:confused: alles paste perfect !
Ik zit daarover niet zo'n heel klein beetje te balen :confused:
Wat mij ook niet beviel, maar dat is denk ik part of the game, is het feit dat je op een zulk blinkend zwart oppervlak elke mierescheet ziet ..... De kerndelen zaten perfekt aan mekaar gelijmd. Waren nogmaals geschuurd (vlgs een tip/methode die ik van Berrie heb gekregen) maar bij een bepaalde lichtinval zag je die naad. Voelen deed je absoluut niets :confused:

deze hele oefening is voor mij nog altijd: food for thought :rolleyes:
 
Arno, schiet je af en toe niet door in je perfectionisme? Dat je baalt van het inzakken bij de ligger begrijp ik, maar als een naad die je ziet bij een bepaalde lichtinval (ook al is hij niet voelbaar) je al hoofdpijn geeft.....
 
Arno, schiet je af en toe niet door in je perfectionisme? Dat je baalt van het inzakken bij de ligger begrijp ik, maar als een naad die je ziet bij een bepaalde lichtinval (ook al is hij niet voelbaar) je al hoofdpijn geeft.....

Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben; ook voor mezelf niet :rolleyes:

maar : You win some and you loose some; I'll be back :cool:
 
Niet onaardig bedoelt, maar even recht uit het hart....

De onderzijde van je profiel is vooral belangrijk bij speed. Blazen die daar ontstaan remmen de boel.

En met die drie haren carbon in je ligger voor een 4 meter zwever is die vleugel al lang doormidden door de eerste de beste turbulentie bij speed voordat die minitieuze inzinking van de onderzijde merkbaar wordt. Als je het al merkt.

Die naad van de blokovergangen ligt in de vliegrichting. Daarnaast niet voelbaar.

Nou kan ik wel eens ergen in blijven hangen, maar jij wint!!!!

Je hebt het zelf altijd over functionaliteit in praktijk, als er een keuze gemaakt moet worden op basis van theorie.

Volgens mij is datzelfde principe hier ook van toepassing.

Vliegen met dat ding!
 
Laatst bewerkt:
Op die plek waar de ligger en hulpligger ingezet zijn is de huid naar binnen gedrukt/gezogen. Ik doe wat proefjes nu om te ontdekken hoe dat kan:confused: alles paste perfect !
Ik heb de arrogantie dat ik denk te weten hoe het gebeurd kan zijn. :rolleyes:

Jij hebt eerst 1 zijde van de vleugel van een huid voorzien. Boven- of onderzijde als eerste maakt in principe niets uit.
Vervolgens heb je het schuim verwijderd waar de ligger(s) moet(en) komen.
Daarna heb jij je ligger op maat gemaakt en mbv. vacuüm (denk ik) in die ruimte in het schuim verlijmd. En ik denk dat je daarbij opnieuw die polypropeen- en hardkarton-platen hebt gebruikt. Ja?

In dat laatste zit dan het probleem. Die (tijdelijke) polypropeen en hard karton zijn waarschijnlijk veel stijver dan de carbon huid aan de onderkant. Het vacuüm werke aan beide kanten tegelijk en even hard. Ook zijn de krachten veel groter dan dan jij en ik ons gemakkelijk voor kunnen stellen. Het gevolg: zodra er ook maar iets ruimte voor is, wordt de ligger met onderhuid en al richting polypropeen/hardkarton gedrukt, want de carbonhuid knikt gemakkelijker in dan die polypropeen+karton.

Als dit vermoeden klopt, lijkt me de oplossing ook niet zo moeilijk:
1. als eerste weer de onderhuid aanbrengen
2. schuim verwijderen waar de ligger moet komen
3. ligger maken, een halve mm minder hoog dan het schuim.
4. ligger inlijmen met gebruik van alleen gewicht (vleugel ligt in onderschaal). Klein beetje dikkere microballoons-epoxy tussen huid en ligger
5. afhankelijk van hoe goed de bovenoppervlakte van de vleugel is, eerst netjes maken met microballoons-epoxy. evt. mbv. het polupropeen, maar zonder vacuüm, wel met lichte druk, zodat de vorm goed wordt. Evt. na afloop bijschuren (schuim met schilders crêpe tape beschermen)
6. Nu de bovenhuid aanbrengen met vacuüm en polypropeen+hardkarton. Als de vorm perfect is heb je geen microballoons meer nodig. Bij net zichtbare/voelbare oneffenheden eerst heeeel dun nog wat flink ingedikte epoxy aanbrengen zodat het onder het vacuüm niet wegvloeit.

Zit ik in de goeden richting?

N.B.
bedankt voor de fout, ik zou het in eerste instantie ook zo hebben gedaan, met dezefde ellende ... ;-)
 
Vervolgens heb je het schuim verwijderd waar de ligger(s) moet(en) komen.
Daarna heb jij je ligger op maat gemaakt en mbv. vacuüm (denk ik) in die ruimte in het schuim verlijmd. En ik denk dat je daarbij opnieuw die polypropeen- en hardkarton-platen hebt gebruikt. Ja?

In dat laatste zit dan het probleem. Die (tijdelijke) polypropeen en hard karton zijn waarschijnlijk veel stijver dan de carbon huid aan de onderkant. Het vacuüm werke aan beide kanten tegelijk en even hard. Ook zijn de krachten veel groter dan dan jij en ik ons gemakkelijk voor kunnen stellen. Het gevolg: zodra er ook maar iets ruimte voor is, wordt de ligger met onderhuid en al richting polypropeen/hardkarton gedrukt, want de carbonhuid knikt gemakkelijker in dan die polypropeen+karton.

In die richting zoek ik het ook; alleen ... alles zit in de vaccumzak, dus ook de bouwplank incluis ondermal. Je verwacht dan toch dat ook de optredende krachten gelijkmatig overgebracht worden... Ik vermoed dat het eerder komt door het vaccuum an sich. De optredende krachten zijn namelijk niet alleen vertikale drukkrachten maar door de profielvorm onstaan er ook drukkrachten in horizontale richting. Vlgs mij zorgen deze ervoor dat dan dat laagje cf van de ondermal totaal uit model gedrukt wordt.

Als dit vermoeden klopt, lijkt me de oplossing ook niet zo moeilijk:
1. als eerste weer de onderhuid aanbrengen
2. schuim verwijderen waar de ligger moet komen
3. ligger maken, een halve mm minder hoog dan het schuim.
4. ligger inlijmen met gebruik van alleen gewicht (vleugel ligt in onderschaal). Klein beetje dikkere microballoons-epoxy tussen huid en ligger
5. afhankelijk van hoe goed de bovenoppervlakte van de vleugel is, eerst netjes maken met microballoons-epoxy. evt. mbv. het polupropeen, maar zonder vacuüm, wel met lichte druk, zodat de vorm goed wordt. Evt. na afloop bijschuren (schuim met schilders crêpe tape beschermen)
6. Nu de bovenhuid aanbrengen met vacuüm en polypropeen+hardkarton. Als de vorm perfect is heb je geen microballoons meer nodig. Bij net zichtbare/voelbare oneffenheden eerst heeeel dun nog wat flink ingedikte epoxy aanbrengen zodat het onder het vacuüm niet wegvloeit.

Zit ik in de goeden richting?

JA
 
Nou, mag je kiezen:
- vliegen dat ding, of
- bouwen dat ding
:mrgreen:

Na, noch enige nachtjes geslapen te hebben over het gebeurde .... :confused:

Het was een leerzame oefening maar deze vleugels vind ik niet goed ! Er is vooral optisch en daardoor ook aerodynamisch te veel mis aan. (constructief klopt het perfect)

Maar, Sushah zal zeker nog in 2013 lucht onder de vleugels krijgen ;)
 
Back
Top