The Rocket

[Peter 1973]

Hallo,

Door het zoeken naar oplossingen voor problemen die gaandeweg opdoken in ons bouwproject ben ik dit forum tegen gekomen. Echt een aangename wereld is hierdoor open gegaan. De onmiddellijke hulp die we kregen hier is ongezien. zie topic jr-antenne-RA01T.
Ook opnieuw nogmaals een welgemeende dank je wel aan Soarer (Johnny voor de vrienden) uw belangeloze hulp is zeker het vernoemen waard.

Volledig maagd in de modelbouw zijn mijn zoon en mezelf een projectje gestart.
Als ik hier op het forum zo wat lees, ga ik zeker de reactie krijgen stop maar al meteen, maar we zijn ondertussen al een heel eind gevorderd en zien wel wat het geeft.

Het begon met de vraag van mijn zoon.
"paps hoe komt het dat jij zowat van alles kan maken?
Wel jongen, wij hadden geen Nintendo, pc en GSM om onze tijd op te verdoen, wij sloopten motoren, prutsten met hout, metaal en al wat we konden vinden....
Hebben wij nog zoiets om uit elkaar te smijten?
Wel we hebben nog een grastrimmer, als je wil knutselen we samen een boot in elkaar."

Op het internet rondgekeken naar tekeningen en de voorkeur ging naar The Rocket.
Handtekeningen in Autocad geladen als foto, verschaald en overgetekend.
Als totaal leek en nog niet bekend met dit forum, kwamen al snel wat bedenkingen.
Hoe groot moet dit ding worden om drijvende te houden met deze motor, batterijen, brandstof....
Wellicht de eerste fout hier gemaakt en een beetje aan de grote kant gaan ontwerpen.
De boot is nu 1m80 geworden.
Vol enthousiasme spanten op multiplex uitgetekend en zagen maar.
Vervolgens de omtrek uitgezaagd met uitsparingen om de spanten op de juiste afstand te verlijmen.
Daarna de grootste uitdaging de beplanking van de romp.
Dit hebben we gedaan met 3mm multiplex, zagen, passen, aanpassen, passen, aanpassen....
Vervolgens het oude stoomstrijkijzer van moeder de vrouw opgevorderd om de platen enigszins plooibaar te krijgen. Dit werkte verrassend goed.



Zo, bij deze is het verslag gestart.
Het vervolg komt er aan samen met de nodige vragen die we nog gaan hebben.

Tot zomet het vervolg

 

[Herby63]

Welkom Peter.
Op dit formaat denk ik aan een vader die een halve namiddag rust wil: zoontje in de boot, naar het midden van de vijver varen en doen alsof er een technisch mankement is.
Het ziet er alvast veelbelovend uit.

 

[Marc w]

tot zover alles goed zou ik denken als ik naar de foto's kijk.
1 vraagje, heb je een locatie op het oog waar je met een brandstofmotor mag varen?
Deze zijn namelijk beperkt in Vlaanderen maar ze zijn er wel
succes maar vooral veel plezier met de verdere bouw

 

[Bert V]

...............................
...........................................

Het begon met de vraag van mijn zoon.
"paps hoe komt het dat jij zowat van alles kan maken?
Wel jongen, wij hadden geen Nintendo, pc en GSM om onze tijd op te verdoen, wij sloopten motoren, prutsten met hout, metaal en al wat we konden vinden....

..............................

Precies , heel herkenbaar , en zo zijn wij vroeger opgegroeid en groot geworden .

Gr. Bert

 

[Peter 1973]

Marc,

Het varen met de benzinemotor zou inderdaad nog wel een probleem kunnen geven.
Voorlopig gaat het vooral om het samen bouwen.
Beetje testen kan ik op mijn vijvertje van 4 bij 7 meter.
Zijn de regels werkelijk zo streng? Kan je de wetgeving omtrent RC ergens terugvinden?
Het idee was om hier of daar op een open water waar geen bewoning is wat te gaan spelen.

 

[Peter 1973]

De romp heeft zijn vorm.

De buiten beplanking staat er op.
Weliswaar met de nodige onvolmaaktheden en schoonheidsfoutjes.
Het voornaamste lijkt ons dat het er relatief stevig en symmetrisch uit ziet.
Verder werken we de romp bij met plamuur alvorens we een laag epoxy met doek aanbrengen.


Na het schuren en plamuren komen we op een resultaat dat naar ons mening er toch wel mag zijn, het (naïeve) enthousiasme van ons beiden groeit samen met het project.



We hebben wel een beetje spijt dat het plamuren noodzakelijk is want we vonden de houten look best wel mooi.
Maar zoals altijd met zulke ondernemingen moet je de objectieven gaandeweg bijstellen.
Dit hoeft daarom geen afbreuk te doen aan het eindresultaat en is lekker creatief.

 

[Peter 1973]

Klaar om keperdoek met epoxy aan te brengen.

Vroeger wel al eens met polyester en gewone glasmatjes gewerkt voor een kleine reparatie maar dit leek ons toch van een ander niveau.
Het besef dat eens je eraan begint moet doordoen zoals begonnen gaf ons toch de nodige zorgen.
Ook het graag strak houden van alle randen leek ons een hele uitdaging.
Onder andere hiervoor had ik graag het forum vroeger tegen gekomen, de tips die ik hier lees om de keper eerst vast te pinnen met druppeltjes seconden lijm lijkt me zeer handig.
Zeker de 2 korte vouwen aan de trap halverwege de romp was mede door de dikte van de keper (160 gram) niet naar tevredenheid uit te voeren.
De keper bleef niet mooi de scherpe rand volgen waardoor er vlak bij de naad lucht is onder gekropen en dus ook plaatselijk niet is verlijmd met de houten multiplex.
Later schuren we deze lose delen weg en smeren en schuren we het terug strak, nog voor de laatste laag epoxy met de rol aan te brengen, de eerste laag hebben we met een spatel gedaan.
Het grote nadeel is dat de sterkte van de keper net aan de naad weg is, langs de andere kant weet ik dat men ook soms epoxy op hout zet zonder weefseldoek.
De verbindingen zullen dan wellicht beter uitgevoerd zijn dan met pur-lijm en een nagelpistool.
De oplossing die we in gedachten hebben is om ter hoogte van de verbindingen, aan de binnenkant van de romp strookjes keper aan te brengen met epoxy.
Binnen in mag het minder strak zijn en het zal de romp ook stijver maken.



Zwart vond Ferre wel cool dus hebben we in één beweging maar kleurstof in de epoxy gedraaid.
Het ziet er al in één beweging een heel andere constructie uit, we mogen al van een boot spreken, zijnde een roeiboot...

 

[Peter 1973]

Nog even verder het verslag van het verleden schrijven.
Nog een post of 2 en dan zal het wat langzamer gaan want dan zitten we in de actuele bouw.
Voordeel is dat ik hier dan al mijn twijfels met jullie kan delen en hopelijk kan steunen op jullie ervaringen.

Na het uitharden direct beginnen schuren, ik raad aan de nieuwelingen die geen ervaring hebben met epoxy aan, draag buiten een bescherming van de ademhaling altijd lange mouwen...
Door de mooie temperaturen was ik hier s'avonds aan begonnen met een t-shirt aan.
Wanneer ik in mijn bed kroop lag ik net op een matras van cactussen en heb daar toch nog een paar dagen van mogen genieten.
Het is mooi materiaal, maar werk er mee alsof het troep is.

Goed dit gezegd zijnde, verder met het plaatsen van de as.
Best spannend, heb je eindelijk een waterdichte romp en moet je er gaten in gaan boren.
Daarom eerst even een testopstelling gemaakt in een afvalstukje, het is 2x werk maar minder dan wanneer je een nieuwe romp moet bouwen.
Het midden hebben we bepaald door te meten en vervolgens een laser te plaatsen van boeg tot spiegel, wel even zorgen dat de boot waterpas staat anders verspringt de lijn door de projectie met niveauverschil.
Let niet op het roer, dit is een proefstukje in hardhout, het is veel te lomp en nog verder verjongen zou het roer te zwak maken.
De vorm leek ons wel min of meer ok. (indien jullie denken dat we de bal volledig misslaan mag je het altijd aangeven thx)

Na het boren de opening verder profileren met een ronde vijl en de as passen.
We zijn zo plat mogelijk gegaan en komen op ongeveer 9 graden uit tov de kiel.
Op de bouwtekeningen stond 12 graden maar dat zag er niet uit + onze redenering was dat de boot vooruit moest en niet omhoog.

Daarna hebben we een manier gezocht om de as te ondersteunen.
Een stukje verchroomde shell buis had net de goede afmetingen om over de as te schuiven.
We wouden de strut niet rechtstreeks vastmaken aan de as, indien we zouden moeten aanpassen had dit anders veel moeizamer gegaan.
Vermoedelijk zijn we hier in de mist gegaan en hebben we onze dierbare gloednieuwe as naar de vaantjes gekregen.
Voor de positie van de strut hebben we ter plaatse gesoldeerd, na dit werkje dat op zich wel succesvol was blijkt de as helemaal niet meer zo soepel te draaien.
Niet dat hij echt vast zit maar we voelen meer weerstand dan voorheen.
De vrees is dat de kunststof geleider op het einde vervormd is door de warmte, gelukkig hebben we de kop van de as aan de binnenkant nog niet verlijmt en kunnen we het geheel nog demonteren en smeren.
Het idee is de strut vast te zetten met 2 kleine korte schroefjes en mee te overschilderen met epoxy als we de romp nog een laag geven.

Hopelijk lezen jullie tot hier toe nog niet te veel dommigheden.

Alvast tot de volgende

 

[k-k]

Voor Raboesch schroefassen zijn losse G-ringen en eindlagers verkrijgbaar. Kijk maar of er passende bizitten.
https://www.rc-point.nl/rc-boten-sc...6x10x2-2mm-nr-359-05-envelop/a-15184-20000345
https://www.rc-point.nl/zoeken?query=delrin
Maak voor die snelle boot het roer niet te groot. Eventueel van een stukje dubbel gevouwen alu plaat. De roerkoning een J-vormig eind(je) eraan en vastlijmen in het roer. Enkel plaatje messing gaat ook en is dan te solderen. Wel wat minder stroomlijn. Succes ermee! Gr. Klaas.

 

[Peter 1973]

Klaas,
Bedankt voor de tips, had de as nog niet opengehaald omdat men dit afraad.
Natuurlijk als het al kapot is kan er niet veel meer meer mis gaan.
Ik wist niet dat er O ringetjes in zaten, die hebben dus waarschijnlijk opgestookt. Aan de eindlager was op het eerste zicht niet veel mis te bespeuren.

We hebben al een roer in elkaar geknutseld, maar als ik jou advies zo lees zal dit ook te zwaar zijn.
Een vlakke plaat had ik ook eerst geknipt uit messing maar dat leek me toch zwak / vervormbaar.

Kan je ons roertje eens bekijken, ik moet het nog opgieten met epoxy en kan het dus nog aanpassen.
Het asje is 5mm en de afmetingen ongeveer 3,5 x 10 cm.

Op de foto staat het nu achter de boot maar het is wel degelijk de bedoeling dat het door de romp onder de boot terecht komt.
Wij vonden het er wel mooi uitzien, maar het moet nog wel werken ook natuurlijk.

 

[k-k]

Peter, De G-ring en het kogellager zitten in het dikke stuk aan de "binnenkant" van de as. Daar zal het niet zo heet geweest zijn. Voorzichtig demonteren. Slopen is iets anders. Het delrin lager aan de "buitenkant" kan er met de as uit worden gedrukt. Of anders eruit getrokken met een haaknaald. Er is een heel kleine kans dat de askoker door het solderen is krom getrokken. Rollen over een glasplaat laat dat zien. Is met een beetje beleid wel weer te richten. In wezen hoeven alleen de lagers in lijn te liggen. Zolang de as de koker maar niet raakt. Vaak lijkt het erger dan het is. Let wel op bij het monteren van een nieuwe G-ring dat de opening aan de goede kant zit. De waterdruk moet de lip op de as drukken. En niet droog proefdraaien want dan verbrandt de lip en wordt hard en lekt. Allemaal leuk spul die onderhousvrije of -arme assen, maar een goede gebruiksaanwijzing gaat er meestal niet bij. Bij die lipseals of G-ringen moet het water de lip smeren en koelen. Het achterste lager wordt ook door water gesmeerd. Dus wees er voorzichtig mee! Het roertje ziet er goed uit. Maak aan de onderkant van de roerkoning (=as) een J-vormig stukje en slijp dat aan de zijkanten een beetje af, opdat het in het roertje past. Dat voorkomt dat de koning los in het roer gaat draaien. Afgieten met hars, of vol spatelen met epoxylijm. Eventueel een rubber ringetje tussen roerblad en romp en smeren met uierzalf. Een roerheveltje is zelf te maken van het binnenwerk van een kroonsteentje en een plaatje messing. Dat is te solderen. Succes ermee! Gr. Klaas.

 

[Peter 1973]

Klaas,

Alweer bedankt voor de uitgebreide uitleg.
Zonet alles nagekeken en geen echte schade gevonden.
Bij het voorzichtig terug monteren een klein beetje machineolie gebruikt en alles loopt weer soepel of beter gezegd gesmeerd.
Het haakje plooien is een goed idee maar had het al anders uitgevoerd. De as is met zilversoldeer aan de messing plaatjes gesoldeerd. Daarna nog eens opgieten met epoxy zal wel voor voldoende hechting zorgen. In de as had ik ook langs een groef gezaagd, dit voor de test met het enkel plaatje dat ik te zwak vond, deze heb ik laten zitten dus ook daar kan de epoxy nog tussen vloeien om het draaien van de as tegen te gaan.

nogmaals bedankt.

gr. Peter

 

[k-k]

Geen dank hoor Peter, samen zijn we sterk. En succes verder met de afbouw! Gr. Klaas.

 

[Peter 1973]

Tijd voor de motorsteun.

De motor is niet echt voorzien om op te hangen dus dat is improviseren (eigenlijk het leukste in heel deze hobby)
Van 2 staven comprimé een half gesloten buisje gemaakt dat in de bevestiging van het kunststof omhulsel past.
Hieraan hebben we koppelmoeren M8 gelast zodanig we een haakse bevestiging krijgen richting motorsteun.
Achteraan hebben we een draadstang door de steun geboord en alweer 2 koppelmoeren aangepast en vastgelijmd om een boutverbinding te kunnen maken.

Om heel onze boot niet uit elkaar te laten trillen hebben we de motor niet rechtstreeks verbonden met de motorsteun.
Ik had nog een stukje neopreen van 5mm liggen, 2x 5 past perfect in 10mm triplex, hoe mooi kan het leven zijn.
Met een klokzaag 8 rondjes uitgesneden en de kern uitgeboord met 8mm.
Vervolgens de positie van de ophanging bepaald onder de hoek die ons het meest gunstig leek voor de as.
De spatie tussen de motor en de ophanging hebben we opgevuld met een klein rondseltje tegen de neopreen en alweer een stukje Shell buis.
De gaten zijn 22mm dus hebben we tegenplaatjes gemaakt met gaten van 20mm om de neopreen mooi in de steun te houden.
Aan de binnenzijde zijn deze verlijmd, aan de buitenzijde demontabel geschroefd.
Uiteindelijk is het een eigen creatie en hebben geen idee hoelang deze ophanging het gaat uithouden.

Daarna opnieuw alles zo goed mogelijk met de laser uitgelijnd en vastgekleefd met pur-lijm in de romp.
De motor steun zullen we samen met de naden van de romp extra verstevigen met epoxy en de overschotjes van onze keperdoek.
Omdat perfect uitlijnen nooit kan (in ons geval dan toch) hebben we 2 kardan koppelingen gekocht.
Bedoeling was van een koppeling 4>5mm en 5>6mm te kopen, 5>6mm was niet voorradig dus maar een 5>5 gekocht.
Eigenlijk ideaal zo bleek eens er mee thuisgekomen, in de 5mm opening konden we direct 6mm draad tappen en de 8.8 bout een stuk vierkant vijlen om in de koppeling te plaatsen.

Hierbij nog een vraagje aan jullie, zouden jullie de bout borgen aan de koppeling door een split-pennetje er los door te steken?
Mijn gevoel zegt van niet dusdanig de koppeling beweegbaar blijft, langs de andere kant heb ik de bedenking dat als we het geleidend laten de kans bestaat dat indien de as begint te slingeren deze tegen onze oren kan slaan.
De as zit wel 2,5 a 3cm in de koppeling geschoven, maar toch??

Gisteren hebben we het roer nog gemonteerd, de afmetingen zijn voorlopig gebleven, uiteindelijk kunnen we er achteraf altijd nog een stukje afslijpen.

Zo ver zitten we op het moment, nog een hele weg te gaan dus maar kort richting de eerste testen.
We verwachten er geen wonderen van maar zijn wel zeer benieuwd.

Tot binnenkort.

 

[k-k]

Peter, Dat asje tussen motor en kruiskoppeling is dat wel recht? Op de 3e foto zie ik een vrij grote hoek tussen motor en tussenas. Is het binnenste deel van de askoker goed afgesteund? Zie een verbrandings?motor en die willen nogal extra trillingen veroorzaken. Gr. Klaas.

 

[Stoompomp]

Voor zover ik kan terugkijken, is dit de eerste keer, dat je de aandrijfmotor laat zien, een Stihl tweetakt.
In tegenstelling tot een elektromotor geeft een tweetakt geen constant koppel.
Per ontsteking heb je een piek in het koppel.
Deze wisselingen werken zich door in de kardan koppelingen en de tussenas, pulserende belasting.
Door de pulserende belasting wordt het onbalans in de in de lange tussenas versterkt met kans op resoneren.
De onbalans kan niet weg aan de kant van de motor, maar wel aan de kant van de lange uitstekende schroefaskoker en zal er alles aan doen om deze te beschadigen.
Verder, de Stihl motor levert een groot koppel bij hoge toeren, vandaar dat ik bedenkingen heb bij de kleine kardan koppelingen.

Jouw gevoel is: Mijn gevoel zegt van niet dusdanig de koppeling beweegbaar blijft, langs de andere kant heb ik de bedenking dat als we het geleidend laten de kans bestaat dat indien de as begint te slingeren deze tegen onze oren kan slaan.

Mijn antwoord is eingelijk een gedeeltelijke onderbouwing van jouw vermoeden.
Succes met je project. Henk.

 

[Peter 1973]

Klaas,

Dat asje is een bout M6, deze is vierkant geveild zoals de flex-as die er origineel inzat.
Dit moet opnieuw want er is nu iets teveel weg geveild, en dus teveel speling.
Voor de trilling ben ik hier ergens een goed idee tegen gekomen, zij plaatsen een stukje flexibele tube over de kruiskoppeling, ik kan me voorstellen dat dit effectief werkt.
Op zich is de bout wel recht, op de foto zit door het nog niet bevestigen van de as de bout niet goed in de koppeling geschoven.
De grote hoek is denk ik gezichtsbedrog + het asje dat een beetje schuin hangt.
Alvorens de motor definitief te positioneren heb ik hem op het voorste kantelpunt verdraaid tot de best mogelijke positie.
De askoker moet ik inderdaad nog ondersteunen door middel van een Spie.
Ik ben een beetje aan het twijfelen of ik de as direct definitief zou vast zetten of eerst met een lijmpistool en het testen definitief vast zetten.
Dit in functie van de positie schroef tov het roer nog te kunnen aanpassen.
Is er een vuistregel voor de afstand tussen roer en schroef?
Ik heb hier wel gelezen dat hoe dichter de schroef bij het roer, hoe agressiever hij zal sturen.
Agressief is niet gewenst maar een dweil moet het natuurlijk ook niet worden.

Grts Peter,

 

[k-k]

Peter, Met een snelle boot heb je een relatief klein roer met weinig uitslag nodig. Geen idee m.b.t. de vuistregel voor de afstand tussen schroef en roerblad. Hierbij een tekening van een Wiesel, waarop je de verhouding ongeveer kunt zien. Ben zelf van de verdringers, maar met kleinzoon een Wiesel gebouwd. Gr. Klaas.

 

[Peter 1973]

Henk,

Sorry voor de onduidelijkheid, in mijn beleving was het duidelijk dat het allemaal begonnen is met de kantmaaier.
Deze heb je nu ondertussen ook wel elektrisch, maar ik kom nog uit de tijd van de 2 takt.
De motorisatie kan nog altijd aangepast worden en zal indien het enthousiasme van bouwen blijft waarschijnlijk nog elektrisch worden.
Ook verwacht ik gezien het geringe vermogen zeker geen topprestatie's.
In ieder geval heeft mijn zoon nu eens de kans gehad om een verbrandingsmotor van binnen en van buiten te zien.

De piek in het koppel, daar heb je gelijk in maar deze wordt wel deels gereduceerd door het vliegwiel.
Ook is het normaal zo dat hoe langer de as hoe groter de vertraging is door het torsen van de as.
Althans voor zover mijn ervaring in andere mechanische toepassingen.
Dit wil niet zeggen dat ik je ongelijk geef, want je hebt het volgens mij over de tussenas en het mogelijks slingeren ervan, of begrijp ik je verkeerd.
Het is me niet helemaal duidelijk waar je op doelt.

Grts Peter,

 

[Peter 1973]

Oeps Klaas,

Mijn idee was dat je ongeveer tot op de onderkant van de schroef moest uitkomen.
Op de hand tekening die ik had was het ook een in verhouding klein roer.
Het zal dus even de slijpschijf boven halen worden.

Ook op jou tekening staat die as vrij steil naar beneden gericht.
Is dit voor een bepaalde rede? of is het gewoon omdat het niet anders kan?
Ook is er in verhouding veel afstand tussen de schroef en het roerblad.

Natuurlijk hoe meer ik de as naar binnen trek hoe, groter de hoek die ik moet maken om de afstand tussen schroef en romp te bewaren.

Thx Peter