Even een update van mijn wedervaren gisteren, woensdag 29/12

.
Gisteren wou ik gaan vliegen en nog wat sneeuwopnames maken en tevens meer vertrouwd raken met het vliegen met headtracker.
Op mijn wildvlieglocatie aangekomen had ik echter mijn HD camera thuis vergeten. Grmbl, nou ja, 't is niet ver dus snel even terug naar huis, camera halen.
Toen ik terug kwam was het al na 3 uur en begon het al mistig te worden. Het was bovendien de 1e keer met mijn 'meer mobiele' setup :
ontvanger met omni antenne op mijn kop (op trimersion bril) en laptop met capture kaart in de rugzak, zodat ik eigenlijk
geen grondstation meer heb.
Nu ja, 't was toch al half vier denk ik toen ik eindelijk klaar was om op te stijgen. Landingsgestel nog vanonder de twinstar gehaald, want in de sneeuw ging dat toch niet.
Eerst geprobeerd glijdend te starten. Helaas raakte 1 vd props de sneeuw bij het accelereren en sproeide die leuk camera, osd en videotx onder de sneeuw ! GRRRR ! Alles afkuisen en opdeppen. Gelukkig bleef alles werken.
NA even overwegen toch maar besloten door te gaan en de twinstar op te gooien, wel gewoon op zicht met de bril omhoog geschoven. Dat ging bijna mis, want de twinstar was niet goed meer uitgetrimmed. Ik had namelijk wat lood in de staart geplakt (35g) om het gewicht van de HD camera te compenseren, een lichtere batterij gepakt en deze verder naar achter geschoven. Blijkbaar allemaal wat veel van het goede want het vliegtuig viel scherp naar rechts weg en, met vol links tegensturen, deed hij toch nog een 270° bocht alvorens recht te komen, daarbij nipt een oude graafmachine en een hoop houten kisten missend.
Omhoog met die handel en bril opzetten. SHIT dat viel tegen. Al ZOO mistig (vooral aangedampt), daar viel niet mee te vliegen, bril terug omhoog en op zicht vliegen dan maar

Headtracking doet dan heel raar als je op zicht je vliegtuig volgt ;-) Bij low passes zag ik de camera in de raarste hoeken staan. Hier kwam de schakelaar op mijn MX-12 van pas (zie
mx-12-met-8-kanalen-via-ppm-mixer-en-headtracker ) : even centreren en hopla, tracker af, waardoor de camera netjes bleef staan de rest van de vlucht.
Nog wat rond mijn hoofd aan 't vliegen geweest en vermits ik nietmeer in de bril keek, kon ik ook het voltage van de batterij niet zien. Je raad het al, net toen ik dacht "na dit rondje zet ik hem neer" besloot de batterij dat het welletjes was en in een scherpe bocht op zeer lage hoogte had ik plots geen vermogen meer en kwakte de twinstar in de sneeuw.
Een treffend einde van een successloze dag zeg maar

OSD gaf er de brui aan en ik haaste me om alles af te zetten, in te pakken en de boel thuis te gaan drogen. Na een paar uur drogen op de verwarming deed de OSD het toch weer.
De twinstar had van de crash enkel een kleine barst opgelopen die snel met secondenlijm gelijmd was.