Veron Wildcat

Hier mijn nieuwste project, een Grumman Wildcat van een Veron bouwtekening. Ongeveer 25 jaar geleden heb ik deze ook gebouwd en toen vloog die vluchtjes van 10 seconde. De vluchtduur zal nu wel wat langer worden....
Spanwijdte wordt 50 cm

 

Ziet er goed uit!

 

Hier het voltooide geraamte van de Wildcat. Gewicht is nu 9 gram.


Het pilootje heb ik gesneden uit blauw schuim en beschilderd met acrylverf. Gewicht van de beste man is 0,2 gram. Ik denk dat ik hem nog een brilletje geef, of ik moet nog wat met zijn ogen doen....

 

prachtig

 

Laatst heb ik weer aan de wildcat gewerkt. Ik heb de constructie een keer gelakt met spanlak, nu nog schuren en dan kan ik gaan bespannen. Het model is een tijd in de doos geweest omdat ik er niet uitkwam wat het kleurenschema moest worden. Ik vind het leuk om een europees schema te gebruiken en ik dacht aan de engelse met camouflage en invasiestrepen. Maar dat valt niet mee om dat netjes op dit model aan te brengen. Ik heb nu gekozen voor een grijze engelse uitvoering zoals in egypte is ingezet. Dat is een stuk makkelijker te doen. Dus nu weer verder hiermee!

 

Inmiddels heb ik het stabilo en kielvlak bespannen met "tan"-kleurig tissue van Peck. Helaas is dit spanpapier niet nat te gebruiken omdat het dan in pap veranderd. Maar het kleurtje is wel mooi voor een model in woestijn-kleuren. Eerder dacht ik er over het model te spuiten, maar ik ga het nu toch volledig met gekleurd tissue doen.

Hier is een plaatje van een plastic model. Ik zie nu ook dat de onderkant lichtblauw moet zijn, dat had ik voor het stabilo nog niet in de gaten dus dat moet ik maar weer aanpassen.







Dit is de bijbehorende tekst van http://www.gengriz.co.uk/2009/Nov09.htm#martletiii

 

Ik heb de constructie twee keer gelakt met spanlak en lichtjes geschuurd. Ik knip stukken spanpapier op maat en houd ze op de juiste plaats van het model. Daarna maak ik de omtrek nat met een kwastje met thinner. De eerder aangebrachte spanlak lost nu wat op waardoor het spanpapier vastkleeft. Dit is de methode die Michael Stuart gebruikt en uitvoerig beschrijft in de bouwhandleiding van de Veron Comper Swift. Zijn hoofdstuk over bespannen had ik zojuist vertaald en voor mij was dit een mooi moment om deze methode eens zelf uit te proberen. Zeker bij papier wat niet goed nat verwerkt kan worden werkt deze methode heel mooi. Maar voor een bolle romp zoals bij de Wildcat heb je wel veel stukjes papier nodig omdat droog spanpapier maar in 1 richting is te buigen. Een bolle ondergrond lukt dus niet met grote stukken. Bij een staartvlak is dat geen probleem en daarom ben ik daar maar mee begonnen. Ook de vleugels gaan makkelijk. Omdat ik de vleugeltip dikker had gemaakt en in profiel heb geschuurd is de bovenkant met een enkel stuk spanpapier te bespannen. Voor de romp gebruik ik banen die van de linkerkant naar de rechterkant lopen. Dit is wel een karwij waarbij heel nauwkeurig moet worden gewerkt, maar het resultaat bevalt mij wel.

Hier de bovenzijde van het stabilo, na spannen met water:


Hier de bovenzijde van het stabilo, voor spannen met water:


Achterzijde van de romp:


Stand van zaken op dit moment:

 

Wat kunnen sommige mensen toch vreselijk mooi bouwen. Daar ben ik altijd wel een heel klein beetje jalours op ;-).

Hopen dat hij net zo goed vliegt als het er uit ziet.

 

Ik wil het model zonder landingsgestel laten vliegen, maar ik maak wel bevestigingspunten in de romp zodat er altijd nog een landingsgestel is in te pluggen. Dit zou bijvoorbeeld van pas kunnen komen als ik dit model wil laten meedoen in de Kitscale klasse bij Interscale 2010. De bevestiging heb ik gemaakt van kleine stukjes populierenhout waar een gaatje van 1 mm in is geboord. De spant is ruimschoots van lijm voorzien om te zorgen dat het balsahout voldoende sterk is.
De bespanning van de onderzijde is inmiddels klaar en ik kan nu met de zandkleurige bovenkant beginnen.

 

Mooi mooi dit zou ik nooit kunnen heb ik geen geduld voor heb ooit eens een gelijksoortig gekocht maar dan zonder motor en alle andere toebehoren achter 2 uur bouwen was ik het kotsbeu :murder:

 

Ik las zojuist dat de ontwerper van de Veron modellen, Phil Smith, afgelopen zondag is overleden. Hij was behalve een goed ontwerper van modelvliegtuigen en boten ook een uitstekende wedstrijdvlieger in de jaren 50. Hij kwam in dienst bij Veron in 1946 en is hiervoor blijven ontwerpen tot 1981. Na zijn pensioen is hij doorgegaan met het leveren van bouwtekeningen via postorder. Hij was ook een van de eerste modelbouwers die Ducted Fan modellen bouwde, aangedreven met een dieselmotortje.

 

Inmiddels is de Wildcat volledig bespannen. Van het bespannen van de bolle romp heb ik een aantal plaatjes gemaakt en dat zal ik eens verwerken tot een korte tutorial.
Wat ik nu ga doen is het maken van de roundels van diverse kleuren spanpapier en nog wat details aanbrengen.

 

Hoi Wout,

mijn primaire reactie is natuurlijk: "plaatjes...! "
maar wat je in dit draadje al eerder liet zien geeft al een heel mooi beeld.

Nog een vraag ter verduidelijking van je verhaal; je gaf aan van linkerkant naar rechterkant te werken met het aanbrengen van het spanpapier. Bedoel je daarmee dat je van de ene spant tot de volgende spant je een strookje over de bovenkant of onderkant van de romp aanbrengt (dwars op de lengterichting dus)?
Als dat klopt, werk je dan van voor naar achter of van achter naar voor? Of van kleine rompdiameter naar grote rompdiameter? Ik zelf zo dan in ieder geval van achter naar voren werken zodat de strook die verder naar voren zit de achterliggende strook op het spantje overlapt. Dan zal de wind er minder snel vat op krijgen (met risico van loslaten als de spanlak onvoldoende hechting heeft).

Goed overigens dat je er even op attendeert dat het spanpapier slechts in een richting kan buigen. Ligt voor de hand maar zou ik in mijn enthousiasme zomaar over het hoofd zien!

Ik kan in ieder geval niet wachten op je volgende bijdrage in dit draadje!

Groet,

Bob

 

Bob, ik werk van onder naar boven en van achter naar voren. Inderdaad om te zorgen dat geen kieren de verkeerde kant op wijzen. Waar had ik overigens gezegd dat ik in e dwarsrichting in plaats van de lengterichting werk? Het is inderdaad zo, maar ik had dat hier toch niet genoemd dacht ik.

Tuurlijk wil je plaatjes, maar nog heel even geduld hebben.....

 

:sad:

Maar hoe dan ook, bedankt voor je reactie!

 

Ah, daar stond het. Je hebt een goed geheugen!

 

Maak je overigens wel eens mee dat dit soort lijmrandjes loslaten door de wind? Lijkt me eerder het gevolg van de aanrakingen bij het winden, lanceren en oprapen...

 

Nee, heb ik nooit meegemaakt. Ik vind deze richting gewoon netter staan. Bij mij is het zo dat de randjes vrijwel nooit los gaan, er komen gewoon beschadigingen bij door takjes, grassprieten, kindervingers.....