vliegfases, wel niet en wat?

Wie gebruikt er vluchtfases tijdens het zweven en wat zijn jullie verschillen per fase?

Ik wil even toelichten waar deze vraag vandaan komt en waarom ik hem stel.

Voor wie mij niet kent, ik kom van de helling en vlieg vrijwel al mijn toestellen met mijn Diva met afstellingen zoals ik er mee op het duin ook vlieg. Dit gaat voor gewoon een beetje rondvliegen goed maar na zaterdag (mijn 1ste f5j wedstrijd) ben ik van mening dat er voor mij wellicht wat dingen anders kunnen/moeten voor het echte thermieksnuffelen. En denk dat ik daar met vliegfases mee aan de gang moet.

Nu heb ik daar nog niet eerder mee gespeeld. Ik heb hem redelijk ingesteld maar of ik nu hoog of laag of snel of langzaam vlieg.....die uitslagen doe ik het mee.

Nu heb ik gemerkt dat ik op grote hoogte met mijn grote helling-uitslagen nogal aan het oversturen was en een paar keer lelijk mijzelf in de problemen heb gestuurd.

Nu heb ik bedacht om dan met vluchtfases een beetje verschil in reactie op de knuppels te programmeren.
Wat ik nu gedaan heb en mee wil testen:

Fase 1: tijdens de start en landing wil ik goede snelle reactie op alle assen. Als het turbulent is wil ik hier goed op kunnen reageren en dan wil ik de kist zo direct op de knuppel hebben als ik hem op de helling gewend ben.
Dus maximale uitslagen op rol, hoogte en richting. Geen expo en weinig diff. op rol (100% up en 60% down). Dit is hoe ik er tot nu toe altijd mee gevlogen heb.

Fase 2: dit moet de thermiek stand zijn.
Hier wil ik hem zo instellen dat hij zo mooi en soepel mogelijk te sturen is en ik meer dan een paar mm met mijn knuppels kan sturen zonder meteen op 1 oor te liggen. (Tijdens de wedstrijd d wilde ik een beetje meer en ging meteen weer teveel)
Ik heb voorlopig hier gekozen voor meer diff. op rol (100% up en 40% down) voor minder haak effect en een beetje expo (30%) om iets minder snel te reageren als ik weer te veel stuur.

Zo heb ik toch maximale manoeuvreerbaarheid bij stijgen en landen en iets minder snel/direct/heftig reageren als ik hoog en ver weg zit en ik makkelijk overstuur.

Wat zijn de punten die jullie wijzigen tussen de verschillende vluchtfases?
 
P.s. ik ben mij er ook ernstig bewust van dat er nog veel meer te halen valt met oefenen, oefenen, oefenen en nog meer oefenen maar je kist goed instellen is natuurlijk ook wel belangrijk.
 
Vluchtfasen worden vooral voor andere doeleinden gebruikt: Voor vleugels met flaperons of 4 kleppen kun je het profiel van de vleugel veranderen. Iets omhoog voor meer snelheid en iets naar beneden voor meer lift. Dat zijn dan respectievelijk de speed- en de thermiek stand.
Bij jouw Diva zou dat ook moeten kunnen. Vaak wordt in de handleiding verteld wat de optimale stand is voor speed-cruise-thermiek.
 
Op de cockpit SX heb ik links een proportionele schuif zitten waar ik welving kan aanpassen. (Dat gebruik ik ook op de helling veel). Daar kan hoogteroerrim ook in meegenomen worden dus daar hoef ik geen verschillende fase voor te gebruiken
 
Ik gebruik bij bijna al mijn zwevers vluchtfases.
Bij acro en hellingzwevers een cruise stand, acro en speed.
Thermiekzwevers (elektro en pure zwevers): start, cruise, speed en thermiek.

In vluchtfases kun je naast de uitslagen bij Graupner ook de trim meenemen. Dit is wat ik vaak doe:

start: hoogteroertrim zo ingesteld dat het toestel aan de lier of op de motor klimt zoals ik dat wil, zodat ik niet steeds hoef te corrigeren met het hoogteroer.
Flaps en rolroeren een eindje omlaag voor het lieren. Bij motorzwevers doe ik dat laatste niet.

cruise: uitslagen en trim zo dat ik normaal, met gemiddelde snelheid ontspannen kan vliegen. Uitslagen en expo normaal gesproken hetzelfde als start.

speed: kleinere uitslagen op hoogte en rol, afgetrimd op hogere snelheid, flaps een stukje omhoog.

acro: grotere uitslagen op alle stuurvlakken (vaak met flink wat expo), eventueel snap-flap actief. Trim vaak ook wat sneller dan in cruise

thermiek: flaps en rolroeren wat omlaag, iets grotere uitslagen en/of minder expo op rol en hoogte (omdat je véél langzamer vliegt en dan wil ik nog voldoende autoriteit hebben). Meestal trim ik zoveel up dat het toestel tijdens het rondjes draaien uitgetrimd is. Voor rechtuit is dat teveel up maar ik hoef dan tijdens het cirkelen veel minder aan het hoogteroer te trekken. Zodra ik stop met cirkelen schakel ik terug naar cruise.

Landen doe ik cruise.

Uiteindelijk maakt het weinig uit wat je precies instelt, als je maar bij alle snelheden of fases een instelling hebt waarbij je nauwkeurig kunt sturen en zo weinig mogelijk hoeft te corrigeren. Verschil in differentiaal doe ik nooit.

Als je tijdens het thermieken doorkiept kan het zijn dat je wat te snel vliegt of te weinig richting gebruikt. Dat verschilt per toestel en moet je vooral veel oefenen. Ik stuur tijdens het thermieken veel met richting, de rolroeren hou ik zoveel mogelijk neutraal en bij veel zwevers zelfs wat tegengesteld.

Vluchtfases kunnen je helpen maar het komt vooral aan op veel oefenen in netjes vliegen. Overigens kan het ook wel helpen voor F5J je zwaartepunt wat verder naar achter te doen dan je op de helling gewend bent. Daar horen dan ook kleinere uitslagen bij omdat het model veel gevoeliger is.

Ik zou de welfkleppen niet op een schuif zetten; daar moet je teveel bij nadenken. Een vluchtfase kun je finetunen en iedere keer dat je hem inschakelt staat alles weer precies goed.
Overigens blijf ik voortdurend dingen veranderen in de loop van een jaar, als het harder waait wordt het anders of soms merk ik ineens dat het iets anders weer lekkerder gaat.
 
Ik heb gemerkt dat ik op helling inderdaad een te voorlijk cg heb. Anders gezegd.......als ik mijn kist op helling lekler vliegend heb en ik ga ermee in een veldje moet ik naar achteren.

Ik wil er inderdaad naar toe dat ik minder hoef te knuppelen en als ik een klein beetje stuur dat ik niet meteen te veel doe. Ik heb mijn max. uitslagen nu ook veel groter dan door topmodel geadviseerd en ik heb daar geregeld op de maasvlakt veel profijt bij gehad. Dit moet dus voor de thermiekvlucht terug naar 'normaal' maar ik wil het voor de landing graag vertrouwd houden.

Overigens kan ik maar uit drie fases kiezen en zoals gezegd kan ik welving met bijbehorende hoogetrim voor speed of thermiek altijd traploos verstellen.
Edit: ik heb welving voor thermiek met de schuif naar mij toe, middenstand voor normaal en naar voren voor speed. Hier hoef ik minder bij na te denken dan een 3 standen schakelaar. Maar dat is denk ik persoonlijke voorkeur.

En het veranderen herken ik ook. Ik ben vooral veel bezig met hoogte correctie en rolroeren meer of minder omhoog bij butterfly. Alleen uitslagen op rol ben ik eigenlijk altijd afgebleven omdat ik hem zo lekker vind vliegen.
Zaterdag vond ik hem eigenlijk voor het eerst wat nerveus op rol t.o.v. de andere roeren. Ik heb veel met richting gevlogen en met rol alleen de initiele bocht inzetten en hellingshoek consolideren maar dit was dus een gezwabber waar ik mij bijna voor schaamde ;-)
 
Laatst bewerkt:
Leuk, leuk, leuk, Justus gaat aan de thermiek! En wedstrijdjes vliegen, over een jaar ben je een veel betere piloot, mark my words!

Vliegfases, ik heb er veel mee gespeeld. Ben begonnen met het maximaal gebruiken van de zender: 5 mogelijke vliegfases. (start, landing, normaal, thermiek, speed) En werd vervolgens gek van steeds maar weer schakelaars in de goede stand zetten.. Ben daarna dus terug gegaan naar de basis, dat is een lekker vliegende kist in de normale stand. De andere fases zijn eigenlijk alleen maar comfort-fases, bij mij precies zoals je zelf zegt, in de thermiek stand moet ie wat milder reageren op uitslagen en in de landingsfase wat wilder.

Als eerste dus een lekkerder vliegende Climaxx. Zwaartepunt heb ik weer wat meer naar voren gebracht, wordt ie wat stabieler van en dat betekent dat je minder hoeft te sturen, sturen is weerstand is zakken. Zo simpel denk ik dan. Nadeel is dat ie wat minder mooi aangeeft of je thermiek raakt. Maar dat is oefenen, oefenen, oefenen.

Vervolgens heb ik 2 vliegfases anders ingericht: de startfase is nu bij mij niets minder dan een andere hoogteroertrim om te voorkomen dat ie loopings gaat draaien, dus wat down bijgemixt op het moment dat de motor draait.

Landingsfase is bij mij minder expo én meer richting mee laten sturen op rol. De landingsfase wordt geactiveerd op het moment dat ik meer dan 50% van de knuppeluitslag gebruik bij het trekken van de kleppen. De kleppen staan dan op 1/3 van het maximum. Dat gebruik ik sinds ik dit artikel over energiebeheer (want dat is doellanden) heb gelezen en begrepen. Ik ben er beter door gaan doellanden, 2e op de landingscore in Dalfsen :p

Gevolg is dat ik nu niet meer 2 schakelaars moet bedienen om 5 fases in te stellen maar slechts 1 schakelaar voor de 3 fases die je gebruikt bij het vliegen: normaal, thermiek, speed.

Thermiek is bij mij flaps en rolroer beetje laten zakken en meer expo. Speed is de flaps en rolroer iets omhoog en geen wijziging in expo tov normaal. Normaal is normaal. That's it.

Het is inderdaad zoals Arjan ook zegt dat je eigenlijk steeds wel een beetje aan het zoeken bent naar het ideaal. Maar dat is er volgens mij niet. Dat is afhankelijk van de omstandigheden, bijvoorbeeld vandaag nog even gevlogen en het wilde voor geen meter, het was vlagerig, volgens mij was er veel verwaaide en vooral plukken thermiek en geen mooie bellen. Heb dus de thermiekstand bijna niet gebruikt en duidelijk wat meer down getrimd. Snelheid en sneller draaien was vandaag beter dan thermiekstand en kort draaien. Maar.. kan ook aan mij gelegen hebben.. Bottomline blijft dat je letterlijk uren moet maken om het beter te gaan doen, en daarmee vertel ik niets nieuws.

Succes met je ontdekkingstocht!

JB
 
Justus, je bent me voor :-)

Nu net pas thuis na een werkdag vanaf vanochtend 8 uur ...

Nee, je bent me ver voor eigenlijk, ik ben nog steeds aan het malen over het vliegen van afgelopen zaterdag. Voor mij is het niet eens de vliegfases, ik ben nog bezig uit te vinden wat er voor mij aan mijn kist mankeerde qua vliegen..

om de een of andere reden had ik veel meer moeite met kort draaien als voorheen, maar misschien was het de wind.... ik denk dat ik het anders ga aanpakken, zodra ik tijd heb om te vliegen dan zonder aileron>rudder mix om uit te vinden OF en hoeveel mix ik denk nodig te hebben. Als ik daar uit ben ga ik pas kijken hoe ik dat ga instellen. ik had nu het gevoel met een dweil te vliegen en zo herken in mijn zwever niet..

Zal de ontgroenings-stress wel geweest zijn :rolling:

in het slechtste geval ga ik hard HELP roepen :rolleyes:
 
Hoi Justus
Ik heb naast je gestaan om je te "klokken" en heb zo ook mee kunnen kijken. Veel adviezen zijn hierboven al vermeld maar ik doe er een praktisch deeltje bij.
Maak in je zender een tweede Diva toestel aan (voor andere instellingen). Kopieer de huidige instellingen naar die tweede uitvoering en noteer ook je huidige zwaartepunt ligging zodat je duinafstelling bewaard blijft.
Verander je zwaartepunt afstelling totdat je "duikproef" met een hooguit 20 graden "duik" nog net een duidelijk herstel oplevert. En dat met flaps neutraal en minimale vliegsnelheid er van uit gaande dat je dat doet bij zeer weinig wind.
Noteer deze zwaartepuntsafstelling.
Je thermiek stand waarbij de flaps max. 3 mm zakken en de ailerons 1,5 mm zal de snelheid nog iets vertragen en heel misschien een heel klein beetje om een stabilo correctie vragen. Die correctie weer noteren.
Je speedstand van 1,5 mm omhoog zal de snelheid verhogen. Als het goed is zal de duikproef nu negatief uitvallen, de duik zal sterker worden en eisen dat je stabilo gecorrigeerd wordt. De lift van de voorvleugel neemt dermate af door de profiel verandering dat de duikproef wel eens angst aan jaagt.
Door 60 à 70 % expo in te stellen krijg een middengebied van de sticks die mijns-inziens prettiger wordt, tenminste op mijn Graupner Hott.

Succes en veel oefenen.
 
Er zijn wel veel verschillen tussen de mogelijkheden van zender. Ik vlieg al weer een tijdje met een MPX cockpit SX en dat vind ik zelf een hele fijne zender. Heeft wel iets minder mogelijkheden dan mijn oude 35mhz futaba T9 maar die vond ik persoonlijk erg onoverzichtelijk met heel veel schakelaars.

De enige functie die ik het meest tijdens de vlucht gebruik (naast de normale knuppels natuurlijk) is de welving en die zit links bij mijn wijsvinger. Ik hoef daar dus nooit de knuppel voor los te laten.
Daarnaast zijn er ook maar 2 schakelaars waar ik eventueel aan kan zitten tijdens de vlucht. Vliegfases en combi-switch. De 1ste grebruikte ik tot nu toe niet en richting hoogte knuppel ik liever zelf.
Het komt namelijk nog al eens vol dat ik rol en richting tegen elkaar stuur en met die mixer zou ik dat weer tegen werken.
 
Naast de drie standen motorschakelaar die links op de hoek zit gebruik ik de drie standen schakelaar op de rechterhoek voor speed, normaal en thermiek. Dat dan wel als mode 2 gebruikt wordt op de zender
 
Ik heb vandaag voor het eerst gevlogen met de aangepaste instellingen.
Het was er ook perfect weer voor want het was welliswaar goed thermisch maar door de Oostenwind was het op de club tot zo'n 150mtr echt heel erg turbulent.


oh ja...naast de zenderaanpassingen heb iik ook aan de kist een klein beetje gewijzigd.
De 5 cellen ontvangeraccu heb ik vervangen voor een 4cellen 2000Eneloop. (de servo's lijken veel soepeler te lopen en ik merk geen verschil in snelheid) de ontvanger heeft een stabieler plekje gekregen met de ontvangerdraden buiten de romp.
Ik heb 2 keer in Dalfsen het idee gehad dat ik storing had. Ik weet niet zeker of dit in mijn vingers zat of niet maar nu weet ik dat het daar nu niet aan kan liggen als ik hem weer uit de lucht zie donderen.

Ik heb geprobeerd mij aan f5j startjes te houden en met de wijze waarop ik in Dalfsen uiteindelijk constant rond de 180mtr startte heb ik nu ook braaf de motor uit gezet. Maar als ik niet meteen wat stijging vond werd het een stuk lager ook meteen flink turbulent dus ik heb beide vluchten de motor er nog even bij gepakt om net dat beetje hoger te komen dat het wat lekkerder vloog.

Ik start dus in de (hoe kan het ook anders) start-fase met de grote uitslagen zonder expo waardoor ik lekker door de turbulente laag heen kon komen.

Eenmaal op hoogte naar de thermiek fase (meer diff. en een beetje expo op rol en richting) en dat verschil was echt heel goed te merken. Op een positieve manier wel te verstaan!
Ik kon de hellingshoek in de bochten nu veel netter/constanter houden waardoor ik minder hoefde te sturen en voor mijn gevoel kon ik ook vlakker draaien.

Voor de landing moest ik er wel even aan denken terug naar de start/landing fase te gaan waardoor ik weer alle wendbaarheid had voor de landing.
De enige andere aanwezige vleugelpiloot vloog met een calmato en die hield het na 1 vlucht voor gezien. Die werd alle kanten op gegooid en het was niet ontspannen vliegen.

Maar samengevat heb ik wel super gevlogen! 1 vlucht van 35minuten met 1,5 minuut motorloop en 1 vlucht van 25 minuten met 25seconden motorloop.

Daarna begon het te druppelen en moest ik in pakken.

alle wijzigingetjes bij elkaar hebben mij in ieder geval het gevoel gegeven dat ik een stap naar voren heb gemaakt. Hopelijk lukt het van de week nog een keer om een paar vluchtjes te maken.
 
..... alle wijzigingetjes bij elkaar hebben mij in ieder geval het gevoel gegeven dat ik een stap naar voren heb gemaakt. Hopelijk lukt het van de week nog een keer om een paar vluchtjes te maken.

Leuk hoor, dat is dus het effect van zo'n wedstrijd buiten de wedstrijd, je gaat veel bewuster op zoek naar je eigen mogelijkheden en die van het vliegtuig. Je gaat er dus beter van vliegen, je leert je toestel beter kennen, etc. Het zo maar rondjes vliegen verdwijnt op deze manier bijna. Voor mij is het al bijna raar als ik met de Climaxx langer dan 10 minuten vlieg, dat voelt onwennig omdat je niet anders met dat ding vliegt dan in de F5J stand. Mooie hobby!

JB
 
Back
Top